Газа нуждается в поддержке каждого из нас...
Gaza needs the support of each of us... / Gazze'nin her birimizin desteğine ihtiyacı var... / Gaza ka nevojë për mbështetjen e secilit prej nesh...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
В последнее время всё чаще звучат заявления вроде: «Эти немусульмане - активисты, поддерживающие Газу, лучше, чем бездействующая исламская умма». Подобные обобщения, повторяясь снова и снова, формируют ощущение, будто у уммы Мухаммада ﷺ утрачено всякое благо. Словно ислам больше не делает человека благородным, и наша умма — хуже всех остальных. Это несправедливо и опасно. Ведь, как сказал Пророк ﷺ: «Кто сказал: "Люди погибли", — тот сам самый погибший из них».
Да, среди тех, кто называет себя мусульманами, есть те, кто не заботится о судьбе своей уммы, живёт ради собственных страстей. Такие — словно пена на поверхности воды. Есть и те, кто ложно приписывает себя к этой умме, а на деле участвует в притеснении наших братьев. Умма не имеет с ними ничего общего, и они — не её часть. Но при этом было бы несправедливо забывать о великом добре, которое замалчивается, душится и глушится намеренно.
Сколько среди нас людей с живыми сердцами, кто поддерживал Газу и за это оказался в тюрьме — кто-то потерял свободу, кто-то был унижен, а вместе с этим страдают их дети, жёны, родители... Сколько тех, кто выходил на митинги, стоял в пикетах, жертвовал суммы, которых бы хватило не только на Газу, а на обеспечение целого народа… Сколько врачей, волонтёров, журналистов, кто рисковал жизнью, покидал комфортную жизнь, чтобы лечить раненых и передавать миру их страдания...
Сколько учёных и проповедников томятся в тюрьмах после арабских революций. Десятки тысяч! О них грустили, а потом забыли — кроме тех, кого помиловал Аллах. Хотя они принесли великое благо, следы которого до сих пор видны… Сколько среди нас тех, кто каждое утро и каждый вечер переживает за своих братьев, кто готов на жертву — если бы только была возможность... Да, порой такие заявления произносятся из боли и искреннего гнева. Но боль — не повод искажать истины, принижать умму и отрицать её достоинства
Мы искренне уважаем и ценим активистов из числа немусульман, которые встают на сторону наших братьев в Газе. И просим Аллаха наставить их, открыть им сердца для Ислама — ведь мы желаем им добра, как и они пожелали его нашим братьям. Но это не повод обесценивать себя. Пусть их стойкость вдохновляет нас — мусульман — продолжать поддержку всеми возможными способами. Не через самоунижение, а через осознание своей ответственности.
О Аллах, воздай по заслугам тем, кто мешал помогать нашим братьям — в этом мире и в будущем. И даруй нам возможность поддерживать их так, чтобы Ты был доволен нами.
Доктор Ияд Кунейби
Gaza needs the support of each of us...
Praise be to Allah, Whom we praise and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and from our wicked deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is none worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger.
Lately, statements like, "These non-Muslim activists supporting Gaza are better than the inactive Muslim Ummah," have become more frequent. Such generalizations, repeated over and over, create the impression that all goodness has been lost in the Ummah of Muhammad ﷺ, as if Islam no longer makes a person noble and our Ummah is the worst of all. This is unjust and dangerous. As the Prophet ﷺ said: "Whoever says, 'The people are destroyed,' he himself is the most destroyed among them."
Yes, among those who call themselves Muslims, there are some who do not care about the fate of their Ummah and live only for their own desires—like foam on the surface of water. And there are those who falsely claim to belong to this Ummah but instead participate in oppressing our brothers. The Ummah shares nothing with them, and they are not part of it. However, it would be unjust to forget the immense good that is deliberately ignored, suppressed, and silenced.
How many among us have living hearts—those who supported Gaza and ended up in prison, losing their freedom, humiliated while their children, wives, and parents suffer alongside them? How many took to the streets, held protests, or donated sums large enough not just to support Gaza but to sustain entire nations? How many doctors, volunteers, and journalists risked their lives, leaving comfortable lives behind to treat the wounded and convey their suffering to the world?
How many scholars and preachers remain imprisoned after the Arab revolutions—tens of thousands! They were mourned and then forgotten, except by those whom Allah pardoned. Yet they brought great good, the effects of which are still visible today… How many among us wake up each morning and go to bed each night worrying about our brothers, ready to sacrifice—if only given the opportunity... Sometimes such statements are made out of pain and sincere anger. But pain is no excuse to distort the truth, belittle the Ummah, or deny its merits.
We sincerely respect and appreciate the activists among non-Muslims who stand with our brothers in Gaza. We ask Allah to guide them, open their hearts to Islam—for we wish them well, just as they wished well for our brothers. But their efforts should not lead us to devalue ourselves. Let their steadfastness inspire us—Muslims—to continue supporting our brothers in every possible way, not through self-deprecation but through awareness of our responsibility.
O Allah, repay according to their deeds those who hindered aid to our brothers—in this world and the next. Grant us the ability to support them in ways that please You.
Dr. Iyad Qunibi
Gazze'nin her birimizin desteğine ihtiyacı var...
Allah’a hamd olsun ki, O’nu överiz ve yardımını ve affını dileriz. Kendi nefislerimizin ve kötü davranışlarımızın kötülüğünden Allah’a sığınırız. Allah tarafından doğru yola iletilen kimse, sapıtmaya zorlanamaz; ve Allah tarafından sapıklığa terk edilen kimse, doğru yola iletilmez. Tanrı’dan başka hiçbir ilah olmadığını ve Muhammed’in de Allah’ın kulu ve elçisi olduğunu şahitlik ederiz.
Son zamanlarda, "Bu Müslüman olmayan aktivistler, Gazze’yi destekleyenler, hareketsiz Müslüman ümmetten daha iyi" gibi sözler daha sık duyulmaya başladı. Bu tür genellemeler, tekrar tekrar söylenerek, sanki Muhammed ﷺ ümmetinde her türlü iyilik kaybolmuş gibi bir izlenim yaratıyor. İslam’ın artık insanları soylu yapmadığı ve bizim ümmetimizin diğerlerinden daha kötü olduğu gibi bir düşünceye neden oluyor. Bu hem haksız hem de tehlikeli. Peygamber Efendimiz ﷺ şöyle buyurmuştur: “Kim ‘İnsanlar helak oldu’ derse, o en çok helak olanlardan olur.”
Evet, kendilerini Müslüman olarak adlandıranların arasında, kendi ümmetinin kaderiyle ilgilenmeyen, yalnızca kendi arzuları uğruna yaşayan kişiler var - bunlar suyun yüzeyindeki köpük gibidir. Ayrıca, bu ümmete aidiyet iddia eden fakat aslında kardeşlerimizi baskı altına alan kişiler de var. Ümmet onlarla hiçbir şey paylaşmaz ve onlar ümmetin bir parçası değildir. Ancak, kasıtlı olarak bastırılan, susturulan ve boğulan büyük iyiliği unutmak da adaletsizlik olur.
Bizden ne kadar çok canlı yürekli insan var ki, Gazze'yi desteklediği için hapse atıldı - bazıları özgürlüğünü kaybetti, bazıları aşağılandı ve çocukları, eşleri, anne babalarıyla birlikte acı çekiyorlar... Kaçımız mitinglere katıldı, eylemlerde bulundu, yardıma giden miktarlar sadece Gazze’yi değil, tüm bir milleti geçindirecek kadar fazla idi... Kaç doktor, gönüllü, gazeteci rahat hayatlarını bırakarak yaralılara yardım etti ve dünyaya onların acılarını aktardı...
Arap devrimlerinden sonra ne kadar alim ve vaiz hapishanelerde çürüyor—on binlerce! Onlar için üzüldüler, sonra unuttular - Allah'ın mağfiretine nail olanlar hariç. Halbuki onlar büyük iyilikler yaptılar, izleri hala görülebilir… Bizden ne kadar insan var ki, her sabah ve akşam kardeşlerimiz için endişeleniyor, fırsat bulsa fedakarlık yapmaya hazır… Bazen böyle sözler acıdan ve içten bir öfke dolu olarak söyleniyor. Fakat acı, gerçeği çarpıtmak, ümmeti küçümsemek ve onun erdemlerini inkar etmek için bir bahane değil.
Gazze'deki kardeşlerimize destek olan Müslüman olmayan aktivistleri samimiyetle saygı ve takdirle karşılıyoruz. Allah’tan onları hidayete eriştirmesini, kalplerini İslam'a açmasını diliyoruz - çünkü biz onların iyiliğini dileriz, tıpkı onların bizim kardeşlerimizin iyiliğini dilemesi gibi. Ancak bu, kendimizi değersizleştirmek için bir sebep değil. Onların kararlılığı, bizi - Müslümanları - mümkün olan her şekilde desteğe devam etmeye motive etsin. Kendini küçük düşürme yoluyla değil, sorumluluğumuzu fark etme yoluyla.
Ey Allah, kardeşlerimize yardım etmeyi engelleyenlere - bu dünyada ve ahirette - yaptıklarına göre ceza ver. Ve bize, senin razı olduğun şekilde onları destekleme fırsatı bahşet.
Dr. İyad Künaybi
Gaza ka nevojë për mbështetjen e secilit prej nesh...
Lavdi të përket Allahut, Ne e lavdërojmë Atë dhe kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Kërkojmë strehë tek Allah nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprimet tona të këqija. Kush që Allah e udhëzon në rrugën e drejtë, asgjë nuk mund ta çojë në gabim; dhe kush që Ai e lë në humnerë, asgjë nuk mund ta drejtojë në rrugën e drejtë. Dëshirojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut të Vetmit dhe se Muhamedi është rob dhe dërgues i Tij.
Në kohët e fundit po dëgjohen gjithnjë e më shpesh thënie si: "Këta jo-mysliman aktivistë që mbështesin Gazën janë më të mirë sesa umma islame që është pasive." Përgjithësimet e tilla, të përsëritura vazhdimisht, formojnë një ndjenjë sikur çdo mirësi ka humbur nga umma e Muhamedit ﷺ, sikur Islami nuk e bën më njeriun të nderuar dhe umma jonë është më e keqja nga të gjitha. Kjo është e padrejtë dhe e rrezikshme. Siç tha Profeti ﷺ: “Kush thotë: 'Njerëzit janë humbur', ai vetë është më i humbur ndër ta."
Po, në mesin e atyre që thonë se janë muslimanë, ka ata që nuk kanë kujdes për fatin e ummës së tyre dhe jetojnë për dëshirat e tyre personale – ata janë si skuama në sipërfaqen e ujit. Ka edhe ata që pretendojnë të i përkasin kësaj umme, por në fakt marrin pjesë në shtypjen e vëllezërve tanë. Umma nuk ka asgjë të përbashkët me ta, dhe ata nuk janë pjesë e saj. Por, megjithatë, do të ishte e padrejtë të harrojmë mirën madhore që fshehet, shpiehet dhe heshtet me qëllim.
Sa shumë njerëz me zemra të gjalla ka në mesin tonë, ata që kanë mbështetur Gazën dhe për këtë arsye kanë qenë në burg – disa kanë humbur lirinë, disa janë nënshtruar turpit, dhe bashkë me ta vuajnë edhe fëmijët e tyre, gratë dhe prindërit… Sa shumë që kanë dalë në manifestime, kanë qëndruar në piketa, kanë dhuruar shuma që do të mjaftonin jo vetëm për Gazën, por edhe për të siguruar një popull të tërë… Sa doktorë, vullnetarë, gazetarë që kanë riskuar jetën, kanë lënë jetën e komoditetit për t’u kujdesur për të lënduarit dhe për t’iu transmetuar botës vuajtjet e tyre...
Sa shumë studiues dhe predikues që vuajnë në burgje pas revolucioneve arabe. Dhjetëra mijëra! Për ta lotën, pastaj i harruan – përveç atyre që Allah i ka falur. Megjithatë ata sjellën një mirësi të madhe, gjurmët e së cilës ende shihen… Sa shumë në mesin tonë që çdo mëngjes dhe çdo mbrëmje shqetësohen për vëllezërit e tyre, që janë gati për urtësinë – nëse vetëm do të kishin mundësinë... Po, nganjëherë këto deklarata flasin nga dhembja dhe zemërimi i sinqertë. Por dhembja nuk është arsye për të shkrirë të vërtetën, për të ulur vlerën e ummës dhe për të mohuar meritat e saj.
Ne me respekt dhe vlerësim i nderojmë aktivistët jo-myslimanë që i kanë dhënë dorën vëllezërve tanë në Gazë. Dhe e lutemi Allahun që t'i udhëzojë ata, t'i hapë zemrat për Islam – sepse ne u dëshirojmë mirë, ashtu si ata na e dëshiruan vëllezërve tanë. Por kjo nuk është arsye për të ulur vlerën tonë. Le të na inspironë qëndrimi i fortë i tyre - ne muslimanët - të vazhdojmë mbështetjen me të gjitha mënyrat e mundshme. Jo përmes uljes së vetvetes, por përmes ndërgjegjesimit të përgjegjësisë sonë.
O Allah, hidh nën shqetësim ata që penguan ndihmën për vëllezërit tanë – në këtë botë dhe në të ardhmen. Dhe na jep mundësinë të i mbështesim ata në mënyra që Ti të jesh i kënaqur me ne.
Dr. Iyad Kunaybi