Исповедания Ислама должным образом...

Practicing Islam properly... / Praktikimi I Islamit siç Duhet...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Передают со слов Али бин Хусайна, да будет доволен им Аллах, что посланник Аллаха, да благословит его Аллах и приветствует, сказал: «Отказ человека заниматься тем, что его не касается, свидетельствует о том, что он исповедует Ислам должным образом».

В целом составными частями ислама являются вера (Иман) и чистосердечие (Ихсан), и он представляет собой совокупность религиозных законов, которым следует подчиняться явно и тайно. По отношению к Исламу мусульмане делятся на две группы, на что указывает содержание данного хадиса.

Некоторые из них исповедуют Ислам должным образом, о других же этого сказать нельзя, а чистосердечным является тот, кто следует установлениям ислама внешне и внутренне. Такой чистосердечный человек занимается тем, что имеет к нему отношение, уделяя внимание, грехам и дурным делам, от которых он должен отказаться, порицаемому, а также дозволенному, но излишнему, что не приносит никакой пользы и от чего необходимо отказаться, поскольку из-за этого он упускает благо.

Слова Пророка, да благословит его Аллах и приветствует, который сказал: «Отказ человека заниматься тем, что его не касается, свидетельствует о том, что он исповедует ислам должным образом», охватывают собой всё то, о чём был упомянуто нами выше. В этом хадисе подразумевается, что человек, не переставший заниматься тем, что не имеет к нему отношения, плохо исповедует ислам, и это включает в себя те слова и дела, которые объявлены запретными или нежелательными.

Данный хадис относится к числу хадисов универсальных и всеохватывающих, поскольку его слова делят всех мусульман на две группы и указывают на то, благодаря чему человек получает возможность исповедовать ислам должным образом. Этого человек может достичь, занимаясь тем, что имеет к нему отношение, и отказываясь от таких слов и дел, которые его не касаются, тогда как всё противоположное приводит к тому, что раб Аллаха исповедует свою религию плохо, а Аллах знает об этом лучше.

Этот хадис, переданный от Али бин Хусайна, подчеркивает важность сосредоточенности на том, что действительно имеет значение для человека, и отказа от ненужных дел и слов. Это утверждение является ключевым в понимании правильного исповедания Ислама и его практики.

Основные аспекты хадиса:

Сосредоточенность на важном: Пророк Muhammad (да благословит его Аллах и приветствует) указывает на то, что истинный мусульманин должен уделять внимание только тем делам и вопросам, которые касаются его непосредственно. Это подразумевает, что мусульманин должен быть осознанным в своих действиях и словах, избегая пустых разговоров и дел, которые не приносят пользы.

Хадис делит мусульман на две категории: тех, кто исповедует Ислам должным образом, и тех, кто этого не делает. Это деление подчеркивает, что не все мусульмане следуют учению ислама с одинаковой степенью серьезности и осознанности. Чистосердечный мусульманин стремится к тому, чтобы его действия соответствовали его вере, и он осознает, что его поведение влияет на его духовное состояние.

Вера (Иман) и чистосердечие (Ихсан) являются основными компонентами Ислама. Иман подразумевает внутреннюю веру в Аллаха и Его посланника, тогда как Ихсан — это стремление к совершенству в поклонении и следовании религиозным предписаниям. Чистосердечный мусульманин не только исповедует Ислам внешне, но и стремится к внутреннему совершенству, что включает в себя отказ от грехов и нежелательных действий.

Отказ от ненужного: Пророк (да благословит его Аллах и приветствует) акцентирует внимание на том, что отказ от того, что не касается человека, является признаком правильного исповедания Ислама. Это означает, что мусульманин должен быть внимателен к своим действиям и словам, избегая того, что может отвлечь его от важного, что в свою очередь может привести к упущению благословений и духовного роста.

Этот хадис охватывает все аспекты жизни мусульманина, подчеркивая, что правильное исповедание Ислама требует активного участия в делах, которые имеют значение, и отказа от всего, что может отвлекать или вредить. Это универсальное правило может быть применимо в различных сферах жизни, включая личные отношения, общественные дела и духовное развитие...

Заключение:

Таким образом, хадис подчеркивает важность осознанности и ответственности в жизни мусульманина. Он призывает к тому, чтобы каждый человек стремился к тому, чтобы его действия и слова соответствовали его вере (Иману), и чтобы он избегал всего, что может отвлечь его от истинного пути. Это не только укрепляет личную веру, но и способствует созданию более гармоничного и благочестивого общества.

Practicing Islam properly...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

It is reported from the words of Ali bin Husayn, may Allah be pleased with him, that the Messenger of Allah, peace and blessings of Allah be upon him, said: "A person's refusal to engage in something that does not concern him indicates that he professes Islam properly."

In general, the components of Islam are faith (Iman) and sincerity (Ihsan), and it is a set of religious laws that must be obeyed openly and secretly. In relation to Islam, Muslims are divided into two groups, as indicated by the content of this hadith.

Some of them profess Islam properly, but this cannot be said about others, and the one who follows the principles of Islam externally and internally is sincere. Such a sincere person is engaged in what is relevant to him, paying attention to sins and bad deeds, which he must abandon, reprehensible, as well as permissible, but unnecessary, which does not bring any benefit and which must be abandoned, because because of this he misses the good.

The words of the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him), who said: "A person's refusal to engage in something that does not concern him, indicates that he professes Islam properly," cover all that we have mentioned above. This hadith implies that a person who has not stopped doing something that has nothing to do with him does not practice Islam well, and this includes those words and deeds that are declared forbidden or undesirable.

This hadith is one of the universal and all-encompassing hadiths, since its words divide all Muslims into two groups and indicate how a person gets the opportunity to practice Islam properly. A person can achieve this by doing what is relevant to him and rejecting such words and deeds that do not concern him, whereas all the opposite leads to the fact that the servant of Allah professes his religion poorly, and Allah knows better about it.
This hadith, narrated from Ali bin Husayn, emphasizes the importance of focusing on what really matters to a person and giving up unnecessary deeds and words. This statement is key to understanding the correct profession of Islam and its practice.

The main aspects of the hadith:

Focusing on the important things: Prophet Muhammad (peace and blessings of Allaah be upon him) indicates that a true Muslim should pay attention only to those matters and issues that concern him directly. This implies that a Muslim should be aware of his actions and words, avoiding empty conversations and deeds that are not beneficial.

The Hadith divides Muslims into two categories: those who practice Islam properly and those who do not. This division highlights that not all Muslims follow the teachings of Islam with the same degree of seriousness and awareness. A sincere Muslim strives to ensure that his actions correspond to his faith, and he realizes that his behavior affects his spiritual state.

Faith (Iman) and sincerity (Ihsan) are the main components of Islam. Iman implies inner faith in Allah and His Messenger, whereas Ihsan is the pursuit of perfection in worship and following religious precepts. A sincere Muslim not only professes Islam externally, but also strives for inner perfection, which includes renunciation of sins and undesirable actions.

Rejection of unnecessary things: The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) He emphasizes that the rejection of what does not concern a person is a sign of the correct profession of Islam. This means that a Muslim should be attentive to his actions and words, avoiding things that can distract him from what is important, which in turn can lead to the loss of blessings and spiritual growth.

This hadith covers all aspects of a Muslim's life, emphasizing that the correct profession of Islam requires active participation in matters that matter and the rejection of anything that may distract or harm. This universal rule can be applied in various spheres of life, including personal relationships, public affairs and spiritual development...

Conclusion:

Thus, the hadith emphasizes the importance of awareness and responsibility in the life of a Muslim. He calls for every person to strive to ensure that his actions and words correspond to his faith (Iman), and that he avoids everything that can distract him from the true path. This not only strengthens personal faith, but also contributes to the creation of a more harmonious and pious society.

Praktikimi I Islamit siç Duhet...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Raportohet nga fjalët E Ali bin Husejnit, Allahu qoftë i kënaqur me të, Se i Dërguari i Allahut, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të, ka thënë: "refuzimi i një personi për t'u përfshirë në diçka që nuk e shqetëson tregon se ai e pohon Islamin siç duhet."

Në përgjithësi, përbërësit e Islamit janë besimi (Imani) dhe sinqeriteti (Ihsan), dhe është një grup ligjesh fetare që duhet të respektohen hapur dhe fshehurazi. Në lidhje me Islamin, Myslimanët ndahen në dy grupe, siç tregohet nga përmbajtja e këtij hadithi.

Disa prej tyre e pohojnë Islamin si duhet, por kjo nuk mund të thuhet për të tjerët, dhe ai që ndjek parimet e Islamit nga jashtë dhe nga brenda është i sinqertë. Një person i tillë i sinqertë është i angazhuar në atë që është e rëndësishme për të, duke i kushtuar vëmendje mëkateve dhe veprave të këqija, të cilat ai duhet t'i braktisë, të dënueshme, si dhe të lejueshme, por të panevojshme, gjë që nuk sjell ndonjë përfitim dhe që duhet të braktiset, sepse për shkak të kësaj i mungon e mira.

Fjalët e Profetit (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të), i cili tha: "refuzimi i një personi për t'u përfshirë në diçka që nuk e shqetëson, tregon se ai e pohon Islamin siç duhet", mbulojnë të gjitha ato që kemi përmendur më lart. Ky hadith nënkupton se një person që nuk ka ndaluar së bëri diçka që nuk ka të bëjë fare me të, nuk e praktikon Mirë Islamin, dhe kjo përfshin ato fjalë dhe vepra që shpallen të ndaluara ose të padëshirueshme.

Ky hadith është një nga hadithet universale dhe gjithëpërfshirëse, pasi fjalët e tij i ndajnë të gjithë Myslimanët në dy grupe dhe tregojnë se si një person ka mundësinë të praktikojë Islamin siç duhet. Një person mund ta arrijë këtë duke bërë atë që është e rëndësishme për të dhe duke hedhur poshtë fjalë dhe vepra të tilla që nuk e shqetësojnë atë, ndërsa e kundërta çon në faktin se shërbëtori i Allahut e pohon fenë e tij dobët, Dhe Allahu e di më mirë për të.
Ky hadith, i transmetuar nga Ali bin Husejn, thekson rëndësinë e përqendrimit në atë që ka vërtet rëndësi për një person dhe heqjen dorë nga veprat dhe fjalët e panevojshme. Kjo deklaratë është çelësi për të kuptuar profesionin e saktë të Islamit dhe praktikën e tij.

Aspektet kryesore të hadithit:

Përqendrimi në gjërat e rëndësishme: Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) tregon se Një Mysliman i vërtetë duhet t'i kushtojë vëmendje vetëm atyre çështjeve dhe çështjeve që e shqetësojnë atë drejtpërdrejt. Kjo do të thotë që një Musliman duhet të jetë i vetëdijshëm për veprimet e tij dhe fjalët, duke shmangur bosh, biseda dhe vepra të cilat nuk janë të dobishme.

Hadithi i ndan Muslimanët në dy kategori: ata që e praktikojnë Islamin si duhet dhe ata që nuk e bëjnë. Kjo ndarje thekson se jo të gjithë Myslimanët ndjekin mësimet E Islamit me të njëjtën shkallë serioziteti dhe ndërgjegjësimi. Një Mysliman i sinqertë përpiqet të sigurojë që veprimet e tij të korrespondojnë me besimin e tij dhe ai e kupton se sjellja e tij ndikon në gjendjen e tij shpirtërore.

Besimi (Imani) dhe sinqeriteti (Ihsan) janë përbërësit kryesorë të Islamit. Imani nënkupton besimin e brendshëm tek Allahu dhe I Dërguari i tij, kurse Ihsani është ndjekja e përsosmërisë në adhurim dhe ndjekja e porosive fetare. Një Mysliman i sinqertë jo vetëm që e pohon Islamin nga jashtë, por gjithashtu përpiqet për përsosmëri të brendshme, e cila përfshin heqjen dorë nga mëkatet dhe veprimet e padëshirueshme.

Refuzimi i gjërave të panevojshme: Profeti (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) ai thekson se refuzimi i asaj që nuk ka të bëjë me një person është një shenjë e profesionit të Saktë të Islamit. Kjo do të thotë që Një Musliman duhet të jetë i vëmendshëm ndaj veprimeve dhe fjalëve të tij, duke shmangur gjërat që mund ta shpërqendrojnë atë nga ajo që është e rëndësishme, e cila nga ana tjetër mund të çojë në humbjen e bekimeve dhe rritjen shpirtërore.

Ky hadith mbulon të gjitha aspektet e jetës së Një Myslimani, duke theksuar se profesioni i saktë I Islamit kërkon pjesëmarrje aktive në çështjet që kanë rëndësi dhe refuzimin e çdo gjëje që mund të shpërqendrojë ose dëmtojë. Ky rregull universal mund të zbatohet në sfera të ndryshme të jetës, duke përfshirë marrëdhëniet personale, punët publike dhe zhvillimin shpirtëror...

Përfundim:

Kështu, hadithi thekson rëndësinë e vetëdijes dhe përgjegjësisë në jetën e Një Muslimani. Ai bën thirrje që çdo person të përpiqet të sigurojë që veprimet dhe fjalët e tij të korrespondojnë me besimin e tij (Imanin) dhe se ai shmang gjithçka që mund ta largojë atë nga rruga e vërtetë. Kjo jo vetëm që forcon besimin personal, por gjithashtu kontribuon në krijimin e një shoqërie më harmonike dhe të devotshme.