Если мусульманин не ценит что даровал ему Аллах, значит он этого не достоин...

If a Muslim does not appreciate what Allah has given him, then he is not worthy of it... / Eğer bir Müslüman, Allah'ın kendisine verdiklerine değer vermiyorsa, o zaman buna layık değildir... / Nëse Një Musliman nuk e vlerëson atë Që I Ka dhënë Allahu, atëherë ai nuk është i denjë për të...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Фраза: "Если мусульманин не ценит что даровал ему Аллах, значит он этого не достоин", выражает важную концепцию в Исламе, касающуюся благодарности (шукр) и признания милости Всевышнего. Мусульмане верят и знают, что абсолютно всё, что есть у человека - будь то здоровье, богатство, семья, способности, даже сама жизнь - это дары (ни'мат) от Аллаха. Ничего не достигается исключительно собственными силами, и все блага являются милостью Творца.

Выражение благодарности Аллаху за Его дары - это не просто вежливость, а религиозная обязанность для мусульманина. Благодарность может выражаться как в словах (альхамдулиллах - хвала Аллаху), так и в поступках – использовании даров в соответствии с волей Аллаха.

А недооценивать или игнорировать дары Аллаха, использовать их во зло или считать, что они пришли сами по себе, является проявлением неблагодарности и считается серьёзным невежеством в исламе.

Слова "не достоин" в данном контексте не означают, что Аллах лишит человека всех благ, скорее, это указывает на духовное состояние неблагодарного человека. Он не ценит милости Аллаха, а значит, не осознает истинную ценность этих даров и не использует их по назначению. Неблагодарность может привести к тому, что человек не сможет ощутить истинное счастье и удовлетворение, несмотря на обладание мирскими благами.

Когда человек не ценит то, что у него есть, он не видит в этом благословения Аллаха. Например, человек может иметь хорошее здоровье, но не ценить его, пока не заболеет, это показывает отсутствие понимания того, что здоровье – это милость Аллаха.

Дары Аллаха должны использоваться во благо – как для себя, так и для других, и для поклонения Аллаху. Если человек использует свои способности, богатство или влияние во зло (например, для совершения грехов или угнетения других), то это явный признак неблагодарности. Неблагодарность часто связана с гордыней и самодовольством, когда человек считает, что всего достиг сам, и не видит милости Аллаха в своих достижениях. Это делает его духовно бедным и отдаляет от Создателя.

Неблагодарность может привести к уменьшению благословений (баракята) в жизни человека. Это не означает, что Аллах намеренно отбирает дары, но скорее, это естественное следствие того, что человек не ценит то, что имеет. Также, неблагодарность приводит к духовному опустошению и отдалению от Аллаха.

Основная мысль заключается в том, что истинно благодарный мусульманин осознает, что все его блага от Аллаха, и использует их в соответствии с Его волей. Это приносит ему духовное удовлетворение, благословение и близость к Творцу. Тот же, кто не ценит дары Аллаха, показывает свое неблагодарное отношение и отдаляется от духовности и истинного смысла жизни.

Призываем мусульман к постоянной благодарности Аллаху и напоминаем, что дары от Всевышнего являются одновременно и милостью, и ответственностью (аманатом). Необходимость ценить то, что даровано Аллахом, означает использование этих даров мудро, добросовестно и на благо.

If a Muslim does not appreciate what Allah has given him, then he is not worthy of it...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

The phrase: "If a Muslim does not appreciate what Allah has given him, then he is not worthy of it," expresses an important concept in Islam concerning gratitude (shukr) and recognition of the mercy of God. Muslims believe and know that absolutely everything a person has - be it health, wealth, family, abilities, even life itself - is a gift (ni'mat) from Allah. Nothing is achieved solely by one's own efforts, and all benefits are the grace of the Creator.

Expressing gratitude to Allah for His gifts is not just a courtesy, but a religious duty for a Muslim. Gratitude can be expressed both in words (alhamdulillah - praise be to Allah) and in deeds – using gifts in accordance with the will of Allah.

And to underestimate or ignore the gifts of Allah, to use them for evil, or to believe that they came of their own accord, is a manifestation of ingratitude and is considered serious ignorance in Islam.

The words "not worthy" in this context do not mean that Allah will deprive a person of all benefits, rather, it indicates the spiritual state of an ungrateful person. He does not appreciate the mercy of Allah, which means he does not realize the true value of these gifts and does not use them for their intended purpose. Ingratitude can lead to the fact that a person will not be able to feel true happiness and satisfaction, despite the possession of worldly goods.

When a person does not appreciate what he has, he does not see it as a blessing from Allah. For example, a person may have good health, but not appreciate it until they get sick, which shows a lack of understanding that health is the grace of Allah.

The gifts of Allah should be used for good, both for oneself and for others, and for the worship of Allah. If a person uses their abilities, wealth, or influence for evil (for example, to commit sins or oppress others), then this is a clear sign of ingratitude. Ingratitude is often associated with pride and complacency, when a person believes that he has achieved everything himself, and does not see the mercy of Allah in his achievements. This makes him spiritually poor and alienates him from his Creator.

Ingratitude can lead to a decrease in blessings (barakyat) in a person's life. This does not mean that Allah intentionally takes away gifts, but rather, it is a natural consequence of the fact that a person does not appreciate what he has. Also, ingratitude leads to spiritual desolation and distance from Allah.

The basic idea is that a truly grateful Muslim realizes that all his benefits are from Allah, and uses them in accordance with His will. This brings him spiritual satisfaction, blessing and closeness to the Creator. Those who do not appreciate the gifts of Allah show their ungrateful attitude and distance themselves from spirituality and the true meaning of life.

We call on Muslims to be constantly grateful to Allah and remind them that gifts from God are both mercy and responsibility (amanat). The need to value what Allah has given us means using these gifts wisely, conscientiously, and for good.

Eğer bir Müslüman, Allah'ın kendisine verdiklerine değer vermiyorsa, o zaman buna layık değildir...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

"Bir Müslüman, Allah'ın kendisine verdiklerine değer vermiyorsa, o zaman buna layık değildir" ifadesi, İslam'da şükranla (şükrederek) ve Yüce Allah'ın merhametinin tanınmasıyla ilgili önemli bir kavramı ifade eder. Müslümanlar, bir insanın sağlığı, serveti, ailesi, yetenekleri, hatta yaşamın kendisi olsun, sahip olduğu her şeyin kesinlikle Allah'tan (ni'mat) armağanlar olduğuna inanırlar ve bilirler. Hiçbir şey yalnızca kendi gücüyle elde edilemez ve tüm iyilikler Yaradan'ın lütfudur.

O'nun armağanları için Allah'a şükranlarını ifade etmek sadece bir nezaket değil, bir Müslüman için dini bir görevdir. Şükretmek hem sözlerle (elhamdülillah Allah'a hamdolsun) hem de eylemlerde - Allah'ın iradesine uygun olarak armağanları kullanarak ifade edilebilir.

Allah'ın armağanlarını hafife almak ya da görmezden gelmek, onları kötülük için kullanmak ya da kendi başlarına geldiklerini düşünmek nankörlüğün bir tezahürüdür ve İslam'da ciddi bir cehalet olarak kabul edilir.

Bu bağlamda "layık değil" sözleri, Allah'ın bir insanı tüm iyiliklerden mahrum edeceği anlamına gelmez, bunun yerine nankör bir insanın ruhsal durumunu gösterir. O, Allah'ın lütfunu takdir etmez, dolayısıyla bu armağanların gerçek değerini bilmez ve onları amaçlandığı gibi kullanmaz. Nankörlük, insanın, dünya mallarına sahip olmasına rağmen gerçek mutluluğu ve tatmini hissedememesine neden olabilir.

İnsan, sahip olduklarına değer vermediği zaman, bunda Allah'ın nimetini görmez. Örneğin, bir kişinin sağlığı iyi olabilir, ancak hastalanana kadar onu takdir etmeyebilir, bu, sağlığın Allah'ın lütfu olduğu anlayışının eksikliğini gösterir.

Allah'ın armağanları, hem kendileri hem başkaları için ve Allah'a kulluk etmek için iyilik için kullanılmalıdır. Bir kişi yeteneklerini, servetini veya nüfuzunu kötülük için kullanıyorsa (örneğin günah işlemek veya başkalarına baskı yapmak için), bu açık bir nankörlük işaretidir. Nankörlük, bir insan her şeye kendi başardığına inandığında ve başarılarında Allah'ın lütfunu görmediğinde genellikle gurur ve gönül rahatlığıyla ilişkilendirilir. Bu onu ruhsal olarak fakir kılar ve onu Yaratıcıdan uzaklaştırır.

Nankörlük, bir kişinin hayatındaki kutsamaların (barakatların) azalmasına neden olabilir. Bu, Allah'ın kasıtlı olarak armağanları seçtiği anlamına gelmez, daha ziyade insanın sahip olduklarına değer vermemesinin doğal bir sonucudur. Ayrıca nankörlük, ruhsal yıkıma ve Allah'tan uzaklaşmaya yol açar.

Asıl düşünce, gerçekten minnettar bir Müslümanın, tüm faydalarının Allah'tan olduğunu fark etmesi ve bunları Kendi isteğine göre kullanmasıdır. Bu ona manevi tatmini, kutsamayı ve Yaradan'a yakınlığı getirir. Allah'ın armağanlarını takdir etmeyen, nankör tavrını gösterir, maneviyattan ve hayatın gerçek anlamından uzaklaşır.

Müslümanları Allah'a sürekli şükretmeye çağırıyoruz ve Yüce Allah'ın armağanlarının hem rahmet hem de sorumluluk olduğunu hatırlatıyoruz. Allah'ın verdiklerine değer vermek, bu armağanları akıllıca, iyi niyetle ve iyilik için kullanmak anlamına gelir.

Nëse Një Musliman nuk e vlerëson atë Që I Ka dhënë Allahu, atëherë ai nuk është i denjë për të...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Fraza:" nëse Një Musliman nuk e vlerëson atë Që I Ka dhënë Allahu, atëherë ai nuk është i denjë për të", shpreh një koncept të rëndësishëm në Islam në lidhje me mirënjohjen (shukr) dhe njohjen e mëshirës së Zotit. Muslimanët besojnë dhe e dinë se absolutisht gjithçka që ka një person - qoftë shëndeti, pasuria, familja, aftësitë, madje edhe vetë jeta - është një dhuratë (ni'mat) nga Allahu. Asgjë nuk arrihet vetëm me përpjekjet e veta, dhe të gjitha përfitimet janë hiri i Krijuesit.

Shprehja e mirënjohjes Ndaj Allahut për dhuratat e tij nuk është thjesht një mirësjellje, por një detyrë fetare për Një Mysliman. Mirënjohja mund të shprehet si me fjalë (alhamdulillah - lavdërimi i qoftë Allahut) ashtu edhe me vepra – duke përdorur dhurata në përputhje me vullnetin e Allahut.

Dhe të nënvlerësosh ose të injorosh dhuratat e Allahut, t'i përdorësh ato për të keqen, ose të besosh se ato erdhën me dëshirën e tyre, është një manifestim i mosmirënjohjes dhe konsiderohet injorancë serioze në Islam.

Fjalët "jo të denja" në këtë kontekst nuk do të thotë se Allahu do ta privojë një person nga të gjitha përfitimet, përkundrazi, kjo tregon gjendjen shpirtërore të një personi mosmirënjohës. Ai nuk e vlerëson mëshirën e Allahut, që do të thotë se nuk e kupton vlerën e vërtetë të këtyre dhuratave dhe nuk i përdor ato për qëllimin e tyre të synuar. Mosmirënjohja mund të çojë në faktin se një person nuk do të jetë në gjendje të ndiejë lumturi dhe kënaqësi të vërtetë, pavarësisht posedimit të të mirave të kësaj bote.

Kur një person nuk e vlerëson atë që ka, ai nuk e sheh atë si një bekim nga Allahu. Për shembull, një person mund të ketë shëndet të mirë, por të mos e vlerësojë atë derisa të sëmuret, gjë që tregon mungesë të të kuptuarit se shëndeti është hiri i Allahut.

Dhuntitë E Allahut duhet të përdoren për të mirë, si për veten ashtu edhe për të tjerët, dhe për adhurimin e Allahut. Nëse një person përdor aftësitë, pasurinë ose ndikimin e tij për të keqen (për shembull, për të kryer mëkate ose për të shtypur të tjerët), atëherë kjo është një shenjë e qartë e mosmirënjohjes. Mosmirënjohja shpesh shoqërohet me krenari dhe vetë-kënaqësi, kur një person beson se ai ka arritur gjithçka vetë dhe nuk e sheh mëshirën e Allahut në arritjet e tij. Kjo e bën atë të varfër shpirtërisht dhe e largon atë nga Krijuesi i tij.

Mosmirënjohja mund të çojë në një ulje të bekimeve (barakyat) në jetën e një personi. Kjo nuk do të thotë se Allahu qëllimisht i heq dhuratat, por përkundrazi, është pasojë e natyrshme e faktit se një person nuk e vlerëson atë që ka. Gjithashtu, mosmirënjohja çon në shkretim shpirtëror dhe distancë nga Allahu.

Ideja themelore është se Një Musliman vërtet mirënjohës e kupton se të gjitha përfitimet e tij janë nga Allahu dhe i përdor ato në përputhje me vullnetin e tij. Kjo i sjell atij kënaqësi shpirtërore, bekim dhe afërsi Me Krijuesin. Ata që nuk i vlerësojnë dhuntitë e Allahut tregojnë qëndrimin e tyre mosmirënjohës dhe distancohen nga spiritualiteti dhe kuptimi i vërtetë i jetës.

Ne u bëjmë thirrje Muslimanëve që vazhdimisht t'i jenë mirënjohës Allahut dhe t'i kujtojnë se dhuratat nga Zoti janë edhe mëshirë edhe përgjegjësi (amanat). Nevoja për të vlerësuar atë Që Na Ka dhënë Allahu do të thotë t'i përdorim këto dhurata me mençuri, ndërgjegje dhe për të mirë.