Когда бедность внешняя обнажает нищету души...

When external poverty exposes the poverty of the soul... / Dışarıdaki yoksulluk ruhun yoksulluğunu açığa çıkardığında... / Kur varfëria e jashtme ekspozon varfërinë e shpirtit...

В современном мире, где материальные ценности часто ставятся на пьедестал, мы можем легко забыть о том, что истинное богатство заключается не в внешнем блеске, а в внутреннем содержании человека. Ислам, как религия, глубоко подчеркивает важность духовных качеств и моральных ценностей, которые формируют личность и определяют её истинное богатство...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Истинное богатство: взгляд Ислама на ценность человека

Иногда мы встречаем людей в поношенной одежде, с запылёнными руками и усталым взглядом. Их внешний вид говорит об их скромном достатке, возможно, о тяжёлой жизни. Мы можем поспешно подумать: «Этот человек беден». Но проходит немного времени, начинается разговор — и этот человек начинает раскрываться. Он говорит мягко и уверенно, его слова наполнены смыслом, речью управляет разум и сердце. Он благодарен Аллаху, он не жалуется, он рассуждает, утешает, наставляет. И в этом моменте вдруг становится ясно: внутренне этот человек — велик, богат и красив, несмотря на внешнюю скромность. А ты сам, одетый с иголочки, с чистым лицом, модным телефоном и дорогими часами, ощущаешь вдруг внутреннюю пустоту. И приходит понимание — настоящий бедняк не он, а ты.

Как только сядешь рядом с таким человеком, позволишь себе услышать, а не просто смотреть — вдруг открывается нечто неожиданное. Из его уст исходят слова с мудростью, которая питается не книжными теориями, а прожитыми испытаниями. Его сердце открыто, а речь — чиста и глубока. Он говорит просто, но каждое слово касается души. В этот момент человек, одетый в опрятное, с ухоженной бородой, сверкающими зубами и последним iPhone в кармане, внезапно чувствует себя... пустым. Оказывается, одежда — не показатель чести. А внешний лоск — не гарантия духовного богатства. Настоящий бедняк — не тот, у кого мало имущества. Бедняк — это тот, у кого мало богобоязненности, мало искренности, мало знаний и мало духа.

Есть люди, у которых лица сияют от нура (света) веры, хотя их тело измождено и одежда стара. Они молчаливы, но их ду'а трясёт небеса. Они без известности среди людей, но ангелы знают их имена. Они незаметны, но сердца других ощущают их величие. Это те, кого Аллах возвысил, несмотря на то, что люди их унизили. Имам аш-Шафи'и говорил: «Будь как мускус: молчит, но запах его разносится. Не будь как барабан: громок, но внутри пуст».

В наше время, когда мусульман часто оценивают по количеству лайков, длине подола, громкости слов — особенно важно напоминать друг другу: духовное богатство важнее всего. Умма не поднимется внешним имиджем, а поднимется искренностью, знанием, состраданием и таухидом. Когда ты в следующий раз увидишь простого, незаметного человека — не спеши отводить взгляд. Посмотри внимательнее. Возможно, ты стоишь перед авлия, приближённым Аллаха, а сам ещё не знаешь, кто ты. Возможно, ты — настоящий бедняк. Но ещё не поздно обогатиться: не имуществом и деньгами, а иманом, не вещами, а делами, не статусом, а таква.

Истинное богатство не в телефонах последней модели, не в безупречной одежде и не в количестве подписчиков в инстаграме. Оно — в сердце, наполненном верой, в языке, поминающем Аллаха, и в руках, творящих добро. Этот мир учит нас смотреть на внешнее, но Ислам учит видеть сердце, намерение, нравственность. Пусть наша встреча с простым, но глубоким человеком станет напоминанием: настоящая ценность — внутри. И если ты чувствуешь себя пустым рядом с бедняком, то, быть может, он вовсе не бедняк. Это ты забыл, что такое богатство. Когда мы встречаем людей, которые кажутся простыми, но внутри излучают Свет, мы должны учиться у них смирению и благодарности. Ведь именно такие встречи напоминают нам о том, что самое ценное в жизни — это не внешние атрибуты успеха, а внутренняя связь с Аллахом и стремление к праведной жизни.

О Аллах, укрась нас внутренней красотой, надели нас искренностью и скромностью, сделай нас богатыми Тобой, даже если у нас ничего нет. Аминь!

When external poverty exposes the poverty of the soul...

In the modern world, where material values are often placed on a pedestal, we can easily forget that true wealth lies not in external glitter but in the inner content of a person. Islam, as a religion, deeply emphasizes the importance of spiritual qualities and moral values that shape a person's character and define their true wealth...

Praise be to Allah, Whom we praise, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger. And then:

True Wealth: Islam’s Perspective on Human Value

Sometimes we meet people in worn-out clothes, with dusty hands and tired eyes. Their appearance speaks of modest means, perhaps a hard life. We might hastily think: "This person is poor." But after spending some time with them, a conversation begins — and this person starts to reveal themselves. They speak softly and confidently, their words filled with meaning, guided by reason and heart. They are grateful to Allah, they do not complain, they reflect, comfort, and advise. And in that moment, it becomes clear: internally, this person is great, rich, and beautiful despite their outward simplicity. Meanwhile, you, dressed to perfection, with a clean face, a trendy phone, and expensive watches, suddenly feel an inner emptiness. And the realization comes — the real poor person is not them, but you.

As soon as you sit next to such a person and allow yourself to listen, not just look — something unexpected opens up. From their lips come words of wisdom, nourished not by bookish theories but by lived trials. Their heart is open, and their speech is pure and deep. They speak simply, yet every word touches the soul. In that moment, the person dressed neatly, with a well-groomed beard, sparkling teeth, and the latest iPhone in their pocket, suddenly feels... empty. It turns out that clothing is not a measure of honor, and external polish is no guarantee of spiritual wealth. The true pauper is not the one with little property; the pauper is the one with little God-consciousness, little sincerity, little knowledge, and little spirit.

There are people whose faces shine with the light (nur) of faith, though their bodies are weary and their clothes old. They are silent, but their dua shakes the heavens. They are unknown among people, but the angels know their names. They are unnoticeable, yet hearts sense their greatness. These are the ones whom Allah has elevated, even if people have humiliated them. Imam al-Shafi'i said: "Be like musk: it is silent, but its fragrance spreads. Do not be like a drum: loud, but empty inside."

In our time, when Muslims are often judged by the number of likes, the length of their garments, or the loudness of their words — it is especially important to remind each other that spiritual wealth matters most. The ummah will not rise through external image but through sincerity, knowledge, compassion, and tawhid. When you next see a simple, unnoticed person, do not rush to look away. Look closer. Perhaps you are standing before an awliya, someone close to Allah, and you do not yet know who you are. Perhaps you are the true pauper. But it is not too late to become wealthy: not with possessions and money, but with iman; not with things, but with deeds; not with status, but with taqwa.

True wealth is not in the latest model phones, impeccable clothing, or the number of Instagram followers. It is in a heart filled with faith, a tongue that remembers Allah, and hands that do good. This world teaches us to look at the external, but Islam teaches us to see the heart, intention, and morality. May our encounter with a simple yet profound person be a reminder: true value is within. And if you feel empty next to a poor person, perhaps they are not the poor one. Maybe you have forgotten what true wealth is. When we meet people who seem ordinary but radiate Light from within, we must learn humility and gratitude from them. For it is encounters like these that remind us that the most valuable thing in life is not external symbols of success but an internal connection with Allah and a striving for a righteous life.

O Allah, adorn us with inner beauty, grant us sincerity and humility, make us rich in You even if we possess nothing. Ameen!

Dışarıdaki yoksulluk ruhun yoksulluğunu açığa çıkardığında...

Modern dünyada, maddi değerlerin sıklıkla birer dayanağa dönüştüğü bir ortamda, gerçek zenginliğin dışarıdaki parıltıda değil, kişinin içsel içeriğinde olduğunu kolayca unutabiliriz. İslam, din olarak, kişiliği şekillendiren ve onun gerçek zenginliğini belirleyen ruhsal nitelikler ve ahlaki değerlerin önemini derinden vurgular...

Hamd olsun Allah'a ki, biz O'nu överiz, yardımını ve affını dileriz. Biz, nefislerimizin kötülüğünden ve kötü işlerden Allah'a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse, onu kimse şaşırtamaz; kimi de Allah yolundan çıkarırsa, onu kimse doğru yola getiremez. Şahitlik ederiz ki, hiçbir ilah ibadete layık değildir ancak yalnız Allah, ve şahitlik ederiz ki Muhammed O'nun kulu ve elçisidir. Ve ardından:

Gerçek Zenginlik: İslam’ın İnsan Değeri Üzerine Bakışı

Bazen eskimiş giysilere bürünmüş, elleri tozlu ve gözleri yorgun insanlarla karşılaşırız. Dış görünüşleri mütevazı bir yaşam tarzından ya da zor bir hayattan bahseder. Çabucak düşünebiliriz: “Bu insan fakir.” Ancak bir süre geçtikten sonra sohbet başlar ve bu kişi kendini açmaya başlar. Yumuşak ve güven dolu konuşur, sözleri anlamla doludur; akıl ve kalp tarafından yönlendirilir. Allah’a şükreder, şikayet etmez, düşünür, teselli eder ve öğüt verir. İşte o anda açıkça anlaşılır ki bu kişi, dışarıdan mütevazı olsa bile, içsel olarak büyük, zengin ve güzeldir. Sen ise, pırıl pırıl giyinmiş, temiz yüzlü, modası yeni telefonu ve pahalı saatleri olan, birdenbire içsel bir boşluk hissedersin. Ve farkına varırsın ki gerçek fakir sensin, o değil.

Sadece böyle birinin yanına oturduğun ve görmenin ötesinde dinlemeye izin verdiğin anda — beklenmedik bir şey açığa çıkar. Onun dudaklarından gelen bilgelik dolu sözler, kitap kuramlarından değil, yaşanan sınavlardan beslenir. Kalbi açıktır, konuşması saf ve derindir. Basitçe konuşur, ama her kelime ruhu dokunur. Tam o anda, tertemiz giyinmiş, bakımlı sakallı, parlayan dişli ve en son model iPhone’un cebinde olan kişi, birdenbire... boş hisseder. Görünüşe göre giysi, onurun göstergesi değil. Dışarıdan gösteriş, manevi zenginliğin garantisi değil. Gerçek fakir, malı az olan kişi değil; gerçek fakir, takva’sı az olan, samimiyeti az olan, bilgisi az olan ve ruhu az olan kişidir.

Yüzleri iman nuruyla parlayan, bedenleri bitkin ve giysileri eski olan kişiler vardır. Sessizdirler, ama duaları gökleri sarsar. İnsanlar arasında tanınmamışlardır, ama melekler onların isimlerini bilir. Farkedilmezler, ama diğer insanların kalpleri onların büyüklüğünü hisseder. Bunlar, insanlar ne kadar küçük görse de Allah tarafından yüceltilen kişilerdir. İmam Şafii şöyle demiştir: “Adaçayı gibi ol: sessizdir, ama kokusu yayılır. Davul gibi olma: sesi yüksektir, ama içi boştur.”

Günümüzde Müslümanlar genellikle beğeni sayısı, giysi uzunluğu veya sözlerinin şiddetine göre değerlendirildiği için — özellikle bu tür durumlarda birbirimize manevi zenginliğin her şeyden önemli olduğunu hatırlatmak çok önemlidir. Ummet, dışsal bir imajla yükselmeyecek, samimiyet, bilgi, merhamet ve tevhidle yükselecektir. Bir dahaki sefere basit ve fark edilmemiş birini gördüğünde, hemen bakışlarını çevirmeden önce daha yakından bak. Belki de Allah’a yakın bir veli’nin önünde duruyorsundur ve henüz kim olduğunu bilmiyorsundur. Belki de sen gerçek fakirsin. Ancak hala geç değil: zenginleşmek için mala ve paraya değil, imana; eşyaya değil, amellere; statüye değil, takvaya sahip olmalısın.

Gerçek zenginlik en yeni model telefonlarda, kusursuz giysilerde veya Instagram takipçilerinin sayısında değil. O, imanla dolu bir kalpte, Allah’ı anan bir dilde ve iyilik yapan ellerdedir. Bu dünya bize dışarıyı öğretir, ama İslam iç görülmeyi, niyeti ve ahlakı görmeyi öğretir. Lütfen, basit ama derin bir insanla karşılaşma bize bir hatırlatma olsun: gerçek değer içeridedir. Eğer bir fakirin yanında kendini boş hissediyorsan, belki de o fakir değil. Belki de sen gerçek zenginliğin ne olduğunu unutmuşsundur. Görünüşte sıradan ama içlerinde Işık saçan insanlarla karşılaştığımızda, onlardan tevazu ve şükre ders almalıyız. Çünkü tam da bu tür karşılaşmalar bize hayatın en değerli şeyinin dışsal başarı sembolleri olmadığını, ama Allah ile içsel bir bağ kurmayı ve doğru bir yaşama yönelmeyi hatırlatır.

Ey Allah'ım, içsel güzellikle süsle bizi, içtenlik ve tevazuu armağan et, seninle zengin kıl bizi, hiç bir şeyimiz olmasa bile. Amin!

Kur varfëria e jashtme ekspozon varfërinë e shpirtit...

Në botën moderne, ku vlerat materiale shpesh vendosen në një piedestal, mund të harrojmë lehtësisht se pasuria e vërtetë nuk qëndron në ndritjen e jashtme, por në përmbajtjen e brendshme të një personi. Islami, si fe, thekson thellë rëndësinë e cilëve spirituale dhe vlerave morale që formojnë personalitetin dhe përcaktojnë pasurinë e tij të vërtetë…

Lavdi i takon Allahut, të cilin ne lavdojmë dhe nga i cili kërkojmë ndihmë dhe falje. Kërkojmë strehim tek Allahu nga keqardhja e shpirtit tonë dhe veprat e keqija. Kushcën Allahi udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kushcën Allahi lë pas, askush nuk mund ta udhëzojë në rrugën e drejtë. Dëshirojmë se nuk ka zot tjetër për adhurim përveç Allahut të Vetëm, dhe dëshirojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe i Dërguari i Tij. Dhe pastaj:

Pasuria e Vërtetë: Perspektiva Islame mbi Vlerën e Njeriut

Ndodh që takojmë njerëz me rroba të konsumuara, duar me pluhur dhe sy të lodhur. Pamja e tyre flas për mjete të kufizuara, ndoshta për një jetë të vështirë. Mund të mendojmë shpejt: "Ky person është i varfër." Por pas pak kohe, fillon biseda - dhe ky person fillon të hapet. Ai flet butësisht dhe me siguri, fjalët e tij janë të mbushura me kuptim, të udhëhequra nga arsye dhe zemra. Ai është mirënjohës ndaj Allahut, nuk ankohet, reflekton, nguron dhe këshillon. Dhe në atë moment bëhet e qartë: brenda, ky person është i madh, i pasur dhe i bukur, pavarësisht nga thjeshtësia e jashtme. Ndërsa ti, i veshur impecabilisht, me fytyrë të pastër, telefon të ri mode dhe orë shtrenjtë, ndjehet papërmbushur brenda. Dhe kuptimi vjen - varferi i vërtetë nuk është ai, por ti.

Sa herë që ulësh pranë një personi të tillë, duke i dhënë vete lejen të dëgjosh, jo vetëm të shohësh - diçka e papritur hapet. Prej gojës së tij dalin fjalë me urtësi, të ushqyerat jo nga teoritë e librave, por nga provimet e jetuara. Zemra e tij është e hapur, dhe fjalët e tij - të pastra dhe të thella. Ai flet thjeshtësisht, por çdo fjalë prek shpirtin. Në atë moment, personi i veshur në mënyrë elegante, me mjekër të kujdesur, dhëmbë të ndritshëm dhe iPhone-in e fundit në xhep, ndjen papritmas... bosh. Përfitohet se veshjet nuk janë masë e nderit. Ndërsa shkëlqimi i jashtëm nuk është garanci për pasuri spirituale. Varferi i vërtetë nuk është ai që ka pak pasuri. Varferi është ai që ka pak zotobesim, pak sinjericitet, pak njohuri dhe pak frymë.

Ka njerëz me fytyra që shkëlqejnë nga drita (nur) e besimit, megjithëse trupi i tyre është i lodhur dhe veshjet e vjetra. Ata janë të heshtur, por lutjet e tyre lëkundin qiellin. Ata janë të panjohur mes njerëzve, por engjëjtë e dinë emrat e tyre. Ata janë të padukshëm, por zemrat e të tjerëve ndjejnë madhërinë e tyre. Këta janë ata të cilët Allah i ka ngritur, edhe pse njerëzit i kanë ulur. Imam Shafi'i tha: "Bëhu si musku: qetë, por erërat e tij përhapen. Mos u bëni si daulle: e fortë, por bosh brenda."

Në kohën tonë, kur muslimanët shpesh vlerësohen sipas numrit të pëlqimeve, gjatësisë së veshjeve, ose zërit të tyre — është veçanërisht e rëndësishme të na kujtojmë njëri-tjetrit se pasuria spirituale ka rëndësi mbi të gjitha. Umma nuk do të ngritet me imazhin e jashtëm, por me sinjericitetin, njohurinë, mëshirën dhe tevhitin. Kur takon një person të thjeshtë, të padukshëm — mos u grabit për të larguar sytë. Shiko me kujdes. Ndosi ndos je para një sinqeri, afër Allahut, dhe ende nuk e din se kush je ti. Ndosi ti je varferi i vërtetë. Por ende nuk është vonë të pasurohesh: jo me pasuri dhe para, por me iman; jo me gjëra, por me vepra; jo me status, por me takvë.

Pasuria e vërtetë nuk është në telefonat e fundit modeli, në veshje të pafalshme ose në numrin e ndjekësve në Instagram. Ajo është në një zemër të mbushur me besim, në një gjuhë që kujton Allahun dhe në duar që bëjnë mirë. Ky botë na mëson të shohim jashtë, por Islami na mëson të shohim zemrën, qëllimin dhe moralin. Le të jetë takimi ynë me një person të thjeshtë, por të thellë, një kujtim: vlera e vërtetë është brenda. Dhe nëse ndjehesh i zbrazët pranë një varferi, ndoshta ai nuk është varfer. Ndosi ke harruar çfarë është pasuria. Kur takojmë njerëz që duket të jenë të thjeshtë, por nga brenda rrezatojnë Dritë, duhet të mësojmë nga ata tejzanafshmëri dhe mirënjohje. Sepse pikërisht takimet e tilla na kujtojnë se ajo më e vlerëshme në jetë nuk janë simbolet e suksesit të jashtëm, por lidhja e brendshme me Allahun dhe strehimi për një jetë të drejtë.

E Allahut, na zbukuro me bukurinë e brendshme, na pajis me sinjericitet dhe tejzanafshmëri, na bëj të pasur në Ty, edhe nëse nuk kemi asgjë. Amen!