Именно так должен поступать истинный мусульманин...

This is exactly what a true Muslim should do... / Kjo është pikërisht ajo me të vërtetë një Musliman duhet të bëjë...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Известный египетский богослов и филолог Бахауддин аль-Ибшихи рассказывает, что к одному из мусульман пришёл его друг и попросил о помощи. Он даже не стал заходить в дом, сразу рассказал ему свою историю и попросил денег. Хозяин быстро зашёл в дом и вернулся с деньгами. А когда тот человек ушёл, он сел и заплакал. Жена сказала ему: "Если ты не хотел давать ему денег, то почему не отказал?" Он сказал: "Я плачу не из-за этого, а потому что не поинтересовался о его делах, прежде чем ему пришлось самому попросить меня".

Именно так поступает настоящий верующий. Праведные предшественники говорили: "Милостыня бывает ради Аллаха, когда её отдают прежде, чем нуждающийся попросит об этом, а если он попросил помочь ему, то ему помогают из стыда", то есть потому что человеку стыдно отказать ему.

История которая приводится выше иллюстрирует важные аспекты исламской этики и морали, связанные с милосердием, состраданием и взаимопомощью. В ней подчеркивается, что истинная добродетель заключается не только в том, чтобы помогать нуждающимся, но и в том, чтобы проявлять заботу и внимание к их нуждам до того, как они сами обратятся за помощью. Давайте подробнее поразмышляем по этой теме:

1. Сострадание и забота о других: В исламе большое внимание уделяется состраданию и заботе о ближних. Пророк Мухаммад (мир ему и благословения Аллаха) учил, что мусульмане должны быть как одно тело: если одна часть страдает, то и остальные должны чувствовать эту боль. Это означает, что истинный верующий должен быть внимателен к нуждам окружающих и стремиться помочь им, даже не дожидаясь, пока они сами попросят о помощи.

2. Милостыня (садака) и её значение: Милостыня (садака) в исламе рассматривается как акт поклонения и способ приближения к Аллаху. Существует два основных типа милостыни: обязательная (закят) и добровольная (садака). Обязательная милостыня должна выплачиваться ежегодно, в то время как добровольная может быть дана в любое время и в любом количестве. Важно отметить, что добровольная милостыня, отданная без просьбы, считается более благородной, так как она проявляет искреннюю заботу о других.

3. Стыд и гордость: Когда человек обращается за помощью, он часто испытывает стыд и уязвимость. Это может быть связано с гордостью или страхом быть осужденным. Поэтому, когда кто-то помогает нуждающемуся без его просьбы, это не только облегчает бремя, но и позволяет сохранить достоинство человека. В этом контексте важно понимать, что помощь, оказанная до того, как человек попросил о ней, является проявлением истинного братства и солидарности.

4. Этика помощи: Этика помощи в исламе также включает в себя уважение к достоинству нуждающегося. Это означает, что помощь должна оказываться с добротой и уважением, без унижения или осуждения. Настоящий верующий должен стремиться к тому, чтобы его помощь была не только материальной, но и духовной, поддерживая нуждающегося морально и эмоционально.

5. Примеры из жизни праведных предшественников: Сподвижники Пророка (мир ему и благословения Аллаха), часто служили примерами для подражания в вопросах милосердия и помощи. Они не только делали пожертвования, но и активно искали возможности помочь другим, проявляя заботу о своих соседях, родственниках и даже незнакомцах. Их жизнь была наполнена примерами щедрости и сострадания, что вдохновляет последующие поколения мусульман.

Заключение: Таким образом, история о Бахауддине аль-Ибшихи подчеркивает важность такого подхода помощи другим. Истинная добродетель заключается в том, чтобы быть внимательным к нуждам окружающих и стремиться помочь им, даже не дожидаясь их просьбы. Это создает атмосферу взаимопомощи и поддержки в обществе, что является основой для построения крепких и здоровых отношений между людьми...

Да поможет нам Аллах усвоить этот насыхат и применять его в жизни. Аминь!

This is exactly what a true Muslim should do...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

The famous Egyptian theologian and philologist Bahauddin al-Ibshihi says that a friend of his came to one of the Muslims and asked for help. He did not even go into the house, immediately told him his story and asked for money. The owner quickly went into the house and returned with the money. And when that man left, he sat down and cried. His wife said to him, "If you didn't want to give him money, why didn't you refuse?" He said: "I'm not crying because of that, but because I didn't ask about his business before he had to ask me himself."

That's what a true believer does. The righteous predecessors said: "Charity happens for the sake of Allah when it is given before the needy asks for it, and if he asked for help, then they help him out of shame," that is, because a person is ashamed to refuse him.

The story above illustrates important aspects of Islamic ethics and morality related to mercy, compassion and mutual assistance. It emphasizes that true virtue is not only to help those in need, but also to show care and attention to their needs before they seek help themselves. Let's think about this topic in more detail:

1. Compassion and caring for others: In Islam, great attention is paid to compassion and caring for others. The Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) taught that Muslims should be like one body: if one part suffers, then the rest should feel this pain. This means that a true believer should be attentive to the needs of others and strive to help them, even without waiting for them to ask for help themselves.

2. Alms (sadaqah) and its meaning: Alms (sadaqah) in Islam is considered as an act of worship and a way of approaching Allah. There are two main types of alms: obligatory (zakat) and voluntary (sadaka). Compulsory alms must be paid annually, while voluntary alms can be given at any time and in any quantity. It is important to note that voluntary alms, given without asking, is considered more noble, since it shows sincere concern for others.

3. Shame and pride: When a person seeks help, they often feel shame and vulnerability. This may be due to pride or fear of being judged. Therefore, when someone helps someone in need without his request, it not only lightens the burden, but also allows you to preserve the dignity of a person. In this context, it is important to understand that assistance provided before a person asked for it is a manifestation of true brotherhood and solidarity.

4. Ethics of help: The ethics of help in Islam also includes respect for the dignity of the needy. This means that help should be provided with kindness and respect, without humiliation or condemnation. A true believer should strive to ensure that his help is not only material, but also spiritual, supporting those in need morally and emotionally.

5. Examples from the lives of righteous predecessors: The companions of the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) often served as role models in matters of mercy and assistance. They not only made donations, but also actively sought opportunities to help others by taking care of their neighbors, relatives, and even strangers. Their lives were filled with examples of generosity and compassion, which inspires subsequent generations of Muslims.

Conclusion: Thus, the story of Bahauddin al-Ibshihi highlights the importance of this approach of helping others. The true virtue is to be attentive to the needs of others and strive to help them, even without waiting for their request. This creates an atmosphere of mutual assistance and support in society, which is the basis for building strong and healthy relationships between people...

May Allah help us to learn this lesson and apply it in life. Amen to that!

Kjo është pikërisht ajo me të vërtetë një Musliman duhet të bëjë...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Teologu Dhe filologu I famshëm Egjiptian Bahauddin al-Ibshihi thotë se një mik i tij erdhi te njëri Prej Muslimanëve dhe kërkoi ndihmë. Ai as nuk hyri në shtëpi, menjëherë i tregoi historinë e tij dhe kërkoi para. Pronari hyri shpejt në shtëpi dhe u kthye me paratë. Dhe kur ai njeri u largua, ai u ul dhe qau. Gruaja e tij i tha: "nëse nuk doje t'i jepje para, pse nuk refuzove? Ai tha: "nuk po qaj për shkak të kësaj, por sepse nuk pyeta për biznesin e tij para se ai të më pyeste vetë."

Këtë e bën një besimtar i vërtetë. Paraardhësit e drejtë thanë:" Bamirësia ndodh për hir Të Allahut kur ajo jepet para se nevojtari ta kërkojë atë, dhe nëse ai kërkoi ndihmë, atëherë ata e ndihmojnë atë nga turpi", domethënë sepse një person ka turp ta refuzojë atë.

Historia e mësipërme ilustron aspekte të rëndësishme të etikës Dhe moralit Islam që lidhen me mëshirën, dhembshurinë dhe ndihmën reciproke. Ajo thekson se virtyti i vërtetë nuk është vetëm për të ndihmuar ata që kanë nevojë, por edhe për të treguar kujdes dhe vëmendje ndaj nevojave të tyre para se të kërkojnë ndihmë vetë. Le të mendojmë për këtë temë në më shumë detaje:

1. Dhembshuria dhe kujdesi për të tjerët: Në Islam, vëmendje e madhe i kushtohet dhembshurisë dhe kujdesit për të tjerët. Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) mësonte se Myslimanët duhet të jenë si një trup: nëse një pjesë vuan, atëherë pjesa tjetër duhet ta ndiejë këtë dhimbje. Kjo do të thotë që një besimtar i vërtetë duhet të jetë i vëmendshëm ndaj nevojave të të tjerëve dhe të përpiqet t'i ndihmojë ata, edhe pa pritur që ata të kërkojnë ndihmë vetë.

2. Lëmosha (sadaqah) dhe kuptimi i saj: Lëmosha (sadaqah) në Islam konsiderohet si një akt adhurimi dhe një mënyrë për t'iu afruar Allahut. Ekzistojnë dy lloje kryesore të lëmoshës: obligative (zekat) dhe vullnetare (sadaka). Lëmosha e detyrueshme duhet të paguhet çdo vit, ndërsa lëmosha vullnetare mund të jepet në çdo kohë dhe në çdo sasi. Importantshtë e rëndësishme të theksohet se lëmosha vullnetare, e dhënë pa pyetur, konsiderohet më fisnike, pasi tregon shqetësim të sinqertë për të tjerët.

3. Turpi dhe krenaria: kur një person kërkon ndihmë, ata shpesh ndiejnë turp dhe dobësi. Kjo mund të jetë për shkak të krenarisë ose frikës për t'u gjykuar. Prandaj, kur dikush ndihmon dikë në nevojë pa kërkesën e tij, jo vetëm që lehtëson barrën, por gjithashtu ju lejon të ruani dinjitetin e një personi. Në këtë kontekst, është e rëndësishme të kuptohet se ndihma e dhënë para se një person të kërkojë është një manifestim i vëllazërisë dhe solidaritetit të vërtetë.

4. Etika e ndihmës: etika e ndihmës në Islam përfshin edhe respektimin e dinjitetit të nevojtarëve. Kjo do të thotë që ndihma duhet të sigurohet me mirësi dhe respekt, pa poshtërim ose dënim. Një besimtar i vërtetë duhet të përpiqet të sigurojë që ndihma e tij të jetë jo vetëm materiale, por edhe shpirtërore, duke mbështetur ata që kanë nevojë moralisht dhe emocionalisht.

5. Shembuj nga jeta e paraardhësve të drejtë: shokët e Profetit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) shpesh shërbenin si modele në çështjet e mëshirës dhe ndihmës. Ata jo vetëm që bënë donacione, por gjithashtu kërkuan në mënyrë aktive mundësi për të ndihmuar të tjerët duke u kujdesur për fqinjët, të afërmit dhe madje edhe të huajt. Jeta e tyre ishte e mbushur me shembuj bujarie dhe dhembshurie, gjë që frymëzon brezat pasardhës Të Muslimanëve.

Përfundim: Kështu, historia e Bahauddin al-Ibshihi thekson rëndësinë e kësaj qasjeje të ndihmuar të tjerët. Në të vërtetë, virtyti është të jetë i vëmendshëm për nevojat e të tjerëve dhe të përpiqen t'u ndihmojnë atyre, edhe pa e pritur për kërkesën e tyre. Kjo krijon një atmosferë të ndihmës dhe mbështetjes reciproke në shoqëri, e cila është baza për ndërtimin e marrëdhënieve të forta dhe të shëndetshme midis njerëzve...
Mund të All-llahut të na ndihmojë për të mësuar këtë mësim dhe të aplikojnë atë në jetë. Amen për këtë!