Глупого человека чтение умных книг сделает скорее опаснее и надменнее, а не умнее...

Reading smart books will make a stupid person more dangerous and arrogant, rather than smarter... / Akıllı kitaplar okumak aptal bir insanı daha akıllı değil, daha tehlikeli ve kibirli hale getirecektir... / Leximi i librave inteligjentë do ta bëjë një person budalla më të rrezikshëm dhe arrogant, sesa më të zgjuar...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Это высказывание затрагивает очень важную проблему – опасность поверхностного усвоения знаний и превращения их в инструмент для раздувания собственного эго, а не для истинного развития. Давайте разберем его по частям и посмотрим на глубинные смыслы:

Здесь "глупый" не обязательно означает человека с низким IQ (уровень интеллекта). Это скорее характеристика неразвитого мышления, недостатка критичности, склонности к догматизму, неспособности к саморефлексии и нежелания учиться на собственных ошибках. "Глупый" человек может быть формально образованным, но при этом иметь узкий кругозор и зашоренное мировоззрение.

"Умные книги" подразумевают произведения, в первую очередь религиозные, содержащие сложные идеи, глубокий анализ, философские размышления. Это могут быть научные труды, философские трактаты, произведения классической литературы и т.д. Однако, важно понимать, что чтение само по себе не гарантирует умственного развития. Важно как человек читает, с какой целью, и насколько он способен осмыслить прочитанное.

"Глупый" человек, нахватившись сложных идей из умных книг, может начать искажать их, вырывать из контекста, и использовать для оправдания своих предрассудков и неразумных действий. Он может почувствовать себя "посвященным" и обрести ложную уверенность в собственной правоте, что делает его невосприимчивым к критике и контраргументам. В результате, он может стать фанатиком, распространителем ложных идей, и манипулятором, представляющим опасность для окружающих.

Получив поверхностные знания, "глупый" человек может начать смотреть на других свысока, считая себя умнее и просвещённее. Он может пренебрегать мнениями других, не имеющих доступа к тем же "умным" книгам. Это приводит к интеллектуальному снобизму, закрытости к диалогу, и неспособности учиться у других.

Главная проблема в том, что простое усвоение информации не делает человека умным. Ум – это способность анализировать, критически мыслить, сомневаться, учиться на ошибках, видеть взаимосвязи, и применять знания в реальной жизни. "Глупый" человек может читать "умные" книги, но не понимать их глубинного смысла, не интегрировать новые знания в свою картину мира, и не менять свое поведение. Он превращает знания в набор фактов, которыми можно манипулировать, а не в инструмент для личного роста.

В чем суть высказывания?

Основная суть высказывания заключается в том, что знания, сами по себе, не являются гарантией мудрости и интеллекта. Они могут быть как инструментом для развития, так и оружием для самообмана и манипуляции. Ключ к истинному умственному развитию заключается не просто в чтении, а в критическом мышлении, способности анализировать информацию, задавать вопросы, сомневаться и искать истину. Способности оценивать собственные мысли, убеждения и действия, признавать свои ошибки и учиться на них. Признании того, что мы всегда можем учиться, и что наше знание всегда ограничено. Готовности выслушивать мнения других, даже если они противоречат нашим собственным. Умение использовать знания для решения реальных проблем и улучшения жизни.

В заключение: Высказывание "Глупого человека чтение умных книг сделает скорее опаснее и надменнее, а не умнее" – это предостережение от поверхностного усвоения знаний и напоминание о важности развития критического мышления и саморефлексии. Оно подчеркивает, что знания должны вести к мудрости, а не к высокомерию и невежеству. Чтение – это лишь инструмент, и то, каким он станет, зависит от того, кто его держит в руках...

Дай Аллах нам мудрости и ума для успешного прохождения жизни этого дунья и попадания в достойное место в Ахирате. Аминь!

Reading smart books will make a stupid person more dangerous and arrogant, rather than smarter...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

This statement touches upon a very important problem – the danger of superficially assimilating knowledge and turning it into a tool for inflating one's own ego, rather than for true development. Let's take it apart in parts and look at the deeper meanings:

Here, "stupid" does not necessarily mean a person with a low IQ (level of intelligence). Rather, it is a characteristic of undeveloped thinking, lack of criticality, a tendency to dogmatism, an inability to self-reflection and an unwillingness to learn from one's own mistakes. A "stupid" person can be formally educated, but at the same time have a narrow outlook and a blinkered worldview.

"Smart books" mean works, primarily religious ones, containing complex ideas, in-depth analysis, and philosophical reflections. These can be scientific works, philosophical treatises, works of classical literature, etc. However, it is important to understand that reading alone does not guarantee mental development. It is important how a person reads, for what purpose, and how much he is able to comprehend what he has read.

A "stupid" person, having grasped complex ideas from smart books, can begin to distort them, take them out of context, and use them to justify their prejudices and unreasonable actions. He may feel "initiated" and gain false confidence in his own rightness, which makes him immune to criticism and counterarguments. As a result, he can become a fanatic, a propagator of false ideas, and a manipulator who poses a danger to others.

Having gained superficial knowledge, a "stupid" person may begin to look down on others, considering himself smarter and more enlightened. He may disregard the opinions of others who do not have access to the same "smart" books. This leads to intellectual snobbery, a closeness to dialogue, and an inability to learn from others.

The main problem is that simply assimilating information does not make a person smart. The mind is the ability to analyze, think critically, doubt, learn from mistakes, see relationships, and apply knowledge in real life. A "stupid" person can read "smart" books, but not understand their deep meaning, not integrate new knowledge into their worldview, and not change their behavior. It turns knowledge into a set of facts that can be manipulated, rather than a tool for personal growth.

What is the essence of the statement?

The main point of the statement is that knowledge, by itself, is not a guarantee of wisdom and intelligence. They can be both a tool for development and a weapon for self-deception and manipulation. The key to true mental development lies not just in reading, but in critical thinking, the ability to analyze information, ask questions, doubt and seek the truth. The ability to evaluate your own thoughts, beliefs and actions, admit your mistakes and learn from them. Recognizing that we can always learn, and that our knowledge is always limited. Willingness to listen to the opinions of others, even if they contradict our own. The ability to use knowledge to solve real problems and improve life.

In conclusion: The statement "Reading smart books will make a stupid person more dangerous and arrogant rather than smarter" is a warning against superficial assimilation of knowledge and a reminder of the importance of developing critical thinking and self–reflection. It emphasizes that knowledge should lead to wisdom, not arrogance and ignorance. Reading is just a tool, and what it will become depends on who holds it in their hands...

May Allah grant us wisdom and intelligence for the successful passage of this dunya's life and getting to a worthy place in Akhirat. Amen to that!

Akıllı kitaplar okumak aptal bir insanı daha akıllı değil, daha tehlikeli ve kibirli hale getirecektir...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Bu ifade çok önemli bir sorunu ele alıyor - bilginin yüzeysel olarak özümsenmesi ve onu gerçek gelişimden ziyade kendi egosunu şişirmek için bir araca dönüştürme tehlikesi. Onu parçalara ayıralım ve derin anlamlara bakalım:

Burada "aptal" mutlaka Iq'su (zeka seviyesi) düşük olan biri anlamına gelmez. Bu daha çok gelişmemiş düşüncenin, kritiklik eksikliğinin, dogmatizme yatkınlığın, kendini yansıtamamanın ve kendi hatalarından ders alma isteksizliğinin bir özelliğidir. "Aptal" bir kişi resmi olarak eğitimli olabilir, ancak aynı zamanda dar bir bakış açısına ve dar bir dünya görüşüne sahip olabilir.

"Akıllı kitaplar", başta dini, karmaşık fikirler, derin analizler, felsefi düşünceler içeren eserler anlamına gelir. Bunlar bilimsel eserler, felsefi incelemeler, klasik edebiyat eserleri vb. Olabilir. Bununla birlikte, okumanın kendisinin zihinsel gelişimi garanti etmediğini anlamak önemlidir. Bir kişinin nasıl okuduğu, hangi amaçla ve okuduklarını ne kadar anlayabildiği önemlidir.

Akıllı kitaplardan karmaşık fikirleri kavrayan "Aptal" bir kişi, onları çarpıtmaya, bağlamından çıkarmaya başlayabilir ve önyargılarını ve mantıksız eylemlerini haklı çıkarmak için kullanabilir. Kendini "inisiye edilmiş" hissedebilir ve kendi doğruluğuna dair sahte bir güven kazanabilir, bu da onu eleştiriye ve karşı argümanlara karşı bağışık hale getirir. Sonuç olarak, fanatik, yanlış fikirlerin yayıcısı ve başkaları için tehlike oluşturan manipülatör olabilir.

Yüzeysel bilgiye sahip olduktan sonra, "aptal" bir kişi, kendisinin daha akıllı ve aydınlanmış olduğuna inanarak başkalarına aşağı bakmaya başlayabilir. Aynı "akıllı" kitaplara erişimi olmayan başkalarının görüşlerini ihmal edebilir. Bu, entelektüel züppeliğe, diyaloğa kapanmaya ve başkalarından öğrenememeye yol açar.

Asıl sorun, bilginin basit bir şekilde özümsenmesinin bir insanı akıllı yapmamasıdır. Zihin, analiz etme, eleştirel düşünme, şüphe etme, hatalardan öğrenme, ilişkileri görme ve bilgiyi gerçek hayatta uygulama yeteneğidir. "Aptal" bir insan "akıllı" kitaplar okuyabilir, ancak onların derin anlamını anlayamaz, yeni bilgileri dünya resmine entegre edemez ve davranışlarını değiştiremez. Bilgiyi kişisel gelişim için bir araç olmaktan ziyade manipüle edilebilecek bir dizi gerçeğe dönüştürür.

İfadenin özü nedir?

İfadenin temel özü, bilginin kendi içinde bilgeliğin ve zekanın garantisi olmadığıdır. Hem gelişim için bir araç hem de kendini aldatma ve manipülasyon için bir silah olabilirler. Gerçek zihinsel gelişimin anahtarı sadece okumada değil, eleştirel düşünmede, bilgiyi analiz etme, soru sorma, şüphe etme ve gerçeği arama yeteneğinde yatmaktadır. Kişinin kendi düşüncelerini, inançlarını ve eylemlerini değerlendirme, hatalarını kabul etme ve onlardan öğrenme yeteneği. Her zaman öğrenebileceğimizi ve bilgimizin her zaman sınırlı olduğunu kabul etmek. Kendimize aykırı olsalar bile başkalarının görüşlerini dinlemeye istekli olmaları. Bilgiyi gerçek sorunları çözmek ve hayatı iyileştirmek için kullanma yeteneği.

Sonuç olarak: "Aptal bir insanı akıllı kitaplar okumak, daha akıllı değil, daha tehlikeli ve daha kibirli hale getirecektir" demek, bilginin yüzeysel olarak asimilasyonuna karşı bir uyarı ve eleştirel düşünme ve kendini yansıtma geliştirmenin öneminin bir hatırlatıcısıdır. Bilginin kibir ve cehalete değil bilgeliğe yol açması gerektiğini vurgular. Okumak sadece bir araçtır ve nasıl olacağı onu kimin elinde tuttuğuna bağlıdır...

Allah, bu dünyanın hayatından başarılı bir şekilde geçmemiz ve Ahirat'ta hak ettiği yere ulaşmamız için bize bilgelik ve zeka versin. Amen!

Leximi i librave inteligjentë do ta bëjë një person budalla më të rrezikshëm dhe arrogant, sesa më të zgjuar...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Kjo deklaratë prek një problem shumë të rëndësishëm-rrezikun e asimilimit sipërfaqësor të njohurive dhe shndërrimin e tyre në një mjet për fryrjen e egos së vet, sesa për zhvillimin e vërtetë. Le ta ndajmë atë në pjesë dhe të shohim kuptimet më të thella:

Këtu," budalla " nuk do të thotë domosdoshmërisht një person me NJË IQ të ulët (niveli i inteligjencës). Përkundrazi, është një karakteristikë e të menduarit të pazhvilluar, mungesës së kritikës, prirjes për dogmatizëm, paaftësisë për vetë-reflektim dhe mosgatishmërisë për të mësuar nga gabimet e veta. Një person "budalla" mund të edukohet zyrtarisht, por në të njëjtën kohë të ketë një këndvështrim të ngushtë dhe një botëkuptim të ndezur.

"Librat e zgjuar" nënkuptojnë vepra, kryesisht fetare, që përmbajnë ide komplekse, analiza të thella dhe reflektime filozofike. Këto mund të jenë vepra shkencore, traktate filozofike, vepra të letërsisë klasike, etj. Sidoqoftë, është e rëndësishme të kuptohet se vetëm leximi nuk garanton zhvillimin mendor. Shtë e rëndësishme se si një person lexon, për çfarë qëllimi dhe sa është në gjendje të kuptojë atë që ka lexuar.

Një person "budalla", pasi ka kuptuar ide komplekse nga librat inteligjentë, mund të fillojë t'i shtrembërojë ato, t'i nxjerrë jashtë kontekstit dhe t'i përdorë ato për të justifikuar paragjykimet dhe veprimet e tyre të paarsyeshme. Ai mund të ndihet i "iniciuar" dhe të fitojë besim të rremë në drejtësinë e tij, gjë që e bën atë imun ndaj kritikave dhe kundërargumenteve. Si rezultat, ai mund të bëhet një fanatik, një përhapës i ideve të rreme dhe një manipulues që paraqet rrezik për të tjerët.

Pasi të ketë fituar njohuri sipërfaqësore, një person "budalla" mund të fillojë të shikojë nga poshtë të tjerët, duke e konsideruar veten më të zgjuar dhe më të ndriçuar. Ai mund të shpërfillë mendimet e të tjerëve që nuk kanë qasje në të njëjtat libra "të zgjuar". Kjo çon në snobizëm intelektual, një afërsi me dialogun dhe një paaftësi për të mësuar nga të tjerët.

Problemi kryesor është se thjesht asimilimi i informacionit nuk e bën një person të zgjuar. Mendja është aftësia për të analizuar, menduar në mënyrë kritike, për të dyshuar, për të mësuar nga gabimet, për të parë marrëdhëniet dhe për të zbatuar njohuritë në jetën reale. Një person " budalla "mund të lexojë libra" të zgjuar", por të mos kuptojë kuptimin e tyre të thellë, të mos integrojë njohuri të reja në botëkuptimin e tyre dhe të mos ndryshojë sjelljen e tyre. Ai e kthen njohurinë në një grup faktesh që mund të manipulohen, sesa një mjet për rritjen personale.

Cili është thelbi i deklaratës?

Pika kryesore e deklaratës është se njohuria, në vetvete, nuk është një garanci e mençurisë dhe inteligjencës. Ato mund të jenë një mjet për zhvillim dhe një armë për vetë-mashtrim dhe manipulim. Çelësi i zhvillimit të vërtetë mendor nuk qëndron vetëm në leximin, por në të menduarit kritik, aftësinë për të analizuar informacionin, për të bërë pyetje, për të dyshuar dhe për të kërkuar të vërtetën. Aftësia për të vlerësuar mendimet, besimet dhe veprimet tuaja, për të pranuar gabimet tuaja dhe për të mësuar prej tyre. Duke pranuar se ne gjithmonë mund të mësojmë dhe se njohuritë tona janë gjithmonë të kufizuara. Gatishmëria për të dëgjuar mendimet e të tjerëve, edhe nëse ato kundërshtojnë tonat. Aftësia për të përdorur njohuritë për të zgjidhur problemet reale dhe për të përmirësuar jetën.

Si përfundim: deklarata "Leximi i librave të zgjuar do ta bëjë një person budalla më të rrezikshëm dhe arrogant sesa më të zgjuar" është një paralajmërim kundër asimilimit sipërfaqësor të njohurive dhe një kujtesë e rëndësisë së zhvillimit të të menduarit kritik dhe vetë–reflektimit. Ai thekson se njohuria duhet të çojë në mençuri, jo arrogancë dhe injorancë. Leximi është vetëm një mjet, dhe çfarë do të bëhet varet nga kush e mban atë në duart e tyre...

Allahu na dhëntë dituri dhe inteligjencë për kalimin e suksesshëm të jetës së kësaj duneje dhe arritjen në një vend të denjë në Akhirat. Amen për këtë!