Лицензия на убийство...
A license to kill... / Cinayet ruhsatı... / Një licencë për të vrarë...
В эту войну Газа превратилась в «кладбище новостей». Каждые три дня в анклаве гибнет журналист – и это худший показатель в современной истории. За 18 месяцев в секторе погибло репортеров больше чем за I и II Мировые войны, а также все вооруженные конфликты последнего столетия вместе взятые.
Сегодня утром в больнице Насера умер журналист Ахмед Мансур. Он сутки боролся за жизнь, но полученные ожоги были слишком серьезными. Накануне нацисты разбомбили палату в Хан-Юнисе с журналистами. Отсюда репортеры круглосуточно рассказывали миру правду, которую так старательно пытаются задушить оккупанты. Прицельный огонь буквально испепелил палатку — Хильми Аль-Факауи сгорел заживо, еще 9 журналистов были ранены.
Стоимость репортажей из Газы беспредельно высока и не исчисляется ни в одной валюте мира. Журналисты Палестины платят за работу собственной жизнью или здоровьем. Но продолжают рассказывать миру об ужасах геноцида.
В октябре 2023 года оккупанты закрыли въезд в Газу иностранным репортерам, заодно объявив «охоту» на журналистов Газы. За 18 месяцев в секторе убито не мене 211 работников СМИ, еще 380 ранены. По мнению писателя Энтони Ловенштейна, среди западных стран «гораздо больший интерес вызывает тот факт, что Китай, Россия и Иран преследуют журналистов, но гораздо меньший — если это делает израиль». «Отсутствие международного возмущения красноречиво говорит о том, как внезапно в прессе появилась иерархия того, кто важен, и палестинцы не возглавляют этот список», — считает он.
Оккупантам не нужно даже искать причины убийств палестинских журналистов. Запросы международных организаций они либо игнорируют, либо создают надуманные предлоги. «Нацистская армия нападает на нас без повода, — говорит журналист Солиман Хиджи. — Это способ помешать передаче истории».
Работа журналиста в анклаве превратилась в смертельно-опасное занятие. Оккупанты уничтожают не только самих репортеров, но и их семьи.
Фонд «Солидарность» публикует всего несколько примеров таких убийств.
22 августа 2024 года журналист Al Quds TV Хоссам Манал ад-Даббака погиб вместе со своей женой, детьми во время авиаудара по их дому в Аль-Мовази.
11 декабря 2024 года нацисты разгромили квартиру журналистки радиостанции Voice of Al-Aqsa Эман Эль-Шанти. Погибла репортер, ее муж и трое детей.
26 декабря 2024 года были убиты пятеро журналистов канала Al-Quds Today. Они освещали работу клиники Аль-Авда в Нусейрате. Бомба попала в автомобиль с маркировкой «Пресса».
26 марта 2025 года в анклаве был убит двоюродный брат члена попечительского Совета Фонда «Солидарность журналист Мохаммед Салех Бардвил. Вместе с ним погибла его семья – жена и три дочери.
Быть репортером в Газе — значит, подвергать себя двойной опасности. Каждый день журналисты переживают то, о чем пытаются рассказать миру. Как и остальные палестинцы в Газе, они голодают, стоят в очереди за водой, ищут еду для детей, переезжают с места на место. А главное —находятся на прицеле у сионистов.
На журналиста Al Jazeera Хоссама Шабата ЦАХАЛ охотился полгода. Хоссам знал об этом, но продолжал работать. Оккупанты боялись Хоссама. 23-летний журналист снимал искренние и правдивые репортажи. Он умел передавал боль простых людей. Его материалы говорили больше слов. Это была его сила. Смертельная сила: машина с Хосамом была взорвана оккупантами в марта 2025 года. Он погиб на месте.
«Клянусь Аллахом, я выполнил свой долг журналиста. Рискуя всем, чтобы сообщить правду,— напишет Хоссам в завещании. — Я сделал все, и это потому, что верю в дело Палестины. Я верю, что эта земля наша, и для меня было высшей честью умереть, защищая ее и служа ее народу».
Убийство Хоссама, как и преднамеренное уничтожение остальных репортеров Газы, как сжигание заживо Ахмеда Мансура и Хильми Аль-Факауи, остаются безнаказанными. За 18 месяцев войны никто из оккупационных властей так и не ответил за совершенные преступления.
В Газе простились с журналистом, сгоревшим заживо при израильском ударе
В Газе простились с палестинским журналистом Ахмедом Мансуром, который сгорел заживо во время израильского удара. Накануне ракета ударила рядом с больницей Нассер в Хан-Юнусе, на юге сектора Газа. Целью атаки стала палатка, где находились представители прессы. Репортер телеканала Palestine Today Ахмед Мансур погиб в огне. Несколько других журналистов получили ранения.
С октября 2023 года в Газе, по данным международных организаций, погибли уже более 210 журналистов. Правозащитники обвиняют Израиль в систематическом преследовании представителей СМИ, нарушении норм международного гуманитарного права и уничтожении свободы слова в зоне конфликта.
A license to kill...
In this war, Gaza has turned into a "graveyard for news." Every three days, a journalist dies in the enclave — the worst rate in modern history. In 18 months, more reporters have died in the sector than during World War I and World War II combined, as well as all armed conflicts of the last century.
This morning, journalist Ahmed Mansour died at Nasser Hospital. He fought for his life for a day, but the burns he sustained were too severe. The day before, Nazis bombed a tent in Khan Younis where journalists were stationed. From there, reporters had been telling the world the truth that the occupiers are trying so hard to suppress. The targeted fire literally incinerated the tent — Hilmi Al-Fakawi burned alive, and nine other journalists were injured.
The cost of reporting from Gaza is immeasurably high and cannot be calculated in any currency in the world. Palestinian journalists pay for their work with their lives or health. But they continue to tell the world about the horrors of genocide.
In October 2023, the occupiers closed entry to Gaza for foreign reporters and simultaneously declared a “hunt” on Gazan journalists. In 18 months, at least 211 media workers have been killed in the sector, and another 380 wounded. According to writer Antony Loewenstein, among Western countries, "there's much more interest if China, Russia, or Iran persecutes journalists, but far less if Israel does it." "The lack of international outrage speaks volumes about how suddenly a hierarchy of who matters appeared in the press, and Palestinians are not at the top of that list," he says.
The occupiers don’t even need to look for excuses to kill Palestinian journalists. They either ignore requests from international organizations or create fabricated pretexts. "The Nazi army attacks us without reason," says journalist Soliman Hijji. "It’s a way to stop the story from being told."
Working as a journalist in the enclave has become a deadly occupation. The occupiers destroy not only the reporters themselves but also their families. The Solidarity Fund publishes just a few examples of such killings.
On August 22, 2024, Al Quds TV journalist Hossam Manal Ad-Dabbaka was killed along with his wife and children during an airstrike on their home in Al-Mowazi.
On December 11, 2024, Nazis destroyed the apartment of Voice of Al-Aqsa radio journalist Eman El-Shanti. The reporter, her husband, and three children were killed.
On December 26, 2024, five journalists from the Al-Quds Today channel were killed. They were covering the work of the Al-Awda clinic in Nuseirat. A bomb hit their vehicle marked "Press."
On March 26, 2025, in the enclave, Mohammed Saleh Bardwil, a cousin of a member of the board of trustees of the Solidarity Fund, was killed. His family — wife and three daughters — also perished.
Being a reporter in Gaza means facing double danger. Every day, journalists experience what they try to tell the world about. Like other Palestinians in Gaza, they starve, stand in line for water, search for food for their children, and move from place to place. And most importantly — they are in the crosshairs of Zionists.
The Israeli Defense Forces hunted Al Jazeera journalist Hossam Shabat for half a year. Hossam knew about it but continued working. The occupiers feared Hossam. The 23-year-old journalist filmed sincere and truthful reports. He knew how to convey the pain of ordinary people. His stories spoke louder than words. It was his strength. Deadly strength: the car with Hossam was blown up by the occupiers in March 2025. He died on the spot.
"By Allah, I fulfilled my duty as a journalist. Risking everything to report the truth," Hossam wrote in his will. "I did everything because I believe in the cause of Palestine. I believe this land is ours, and it was the highest honor for me to die defending it and serving its people."
The killing of Hossam, like the deliberate destruction of other Gaza reporters, like the burning alive of Ahmed Mansour and Hilmi Al-Fakawi, remains unpunished. Over 18 months of war, no one from the occupying authorities has answered for the crimes committed.
In Gaza, farewell was bid to the journalist who burned alive in an Israeli strike
In Gaza, farewell was bid to Palestinian journalist Ahmed Mansour, who burned alive during an Israeli strike. The day before, a missile struck near Nasser Hospital in Khan Younis, in southern Gaza. The target of the attack was a tent where members of the press were located. Palestine Today reporter Ahmed Mansour died in the flames. Several other journalists were injured.
Since October 2023, according to international organizations, more than 210 journalists have been killed in Gaza. Human rights activists accuse Israel of systematically persecuting media representatives, violating international humanitarian law, and destroying freedom of speech in the conflict zone.
Cinayet ruhsatı...
Bu savaşta Gazze, "haberlerin mezarlığına" dönüştü. Her üç günde bir gazeteci bölge içinde hayatını kaybediyor - bu modern tarihin en kötü oranı. 18 ay içinde sektördeki gazeteci sayısı, Birinci ve İkinci Dünya Savaşları boyunca ve geçen yüzyılın tüm silahlı çatışmalarında ölen gazetecilerden daha fazla oldu.
Bu sabah Nasse Hastanesi'nde gazeteci Ahmed Mansour hayatını kaybetti. Bir gün yaşam mücadelesi verdi, ancak aldığı yanıklar çok ciddiydi. Bir gün önce, Han Yunis'te gazetecilerin bulunduğu çadır bombalandı. Oradan, muhabirler işgalcilerin bastırmaya çalıştığı gerçeği dünyaya anlatıyordu. Nişanlı ateş çadırı tamamen yakmıştı - Hilmi Al-Fakawi canlı canlı yandı, dokuz diğer gazeteci yaralandı.
Gazze'den yapılan haberlerin maliyeti sonsuz derecede yüksektir ve dünyanın hiçbir parasıyla ölçülemez. Filistinli gazeteciler çalışmalarını hayatlarıyla veya sağlıklarıyla ödüyorlar. Ancak soykırımı durdurmak için hikayeyi dünyaya aktarmaya devam ediyorlar.
Ekim 2023'te işgal güçleri yabancı muhabirlerin Gazze'ye girişini kapattı ve aynı zamanda Gazze gazetecilerine "av" ilan etti. 18 ay içinde sektörde en az 211 medya çalışanı öldürüldü ve 380 kişi yaralandı. Yazar Antony Loewenstein'e göre Batılı ülkeler arasında, "Çin, Rusya veya İran'ın gazetecilere baskı uygulamasına çok daha fazla ilgi var, ancak İsrail'in yaptığı takdirde çok daha az." "Uluslararası tepkinin eksikliği, basın dünyasında kimin önemli olduğuna dair hiyerarşinin nasıl birden ortaya çıktığını açıkça gösteriyor ve Filistinliler bu listede ilk sırada değil," diyor.
İşgal güçlerinin Filistinli gazetecileri öldürmek için bahane aramaya bile ihtiyacı yok. Uluslararası örgütlerin taleplerini ya görmezden geliyorlar ya da uydurma bahaneler üretiyorlar. "Nazi ordusu bize sebepsiz yere saldırıyor," diyor gazeteci Soliman Hijji. "Bu, hikayenin anlatılmasını engellemenin bir yolu."
Bölgede gazeteci olarak çalışmak artık ölümcül bir uğraş haline geldi. İşgal güçleri yalnızca muhabirleri değil, aynı zamanda ailelerini de yok ediyor. Solidarity Vakfı birkaç cinayet örneğini yayınladı.
22 Ağustos 2024'te Al Quds TV gazetecisi Hossam Manal Ad-Dabbaka, Al-Mowazi'deki evinde hava saldırısı sırasında eşi ve çocuklarıyla birlikte öldü.
11 Aralık 2024'te naziler, Voice of Al-Aqsa radyo muhabiri Eman El-Shanti'nin dairesini tahrip etti. Muhabir, kocası ve üç çocuğu öldü.
26 Aralık 2024'te Al-Quds Today kanalından beş gazeteci öldürüldü. Nuseirat'taki Al-Awda kliniğinin faaliyetlerini kapsıyorlardı. Bomba "Basın" yazılı araçlarına çarptı.
26 Mart 2025'te bölgede Solidarity Fonu'nun yönetim kurulu üyesinin kuzeni gazeteci Mohammed Saleh Bardwil öldürüldü. Karısı ve üç kızıyla birlikte öldü.
Gazze'de muhabir olmak, iki kat tehlike demek. Gazeteciler her gün yaşadıklarını dünyaya anlatmaya çalışıyor. Diğer Filistinliler gibi açlık çekiyor, su için sıraya giriyor, çocuklarının yiyeceği için arıyor ve yer değiştiriyorlar. Ve en önemlisi - Siyonistlerin nişangâhı altında bulunuyorlar.
Al Jazeera muhabiri Hossam Shabat'a İsrail Savunma Güçleri yarım yıl boyunca avlanmıştı. Hossam bunu biliyordu ama çalışmaya devam etti. İşgal güçleri Hossam'dan korkuyordu. 23 yaşındaki gazeteci içten ve doğru raporlar çekiyordu. Basit insanların acısını aktarma konusunda ustaydı. Hikayeleri sözcüklerden daha güçlü konuşuyordu. Bu onun gücüydü. Öldürücü güç: Hossam’ın olduğu araba Mart 2025'te patlatıldı. Olay yerinde öldü.
"Allah’a yemin ederim, gazetecilik görevimi yerine getirdim. Her şeyi riske atarak gerçeği bildirmek için," Hossam vasiyetinde yazdı. "Her şeyi yaptım çünkü Filistin'in davasına inanıyorum. Bu toprak bizim ve onu savunarak ve halkına hizmet ederek ölmek benim için en büyük onurdur."
Hossam'ın öldürülmesi, diğer Gazze muhabirlerinin kasıtlı imhası, Ahmed Mansour ve Hilmi Al-Fakawi'nin canlı canlı yakılması cezasız kaldı. 18 aylık savaşın ardından işgal güçlerinden kimse bu suçlardan hesap vermedi.
Gazze'de, bir İsrailli saldırı sırasında canlı canlı yanan gazeteciyle vedalaşıldı
Gazze'de, canlı canlı yanan Filistinli gazeteci Ahmed Mansour ile vedalaşıldı. Bir gün önce, Han Yunis'in güneyindeki Nasser Hastanesi yakınlarına bir füze çarptı. Çadırda bulunan basın mensupları hedef alınmıştı. Palestine Today muhabiri Ahmed Mansour alevlerde hayatını kaybetti. Diğer birkaç gazeteci yaralandı.
Uluslararası örgütlerin verilerine göre, Ekim 2023'ten beri Gazze'de 210'dan fazla gazeteci öldürüldü. İnsan hakları savunucuları, İsrail'i medya temsilcilerine yönelik sistematik zulüm, uluslararası insani hukuku ihlal etme ve çatışma bölgesinde basın özgürlüğünü yok etmeyle suçluyor.
Një licencë për të vrarë...
Në këtë luftë, Gasa ka shndërruar në një "varrezë për lajme". Çdo tri ditë një gazetar humb jetën në enskajl — ky është norma më e keqe në historinë moderne. Për 18 muaj, numri i gazetarëve të vrarë në sektor është më i madh se ai gjatë Luftës së Parë dhe të Dytë Botërore, si dhe të gjitha konfliktet e armatosura të shekullit të kaluar së bashku.
Këtë mëngjes në Spitalin Nasser vdiq gazetari Ahmed Mansour. Ai luftoi për jetën për një ditë, por djegiet që pati ishin shumë të rënda. Ditën para, nacistët bombarduan një tendë në Khan Yunis ku ishin vendosur gazetarët. Prej atje, reporterët po ia tregonin botës të vërtetën që pushtuesit po përpiqen aq fort ta ndalin. Zjarri i synuar thjeshtë shkatëroi tendën — Hilmi Al-Fakawi digjet gjallë, dhe nëntë gazetarë të tjerë u plagësuan.
Çmimi i reportazheve nga Gaza është jashtëzakonisht i lartë dhe nuk mund të matet në asnjë valutë në botë. Gazetarët palestinezë paguajnë për punën e tyre me jetën ose shëndetin e tyre. Por vazhdojnë të ja tregojnë botës terrorin e gjenojidheve.
Në tetor 2023, pushtuesit mbyllën hyrjen në Gaza për gazetarët e huaj dhe njëkohësisht shpallën "gjakmarrje" ndaj gazetarëve të Gazës. Për 18 muaj, në sektor janë vrarë jo më pak se 211 punonjës të mediave, dhe 380 të tjerë janë plagësuar. Sipas autorit Anthony Loewenstein, midis vendeve perëndimore, "ka interes shumë më të madh kur Kinaja, Rusia ose Irani ndjekin gazetarët, por shumë më pak kur kjo bëhet nga Izraeli." "Mungesa e reagimit ndërkombëtar flitet me zë të lartë për mënyrën se si papritmas u krijua një hierarki për ata që janë të rëndësishëm në shtyp, dhe palestinezët nuk janë në krye të asaj liste," thekson ai.
Pushtuesit nuk kanë nevojë të kërkojnë shkaqe për vrasjen e gazetarëve palestinezë. Kërkesat nga organizatat ndërkombëtare ose i injorojnë ose krijojnë pretekste të frytëzuara. "Ushtria naziste na sulmon pa arsye," thotë gazetari Soliman Hijji. "Ky është një mënyrë për të ndaluar rrëfimin e historisë."
Të punosh si gazetar në enskajl ka bërë një profesion shumë të rrezikshëm. Pushtuesit shkatërrojnë jo vetëm reporterët, por edhe familjet e tyre.
Fondi "Solidariteti" publikon vetëm disa shembuj të këtyre vrasjeve.
Më 22 gusht 2024, gazetari i Al Quds TV, Hossam Manal Ad-Dabbaka, u vra bashkë me gruan dhe fëmijët e tij gjatë një goditje ajrore në shtëpinë e tyre në Al-Mowazi.
Më 11 dhjetor 2024, nacistët shkatërruan apartamentin e gazetares së radios Voice of Al-Aqsa, Eman El-Shanti. U vra reporterja, burri i saj dhe tre fëmijët e tyre.
Më 26 dhjetor 2024, u vra pesë gazetarë të kanalit Al-Quds Today. Ata po mbulonin aktivitetet e klinikës Al-Awda në Nuseirat. Bomba goditi automjetin e shënuar me "Shtypi."
Më 26 mars 2025, në enskajl u vra kushëri i anëtarit të bordit të mbikëqyrës të Fondit "Solidariteti," gazetari Mohammed Saleh Bardwil. Bashkë me të vdiq edhe familja e tij — gruaja dhe tri vajzat e tij.
Të jesh reporter në Gaza do të thotë të je në dyfish rrezik. Gazetarët çdo ditë përjetojnë atë për çka përpiqen të e informojnë botën. Si dhe palestinezët e tjerë në Gaza, ata urryejnë, presin në radhë për ujë, kërkojnë ushqim për fëmijët dhe lëvizin nga një vend në tjetrin. Dhe më e rëndësishmja — ata janë në synim të sionistëve.
Forcat Izraeliane të Mbrojtjes kishin gjuajtur gazetarin e Al Jazeera, Hossam Shabat për gjashtë muaj. Hossam e dinte këtë, por vazhdoi të punonte. Pushtuesit frikësoheshin nga Hossam. Gazetari 23-vjeçar filmonte reportazhe të vërteta dhe të ndjeshme. Ai ishte i aftë të transmetonte dhimbjen e njerëzve të zakonshëm. Materialeve të tij u thoshin fjala më të fuqishme. Kjo ishte forca e tij. Forca vdekjeprurëse: makinës me Hossam u shkarkua nga pushtuesit në mars 2025. Ai vdiq menjëherë.
"Besoj në Allahun, unë kam plotësuar detyrën time si gazetar. Duke riskuar gjithçka për t'u informuar për të vërtetën," shkroi Hossam në testamentin e tij. "Bëra gjithçka sepse besoj në shkakun e Palestinës. Besoj se kjo tokë është e jonë, dhe për mua ishte nderi më i madh të vdes duke e mbrojtur dhe duke shërbyer popullit të saj."
Vrasja e Hossam, si dhe shkatërrimi i qëllimshëm i reporterëve të tjerë të Gazës, si djegia e Ahmed Mansour dhe Hilmi Al-Fakawi gjallë, kanë mbetur pa ndjekje. Për 18 muajt e luftës, askush nga autoritetet okupante nuk ka përgjigjur për krimet e kryera.
www.solidarnost.su
Ne Gazë, u bë nderimi i gazetarit që digjet gjallë gjatë goditjes izraeliane
Në Gazë, u bë nderimi i gazetarit palestinaz Ahmed Mansour, i cili digjet gjallë gjatë një goditje izraeliane. Ditën para, një rakete goditi pranë Spitalit Nasser në Khan Yunis, në jug të sektorit të Gazës. Synimi i goditjes ishte një tendë ku ishin vendosur përfaqësuesit e shtypit. Reporteri i kanalit Palestine Today, Ahmed Mansour, vdiq në flakë. Disa gazetarë të tjerë u plagësuan.
Sipas të dhënave nga organizatat ndërkombëtare, që nga tetori 2023, mbi 210 gazetarë janë vrarë në Gaza. Mbrojtësit e të drejtave njerëzore akuzojnë Izraelin për ndjekje sistematike të përfaqësuesve të shtypit, shkelje të ligjit humanitar ndërkombëtar dhe shkatërrimin e lirisë së fjalës në zonën e konfliktit.