Как же мы ответим за Газу?

How will we answer for Gaza? / Gazze'ye nasıl cevap vereceğiz? / Si do të përgjigjemi Për Gazën?

Сегодня мир стал свидетелем одной из самых трагических страниц современной истории — гуманитарной катастрофы в секторе Газа. Бомбардировки, голод, разрушенные дома, погибшие дети, отчаявшиеся матери, измученные старики — картины, которые не могут оставить равнодушным ни одного человека, обладающего чувством сострадания и человечности. Эти события не только вызывают глубокую боль, но и заставляют задуматься о роли веры, в контексте борьбы за справедливость, терпения перед лицом испытаний и ответственности мусульман перед Аллахом и людьми.

«Чем без чести жить и тлеть, лучше с честью умереть» — эти слова не просто эмоциональный крик. Это — отражение вечного принципа Ислама: жить с достоинством, даже если вся земля сотрясается от несправедливости. В эти часы, когда небо над Газой горит огнём, а земля пропитана слезами и кровью, каждому из нас следует задать себе один-единственный вопрос: Как я отвечу перед Аллахом за Газу?

Каждое поколение мусульман сталкивалось с испытаниями, которые разделяли сильных от слабых, искренних от лицемеров. И сейчас мы живём во времена, когда Газа — это не просто география. Это духовный фронт, где проявляется вера, сострадание, братство и жертвенность. Сегодня эта боль — не метафора. Это реальность. Это крики сожжённых заживо детей, стариков, матери в слезах, младенцев в саванах. Это сцены, где сама человечность ставится под сомнение. И если мы не чувствуем эту боль — значит, что-то уже умерло внутри нас.

Сегодня мы видим, что справедливость в мире подавлена. Жители Газы, большинство из которых — мусульмане, сталкиваются с беспрецедентной жестокостью. Их права нарушаются, их жизни уничтожаются, их голоса заглушаются. Это не просто политический конфликт — это вопиющее нарушение законов Аллаха, которые требуют от людей милосердия, справедливости и защиты слабых. Жители Газы демонстрируют невероятное терпение, несмотря на все ужасы, с которыми они сталкиваются. Они продолжают держаться за свою веру, молиться, надеяться на помощь Аллаха и сохранять достоинство даже в самых тяжелых условиях. Их стойкость — это пример для всех мусульман мира. Но эта стойкость не должна оставаться без поддержки. Ислам учит нас, что помощь угнетенным — это наш долг перед Аллахом.

Защита угнетенных — это не просто выбор, а обязанность каждого мусульманина. Когда женщины, дети и старики в Газе взывают к Аллаху о помощи, их мольбы должны стать мольбами каждого верующего. Если мы молчим, если мы закрываем глаза на их страдания, то становимся соучастниками несправедливости. Одним из главных препятствий на пути к освобождению Палестины является раскол среди мусульман. Сегодня мы видим, как многие страны мусульманского мира остаются безмолвными или даже поддерживают угнетателей. Это противоречит самой сути ислама, который призывает к единству и братству.

Если бы мусульмане действительно были едины, они могли бы положить конец этой трагедии. Единство не означает только политическое сотрудничество, но и духовную поддержку, молитвы, помощь нуждающимся и распространение правды о том, что происходит в Газе. Каждый мусульманин должен осознавать, что его действия (или бездействие) влияют на судьбу миллионов людей.

Пророк (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Мусульмане подобны единому телу: если болит один орган, то всё тело отзывается бессонницей и жаром». (Муслим). Но сегодня это тело парализовано. Мы видим, как наших братьев и сестёр убивают, морит голодом, лишают крова, а мир молчит. Более того — некоторые мусульманские правительства продолжают дипломатические игры, будто ничего не происходит. Разве это не позор? Если мы не встанем на защиту угнетённых, то кто тогда мы?

Израильская блокада превратила Газу в гигантский концлагерь. Дети умирают не только от бомб, но и от голода и жажды. Матери разводят воду с сахаром, чтобы обмануть желудки своих плачущих детей. Старики отдают свою скудную еду внукам, обрекая себя на медленную смерть. Где наша вера, если мы спокойно едим, пьём, исрафим и спим, зная, что в Газе люди ждут смерти?

Молчание мира — преступление. Наше молчание — грех

Западные СМИ лицемерно говорят о «праве на самооборону», но игнорируют геноцид палестинцев. Они называют террористами тех, кто защищает свою землю, но не видят преступлений израильских карателей. А что делаем мы? Размещаем посты в соцсетях? Ставим хештеги? Этого недостаточно! Отказывайтесь от товаров стран, поддерживающих геноцид. Каждый доллар, который мы тратим на их продукцию, становится пулей в сердце палестинского ребёнка.

Мир часто игнорирует страдания палестинцев, потому что СМИ не освещают их достаточно широко. Поделитесь правдивой информацией в социальных сетях, на сайтах, расскажите друзьям и знакомым о том, что происходит.  Поддерживайте тех, кто находится в Газе, словами утешения и надежды. Их вера и стойкость — это пример для всего мусульманского мира.

Трагедия Газы — это не только политическая или гуманитарная проблема. Это испытание для всего мусульманского мира, проверка нашей веры, единства и готовности помочь тем, кто нуждается. Ислам учит нас, что справедливость, терпение и милосердие — это качества, которые делают человека истинным рабом Аллаха. Давайте не забывать о наших братьях и сестрах в Газе, поддерживать их, молиться за них и делать все возможное, чтобы прекратить их страдания. Только так мы сможем ответить перед Аллахом за то, что происходило в эти тяжелые времена. Мы можем ответить за Газу, только объединившись, помогая угнетенным и никогда не забывая о справедливости. Придёт День, когда мы все встанем перед Аллахом. И будет сказано: «Где ты был, когда тела детей Газы горели в палатках? Где был твой голос, твоя мольба, твоя милостыня?»

О, Аллах, прими нашу боль как участие. Наши слёзы — как свидетельство. Наши поступки — как искупление. Не оставь Газу, и не оставь нас среди молчащих. Аминь!

How will we answer for Gaza?

Today, the world has witnessed one of the most tragic chapters of modern history — the humanitarian catastrophe in the Gaza Strip. Bombings, hunger, destroyed homes, dead children, desperate mothers, and suffering elders — images that cannot leave indifferent any person possessing compassion and humanity. These events not only evoke deep pain but also make us reflect on the role of faith in the context of the struggle for justice, patience in the face of trials, and the responsibility of Muslims before Allah and humanity.

"Better to die with honor than to live without it" — these words are not just an emotional outcry. They reflect the eternal principle of Islam: to live with dignity, even when the earth shakes with injustice. In these hours, when the sky over Gaza burns with fire and the ground is soaked with tears and blood, each of us should ask ourselves one question: How will I answer to Allah for Gaza?

Every generation of Muslims has faced trials that separate the strong from the weak, the sincere from the hypocrites. And now we live in times when Gaza is not just geography. It is a spiritual front where faith, compassion, brotherhood, and sacrifice are manifested. Today, this pain is not a metaphor. It is reality. It is the cries of children burned alive, of the elderly, of weeping mothers, of infants wrapped in shrouds. These are scenes where humanity itself is called into question. And if we do not feel this pain, it means something inside us has already died.

Today we see that justice in the world is suppressed. The residents of Gaza, most of whom are Muslims, are facing unprecedented brutality. Their rights are being violated, their lives destroyed, their voices silenced. This is not just a political conflict — it is a blatant violation of Allah's laws, which demand mercy, justice, and protection of the weak. The people of Gaza demonstrate incredible patience despite all the horrors they face. They continue to cling to their faith, pray, hope for Allah's help, and maintain their dignity even in the harshest conditions. Their resilience is an example for all Muslims around the world. But this resilience must not remain unsupported. Islam teaches us that helping the oppressed is our duty before Allah.

Defending the oppressed is not just a choice but an obligation for every Muslim. When women, children, and the elderly in Gaza cry out to Allah for help, their prayers should become the prayers of every believer. If we remain silent, if we close our eyes to their suffering, we become accomplices to injustice. One of the main obstacles to the liberation of Palestine is the division among Muslims. Today we see how many countries in the Muslim world remain silent or even support the oppressors. This contradicts the very essence of Islam, which calls for unity and brotherhood.

If Muslims were truly united, they could end this tragedy. Unity does not mean only political cooperation but also spiritual support, prayers, aid to those in need, and spreading the truth about what is happening in Gaza. Every Muslim must realize that his actions (or inaction) affect the fate of millions of people.

The Prophet (peace be upon him) said: "The believers are like a single body; if one organ aches, the whole body responds with sleeplessness and fever." (Muslim). But today this body is paralyzed. We see how our brothers and sisters are being killed, starved, and deprived of shelter, and the world remains silent. Moreover, some Muslim governments continue diplomatic games as if nothing is happening. Is this not a disgrace? If we do not stand up for the oppressed, then who are we?

The Israeli blockade has turned Gaza into a giant concentration camp. Children are dying not only from bombs but also from hunger and thirst. Mothers mix water with sugar to deceive the stomachs of their crying children. Elders give their meager food to their grandchildren, condemning themselves to a slow death. Where is our faith if we eat, drink, waste, and sleep comfortably, knowing that people in Gaza are waiting for death?

The silence of the world is a crime. Our silence is a sin.

Western media hypocritically speak of the "right to self-defense," but ignore the genocide of Palestinians. They call terrorists those who defend their land, but do not see the crimes of Israeli executioners. And what are we doing? Posting on social media? Using hashtags? That is not enough! Refuse to buy products from countries supporting genocide. Every dollar we spend on their goods becomes a bullet in the heart of a Palestinian child.

The world often ignores the suffering of Palestinians because the media does not cover them sufficiently. Share truthful information on social media, websites, tell friends and acquaintances what is happening. Support those in Gaza with words of comfort and hope. Their faith and resilience are an example for the entire Muslim world.

The tragedy of Gaza is not just a political or humanitarian problem. It is a test for the entire Muslim world, a test of our faith, unity, and readiness to help those in need. Islam teaches us that justice, patience, and mercy are qualities that make a person a true servant of Allah. Let us not forget our brothers and sisters in Gaza, support them, pray for them, and do everything possible to end their suffering. Only then can we answer before Allah for what happened during these difficult times. We can answer for Gaza only by uniting, helping the oppressed, and never forgetting justice. A day will come when we all stand before Allah. And it will be said: "Where were you when the bodies of Gaza's children burned in tents? Where was your voice, your prayer, your charity?"

O Allah, accept our pain as participation. Our tears as testimony. Our actions as redemption. Do not abandon Gaza, and do not leave us among the silent. Ameen!

Gazze'ye nasıl cevap vereceğiz?

Bugün dünya, modern tarihin en trajik bölümlerinden biri olan Gazze Şeridi'ndeki insani felaketi şahit oldu. Bombardımanlar, açlık, tahrip edilmiş evler, ölen çocuklar, umutsuz anneler ve acı çeken yaşlılar — bu görüntüler, merhamet ve insanlık duygusuna sahip herkesi etkilemez bırakamaz. Bu olaylar yalnızca derin bir acı uyandırmıyor, aynı zamanda adalet mücadelesi bağlamında imanın rolü, sınavlar karşısındaki sabır ve Müslümanların Allah ve insanlığa karşı sorumluluğu üzerine düşündürüyor.

"Onursuz yaşamaktansa onurlu ölmek daha iyidir" — bu sözler sadece duygusal bir çığlık değil. İslam'ın ebedi ilkesini yansıtan bir gerçektir: Haksızlığın tüm dünyayı sarsması durumunda bile haysiyetle yaşamak. Şu anda, Gazze'nin üzerindeki gökyüzü ateşle yanarken ve toprak gözyaşlarıyla kanla ıslanırken, hepimiz kendimize şu tek soruyu sormalıyız: Allah'a karşı Gazze için nasıl hesap vereceğim?

Her Müslüman nesli, güçlüleri zayıflardan, samimileri ikiyüzlülerden ayıran sınavlarla karşılaştı. Ve şimdi, Gazze coğrafya olmanın ötesinde bir şey haline geldi. Bu, imanın, şefkatin, kardeşliğin ve fedakarlığın ortaya çıktığı bir manevi cephedir. Bugün bu acı bir metafor değil. Gerçeklik. Canlı canlı yakılan çocukların, yaşlıların, gözyaşları içindeki annelerin, cenaze bezlerindeki bebeklerin feryatları. İnsaniyete dair bir şüphe uyandıran sahneler. Eğer bu acıyı hissetmiyorsak, içimizde bir şeylerin ölmüş olduğu anlamına gelir.

Bugün görüyoruz ki dünyanın adaleti bastırıldı. Gazze halkının çoğu Müslüman'dır ve bu insanlar olağanüstü bir zalimlikle karşı karşıya. Hakları çiğneniyor, hayatları yok ediliyor, sesleri susturuluyor. Bu sadece bir siyasi çatışma değil — aynı zamanda Allah'ın yasalarını açıkça ihlal eden bir durum: İnsanlara merhamet, adalet ve zayıfları koruma emrettiği yasalar. Gazze halkı, yaşadıkları tüm korkunçluklara rağmen inanılmaz bir sabır gösteriyor. İmanlarına sıkı sıkıya tutunuyorlar, dua ediyorlar, Allah'tan yardım bekliyorlar ve en zor şartlarda bile onurlarını koruyorlar. Onların direnişi, tüm Müslümanlar için bir örnek teşkil ediyor. Ancak bu direniş desteksiz kalmamalıdır. İslam bize, ezilenlere yardım etmenin Allah'a karşı bir vazife olduğunu öğretiyor.

Ezilenleri savunmak sadece bir tercih değil, her Müslümanın Allah'a karşı bir görevi. Gazze'deki kadınlar, çocuklar ve yaşlılar Allah'tan yardım dilediğinde, bu dualar her müminin duası olmalıdır. Eğer susarsak, eğer acılarını görmezden gelirsek, zulmün bir parçası haline geliriz. Filistin'in kurtuluşundaki en büyük engellerden biri Müslümanlar arasındaki bölünmüşlük. Bugün birçok Müslüman ülkenin sessiz kaldığını ya da zulmedenleri desteklediğini görüyoruz. Bu, birliği ve kardeşliği öğreten İslam'ın özüne tamamen aykırıdır.

Müslümanlar gerçekten bir olsalardı, bu trajediyi sonlandırabilirlerdi. Birlik sadece politik işbirliği anlamına gelmez, aynı zamanda manevi destek, dua, ihtiyaç sahiplerine yardım ve Gazze'de olanları doğru şekilde duyurma anlamına gelir. Her Müslüman, eylemleriyle (veya eylemsizliğiyle) milyonlarca insanın kaderini etkilediğini fark etmelidir.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Müminler tek bir beden gibidir; eğer bir organ ağrıyorsa, tüm beden uykusuzluk ve ateşle yanar." (Müslim). Fakat bugün bu beden felçli. Kardeşlerimizin ve kız kardeşlerimizin öldürüldüğünü, aç bırakıldığını, barınaktan mahrum bırakıldığını görüyoruz ve dünya sessiz kalıyor. Daha da kötüsü, bazı Müslüman hükümetler sanki hiçbir şey olmuyormuş gibi diplomatik oyunlar oynamaya devam ediyor. Bu bir utanç değil mi? Eğer biz ezilenleri korumazsak, biz kimiz?

İsrail ablukası, Gazze'yi devasa bir toplama kampına çevirdi. Çocuklar bombalardan değil, aynı zamanda açlıktan ve susuzluktan ölüyor. Anneler, ağlayan çocuklarının midesini aldatmak için suyu şekerle karıştırıyor. Yaşlılar torunlarına az bir yiyeceği vererek kendilerini yavaş ölümle baş başa bırakıyor. Eğer biz rahat rahat yiyor, içiyor, israf ediyor ve uyuyorsak, Gazze'deki insanların ölümü beklediğini bilerek, imanımız nerede?

Dünyanın sessizliği bir suçtur. Sessizliğimiz bir günahtır.

Batılı medya "kendini savunma hakkı" hakkında ikiyüzlü bir şekilde konuşur, ancak Filistinli halkın soykırımını görmezden gelir. Topraklarını savunanları terörист olarak adlandırırlar, ancak İsrail cellatlarının suçlarını görmezden gelirler. Peki biz ne yapıyoruz? Sosyal medyada gönderiler paylaşmak mı? Hashtag kullanmak mı? Bu yeterli değil! Soykırımı destekleyen ülkelerin ürünlerini satın almaktan vazgeçin. Onların mallarına harcadığımız her dolar, Filistinli bir çocuğun kalbine saplanan bir kurşun haline geliyor.

Dünya genellikle Filistin halkının acılarını görmezden gelir, çünkü medya bunları yeterince geniş kapsamda ele almaz. Doğru bilgileri sosyal medyada, web sitelerinde paylaşın, arkadaşlarınıza ve tanıdıklarınıza olanları anlatın. Gazze'deki insanları teselli ve umut sözcükleriyle destekleyin. Onların imanı ve direnişi, tüm Müslüman dünyası için bir örnek oluşturuyor.

Gazze trajedisi sadece bir siyasi veya insani problem değil. Bu, tüm Müslüman dünyası için bir sınav, imanımızın, birliğimizin ve yardıma ihtiyacı olanlara yardımcı olma isteğimizin bir denemesi. İslam bize adalet, sabır ve merhametin bir insanı gerçek bir Allah kuluna dönüştüren nitelikler olduğunu öğretiyor. Gazze'deki kardeşlerimizi unutmayalım, onları destekleyelim, onlar için dua edelim ve acılarını sona erdirmek için elimizden geleni yapalım. Yalnızca böylece bu zor zamanlarda olanlar için Allah'a hesap verebiliriz. Gazze için hesap verebilmek ancak birleşerek, ezilenlere yardım ederek ve hiçbir zaman adaleti unutmadan mümkün olabilir. Bir gün gelecek, hepsi Allah önünde duracağız. Ve sorulacak: "Gazze'deki çocukların cesetleri çadırlarda yanarken neredeydin? Sesin, duaların, sadakan neredeydi?"

Ey Allah, acımızı katılım olarak kabul et. Gözyaşlarımızı şahitlik olarak kabul et. Eylemlerimizi kefaret olarak kabul et. Gazze'yi ve biz sessiz kalanlar arasında bırakma. Âmin!

Si do të përgjigjemi Për Gazën?

Sot, bota ka bërë dëshmin e një prej kapitujve më tragjikë të historisë moderne — katastrofës humanitare në sektorin e Gazës. Bombardimet, uria, shtëpitë e shkatërruara, fëmijët e vdekur, nënët e desperuar dhe pleq të vuajtur — pamje që nuk mund të lënë asnjë njeri pa ndjeshmëri dhe humanitet të paqësuar. Këto ngjarje jo vetëm se shkaktojnë dhimbje të thellë, por na bënë të reflektojmë për rolin e besimit në kontekstin e luftës për drejtësi, durimin përpara sfidave dhe përgjegjësinë e muslimanëve para Allahut dhe njerëzimit.

"Më mirë është të vdes me nder se të jetoj pa nder" — këto fjalë nuk janë thjesht një thirrje emocionale. Ato pasqyrojnë një parim të përhershëm të Islami: të jetosh me dinjitet, edhe kur e gjithë toka trembon nga injorimi i drejtësisë. Në këto çaste, kur qielli mbi Gazën është duke djegur nga zjarrët dhe tokat janë lagura me lot dhe gjak, secili prej nesh duhet t'i bëjë pyetjen e vetme: Si do të përgjigjem para Allahut për Gazën?

Çdo brez i muslimanëve ka përballuar provime që ndajnë të fortët nga të dobëtit, të sinqertët nga hipokritët. Dhe tani jemi në kohë kur Gazza nuk është vetëm një vend gjeografik. Është një front spiritual ku shfaqet besimi, kompasioni, vëllazërimi dhe sakrifica. Sot ky dhimbje nuk është një metaforë. Është realitet. Janë krijet e fëmijëve të djegur gjallë, të pleqve, të nënave me lot dhe të foshnjave në shtresa. Këto janë scene ku vetë njerëzimi vendoset në pyetje. Dhe nëse nuk ndjejmë këtë dhimbje, do të thotë se diçka brenda nesh tashmë ka vdekur.

Sot shohim se drejtësia në botë është shtypur. Shumica e banorëve të Gazës janë muslimanë dhe këta njerëz janë duke përballuar brutalitet pa precedente. Të drejtat e tyre shkelën, jetët e tyre shkatërrohen, zërat e tyre heshten. Ky nuk është thjesht një konflikt politik — është një shkelje e qartë e ligjeve të Allahut, të cilat kërkojnë nga njerëzit mëshirë, drejtësi dhe mbrojtjen e të dobëve. Banorët e Gazës shfaqin një durim të pasur, përkundër të gjitha tmerrave që përballon. Ata vazhdojnë të mbajnë besimin e tyre, të lutën, të shpresojnë për ndihmën e Allahut dhe të ruajnë nderin madje edhe në kushte më të rrepta. Durimi i tyre është një shembull për të gjithë muslimanët në botë. Por ky durim nuk duhet të mbetet pa mbështetje. Islami na mëson se ndihma për të shtypurit është detyra jonë përpara Allahut.

Mbrojtja e të shtypurit nuk është vetëm një zgjedhje, por një detyrë e çdo muslimani. Kur gratë, fëmijët dhe pleq të Gazës thirren Allahut për ndihmë, këto lutje duhet të bëhen lutjet e çdo besimtar. Nëse qëndrojmë të heshtur, nëse e mbyllim syrin për dhimbjet e tyre, bëhemi bashkëpërgjegjës për injorimin. Një nga pengesat më të mëdha në rrugën e çlirimit të Palestines është ndarja mes muslimanëve. Sot shohim se shumë vende të botës islame qëndrojnë të heshtura ose madje mbështesin shtypësit. Kjo është në kundërshtim me thelbin e Islamit, që thërret për njësi dhe vëllazërim.

Nëse muslimanët do të ishin vërtet të bashkuar, ata do të mund të përfundonin këtë tragedji. Uniteti nuk do të thotë vetëm bashkëpunim politik, por edhe mbështetje spirituale, lutje, ndihmë për të nevojiturit dhe përhapjen e vërtetësisë se çfarë po ndodh në Gazë. Çdo musliman duhet të kuptojë se veprimet e tij (ose mosveprimet) ndikojnë në fatin e miliona njerëzish.

Profeti (paqe dhe barakatet e Allahut mbi të) tha: "Muslimanët janë si një trup i vetëm; nëse një organ ka dhimbje, i gjithë trupi reagon me mungesë gjumi dhe nxehtësi." (Muslim). Por sot ky trup është paralizuar. Shohim se vëllezërit dhe motrat tanë vriten, lënë pa ushqim dhe strehim, dhe bota qëndron e heshtur. Më keq, disa qeveri islame vazhdojnë lojëra diplomatike sikur asgjë nuk po ndodh. A nuk është kjo një turp? Nëse nuk ngrihemi për të mbrojtur të shtypurit, atëherë kush jemi ne?

Bllokada izraelite ka shndërruar Gazën në një kamp fushim të madh. Fëmijët po vdesin jo vetëm nga bombardimet, por edhe nga uria dhe setea. Nënat përzier ushqimin me sheqer për të mashtruar stomakët e fëmijëve të qajtur. Pleqtë u japin ushqimin e tyre të pakët për të lënë veta në një vdekje të ngadaltë. Ku është besimi ynë nëse ne ha, pi, hedhim dhe flejmë në qetësi, duke ditur se njerëzit në Gazë po presin vdekjen?

Heshtja e botës është një krim. Heshtja jonë është një mëkat.

Mediat perëndimore tërheqin dyfish me të drejtën për vetëmbrojtje, por injorojnë gjenocidin ndaj palestinezëve. Ata quajnë terrorist ata që mbrojnë tokën e tyre, por nuk e shohin krimin e ekzekutorëve izraelit. Dhe çfarë po bëjmë ne? Po postojmë në rrjetet sociale? Po përdorim hashtag-et? Kjo nuk është e mjaftueshme! Refuzoni produktet nga vendet që mbështesin gjenocidin. Çdo dollarë që shpenzojmë për mallrat e tyre bëhet një plumb në zemrën e një fëmije palestinase.

Bota shpesh injoron vuajtjen e palestinezëve sepse mediave nuk i intereson ta hapin temën gjerë. Ndaj informacionit të vërtetë në rrjetet sociale, uebsajte, tregoji miqve dhe njohësve se çfarë po ndodh. Mbështetni ata që janë në Gazë me fjalë të kënaqësisë dhe shpresës. Besimi dhe durimi i tyre është një shembull për të gjithë botën islame.

Tragedia e Gazës nuk është vetëm një problem politik apo humanitar. Është një provë për të gjithë botën islame, një testim i besimit tonë, unitetit dhe gatishmërisë për t'u ndihmuar ata që kanë nevojë. Islami na mëson se drejtësia, durimi dhe mëshirja janë cilësi që bëjnë një njeri një shërben të vërtetë të Allahut. Mos e harrojmë vëllazërit dhe motrat tona në Gazë, mbështetini ata, lutuni për ta dhe bëni gjithçka të mundshme për t'u ndaluar vuajtjet e tyre. Vetëm kështu mund të përgjigjemi përpara Allahut për ato që ndodhën në këto kohëra të vështira. Mund të përgjigjemi për Gazën vetëm duke u bashkuar, duke ndihmuar të shtypurit dhe duke mos harruar kurrë drejtësinë. Do të vijë një ditë kur të gjithë do të qëndrojmë përpara Allahut. Dhe do të thuhet: "Ku ishe kur trupat e fëmijëve të Gazës digjeshin në tenda? Ku ishte zëri yt, lutja jote, sadaka jote?"

O Allah, prano dhimbjen tonë si pjesëmarrje. Lotët tona si dëshmi. Veprimet tona si falje. Mos na lë Gazën dhe mos na lë në mesin e heshtësve. Amen!