Меньше говори - больше делай...

Say less, do more... / Daha az konuş, daha fazlasını yap... / Thuaj më pak, bëj më shumë...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Избавьтесь от одной из черт лицемерия, говорите мало, но дел совершайте много

Во все времена , в любом обществе, а в исламском тем более, ценился человек, у которого слова не расходились с делом. А ещё лучше, меньше слов и больше дел.

Сегодня настали времена, когда болтунов много, а дел практически нет. Что сегодня умеют отлично делать люди? Это критиковать. Эта болезнь очень распространилась в исламском обществе. Люди болтают, именно болтают, даже не контролируя, что́ они говорят, а дел нет совсем. Но если кто то начинает делать что то полезное, то на него одного тут же находятся десять критиков.

Обязательно для верующего, чтобы за его словами следовали дела. Само собой разумеется , что дела должны быть праведными. Ведь много слов без дел - это признак лицемерия: „Верующий мало говорит и много делает, а лицемер много говорит и мало делает.“ Аль-Фудайль ибн Ийяд - «Ахляк аш-шуюх», стр. 129.

Здесь поднимается важные вопросы о соотношении слов и дел, особенно в контексте исламских ценностей. Давайте подробнее рассмотрим основные идеи, затронутые в этих строках:

Согласие слов и дел: В исламской традиции действительно ценится человек, который соответствует своим словам и действиям. Это отражает искренность и честность, которые являются основополагающими качествами верующего. Пророк Мухаммад (мир ему и благословения Аллаха) подчеркивал важность праведных поступков, которые должны следовать за словами.

Критика и бездействие: В современном обществе, особенно в исламском, наблюдается тенденция к критике без реальных действий. Это может быть связано с тем, что люди часто выражают свое мнение, не задумываясь о последствиях и не принимая на себя ответственность за изменения. Критика может быть полезной, но только если она конструктивна и сопровождается действиями, направленными на улучшение ситуации.

Лицемерие: Правильно отмечено, что много слов без дел может быть признаком лицемерия. В исламе лицемерие (нифак) считается серьезным недостатком. Верующий должен стремиться к искренности, что подразумевает не только правильные слова, но и соответствующие действия.

Призыв к действию: Мысль о том, что лучше меньше говорить и больше делать, является призывом к активному участию в жизни общества. Это может включать в себя помощь нуждающимся, участие в социальных проектах и другие формы активного гражданства.

Роль верующего: Верующий должен быть примером для других, демонстрируя, как слова могут быть подкреплены делами. Это не только укрепляет личную веру, но и вдохновляет окружающих на позитивные изменения.

В заключение, важно помнить, что слова имеют силу, но только тогда, когда они сопровождаются действиями. В современном мире, где критика может быть распространена, верующие должны стремиться к тому, чтобы их действия говорили громче, чем слова. Это поможет создать более гармоничное и продуктивное общество, основанное на взаимопомощи и искренности...

Say less, do more...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whoever Allah guides on a straight path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

Get rid of one of the features of hypocrisy, say little, but do a lot

At all times, in any society, and even more so in the Islamic one, a person whose words did not differ from his deeds was appreciated. Better yet, fewer words and more things to do.

Today there are times when there are a lot of chatterboxes, but there are practically no cases. What are people great at doing today? This is to criticize. This disease is very widespread in Islamic society. People are talking, they are talking, without even controlling what they say, and there are no cases at all. But if someone starts doing something useful, then there are ten critics on him alone.

It is imperative for a believer that his words be followed by deeds. It goes without saying that deeds must be righteous. After all, a lot of words without deeds is a sign of hypocrisy: "A believer says little and does a lot, but a hypocrite says a lot and does little."Al-Fudayl ibn Iyad - "Ahlyak ash-shuuh", p. 129.

It raises important questions about the relationship between words and deeds, especially in the context of Islamic values. Let's take a closer look at the main ideas raised in these lines:

Agreement of words and deeds: In the Islamic tradition, a person who corresponds to his words and actions is really appreciated. This reflects sincerity and honesty, which are the fundamental qualities of a believer. The Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) emphasized the importance of righteous deeds that should follow words.

Criticism and inaction: In modern society, especially in the Islamic one, there is a tendency to criticize without real action. This may be due to the fact that people often express their opinions without thinking about the consequences and without taking responsibility for the changes. Criticism can be useful, but only if it is constructive and accompanied by actions aimed at improving the situation.

Hypocrisy: It is correctly noted that a lot of words without deeds can be a sign of hypocrisy. In Islam, hypocrisy (nifaq) is considered a serious flaw. A believer should strive for sincerity, which implies not only the right words, but also appropriate actions.

A call to action: The idea that it is better to talk less and do more is a call for active participation in society. This may include helping those in need, participating in social projects, and other forms of active citizenship.

The role of a believer: A believer should be an example to others, demonstrating how words can be backed up by deeds. This not only strengthens personal faith, but also inspires others to make positive changes.

In conclusion, it is important to remember that words have power, but only when they are accompanied by actions. In today's world, where criticism can be widespread, believers should strive to make their actions speak louder than words. This will help to create a more harmonious and productive society based on mutual assistance and sincerity...

Daha az konuş, daha fazlasını yap...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

İkiyüzlülüğün özelliklerinden birinden kurtulun, az konuşun, ama çok iş yapın

Her zaman, herhangi bir toplumda ve hatta islami toplumda, sözleri işle çelişmeyen bir kişiye daha da değer verildi. Daha da iyisi, daha az kelime ve yapılacak daha çok şey var.

Bugün pek çok konuşmacının olduğu, ancak yapacak çok şeyin olmadığı zamanlar geldi. İnsanlar bugün ne yapmayı çok iyi biliyorlar? Bunu eleştirmek. Bu hastalık İslam toplumunda çok yayıldı. İnsanlar ne dediklerini bile kontrol etmeden sohbet ediyorlar, tam olarak konuşuyorlar, ama yapacak hiçbir şey yok. Ancak biri yararlı bir şey yapmaya başlarsa, o zaman on eleştirmen hemen ona yalnız kalır.

İnananın sözlerine işlerin uyması zorunludur. İşlerin doğru olması gerektiğini söylemeye gerek yok. Sonuçta, işsiz birçok kelime ikiyüzlülüğün bir işaretidir: "İnanan çok az konuşur ve çok yapar, ikiyüzlü ise çok konuşur ve çok az yapar." El-Fudeyl ibn İyyad - "Ehliak eş-şuyukh", s. 129.

Burada, özellikle islami değerler bağlamında, kelimelerin ve eylemlerin ilişkisi hakkında önemli sorular gündeme geliyor. Bu satırlarda ele alınan ana fikirlere daha yakından bakalım:

Sözlerin ve eylemlerin rızası: İslam geleneğinde, sözlerine ve eylemlerine uyan kişiye gerçekten değer verilir. Bu, inananın temel nitelikleri olan samimiyeti ve dürüstlüğü yansıtır. Hz. Muhammed (Allah'ın selamı ve bereketleri onun üzerine olsun), sözlere uyulması gereken erdemli eylemlerin önemini vurguladı.

Eleştiri ve eylemsizlik: Modern toplumda, özellikle islami toplumda, gerçek eylem olmaksızın eleştiriye yönelik bir eğilim vardır. Bunun nedeni, insanların sık sık sonuçlarını düşünmeden veya değişikliklerin sorumluluğunu kabul etmeden fikirlerini ifade etmeleri olabilir. Eleştiri faydalı olabilir, ancak ancak yapıcıysa ve durumu iyileştirmeye yönelik eylemlerle birlikte geliyorsa.

İkiyüzlülük: işsiz birçok kelimenin ikiyüzlülüğün bir işareti olabileceği doğru bir şekilde belirtilmiştir. İslam'da ikiyüzlülük (nıfaq) ciddi bir kusur olarak kabul edilir. İnanan, yalnızca doğru sözleri değil, aynı zamanda uygun eylemleri de ima eden samimiyet için çabalamalıdır.

Harekete geçirici mesaj: Daha az konuşmanın ve daha fazlasını yapmanın daha iyi olduğu fikri, topluma aktif katılım için bir çağrıdır. Bu, ihtiyacı olanlara yardım etmeyi, sosyal projelere katılmayı ve diğer aktif vatandaşlık biçimlerini içerebilir.

İnananın rolü: İnanan, sözlerin eylemlerle nasıl desteklenebileceğini göstererek başkalarına örnek olmalıdır. Bu sadece kişisel inancı güçlendirmekle kalmaz, aynı zamanda başkalarına olumlu değişiklikler yapmaları için ilham verir.

Sonuç olarak, kelimelerin yalnızca eylemlerin eşlik ettiği durumlarda güçlü olduğunu hatırlamak önemlidir. Eleştirinin yaygın olabileceği modern dünyada inananlar, eylemlerinin sözlerden daha yüksek sesle konuşulmasını sağlamaya çalışmalıdır. Bu, karşılıklı yardımlaşma ve samimiyete dayalı daha uyumlu ve üretken bir toplum yaratmaya yardımcı olacaktır...

Thuaj më pak, bëj më shumë...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Hiqni qafe një nga tiparet e hipokrizisë, thoni pak, por bëni shumë

Në çdo kohë, në çdo shoqëri, dhe aq më tepër në Atë Islame, vlerësohej një person fjalët e të cilit nuk ndryshonin nga veprat e tij. Më mirë akoma, më pak fjalë dhe më shumë gjëra për të bërë.

Sot ka raste kur ka shumë muhabete, por praktikisht nuk ka raste. Çfarë janë njerëzit të shkëlqyeshëm për të bërë sot? Kjo është për të kritikuar. Kjo sëmundje është shumë e përhapur në shoqërinë Islame. Njerëzit po flasin, ata po flasin, pa kontrolluar as atë që thonë, dhe nuk ka raste fare. Por nëse dikush fillon të bëjë diçka të dobishme, atëherë ka dhjetë kritikë vetëm për të.

Është e domosdoshme për një besimtar që fjalët e tij të pasohen me vepra. Vetëkuptohet që veprat duhet të jenë të drejta. Në fund të fundit, shumë fjalë pa vepra janë një shenjë hipokrizie: "një besimtar thotë pak dhe bën shumë, por një hipokrit thotë shumë dhe bën pak."Al - Fudayl ibn Iyad-"Ahlyak esh-shuuh", f. 129.

Ai ngre pyetje të rëndësishme në lidhje me marrëdhëniet midis fjalëve dhe veprave, veçanërisht në kontekstin e vlerave Islame. Le të hedhim një vështrim më të afërt në idetë kryesore të ngritura në këto rreshta:

Marrëveshja e fjalëve dhe veprave: në traditën Islame, një person që korrespondon me fjalët dhe veprimet e tij vlerësohet me të vërtetë. Kjo pasqyron sinqeritetin dhe ndershmërinë, të cilat janë cilësitë themelore të një besimtari. Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) theksoi rëndësinë e veprave të drejta që duhet të pasojnë fjalët.

Kritika dhe mosveprimi: në shoqërinë moderne, veçanërisht në Atë Islame, ekziston një tendencë për të kritikuar pa veprim të vërtetë. Kjo mund të jetë për faktin se njerëzit shpesh shprehin mendimet e tyre pa menduar për pasojat dhe pa marrë përgjegjësi për ndryshimet. Kritika mund të jetë e dobishme, por vetëm nëse është konstruktive dhe shoqërohet me veprime që synojnë përmirësimin e situatës.

Hipokrizia: vihet re saktë se shumë fjalë pa vepra mund të jenë shenjë hipokrizie. Në Islam, hipokrizia (nifaq) konsiderohet si një e metë serioze. Një besimtar duhet të përpiqet për sinqeritet, që nënkupton jo vetëm fjalët e duhura, por edhe veprimet e duhura.

Një thirrje për veprim: ideja se është më mirë të flasësh më pak dhe të bësh më shumë është një thirrje për pjesëmarrje aktive në shoqëri. Kjo mund të përfshijë ndihmën e atyre që kanë nevojë, pjesëmarrjen në projekte sociale dhe forma të tjera të qytetarisë aktive.

Roli i një besimtari: një besimtar duhet të jetë një shembull për të tjerët, duke demonstruar se si fjalët mund të mbështeten nga veprat. Kjo jo vetëm që forcon besimin personal, por gjithashtu frymëzon të tjerët të bëjnë ndryshime pozitive.

Si përfundim, është e rëndësishme të mbani mend se fjalët kanë fuqi, por vetëm kur shoqërohen me veprime. Në botën e sotme, ku kritika mund të jetë e përhapur, besimtarët duhet të përpiqen që veprimet e tyre të flasin më shumë se fjalët. Kjo do të ndihmojë për të krijuar një shoqëri më harmonike dhe produktive të bazuar në ndihmën dhe sinqeritetin e ndërsjellë...