Крик души и отчаяния из эпицентра человеческой катастрофы...

A cry of soul and despair from the epicenter of a human catastrophe... / İnsan felaketinin merkez üssünden bir ruh ve umutsuzluk çığlığı... / Një klithmë shpirti dhe dëshpërimi nga epiqendra e një katastrofe njerëzore...

"Весь мир осаждает Газу. Не забывайте об этом братья и сестры. Газа от вас и в вас, о миллиардная община Ислама. Ночь во всех странах мира означает спокойствие, уют и тишину, за исключением Газы, где она означает ужас, страх, бомбардировки, кровь и ожидание смерти. Каждый является соучастником бойни против нас, до тех пор пока она не прекратится. Все являются соучастниками геноцида до тех пор, пока эта трагедия не прекратится. Каждый принимает в этом участие, пока его останавливает невозможность помочь, сказать или помолиться Аллаху за нас. Пока вы проверяете прогноз погоды, чтобы решить, брать ли зонт... Мы всматриваемся в небо, гадая, упадет ли с него следующая бомба. Пока вы жалуетесь, что Wi-Fi слишком медленный... Мы молимся, чтобы на нас не закончилась очередь и хотя бы час нам дали зарядить телефон. Пока вы выбираете, что заказать на ужин в доставке... Мы выстаиваем очереди за банкой фасоли, зная, что её может не хватить на всех. Пока вы ругаете детей за разбросанные игрушки... Мы собираем обломки их тел из-под обрушенных стен. Пока вы планируете отпуск в соцсетях... Мы рисуем мелом на палатке карту дома, который больше не существует. Пока вы спорите, какой фильм посмотреть вечером... Мы прислушиваемся к каждому звуку, пытаясь отличить взрыв от грозы. Пока вы покупаете новую одежду, потому что «нечего надеть»... Мы стираем в луже единственную футболку, чтобы дети не ходили в грязи. Пока вы пишете в чатах «спокойной ночи»... Мы шепчем детям: «Не бойся эти бомбы взорвались где-то в дали». Пока вы обсуждаете, кому достанется наследство... Мы роемся в руинах, чтобы найти фото умерших родных — это всё, что осталось от «наследства». Пока вы ставите лайки под постами звезд и футболистов... Мы цепляемся за жизнь в мире, где нас не считают за людей".

Глобальная ответственность мусульман перед трагедией Газы

В современном мире, где информация распространяется мгновенно, невозможно оставаться в стороне от ужаса, происходящего в Газе. Каждый день её улицы становятся свидетелями трагедии, боли и страха. Мир наслаждается мирной жизнью, пока Газу осаждают, разрушая её дома, убивая её жителей и оставляя мусульманскую умму в скорби. 

Боль Газы — это наша боль. Каждое разрушенное здание — это удар по нашей умме. Каждый убитый ребёнок — это наш ребёнок. Мы не имеем права оставаться в стороне. Это призыв к совести. Мы не можем бездействовать, когда наши братья и сёстры подвергаются геноциду, и каждый из нас несёт свою долю ответственности.

Всевышний Аллах испытывает нашу умму, чтобы увидеть, кто останется стойким и верным, кто поможет своим братьям, а кто будет безразличным. Мы должны говорить, молиться, помогать. Газа смотрит на нас с надеждой. Пусть же наши голоса и действия станут для неё опорой в это тяжёлое время. Пусть Аллах дарует ей свободу, а угнетателям — заслуженное наказание.

Не забывайте о Газе. Не молчите. Действуйте...

Пронизывающие строки, доносящиеся из осажденной Газы, сравнивающие спокойную ночь мира с ночью ужаса в Палестине, — это не просто слова. Это эхо боли, взывающее к совести каждого человека, и особенно — к сердцу Исламской Уммы, миллиардной общины верующих, связанных узами братства и веры. Послание из Газы — это суровое напоминание об исламских принципах справедливости, сострадания и единства перед лицом невыносимых страданий.

Мир, в котором мы живем, разделен на две реальности. В одной — люди наслаждаются покоем, обсуждают бытовые мелочи, строят планы на будущее. В другой — каждый день приносит страх, боль и смерть. Газа уже много лет находится в осаде, но сегодня её страдания достигли невиданного масштаба и человеческой катастрофы...

Сегодня мир стал свидетелем одной из самых ужасающих трагедий современности — геноцида палестинского народа, особенно в Газе. Это послание мусульманки пронизанное болью и надеждой, обращённое к мусульманам и всем людям доброй воли, напоминая нам о нашей ответственности перед Аллахом и человечеством.

Мусульмане обязаны противостоять угнетению, где бы оно ни происходило. Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) сказал: "Кто увидит зло, пусть изменит его рукой; если не сможет, то языком; если не сможет, то сердцем, а это слабейшая степень веры". (Сахих Муслим). Таким образом, каждый мусульманин несёт ответственность за то, чтобы не оставаться равнодушным к страданиям других людей. Трагедия Газы — это испытание для всей мусульманской общины (Уммы), которое требует от нас активных действий, а не только молчаливого сожаления.

Ислам учит, что мусульмане — это единая община, независимо от национальности, языка или места проживания. В Коране сказано: "Верующие — братья". (49:10). Эта братская связь означает, что страдания одного мусульманина — это страдания всех. Когда Газа погружена в хаос, кровь и разрушения, каждый мусульманин должен чувствовать эту боль так же, как если бы она коснулась его собственной семьи. Мы не можем оставаться в стороне, пока наши братья и сёстры живут в страхе и лишениях.

Ислам утверждает абсолютную ценность человеческой жизни. В Коране говорится: "Кто убьёт человека не за убийство или не за распространение зла на земле, тот как будто убил всех людей". (5:32). Этот аят подчёркивает, что жизнь каждого человека священна, независимо от его вероисповедания или национальности. Однако сегодня мы видим, как сотни тысяч невинных людей в Газе становятся жертвами войны, блокады и голода. Это не просто нарушение международного права — это вопиющее преступление против человечности, которое требует немедленного осуждения и действий.

Каждый мусульманин обязательно будет держать ответ перед Аллахом за свои поступки. Если мы замалчиваем правду или игнорируем угнетение, то становимся соучастниками этих преступлений.  Это означает, что каждый из нас должен делать всё возможное в рамках своих сил и возможностей. Даже простое действие, такое как репост и распространение информации или ду'а за пострадавших, имеет значение. Главное — не оставаться равнодушным. Газа — это зеркало нашей веры. Если мы допустим её гибель, то что скажем Аллаху в Судный День?

Как мусульмане, мы должны следовать примеру Пророка Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха), который всегда выступал за справедливость и помогал угнетённым. Рассказывайте правду о том, что происходит в Газе. Используйте социальные сети, публикуйте статьи, делайте репосты достоверной информации. Молитесь за мир и спасение палестинского народа. В хадисе сказано: "Молитва верующего за брата, находящегося вдали, обязательно будет услышана". (Сахих Муслим).

Поддерживайте гуманитарные организации, которые помогают жителям Газы. Каждый динар, евро или доллар может спасти чью-то жизнь. Требуйте от своих правительств прекратить поддержку агрессора и оказывать давление на международном уровне. Будьте голосом единства среди мусульман, разногласия внутри уммы только ослабляют нашу способность противостоять несправедливости.

Трагедия Газы — это не просто политическая проблема. Это гуманитарный кризис, который затрагивает каждую душу, верующую в справедливость и милосердие. Как мусульмане, мы обязаны помнить, что наша вера требует от нас активных действий в защиту угнетённых. Давайте не будем ждать, пока мир проснётся. Давайте станем теми, кто пробудит его. Мы должны быть стойкими в своей вере, терпеливыми в наших усилиях и искренними в наших намерениях. Только тогда мы сможем выполнить свой долг перед Аллахом и перед человечеством.

Не позволяйте миру забыть о Газе!

Этот мир привык закрывать глаза на страдания мусульман. Нам говорят, что это не наша война, что мы не должны вмешиваться. Но это ложь. Газа — это наше сердце. Это наша честь. Это наша вера. "Поистине, Аллах не меняет положение людей, пока они не изменят то, что в их сердцах." (Коран, 13:11). Мы должны говорить. Мы должны действовать. Мы должны молиться. Потому что если мы промолчим, завтра нас не будет кому защитить.

О, мусульмане! Встаньте за Газу, за Шам, за Палестину, за аль Кудс и мечеть аль-Аксу! Встаньте за справедливость! Пусть ваш голос станет оружием против угнетения!

A cry of soul and despair from the epicenter of a human catastrophe...

"The whole world is besieging Gaza. Do not forget this, brothers and sisters. Gaza is part of you and within you, O billion-strong Muslim Ummah. Night in all parts of the world means peace, comfort, and quiet—except in Gaza, where it means terror, fear, bombings, blood, and the anticipation of death. Everyone is an accomplice to the slaughter against us until it stops. Everyone is complicit in genocide until this tragedy ends. Each person participates until their inability to help, speak, or pray to Allah for us stops them. While you check the weather forecast to decide whether to take an umbrella... we gaze at the sky, wondering if the next bomb will fall. While you complain about slow Wi-Fi... we pray that our turn comes soon so we can charge our phones for at least an hour. While you choose what to order for dinner delivery... we stand in line for a can of beans, knowing it might not be enough for everyone. While you scold your children for scattered toys... we gather fragments of their bodies from under collapsed walls. While you plan vacations on social media... we draw maps of homes that no longer exist with chalk on tents. While you argue about which movie to watch tonight... we listen to every sound, trying to distinguish explosions from thunder. While you buy new clothes because 'there’s nothing to wear'... we wash our only shirt in puddles so the children don’t walk around in dirt. While you type 'good night' in chats... we whisper to our children: 'Don’t be afraid; those bombs exploded far away.' While you discuss who gets the inheritance... we dig through ruins to find photos of our deceased loved ones—this is all that remains of our 'inheritance.' While you like posts by celebrities and footballers... we cling to life in a world where we are not considered human."

Global Responsibility of Muslims Towards the Tragedy in Gaza

In today's world, where information spreads instantly, it is impossible to remain indifferent to the horror unfolding in Gaza. Every day, its streets witness tragedy, pain, and fear. The world enjoys peace while Gaza is under siege, its homes destroyed, its people killed, and the Muslim Ummah left in sorrow.

The pain of Gaza is our pain. Every destroyed building is a blow to our Ummah. Every child killed is our child. We have no right to remain passive. This is a call to conscience. We cannot sit idly by while our brothers and sisters face genocide; each of us bears some responsibility.

Allah tests our Ummah to see who will remain steadfast and faithful, who will help their brothers, and who will remain indifferent. We must speak, pray, and help. Gaza looks to us with hope. Let our voices and actions support her during these difficult times. May Allah grant her freedom and punish the oppressors.

Do not forget Gaza. Do not remain silent. Act...

These piercing lines coming from besieged Gaza, comparing the peaceful nights of the world with the nights of terror in Palestine, are not just words. They are the echo of pain calling to the conscience of every person, especially the heart of the Islamic Ummah, the billion-strong community of believers bound by brotherhood and faith. The message from Gaza is a stern reminder of Islamic principles of justice, compassion, and unity in the face of unbearable suffering.

The world we live in is divided into two realities. In one, people enjoy peace, discuss trivial matters, and make plans for the future. In the other, every day brings fear, pain, and death. Gaza has been under siege for years, but today its suffering has reached unprecedented levels of human catastrophe...

Today, the world has witnessed one of the most horrifying tragedies of modern times—the genocide of the Palestinian people, especially in Gaza. This message from a Muslim woman, filled with pain and hope, is addressed to Muslims and all people of goodwill, reminding us of our responsibility before Allah and humanity.

Muslims are obligated to oppose oppression wherever it occurs. Prophet Muhammad (peace be upon him) said: "Whoever sees evil should change it with their hand; if they cannot, then with their tongue; if they cannot, then with their heart—and this is the weakest form of faith." (Sahih Muslim). Thus, every Muslim is responsible for not remaining indifferent to the suffering of others. The tragedy of Gaza is a test for the entire Muslim community (Ummah), demanding active action rather than mere silent regret.

Islam teaches that Muslims are one community, regardless of nationality, language, or place of residence. The Qur'an says: "The believers are but brothers." (49:10). This fraternal bond means that the suffering of one Muslim is the suffering of all. When Gaza is plunged into chaos, bloodshed, and destruction, every Muslim should feel that pain as if it touched their own family. We cannot remain aloof while our brothers and sisters live in fear and deprivation.

Islam affirms the absolute value of human life. The Qur'an states: "Whoever kills a soul unless for a soul or for corruption [done] in the land—it is as if he had slain mankind entirely." (5:32). This verse emphasizes that every human life is sacred, regardless of religion or nationality. Yet today, we see hundreds of thousands of innocent people in Gaza becoming victims of war, blockade, and starvation. This is not just a violation of international law—it is a blatant crime against humanity that demands immediate condemnation and action.

Every Muslim will be held accountable before Allah for their actions. If we suppress the truth or ignore oppression, we become accomplices to these crimes. This means that each of us must do everything possible within our power. Even simple actions like sharing information or praying for the victims matter. The main thing is not to remain indifferent. Gaza is a mirror of our faith. If we allow it to perish, what will we say to Allah on Judgment Day?

As Muslims, we must follow the example of Prophet Muhammad (peace be upon him), who always stood for justice and helped the oppressed. Speak the truth about what is happening in Gaza. Use social media, publish articles, and share reliable information. Pray for peace and salvation for the Palestinian people. A hadith states: "The prayer of a believer for a distant brother will surely be answered." (Sahih Muslim).

Support humanitarian organizations helping the people of Gaza. Every dinar, euro, or dollar can save someone’s life. Demand that your governments stop supporting the aggressor and exert pressure internationally. Be a voice of unity among Muslims; disagreements within the Ummah only weaken our ability to combat injustice.

The tragedy of Gaza is not just a political issue. It is a humanitarian crisis affecting every soul that believes in justice and mercy. As Muslims, we are obligated to remember that our faith requires active actions to defend the oppressed. Let us not wait for the world to wake up. Let us be the ones to awaken it. We must be steadfast in our faith, patient in our efforts, and sincere in our intentions. Only then can we fulfill our duty to Allah and humanity.

Do not let the world forget Gaza!

This world is used to closing its eyes to the suffering of Muslims. They tell us it is not our war, that we should not interfere. But this is a lie. Gaza is our heart. It is our honor. It is our faith. "Indeed, Allah does not change the condition of a people until they change what is in themselves." (Qur’an 13:11). We must speak. We must act. We must pray. Because if we remain silent, tomorrow there may be no one to protect us.

O Muslims! Stand up for Gaza, for Sham, for Palestine, for al-Quds, and for Al-Aqsa Mosque! Stand up for justice! Let your voice become a weapon against oppression!

İnsan felaketinin merkez üssünden bir ruh ve umutsuzluk çığlığı...

"Tüm dünya Gazze'yi kuşatıyor. Bunu unutmayın, kardeşlerim ve kız kardeşlerim. Gazze sizdensin ve sizsiniz, ey milyarlarca Müslümanın ummatı. Dünya genelinde gece huzur, rahat ve sessizlik anlamına gelir—Gazze hariç, burada korku, terör, bombalar, kan ve ölüm beklemesi anlamına geliyor. Katliam durana kadar hepimiz suç ortağıyız. Bu trajedi bitene kadar herkes soykırımın bir parçasıdır. Herkes yardım edemez, konuşamaz veya bizim için dua etmez duruma gelene kadar bu rolü oynar. Hava tahminini kontrol ederken şemsiye alıp almamanızı düşünürken... biz gökyüzüne bakıyoruz, bir sonraki bombanın düşüp düşmeyeceğini merak ediyoruz. Wi-Fi'nizin yavaş olduğunu söylerken... biz telefonumuzu bir saatliğine şarj edebilmek için sıraya giriyoruz. Akşam yemeği siparişi verirken... biz bir kutu fasulye için kuyrukta bekliyoruz, bilerek ki herkese yetmeyebilir. Çocuklarınızı oyuncakları dağıtmakla azarlar... biz yıkılan duvarların altından parçalarını topluyoruz. Sosyal medyada tatil planları yaparken... biz artık var olmayan evlerin haritasını çadırımızın üzerine çiziyoruz. Hangi filmi izleyeceğinizi tartışırken... biz her sesi dinleyip patlama ile şimşek arasındaki farkı anlamaya çalışıyoruz. Yeni giysi almak için 'giyecek bir şeyim yok' derken... biz çocuklarımız kirli dolaşmasın diye tek tişörtümüzü su birikintisinde yıkıyoruz. Sohbetlere 'iyi geceler' yazarken... biz çocuklarımıza fısıldıyoruz: 'Korkma, şu bombalar uzakta patladı.' Mirasın kimin olacağına karar verirken... biz sevdiklerimizin fotoğraflarını enkaz arasında arıyoruz—bu bize miras olarak kalan tek şey. Ünlülerin gönderilerine beğeniler eklerken... biz insan addedilmediğimiz bir dünyada yaşam mücadelesi veriyoruz."

Gazze Felaketine Karşı Müslümanların Küresel Sorumluluğu

Bugün, bilgi anında yayıldığı bir dünyada, Gazze'deki dehşeti görmezden gelmek imkansızdır. Her gün sokakları trajedi, acı ve korku tanıklığı oluyor. Dünya barış içinde yaşarken, Gazze kuşatılıyor, evleri yıkılıyor, halkı öldürülüyor ve Müslüman ummatı üzüntü içinde bırakılıyor.

Gazze'nin acısı bizim acımız. Her yıkılan bina ummatımıza bir darbe. Ölen her çocuk bizim çocuğumuz. Pasif kalma hakkımız yok. Bu vicdan çağrısı. Kardeşlerimiz soykırıma uğrarken hareketsiz kalamayız; her birimiz sorumluluk taşıyor.

Allah ummatımızı deniyor: Kim güçlü ve sadık kalacak, kim kardeşlerine yardım edecek, kim kayıtsız kalacak? Konuşmalıyız, dua etmeliyiz, yardım etmeliyiz. Gazze umutla bize bakıyor. Eylemlerimiz onun destek noktası olsun. Allah'tan ona özgürlük versin ve zulmedenlere hak ettikleri cezayı.

Gazze'yi unutmayın. Susmayın. Harekete geçin...

Bu sızlayan satırlar, dünyanın huzurlu gecelerini Filistin'in korku dolu geceleriyle karşılaştırıyor—bu sadece sözler değil. Bu, özellikle İslam ummatının yüreğine seslenen acının yankısı. Gazze'den gelen mesaj, adalet, şefkat ve birlik ilkesini hatırlatan keskin bir uyarı.

Yaşadığımız dünya iki gerçekliğe bölünmüş. Birinde insanlar barış içinde yaşıyor, önemsiz konuları tartışıp gelecekten bahsediyor. Diğerinde ise her gün korku, acı ve ölüm getiriyor. Gazze yıllardır kuşatılmış durumda, ama bugün acıları insani felakete ulaşmış durumda...

Bugün dünya modern zamanın en korkunç trajedilerinden birine şahit oldu—özellikle Gazze'de gerçekleşen Filistin halkının soykırımına. Bu mesaj, acı ve umut dolu bir Müslüman kadın tarafından yazılmış, tüm Müslümanlara ve iyi niyetli insanlara hitaben bizi Allah ve insanlığa karşı sorumluluğumuzu hatırlatıyor.

Müslümanlar zulmü nerede görürlerse karşı çıkmakla yükümlüdürler. Peygamber Muhammed (aleyhisselam) şöyle demiştir: "Kim kötülük görürse eliyle değiştirsin; yapamazsa dilinden; yapamazsa kalbinden—ve bu imanın en zayıf derecesidir." (Sahih Müslim). Böylece her Müslüman başkalarının acılarına karşı kayıtsız kalmamalıdır. Gazze trajedisi tüm Müslüman toplumu (ummat) için bir sınavdır ve yalnızca sessiz pişmanlıktan daha fazlasını talep eder.

İslam, Müslümanların milliyet, dil veya yerleşim yerine bakılmaksızın tek bir topluluk olduğunu öğretir. Kuran'da denir: "İnananlar kardeştir." (49:10). Bu kardeşlik bağı, bir Müslümanın acısı tüm Müslümanların acısı demektir. Gazze kaosa, kan dökülmeye ve yıkıma boğulduğunda her Müslüman bunu kendi ailesinin başına gelmiş gibi hissetmelidir. Kardeşlerimiz korku ve yoksulluk içinde yaşarken kenarda duramayız.

İslam insan yaşamının mutlak değerini belirtir. Kuran'da denir: "Kim bir canı, başka bir cinayet veya yeryüzünde bozgunculuk yüzünden öldürmezse, tıpkı tüm insanları öldürmüş gibi olur." (5:32). Bu ayet her insan hayatının kutsallığını vurgular, din veya milliyet fark etmeksizin. Ancak bugün yüz binlerce masum insan Gazze'de savaş, abluka ve açlık kurbanı oluyor. Bu yalnızca uluslararası hukukun ihlali değil—insanlığa karşı açık bir suçtur ve hemen mahkûmiyet ve eylem gerektirir.

Her Müslüman Allah önünde eylemlerinden hesap verecektir. Gerçekleri bastırır veya zulmü görmezden gelirsek bu suçların ortağı haline geliriz. Her birimizin gücünün sınırları içinde her şeyi yapması gerekiyor. Bilgi paylaşımı veya mağdurlar için dua bile önemli. Önemli olan kayıtsız kalmamak. Gazze imanımızın aynasıdır. Onun yok olmasına izin verirsek, Kıyamet Günü Allah'a ne diyeceğiz?

Müslümanlar olarak, Peygamber Muhammed'in (aleyhisselam) adalet için ayakta durup ezilenlere yardım etme misali takip etmeliyiz. Gazze'de olanları doğru şekilde anlatın. Sosyal medya kullanın, makaleler yayınlayın, güvenilir bilgileri paylaşın. Filistin halkı için barış ve kurtuluş duası edin. Bir hadiste denir: "Bir müminin uzaktaki kardeşi için duasının kabul edileceği kesindir." (Sahih Müslim).

Gazze halkına yardım eden insani kuruluşları destekleyin. Her dinar, euro veya dolar bir hayat kurtarabilir. Hükümetlerinizden saldırganı desteklemeyi bırakmaları ve uluslararası düzeyde baskı uygulanmasını talep edin. Müslümanlar arasında birlik sesi olun; ummat içindeki anlaşmazlıklar adaletsizlikle mücadele kabiliyetimizi zayıflatır.

Gazze trajedisi sadece siyasi bir mesele değil. Bu adalet ve merhamet inanan her ruhu ilgilendiren bir insani kriz. Müslümanlar olarak imanımız bizi ezilenleri savunmak için aktif eylemler almaya zorlar. Dünyanın uyanmasını beklemeyelim. Onu uyandıran biz olalım. İmanımızda kararlı, çabalarımızda sabırlı ve niyetlerimizde samimi olalım. İşte o zaman Allah ve insanlığa karşı görevimizi tamamlamış oluruz.

Dünyanın Gazze'yi unutmasına izin vermeyin!

Bu dünya Müslümanların acılarına gözlerini kapamaya alışkın. Bize bu bizim savaşımız değil, karışmamalıyız diyorlar. Ama bu bir yalan. Gazze bizim kalbimiz. Bizim onurumuz. Bizim imanımız. "Şüphesiz Allah, insanların durumunu değiştirmeyecektir, ta ki kendileri içlerindeki şeyi değiştirene kadar." (Kuran, 13:11). Konuşmalıyız. Harekete geçmeliyiz. Dua etmeliyiz. Çünkü eğer susarsak, yarın kimse bizi koruyamayacak.

Ey Müslümanlar! Gazze için, Şam için, Filistin için, Kudüs ve El-Aksa Camii için ayaklanın! Adalet için ayaklanın! Sesiniz zulme karşı bir silah olsun!

Një klithmë shpirti dhe dëshpërimi nga epiqendra e një katastrofe njerëzore...

"Trajtuesi i të gjithë botës është në Gazën. Mos harroni këtë, vëllezër dhe motra. Gaza jeni ju dhe ju jeni në të, o bashkësi myslimane me miliarda anëtarësh. Nata në të gjithë botën do të thotë qetësi, rehati dhe qetësi—përveç në Gazën, ku ajo do të thotë terror, frikë, bombardime, gjak dhe pritshmëri për vdekje. Çdo njeri është bashkëpërgjegjës për masakrën ndaj nesh derisa ajo të ndalet. Çdo njeri është pjesëmarrës në gjenoçid derisa kjo tragjedi të përfundojë. Secili merr pjesë derisa pamundësia për të ndihmuar, folur ose lutur për ne e ndalon. Ndërsa kontrolloni parashikimin e motit për të vendosur nëse të merrni çantë shi... ne shikojmë në qiell, pyesemi nëse bomba tjetër do të bien. Ndërsa ankoheni për Wi-Fi-n tuaj të ngadalshëm... ne lutemi që radha jonë të vijë dhe të mund të ngarkojmë telefonin për të paktën një orë. Ndërsa zgjidhni çfarë të porosisni për darkë... ne presim në radhë për një kavanoz fasule, duke ditur që mund të mos ketë për të gjithë. Ndërsa rrëfeni fëmijët tuaj për lodrat e shpërndara... ne grumbullojmë copat e trupave të tyre nga muret e rënë. Ndërsa planifikoni pushimet në rrjetet sociale... ne vizatojmë me gël për mapat e shtëpive që nuk ekzistojnë më. Ndërsa diskutoheni për cilin film të shikoni sot në mbrëmje... ne dëgjojmë çdo tingull, duke tentuar të dalloni ndërprerjen nga stuhia. Ndërsa blini veshje të reja sepse 'nuk kam gjë për të veshur'... ne lajmë vetëm koshuletën tonë në laguna që fëmijët të mos ecin të lënduar. Ndërsa shkruani 'natën e mirë' në biseda... ne i flasim fëmijëve tanë: 'Mos friko, ato bomba u shpërndanin larg.' Ndërsa diskutoheni për trashëgiminë... ne kërkojmë në mbetjet për fotografitë e familjes së vrarë—kjo është gjithçka që ka mbetur prej 'trashëgimisë.' Ndërsa klikoni në postimet e yjet dhe futbolistëve... ne mbajmë shpresën në një botë ku nuk na konsiderohen si njerëz."

Përgjegjësia Globale e Myslimanëve Për Tragjedinë e Gazës

Në botën moderne, ku informacioni përhapet menjëherë, është e pamundur të qëndrosh pasiv ndaj tmerrit që po ndodh në Gazën. Çdo ditë rrugët e saj bëhen dëshmitarë të tragedisë, dhimbjes dhe frikës. Bota gëzon paqen, ndërsa Gaza është në rrethim, shtëpitë e saj janë shkatërruar, banorët e saj janë vrarë dhe bashkësia myslimane është lënë në lot.

Dhimbja e Gazës është dhimbja jonë. Çdo ndërtesë e shkatërruar është goditje për komunitetin tonë. Çdo fëmijë i vrarë është fëmija ynë. Nuk kemi të drejtë të qëndrojmë pasiv. Ky është një thirrje ndaj vetëdijes. Nuk mund të qëndrojmë pa veprim ndërsa vëllezërit dhe motrat tona pësojnë gjenoçid; secili prej nesh ka përgjegjësi.

Allahu provon bashkësinë tonë për të parë kush do të qëndrojë i fortë dhe besnik, kush do të ndihmojë vëllezërit e tij, dhe kush do të jetë indiferent. Duhet të flasim, të lutemi dhe të ndihmojmë. Gaza na shikon me shpresë. Le të bëhen veprimet tona mbështetje për të në këto kohëra të vështira. Të falë Allahu që t'i japë atyre liri dhe të dënojë pushtuesit.

Mos harroni Gazën. Mos qëndroni të heshtur. Veproni...

Këto fjali të përhershme që vijnë nga Gaza e rrethyer, duke krahasuar netët e qeta të botës me netët e tmerrit në Palestinë, nuk janë thjesht fjalë. Kjo është një rezonim i dhimbjes që thërret ndaj vetëdijes së çdo njeriu, veçanërisht në zemrën e bashkësisë islame, një bashkësi e besimtarëve me miliarda anëtarë të lidhur nga vëllezërimi dhe feja. Mesazhi nga Gaza është një kujtim i rreptë i parimeve islame të drejtësisë, mëshirës dhe njësisë para pamjes së vuajtjeve të padurueshme.

Bota në të cilën jetojmë është e ndarë në dy realitete. Në njërin, njerëzit gëzojnë paqe, diskutojnë për çështjet e vogla dhe bëjnë plane për të ardhmen. Në tjetrin, çdo ditë sjell frikë, dhimbje dhe vdekje. Gaza ka qenë në rrethim për vite, por sot vuajtjet e saj kanë arritur nivele pa paralel të katastrofës humane...

Sot bota ka bërë dëshmi të një prej tragjedive më të tmerrshme të kohëve moderne—gjenoçidi i popullit palestinase, veçanërisht në Gazën. Ky mesazh nga një grua myslimane, mbushur me dhimbje dhe shpresë, është adresuar muslimanëve dhe të gjithëve njerëzve me vullnet të mirë, duke na kujtuar për përgjegjësitë tona përpara Allahut dhe njerëzimit.

Muslimanët janë të obliguar të përballet me shtypjen kudo që ndodh. Profeti Muhamedi (paqe dhe barakatet e Allahut mbi të) tha: "Kush shikon keqin, le ta ndryshojë me dorën e tij; nëse nuk mund, me gojën e tij; nëse nuk mund, me zemrën e tij—dhe kjo është forma më e dobët e besimit." (Sahihu Muslim). Pra, çdo musliman është përgjegjës për të mos qenë indiferent ndaj vuajtjeve të të tjerëve. Tragjedia e Gazës është një provë për të gjithë bashkësinë myslimane (Ummah), e cila kërkon veprime aktive dhe jo vetëm keqardhjen e heshtur.

Islami mëson se muslimanët janë një bashkësi e vetme, pavarësisht nga kombësia, gjuha apo vendi i banimit. Kurani thotë: "Besimtarët janë vëllezër." (49:10). Ky lidhje vëllezërore do të thotë se vuajtja e një muslimani është vuajtja e të gjithëve. Kur Gaza është e zhytur në kaos, gjak dhe shkatërrime, çdo musliman duhet të ndjejë këtë dhimbje sikur do të prekte familjen e vet. Nuk mund të qëndrojmë pasivë ndërsa vëllezërit dhe motrat tona jetojnë në frikë dhe mungesë.

Islami afirmon vlerën absolute të jetës së njeriut. Kurani thotë: "Kush e vrau një njeri, përveç për vrasje ose për shpërdorim në tokë, është sikur e ka vrarë të gjithë njerëzimin." (5:32). Ky ajet nënvizon se çdo jetë e njeriut është e shenjtë, pavarësisht nga besimi ose kombësia. Por sot shohim qindra mijëra njerëz të pafajshëm në Gazë që bëhen viktima të luftës, bllokadës dhe urisë. Kjo nuk është vetëm një shkelje e ligjit ndërkombëtar—kjo është një krim i padurueshëm ndaj njerëzimit që kërkon menjëherë kritike dhe veprime.

Çdo musliman do të bëjë përgjegjësi për veprimet e tij para Allahut. Nëse fshehim të vërtetën ose injorojmë shtypjen, bëhemi bashkëpërgjegjës për këto krimet. Kjo do të thotë se secili prej nesh duhet të bëjë çdo gjë të mundshme brenda fuqive dhe mundësive të tij. Edhe veprime të thjeshta si ndarja e informacioneve ose lutja për viktimat kanë rëndësi. Gjëja kryesore është të mos qëndrosh indiferent. Gaza është pasqyra e besimit tonë. Nëse i lejojmë që të humbasë, çfarë do të themi Allahut në Ditën e Gjykimit?

Si muslimanë, duhet të ndjekim shembullin e Profetit Muhamed (paqe dhe barakatet e Allahut mbi të), i cili gjithmonë u quajt për drejtësi dhe ndihmoi të shtypurit. Tregoni të vërtetën për atë që po ndodh në Gazë. Përdorni mediave sociale, publikoni artikuj, ndani informacione të besueshme. Lutuni për paqe dhe shpëtimin e popullit palestinase. Një hadith thotë: "Lutja e një besimtari për një vëllai në distancë sigurisht që do të dëgjohet." (Sahihu Muslim).

Mbështetni organizatat humanitare që ndihmojnë banorët e Gazës. Çdo dinary, euro ose dollar mund të shpëtojë një jetë. Kërkojeni nga qeveritë tuaja të ndalen nga mbështetja e agresorit dhe të ushtrojnë presion në nivel ndërkombëtar. Jini zëri i njësimit midis muslimanëve; mosmarrëveshjet brenda Ummah-së vetëm do të dobësojnë aftësinë tonë për të luftuar padrejtësinë.

Tragjedia e Gazës nuk është vetëm një problem politik. Kjo është një krizë humanitare që prek çdo shpirt që beson në drejtësi dhe mëshirë. Si muslimanë, jemi të obliguar të kujtojmë se feja jonë kërkon që të marim veprime aktive për mbrojtjen e të shtypurit. Mos prisni që bota të zgjohet. Le të jemi ne ata që e zgjisin. Duhet të jemi të qëndrueshëm në besimin tonë, të durueshëm në përpjekjet tona dhe të sinqertë në qëllimet tona. Vetëm atëherë mund të plotësojmë detyrën tonë përpara Allahut dhe njerëzimit.

Mos lejoni botën të harrojë Gazën!

Ky botë është mësuar të mbyll sytë për vuajtjet e muslimanëve. Na thonë se kjo nuk është lufta jonë, se nuk duhet të përfshihemi. Por kjo është një gënjeshtër. Gaza është zemra jonë. Është nderi ynë. Është feja jonë. "Vërtetë, Allah nuk ndryshon gjendjen e njerëzve derisa ata të mos ndryshojnë atë që është brenda tyre." (Kurani, 13:11). Duhet të flasim. Duhet të veprimojmë. Duhet të lutemi. Sepse nëse heshtim, nesër nuk do të ketë askë për t'u mbrojtur.

O muslimanë! Ngrihuni për Gazën, për Sham, për Palestinen, për Quds dhe për Xhaminë e Aqsës! Ngrihuni për drejtësi! Le të bëhet zëri juaj armë kundër shtypjes!