Когда смерть стучится в твою дверь / When death knocks on your door / Kur vdekja troket nё derёn tёnde...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Горькое раскаяние на пороге Ахирата

Сказал Ибн Раджаб :

واعلم؛ أن الإنسان ما دام يؤمل الحياة فإنه لا يقطع أمله من الدنيا، وقد لا تسمح نفسه بالإقلاع عن لذاتها وشهواتها من المعاصي وغيرها، ويرجيه الشيطان التوبة في آخر عمر، فإذا تيقن الموت، وأيس من الحياة، أفاق من سكرته بشهوات الدنيا، فندم حينئذ على تفريطه ندامة يكاد يقتل نفسه

Осознай, что пока человек надеется на продолжение жизни, его помыслы остаются привязанными к земному миру, его душа неспособна отречься от соблазнов и удовольствий, как греховных, так и мирских.

Иблис же успокаивает его, внушая, что времени для покаяния еще достаточно, и его можно отложить на старость, но когда смерть неизбежно приближается и надежда на жизнь исчезает, человек внезапно пробуждается от иллюзий мирских наслаждений.

В этот момент раскаяние захлестывает его с такой силой, что он едва не гибнет от осознания своей безрассудности и упущенного времени...

Уклад мира шатается, но мы должны оставаться теми, кто мы есть, независимо от ситуаций. Не потерять веру и не встать в один ряд, кто творит бесчинства и беззакония. Для этого вера во Всевышнего служит нам оправданием. Вера в Аллаха должна пребывать в людях постоянно, и теплится у тех, кто еще остается в неведении.

Необходимо сбросить оковы этого никчёмного дунья и покаяться. Это именно то, что сейчас нам всем необходимо. Если человек говорит, что искренне верует в Господа Миров, одновременно совершая злое, то этот человек совершает грех.

Не делами ли оправдывается вера Иман? 

Веруя в Аллаха, не станем грешить и совершать прегрешения, чтобы другие поступали так же не ради нас, но ради собственного спасения. Господь призвал к любви и справедливости, а не к ненависти и бесчестию, поэтому мы не должны быть как безводные облака, имея в себе свет и одновременно тьму.

Как мы знаем, Всевышний Аллах отделил свет от тьмы, вот и нам нужно быть в свете Нура. Делающий злое, пусть обратит свой взор к Создателю, и глаза его увидят прямой и светлый путь. Не можешь, тогда проси покаяние тауба, и Он наделит тебя этим. Оступившийся еще может спастись, но для этого необходимо осознать грех и сделать тауба и истигфар.

Преступность мира безгранична, но рано или поздно придет Судный День и не будет больше времени, чтобы покаяться. С последним дыханием на смертном одре прекращаются принятия покаяния Аллахом.

Просим Аллаха, чтобы Он дал нам умереть мусульманами. Аминь!

When death knocks on your door

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

Bitter remorse on the threshold of Akhirat

Ibn Rajab said :

واعلم؛ أن الإنسان ما دام يؤمل الحياة فإنه لا يقطع أمله من الدنيا، وقد لا تسمح نفسه بالإقلاع عن لذاتها وشهواتها من المعاصي وغيرها، ويرجيه الشيطان التوبة في آخر عمر، فإذا تيقن الموت، وأيس من الحياة، أفاق من سكرته بشهوات الدنيا، فندم حينئذ على تفريطه ندامة يكاد يقتل نفسه

Realize that as long as a person hopes for the continuation of life, his thoughts remain tied to the earthly world, his soul is unable to renounce temptations and pleasures, both sinful and mundane.

Iblis calms him down, suggesting that there is still enough time for repentance, and it can be postponed to old age, but when death inevitably approaches and the hope of life disappears, a person suddenly awakens from the illusions of worldly pleasures.

At this moment, remorse overwhelms him with such force that he almost dies from the realization of his recklessness and lost time...

The way of the world is shaky, but we must remain who we are, regardless of situations. Do not lose faith and do not stand in the same row as those who commit outrages and lawlessness. For this, faith in the Almighty serves as an excuse for us. Faith in Allah must remain in people all the time, and it glows in those who still remain in the dark.

It is necessary to throw off the shackles of this worthless dunya and repent. This is exactly what we all need right now. If a person says that he sincerely believes in the Lord of the Worlds, while doing evil, then this person is committing a sin.

Is it not by deeds that Iman's faith is justified?

Believing in Allah, we will not sin and commit sins so that others do the same not for our sake, but for their own salvation. The Lord called for love and justice, not hatred and dishonor, so we should not be like waterless clouds, having light and darkness in ourselves at the same time.

As we know, Allah Almighty has separated light from darkness, so we need to be in the light of Nur. Whoever does evil, let him turn his gaze to the Creator, and his eyes will see a straight and bright path. If you can't, then ask Taub for repentance, and He will grant you this. The one who stumbles can still be saved, but for this it is necessary to realize sin and make tauba and istigfar.

The crime of the world is boundless, but sooner or later the Day of Judgment will come and there will be no more time to repent. With the last breath on his deathbed, the acceptance of repentance by Allah stops.

We ask Allah to let us die as Muslims. Amen to that!

Kur vdekja troket nё derёn tёnde...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Pendim i hidhur në pragun E Akhirat

Ibn Rajab tha :

واعلم؛ أن الإنسان ما دام يؤمل الحياة فإنه لا يقطع أمله من الدنيا، وقد لا تسمح نفسه بالإقلاع عن لذاتها وشهواتها من المعاصي وغيرها، ويرجيه الشيطان التوبة في آخر عمر، فإذا تيقن الموت، وأيس من الحياة، أفاق من سكرته بشهوات الدنيا، فندم حينئذ على تفريطه ندامة يكاد يقتل نفسه

Kuptoni se për sa kohë që një person shpreson për vazhdimin e jetës, mendimet e tij mbeten të lidhura me botën tokësore, shpirti i tij nuk është në gjendje të heqë dorë nga tundimet dhe kënaqësitë, mëkatare dhe të zakonshme.

Iblisi e qetëson atë, duke sugjeruar se ka ende kohë të mjaftueshme për pendim dhe mund të shtyhet në pleqëri, por kur vdekja afrohet në mënyrë të pashmangshme dhe shpresa e jetës zhduket, një person papritmas zgjohet nga iluzionet e kënaqësive të kësaj bote.

Në këtë moment, pendimi e pushton atë me një forcë të tillë që ai pothuajse vdes nga realizimi i pamaturisë së tij dhe kohës së humbur...

Mënyra e botës është e lëkundur, por ne duhet të mbetemi ata që jemi, pavarësisht situatave. Mos e humbni besimin dhe mos qëndroni në të njëjtën rresht me ata që kryejnë zemërime dhe paligjshmëri. Për këtë, besimi në Të Plotfuqishmin shërben si një justifikim për ne. Besimi në Allahun duhet të mbetet tek njerëzit gjatë gjithë kohës, dhe ai shkëlqen tek ata që ende qëndrojnë në errësirë.

Është e nevojshme të hidhni prangat e kësaj dunya të pavlerë dhe të pendoheni. Kjo është pikërisht ajo që na duhet të gjithëve tani. Nëse një person thotë se ai sinqerisht beson në Zotin e Botëve, ndërsa bën të keqen, atëherë ky person po bën një mëkat.

A nuk është me vepra që besimi I Imanit të justifikohet?

Duke besuar Në Allahun, ne nuk do të mëkatojmë dhe nuk do të bëjmë mëkate në mënyrë që të tjerët të bëjnë të njëjtën gjë jo për hir tonë, por për shpëtimin e tyre. Zoti bëri thirrje për dashuri dhe drejtësi, jo urrejtje dhe çnderim, kështu që ne nuk duhet të jemi si retë pa ujë, duke pasur dritë dhe errësirë në vetvete në të njëjtën kohë.

Siç e dimë, Allahu I Madhëruar e ka ndarë dritën nga errësira, prandaj duhet të jemi në dritën e Nurit. Kush bën të keqen, le ta kthejë shikimin Te Krijuesi dhe sytë e tij do të shohin një rrugë të drejtë dhe të ndritshme. Nëse nuk mundeni, atëherë kërkoni pendim Nga Taub, Dhe ai do t'ju japë këtë. Ai që pengohet ende mund të shpëtohet, por për këtë është e nevojshme të realizohet mëkati dhe të bëhet tauba dhe istigfar.

Krimi i botës është i pakufishëm, por herët a vonë Do të vijë Dita e Gjykimit dhe nuk do të ketë më kohë për t'u penduar. Me frymën e fundit në shtratin e vdekjes, pranimi i pendimit nga Allahu ndalet.

Lusim Allahun që Të na lejojë të vdesim Si Muslimanë. Amen për këtë!