Лучший способ наставления — это собственный пример поклонения Аллаху и праведный образ жизни...
The best way to be guided is by your own example of worshipping Allah and a righteous way of life... / En iyi talimat yolu, Allah'a ibadet etmenin kendi örneğinizdir ve doğru yaşam tarzıdır... / Mënyra më e mirë për t'u udhëhequr është nga shembulli juaj i adhurimit Të Allahut dhe një mënyrë e drejtë e jetës...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Такая странность, одному человеку несколько месяцев объясняешь, учишь его религии, жизни, подсказываешь, поддерживаешь его в трудных ситуациях, даёшь полезные советы... А он(она) вроде принимает, но всё равно продолжает свою неправильную жизнь и падает всё глубже и глубже. Другому человеку пару раз подскажешь и намекнёшь, он принимает и осознаёт свои ошибки, почему так?.. Да потому, что Аллах сказал в Коране:
وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا
Тот, кого Аллах ведет прямым путем, следует прямым путем. А для того, кого Аллах вводит в заблуждение, ты не найдешь покровителей вместо Него. В День воскресения Мы соберем их лежащими ничком, слепыми, немыми, глухими. Их пристанищем будет Геенна. Как только она утихает, Мы добавляем им пламени. Аль-Исра (Ночной перенос), 97-й аят.
Я поднял очень важный и распространенный вопрос, который волнует многих, кто пытается помочь другим. Я сам лично столкнулся на своей практике призыва с таким. Давайте разберем суть наставления и почему оно не всегда работает одинаково. Суть призыва и наставления и почему оно важно:
Призыв и наставление, по сути, это попытка передать свой опыт, знания и мудрость другому человеку, чтобы помочь ему стать лучше, мудрее и счастливее. Оно включает в себя: передачу основ религии Ислам, знаний, морали и т.д... Обучение исламским наукам и помощь в развитии навыков, умений и понимания.
Эмоциональная поддержка, сочувствие и мотивация в трудные моменты. Советы, рекомендации и предложения по решению проблем и достижению целей. Демонстрация своими действиями правильного поведения и образа жизни.
Почему призыв и наставление не всегда эффективно:
Готовность человека принять, это пожалуй, самый главный и важный фактор. Человек должен быть открыт к изменениям, желать учиться и признавать, что ему нужна помощь. Если он не готов, все наши усилия к сожалению будут напрасны. У каждого человека есть свои убеждения, ценности и сформированное мировоззрение. Если наши наставления противоречат его внутренним установкам, он будет сопротивляться и игнорировать их (это и мешает в большинстве случаев).
Очень часто "неправильная жизнь" является результатом внутренних конфликтов и депрессий, травм или психологических проблем. Пока эти проблемы не будут решены, человек может не быть способен усвоить и применить наши наставления. Если человек имеет зависимости или укоренившиеся вредные привычки, он может быть не способен контролировать свое поведение, даже если он понимает, что это неправильно.
Каждый человек развивается в своем темпе, кто-то может быстро усваивать информацию и применять ее на практике, а кому-то требуется больше времени и усилий. Наставление должно быть уважительным, тактичным и персонализированным. Если наставление воспринимается как критика, давление или навязывание, человек будет сопротивляться.
Если между вами и человеком нет доверительных отношений, он может не доверять вашим словам и советам. Вы можете не знать всех обстоятельств жизни человека, что может искажать ваше понимание ситуации и эффективность наставлений.
Почему же другому человеку хватает пары намеков:
Человек может быть уже на пороге изменений и нуждаться лишь в небольшом толчке. Он может быть более открыт, готов к самоанализу и имеет сильную мотивацию к росту. Наши намеки могут совпадать с его внутренними размышлениями и убеждениями, поэтому он легко их принимает. Возможно, наши намеки были более лаконичными и точными, что помогло человеку быстрее понять и усвоить их суть.
Возможно, этот человек доверяет нам и воспринимает нас как авторитетную фигуру, поэтому он более склонен прислушиваться к нашим словам и советам.
Смысл и суть наставления:
Наставление должно быть предложением помощи, а не требованием подчинения. Принимайте людей такими, какие они есть, и будьте терпеливы к их темпу развития. Прежде чем давать советы, постарайтесь понять человека, его проблемы и мотивы.
Лучший способ наставления — это собственный пример поклонения Аллаху и праведный образ жизни.
Позволить людям учиться на своих ошибках: Иногда лучше позволить человеку самому осознать свои ошибки, чем постоянно его поправлять. Наша поддержка и любовь могут оказаться более важными, чем любые советы.
Призыв и наставление — это не гарантия изменения поведения другого человека. Это всего лишь инструмент, который может помочь, но не может насильно заставить человека измениться. Наша задача - быть поддерживающим другом, а не строгим учителем. Примите тот факт, что каждый человек идет своим путем, и вы не можете контролировать его решения...
Будем просить Аллаха чтобы Он помог нам и тем кого мы призываем встать на Прямой путь и пройти мирскую жизнь с достоинством в поклонении. Аминь!
The best way to be guided is by your own example of worshipping Allah and a righteous way of life...
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:
It's such a strange thing, you explain to one person for several months, teach him religion, life, prompt, support him in difficult situations, give useful advice... And he (she) seems to accept, but still continues his wrong life and falls deeper and deeper. Tell another person a couple of times and hint, he accepts and realizes his mistakes, why is that?.. Yes, because Allah said in the Qur'an:
وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا
Whoever Allah guides in a straight path follows a straight path. And for those whom Allah misleads, you will not find protectors instead of Him. On the Day of Resurrection, We will gather them lying face down, blind, dumb, deaf. Gehenna will be their refuge. As soon as it subsides, We add flames to them. Al-Isra (Night Shift), 97th verse.
I have raised a very important and common question that worries many who are trying to help others. I personally came across such a thing in my conscription practice. Let's look at the essence of the instruction and why it doesn't always work the same way. The essence of the call and instruction and why it is important:
Calling and admonition, in fact, is an attempt to transfer your experience, knowledge and wisdom to another person in order to help him become better, wiser and happier. It includes: the transfer of the basics of the religion of Islam, knowledge, morality, etc... Teaching Islamic sciences and assistance in developing skills, abilities and understanding.
Emotional support, empathy and motivation in difficult moments. Tips, recommendations and suggestions for solving problems and achieving goals. Demonstration of proper behavior and lifestyle by their actions.
Why is calling and admonition not always effective:
A person's willingness to accept is perhaps the most important and important factor. A person should be open to change, willing to learn and admit that they need help. If he is not ready, all our efforts will unfortunately be in vain. Each person has their own beliefs, values and a formed worldview. If our instructions contradict his inner attitudes, he will resist and ignore them (this is what hinders in most cases).
Very often, the "wrong life" is the result of internal conflicts and depression, trauma or psychological problems. Until these problems are solved, a person may not be able to assimilate and apply our instructions. If a person has addictions or ingrained bad habits, they may not be able to control their behavior, even if they understand that it is wrong.
Everyone develops at their own pace, someone can quickly assimilate information and put it into practice, while someone needs more time and effort. The instruction should be respectful, tactful and personalized. If the instruction is perceived as criticism, pressure, or imposition, the person will resist.
If there is no trusting relationship between you and a person, they may not trust your words and advice. You may not know all the circumstances of a person's life, which may distort your understanding of the situation and the effectiveness of the instructions.
Why is another person missing a couple of hints:
A person may already be on the verge of change and need only a small push. He can be more open, willing to introspect, and has a strong motivation to grow. Our hints may coincide with his inner thoughts and beliefs, so he easily accepts them. Perhaps our hints were more concise and precise, which helped the person to understand and assimilate their essence faster.
Perhaps this person trusts us and perceives us as an authoritative figure, so he is more inclined to listen to our words and advice.
The meaning and essence of the instruction:
Instruction should be an offer of help, not a demand for submission. Accept people for who they are and be patient with their pace of development. Before giving advice, try to understand the person, their problems and motives.
The best way to be guided is by your own example of worshipping Allah and a righteous way of life.
Letting people learn from their mistakes: Sometimes it's better to let a person realize their mistakes themselves than to constantly correct them. Our support and love may be more important than any advice.
Calling and admonition is not a guarantee of changing another person's behavior. It's just a tool that can help, but it can't force a person to change. Our task is to be a supportive friend, not a strict teacher. Accept the fact that everyone goes their own way, and you can't control their decisions...
Let us ask Allah to help us and those whom we call to take the Straight Path and go through the worldly life with dignity in worship. Amen to that!
En iyi talimat yolu, Allah'a ibadet etmenin kendi örneğinizdir ve doğru yaşam tarzıdır...
Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:
Böyle bir tuhaflık, bir kişiye birkaç aydır açıklıyorsunuz, ona dinini, hayatı öğretiyorsunuz, soruyorsunuz, zor durumlarda onu destekliyorsunuz, faydalı tavsiyeler veriyorsunuz... Ve o (o) kabul ediyor gibi görünüyor, ama yine de yanlış hayatına devam ediyor ve daha derine iniyor. Diğer kişiye birkaç kez söyleyip ima edeceksiniz, hatalarını kabul ediyor ve anlıyor, neden böyle?.. Evet, çünkü Allah Kuran'da söyledi:
وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا
Allah kimi hidayete erdirirse, o hidayete erendir. Allah'ın saptırdığı kimselere gelince, sen O'ndan başka dostlar bulamazsın. Kıyamet günü onları yüzüstü, kör, dilsiz, sağır olarak toplarız. Onların varacakları yer cehennemdir. O azaldığı anda onlara alev katıyoruz. El-İsra (Gece vardiyası), 97 ayet.
Başkalarına yardım etmeye çalışan birçok insanı ilgilendiren çok önemli ve yaygın bir soruyu gündeme getirdim. Ben şahsen benim çağrı pratiğimde böyle bir şeyle karşılaştım. Öğretimin özünü ve neden her zaman aynı şekilde çalışmadığını anlayalım. Çağrının ve öğütün özü ve bunun neden önemli olduğu:
Çağrı ve talimat, aslında, daha iyi, daha akıllı ve daha mutlu olmalarına yardımcı olmak için kişinin deneyimini, bilgisini ve bilgeliğini başka bir kişiye aktarma girişimidir. Şunları içerir: İslam dininin temellerinin aktarılması, bilgi, ahlak vb... İslami ilimleri öğretmek ve beceri, beceri ve anlayış geliştirmeye yardımcı olmak.
Zor anlarda duygusal destek, empati ve motivasyon. Sorunları çözmek ve hedeflere ulaşmak için ipuçları, püf noktaları ve öneriler. Eylemlerinizle doğru davranış ve yaşam tarzını göstermek.
Çağrı ve talimat neden her zaman etkili değildir?:
Bir kişinin kabul etme isteği belki de en önemli ve en önemli faktördür. Kişi değişime açık olmalı, öğrenmeye istekli olmalı ve yardıma ihtiyacı olduğunu kabul etmelidir. Eğer hazır değilse, ne yazık ki tüm çabalarımız boşuna olacaktır. Her insanın kendi inançları, değerleri ve biçimlendirilmiş bir dünya görüşü vardır. Eğer bizim talimatlarımız onun iç düzenine aykırıysa, onlara direnecek ve görmezden gelecektir (bu çoğu durumda engelleyicidir).
Çoğu zaman, "yanlış yaşam" iç çatışmaların ve depresyonların, travmaların veya psikolojik sorunların sonucudur. Bu sorunlar çözülene kadar, bir kişi talimatlarımızı özümseyemeyebilir ve uygulayamayabilir. Kişinin bağımlılıkları veya köklü kötü alışkanlıkları varsa, bunun doğru olmadığını anlasalar bile davranışlarını kontrol edemeyebilir.
Her insan kendi hızında gelişir, birisi bilgiyi hızla özümseyebilir ve uygulamaya koyabilir, bazıları ise daha fazla zaman ve çabaya ihtiyaç duyar. Talimat saygılı, düşünceli ve kişiselleştirilmiş olmalıdır. Talimat eleştiri, baskı veya dayatma olarak algılanırsa, kişi direnecektir.
Sizinle kişi arasında güvenilir bir ilişki yoksa, sözlerinize ve tavsiyelerinize güvenmeyebilir. Bir kişinin hayatının tüm koşullarını bilmiyor olabilirsiniz, bu durum hakkındaki anlayışınızı ve talimatların etkinliğini bozabilir.
Öyleyse neden başka bir insanın birkaç ipucu var:
Bir kişi zaten değişimin eşiğinde olabilir ve sadece küçük bir itmeye ihtiyaç duyabilir. Daha açık fikirli olabilir, iç gözlem yapmaya hazır olabilir ve büyümek için güçlü bir motivasyona sahip olabilir. İpuçlarımız onun içsel yansımaları ve inançlarıyla örtüşebilir, bu yüzden onları kolayca kabul eder. Belki de ipuçlarımız daha özlü ve doğruydu, bu da kişinin özünü daha hızlı anlamasına ve özümsemesine yardımcı oldu.
Belki de bu kişi bize güveniyor ve bizi otorite figürü olarak görüyor, bu yüzden sözlerimizi ve tavsiyelerimizi dinlemeye daha meyilli.
Öğretimin anlamı ve özü:
Talimat, bir itaat talebi değil, bir yardım teklifi olmalıdır. İnsanları oldukları gibi kabul edin ve gelişim hızlarına karşı sabırlı olun. Tavsiyede bulunmadan önce kişiyi, sorunlarını ve motivasyonlarını anlamaya çalışın.
En iyi talimat yolu, Allah'a ibadet etmenin kendi örneğinizdir ve doğru yaşam tarzıdır.
İnsanların hatalarından ders almalarına izin vermek: Bazen bir kişinin hatalarının farkına varmasına izin vermek, onu sürekli düzeltmektense daha iyidir. Desteğimiz ve sevgimiz herhangi bir tavsiyeden daha önemli olabilir.
Çağrı ve talimat, diğer kişinin davranışındaki değişimin garantisi değildir. Bu sadece yardımcı olabilecek ancak bir kişiyi zorla değişmeye zorlayamayan bir araçtır. Görevimiz, katı bir öğretmen değil, destekleyici bir arkadaş olmaktır. Her insanın kendi yoluna gittiğini ve onun kararlarını kontrol edemediğiniz gerçeğini kabul edin...
Allah'tan bize ve bizim çağırdıklarımıza yardım etmesini isteyeceğiz, doğru yola çıkalım ve dünya hayatını ibadette haysiyetle geçelim. Amen!
Mënyra më e mirë për t'u udhëhequr është nga shembulli juaj i adhurimit Të Allahut dhe një mënyrë e drejtë e jetës...
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:
Është një gjë kaq e çuditshme, ju i shpjegoni një personi për disa muaj, i mësoni atij fenë, jetën, nxitni, mbështesni atë në situata të vështira, jepni këshilla të dobishme... Dhe ai (ajo) duket se pranon, por ende vazhdon jetën e tij të gabuar dhe bie gjithnjë e më thellë. Tregojini një personi tjetër disa herë dhe sugjeroni, ai pranon dhe kupton gabimet e tij, pse është kjo?.. Po, sepse Allahu tha Në Kuran:
وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا
Kushdo Që allahu udhëzon në një rrugë të drejtë ndjek një rrugë të drejtë. E për ata që allahu i mashtron, nuk do të gjesh mbrojtës në vend të tij. Në Ditën e Ringjalljes, ne do t'i mbledhim të shtrirë me fytyrë poshtë, të verbër, memecë, të shurdhër. Streha e tyre do të Jetë Gehena. Sapo të qetësohet, ne u shtojmë flakë atyre. El-Isra (Ndërrimi I Natës), vargu i 97-të.
Unë kam ngritur një pyetje shumë të rëndësishme dhe të zakonshme që shqetëson shumë që po përpiqen të ndihmojnë të tjerët. Unë personalisht hasa në një gjë të tillë në praktikën time të rekrutimit. Le të shohim thelbin e udhëzimit dhe pse nuk funksionon gjithmonë në të njëjtën mënyrë. Thelbi i thirrjes dhe udhëzimit dhe pse është e rëndësishme:
Thirrja dhe paralajmërimi, në fakt, është një përpjekje për të transferuar përvojën, njohuritë dhe mençurinë tuaj tek një person tjetër në mënyrë që ta ndihmoni atë të bëhet më i mirë, më i mençur dhe më i lumtur. Ai përfshin: transferimin e bazave të fesë Islame, dijes, moralit, etj... Mësimdhënia e shkencave Islame dhe ndihma në zhvillimin e aftësive, aftësive dhe të kuptuarit.
Mbështetje emocionale, ndjeshmëri dhe motivim në momente të vështira. Këshilla, rekomandime dhe sugjerime për zgjidhjen e problemeve dhe arritjen e qëllimeve. Demonstrimi i sjelljes dhe mënyrës së duhur të jetesës me veprimet e tyre.
Pse thirrja dhe paralajmërimi nuk është gjithmonë efektiv:
Gatishmëria e një personi për të pranuar është ndoshta faktori më i rëndësishëm dhe më i rëndësishëm. Një person duhet të jetë i hapur për ndryshim, i gatshëm të mësojë dhe të pranojë se ka nevojë për ndihmë. Nëse ai nuk është gati, të gjitha përpjekjet tona për fat të keq do të jenë të kota. Secili person ka besimet, vlerat dhe një botëkuptim të formuar. Nëse udhëzimet tona kundërshtojnë qëndrimet e tij të brendshme, ai do të rezistojë dhe do t'i injorojë ato (kjo është ajo që pengon në shumicën e rasteve).
Shumë shpesh," jeta e gabuar " është rezultat i konflikteve të brendshme dhe depresionit, traumave ose problemeve psikologjike. Derisa të zgjidhen këto probleme, një person mund të mos jetë në gjendje të asimilojë dhe zbatojë udhëzimet tona. Nëse një person ka varësi ose zakone të këqija të rrënjosura, ata mund të mos jenë në gjendje të kontrollojnë sjelljen e tyre, edhe nëse e kuptojnë se është e gabuar.
Secili zhvillohet me ritmin e tij, dikush mund të asimilojë shpejt informacionin dhe ta zbatojë atë në praktikë, ndërsa dikush ka nevojë për më shumë kohë dhe përpjekje. Udhëzimi duhet të jetë i respektueshëm, me takt dhe i personalizuar. Nëse udhëzimi perceptohet si kritikë, presion ose imponim, personi do të rezistojë.
Nëse nuk ka marrëdhënie besimi midis jush dhe një personi, ata mund të mos u besojnë fjalëve dhe këshillave tuaja. Ju mund të mos i dini të gjitha rrethanat e jetës së një personi, të cilat mund të shtrembërojnë kuptimin tuaj për situatën dhe efektivitetin e udhëzimeve.
Pse një personi tjetër i mungojnë disa sugjerime:
Një person tashmë mund të jetë në prag të ndryshimit dhe të ketë nevojë vetëm për një shtytje të vogël. Ai mund të jetë më i hapur, i gatshëm të introspektojë dhe ka një motivim të fortë për t'u rritur. Sugjerimet tona mund të përkojnë me mendimet dhe besimet e tij të brendshme, kështu që ai i pranon lehtësisht ato. Ndoshta sugjerimet tona ishin më koncize dhe precize, gjë që e ndihmoi personin të kuptonte dhe asimilonte thelbin e tij më shpejt.
Ndoshta ky person na beson dhe na percepton si një figurë autoritare, kështu që ai është më i prirur të dëgjojë fjalët dhe këshillat tona.
Kuptimi dhe thelbi i udhëzimit:
Udhëzimi duhet të jetë një ofertë ndihme, jo një kërkesë për paraqitje. Pranoni njerëzit ashtu siç janë dhe jini të durueshëm me ritmin e tyre të zhvillimit. Para se të jepni këshilla, përpiquni të kuptoni personin, problemet dhe motivet e tij.
Mënyra më e mirë për t'u udhëhequr është nga shembulli juaj i adhurimit Të Allahut dhe një mënyrë e drejtë e jetës.
Lërini njerëzit të mësojnë nga gabimet e tyre: ndonjëherë është më mirë ta lini një person të kuptojë vetë gabimet e tij sesa t'i korrigjojë vazhdimisht ato. Mbështetja dhe dashuria jonë mund të jenë më të rëndësishme se çdo këshillë.
Thirrja dhe paralajmërimi nuk është një garanci për ndryshimin e sjelljes së një personi tjetër. Justshtë thjesht një mjet që mund të ndihmojë, por nuk mund ta detyrojë një person të ndryshojë. Detyra jonë është të jemi një mik mbështetës, jo një mësues i rreptë. Pranoni faktin që të gjithë shkojnë në rrugën e tyre dhe ju nuk mund t'i kontrolloni vendimet e tyre...
Le t'i kërkojmë Allahut të na ndihmojë ne dhe ata që ne i thërrasim të marrin Rrugën e Drejtë dhe të kalojnë jetën e kësaj bote me dinjitet në adhurim. Amen për këtë!