Ислам для них не религия, а бизнес!

Islam is not a religion for them, but a business! / İslam onlar için din değil, işidir! / Islami nuk është fe për ta, por biznes!

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Сегодня мусульманская Умма столкнулась с одной из самых опасных болезней — меркантильностью. Желание накопить, приумножить, построить бизнес, продвинуть проект — всё это заполнило сердца. И даже те, кто стоит у минбара, кто призывает к Аллаху, нередко оказываются втянутыми в этот водоворот.

Мы видим, как призыв к религии превращается в коммерческий проект. Вместо того чтобы искать довольство Аллаха, некоторые ищут прибыль. Вместо чистого намерения — маркетинговая стратегия. Ислам как бы подгоняют под формат бизнес-проекта, постоянные выпрашивания денег, объявления даже во во время пятничных проповедей о каких-то сборах.. А ведь призыв (да’ва) — это путь пророков, это служение, а не профессия, не способ зарабатывать.

Посмотрите на cахабов, саляфов, на праведных предшественников: они ставили приоритет на распространение Ислама, на очищение сердец, на установление справедливости. Они были готовы пожертвовать всем, чем обладали: жизнями, имуществом, семьями, детьми ради возвышения слова Аллаха. Их целью не было богатство, но Аллах даровал им дунью в добавок к их искренности. Они оставили после себя тысячи учеников, исламское государство, которое продержалось 13 веков.

Умар ибн аль-Хаттаб, да будет доволен им Аллах, говорил: «Мы — народ, которому Аллах даровал честь через Ислам. И если мы будем искать эту честь в чём-либо другом, Аллах унизит нас». Сегодня же мы видим обратное. Мусульмане заняты построением бизнеса. Служение Аллаху — лишь “дополнение” к их жизни. В голове — таблицы доходов, инвестиции, стратегия роста. А призыв к Исламу — “контент для продвижения”. Это — путь гибели

Аллах говорит в Коране: «О те, которые уверовали! Почему вы говорите то, чего не делаете? Это вызывает сильнейший гнев у Аллаха — говорить то, чего вы не делаете». (Сура ас-Сафф, 61:2–3). Призыв к Исламу требует искренности. Это не шоу, не бизнес. Пророк Мухаммад, صلى الله عليه وسلم , был самым бедным из людей в материальном, но самым богатым в вере. Его сподвижники шли на смерть ради слова “Ля иляха илля-Ллах”, не ради подписчиков или монетизации

Аллах не даст победу, если сердца не очищены. Если целью становится дунья, а не довольство Всевышнего — никакая стратегия не принесёт результата. Мы будем ходить по кругу, пока не вернёмся к назначенному пути. Возвращение к искренности — наш единственный путь. Очищайте намерение. Служите ради Аллаха. И тогда, быть может, Он вновь дарует этой Умме честь и победу, как даровал тем, кто был до нас...

Islam is not a religion for them, but a business!

Praise be to Allah, Whom we praise and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and from our wicked deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger.

Today, the Muslim Ummah faces one of the most dangerous diseases—materialism. The desire to accumulate wealth, multiply profits, build businesses, and promote projects has filled hearts. Even those standing at the minbar, calling people to Allah, are often caught up in this whirlpool.

We see how the call to religion turns into a commercial project. Instead of seeking Allah's pleasure, some seek profit. Instead of pure intentions, marketing strategies take precedence. Islam is being tailored to fit business models, with constant fundraising appeals even during Friday sermons. Yet, Da'wah (the call to Islam) is the path of the prophets—a form of service, not a profession or a way to make money.

Look at the Sahabah, the Salaf, and the righteous predecessors: their priority was spreading Islam, purifying hearts, and establishing justice. They were ready to sacrifice everything they possessed—lives, property, families, children—for the sake of elevating Allah's word. Their goal was not wealth, yet Allah granted them worldly blessings as an addition to their sincerity. They left behind thousands of students, an Islamic state that lasted for 13 centuries.

Umar ibn al-Khattab, may Allah be pleased with him, said: "We are a people whom Allah has honored through Islam. If we seek honor in anything else, Allah will humiliate us." Today, however, we see the opposite. Muslims are busy building businesses. Serving Allah has become merely an "add-on" to their lives. Their minds are filled with income charts, investments, and growth strategies, while the call to Islam has become "content for promotion." This is the path to destruction.

Allah says in the Quran: "O you who have believed, why do you say what you do not do? Great is hatred in the sight of Allah that you say what you do not do" (Surah As-Saff, 61:2–3). Calling people to Islam requires sincerity. It is not a show, nor a business. Prophet Muhammad ﷺ was the poorest of people materially but the richest in faith. His companions faced death for the sake of "La ilaha illa Allah," not for followers or monetization.

Allah will not grant victory if hearts are not purified. If the goal becomes worldly gain rather than Allah’s pleasure, no strategy will bring success. We will keep going in circles until we return to the prescribed path. Returning to sincerity is our only way forward. Purify your intentions. Serve Allah sincerely. Then, perhaps, He will grant this Ummah honor and victory once again, as He granted those who came before us.

İslam onlar için din değil, işidir!

Hamd, bizden yardım ve affı dileyip ondan sığındığımız Allah'a mahsustur. Biz, ruhlarımızın kötülüğünden ve kötü işlerimizden korunmak için Allah'a sığınıyoruz. Kimi Allah doğru yola iletirse, onu kimse şaşırtamaz ve kimi de yanlış yola sürüklerse, onu kimse doğru yola getiremez. Hiçbir ilah olmadığına ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve elçisi olduğuna şehadet ederiz.

Bugün Müslüman Ummet, en tehlikeli hastalıklardan biri olan maddiyatçılıkla karşı karşıya. Biriktirmek, kazancı artırmak, iş kurmak, projeler geliştirmek gibi arzular kalpleri doldurdu. Minberde duranlar ve Allah'a çağıranlar bile bu girdaptan etkileniyor.

Dinin çağrısı ticari bir projeye dönüşüyor. Allah'ın razı olmasını aramak yerine bazıları kar peşinde koşuyor. Saf niyet yerine pazarlama stratejileri öne çıkıyor. İslam, iş modellerine uyarlanıyor ve Cuma hutbeleri sırasında bile para toplama çağrıları yapılıyor. Oysa ki Da'va (İslam'a çağrı), peygamberlerin yoludur; bir hizmet biçimidir, meslek değil, para kazanma yolu değildir.

Sahabelere, Salaf'lara ve doğru yolda yürüyenlere bakın: Onların önceliği İslam'ı yaymak, kalpleri arındırmak ve adaleti tesis etmekti. Allah'ın kelimesini yüceltmek için sahip oldukları her şeyi —hayatlarını, mallarını, ailelerini, çocuklarını— feda etmeye hazır oldular. Amaçları servet değildi, ancak Allah onların samimiyetine ek olarak dünyevi nimetleri de bahşetti. Arkalarında binlerce talebe, 13 yüzyıl ayakta kalan bir İslam devleti bıraktılar.

Ömer bin Hattab, Allah ondan razı olsun, şöyle demişti: “Biz, Allah'ın İslam sayesinde şerefli kıldığı bir kavimiz. Eğer bu şerefi başka bir şeyde ararsak, Allah bizi küçük düşürür.” Bugün ise tam tersini görüyoruz. Müslümanlar iş kurmaya odaklanmış durumda. Allah’a hizmet, hayatlarının bir “ekstra” parçası haline gelmiş. Zihinlerinde gelir tabloları, yatırımlar, büyüme stratejileri varken İslam'a çağrı “tanıtım içeriği”ne dönüşmüş bulunuyor. Bu da yıkım yoludur.

Allah Kuran'da diyor ki: “Ey iman edenler! Neden yaptığınız şeylerin dışında konuşuyorsunuz? Söylediğiniz şeyleri yapmamanız Allah katında büyük bir nefret konusudur” (Saf Suresi, 61:2-3). İslam'a çağrı saf niyet ister. Bu bir gösteri ya da iş değildir. Peygamber Muhammed ﷺ mal açısından en fakir, iman açısından en zengin insandı. Ashabı “Lâ ilâhe illallah” uğruna ölümü göze almıştı, takipçi veya para kazanma uğruna değil.

Kalpler arındırılmazsa Allah zafer vermez. Eğer amaç dünya olursa, Allah’ın rızası değil, hiçbir strateji sonuç vermez. Doğru yola dönene kadar döngüde dolanıp duracağız. Saf niyete geri dönme tek çıkış yoludur. Niyetlerinizi temizleyin. Allah için hizmet edin. O zaman belki Allah bu ümmete eskiden olduğu gibi tekrar şeref ve zafer bağışlar.

Islami nuk është fe për ta, por biznes!

Lavdi i përket Allahut, nga e cila kërkojmë ndihmën dhe faljen, dhe në të cilin gjejme strehë nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprat e këqija. Kush që Allah e udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta çojë në gabim, dhe kush që Ai e lë pa udhëzim, askush nuk mund t'i tregojë rrugën e drejtë. Ne dëshmojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij.

Sot, Umma Muslime e ka përballur me një nga sëmundjet më të rrezikshme – materializmi. Dëshira për të grumbulluar pasuri, shumëzuar profitet, ndërtuar biznese dhe promovuar projekte ka mbushur zemrat. Edhe ata që qëndrojnë në minbar dhe thirrin në Allah, shpesh bien në këtë vërtej.

Shohim se thirrja ndaj fejes bëhet një projekt komercial. Në vend që të kërkojnë kënaqësinë e Allahut, disa kërkojnë fitimin. Në vend të synimeve të pastra, strategjitë e marketingut kanë prioritet. Islami po përshtatet në modelet e biznesit, me thirrje të përhershme për mbledhje para madje edhe gjatë khotave të premtimeve të enjtes. Thirrja (da'va) është rruga e profeteve, një shërbim, jo profesion apo mënyrë për të fituar para.

Shikoni sahabët, salafët dhe parësitë e drejtë: prioriteti i tyre ishte shpërndarja e Islams, pastërtia e zemrave dhe vendosja e drejtësisë. Ata ishin gati të sakrifikonin gjithçka që kishin – jetën, pasurinë, familjen, fëmijët – për të ngritur fjalën e Allahut. Qëllimi i tyre nuk ishte pasuria, por Allah i dha atyre burime botërore siç mirëmbante synimet e tyre të pastërta. Ata lanë pas tyre mijëra nxënës dhe një shtet islame që zgjati 13 shekuj.

Omer bin el-Hattab, Allah të lumtë ai, tha: "Ne jemi një popull që Allah na ka nderuar me Islam. Nëse do të kërkojmë këtë nder në diçka tjetër, Allah do të na shpërngulojë." Sot, megjithatë, shohim të kundërtën. Muslimanët janë të angazhuar në ndërtimin e bizneseve. Shërbimi i Allahut ka bërë vetëm një "shtesë" në jetën e tyre. Mendjet e tyre janë mbushur me tabela të të ardhurave, investime dhe strategji rritjeje, ndërsa thirrja ndaj Islams ka bërë "përmbajtje për promovim". Ky është rruga e humbjes.

Allahu thotë në Kur'an: "O ju që keni besuar, pse thoni ato që nuk bëni? Kjo sjell më shumë zemërim në sytë e Allahut – të thoni ato që nuk bëni" (Suret e Safit, 61:2-3). Thirrja ndaj Islams kërkon sinjericë. Nuk është një shfaqje apo biznes. Profeti Muhammedi ﷺ ishte më i varfëri midis njerëzve materialisht, por më i pasur në besim. Shokët e tij u përballën me vdekjen për fjalën "La ilahe illalah", jo për ndjekësit ose monetizimin.

Allahu nuk do t'i japë fitoren nëse zemrat nuk pastrohen. Nëse qëllimi bëhet bota e tokës dhe jo kënaqësia e Zotit, asnjë strategji nuk do të sjellë suksesin. Do të vazhdojmë të rrotullohemi në një rreth derisa të kthehemi në rrugën e drejtë. Kthimi në sinjericë është rruga jonë e vetme përpara. Pastrojeni synimet tuaja. Shërbeni për Allahun. Pastaj, ndoshta, Ai do t'i japë kyç Ummes këtij nder dhe fitore, ashtu si ia dha atyre që ishin para nesh.