Единобожие как цель человеческого существования...

Monotheism as the goal of human existence... / İnsan varoluşunun amacı olarak tek tanrılık... / Monoteizmi si qëllim i ekzistencës njerëzore...

Шейх ‘Абдур-Раззакъ аль-Бадр (حفظه الله) сказал: "Аллах (Свят Он и Велик) создал тебя для Единобожия, а ты занимаешься чем угодно, только не Единобожием. Оно тебя не интересует, не заботит, ты не стремишься узнать о нём, чтобы стать сведущим в цели твоей жизни, в том, ради чего ты создан! Это великое несчастье!" "Шарх Китаб ат-Таухид".

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Ислам, будучи религией, которая предлагает человеку всестороннее понимание его места в мироздании, ставит во главу угла концепцию Единобожия (Таухид). Это не просто религиозное верование или философское учение — это основа всего бытия, ключ к истинному смыслу жизни и причина нашего существования. Однако, как подчеркивает шейх ‘Абдур-Раззакъ аль-Бадр (да хранит его Аллах), многие люди теряют эту перспективу, отвлекаясь на временные заботы и удовольствия, тем самым упуская самое важное.

Таухид: основа создания человека

Когда мы говорим о Единобожии, мы имеем в виду признание того, что Аллах (Свят Он и Велик) является единственным Господом, Создателем и Владыкой всего сущего. Он — единственный, кому должны принадлежать поклонение, любовь и полная преданность. Это принцип, который был передан каждому пророку и посланнику Аллаха, начиная с Адама (мир ему) и заканчивая последним пророком Мухаммадом ﷺ.

Аллах создал человека не для удовлетворения своих желаний, накопления богатства или достижения власти. Целью нашего существования является поклонение Ему одному, то есть осознание Его величия, признание Его правды и следование Его повелениям. Об этом ясно говорится в Коране:

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ Я сотворил джиннов и людей только для того, чтобы они поклонялись Мне. 51 Сура Аз-Зарийат (Рассеивающие прах), 56-й аят. Таким образом, каждый человек рождается с естественной склонностью (фитрой) к познанию Аллаха и стремлению к Нему. Но почему же тогда многие люди живут так, словно эта цель их не интересует?

Без понимания сути своей веры человек не может правильно ее практиковать. Многие мусульмане довольствуются поверхностными знаниями или даже невежеством, считая, что достаточно выполнения формальных обрядов. Но поклонение без понимания его смысла лишено духовной глубины. Современный мир наполнен соблазнами и отвлекающими факторами. Люди часто сосредотачиваются на материальных благах, карьерном росте, развлечениях и социальном статусе, забывая о том, что все это временное и преходящее. Коран называет таких людей "теми, кто предпочел мирскую жизнь вечной": "И среди людей есть такие, которые берут себе других, помимо Аллаха, в качестве сотоварищей, любя их так же, как любят Аллаха, а уверовавшие любят Аллаха более сильно." Сура «Аль-Бакара», 2:165.

Поклонение же невозможно без понимания и практики Единобожия. Таухид — это не просто вера в существование Аллаха, но и признание Его единственным Господом, Богом и Объектом поклонения. Шейх аль-Бадр подчеркивает, что многие люди, к сожалению, забывают об этой великой цели. Они погружаются в мирские дела, стремятся к богатству, славе, удовольствиям, но при этом забывают о том, ради чего они созданы. Это становится причиной духовного упадка и отдаления от Аллаха.

Что такое Таухид и почему он так важен

Таухид — это основа Ислама, его суть и стержень. Он включает в себя три основных аспекта:

Таухид ар-Рубубия — признание того, что Аллах является единственным Творцом, Управителем и Хранителем всего сущего.

Таухид аль-Улюхия — признание того, что только Аллах достоин поклонения, и никто, кроме Него, не может быть объектом обожествления.

Таухид аль-Асма ва-с-Сифат — признание всех имён и качеств Аллаха, которые Он Сам описал в Коране и через Своего Посланника (ﷺ), без искажения, отрицания или уподобления Его творениям.

Шейх аль-Бадр указывает на то, что многие мусульмане, хотя и признают существование Аллаха, не уделяют должного внимания изучению и практике Таухида. Они не стремятся углубить свои знания о Единобожии, не задумываются о его значении в своей жизни. Это приводит к тому, что их поклонение становится поверхностным, а вера — слабой.

Игнорирование Таухида — это не просто ошибка, это великое несчастье, как говорит шейх аль-Бадр. Почему?

Во-первых, человек, который не стремится к познанию Аллаха и Его Единобожия, теряет связь со своим Создателем. Его жизнь становится бесцельной, а душа — пустой.

Во-вторых, без Таухида все дела человека, даже если они кажутся благими, теряют свою ценность перед Аллахом. В Коране сказано: «Но если бы они приобщили к Нему сотоварищей, то стало бы тщетным всё, что они совершали». Сура аль-Ан‘ам, 6:88.

В-третьих, игнорирование Таухида приводит к тому, что человек начинает поклоняться чему-то или кому-то, кроме Аллаха. Это может быть богатство, власть, люди или собственные желания. Такое многобожие (ширк) является величайшим грехом, который не прощается, если человек не раскается перед смертью.

Если человек не осознает величие Аллаха и не боится Его наказания, он начинает жить как будто бы сам себе хозяин. Такое отношение приводит к беспечности и отдалению от религии. Часто люди воспринимают свои успехи, здоровье, богатство и благополучие как само собой разумеющееся, забывая, что все это даровано Аллахом. Таким образом, они теряют связь с Творцом и перестают ценить Его милости. Единобожие — это не просто теоретическое убеждение; это практический образ жизни, который требует постоянного усилия над собой.

Слова шейха ‘Абдур-Раззакъ аль-Бадра — это тревожный звонок для каждого мусульманина. Мы созданы для великой цели: служения Аллаху и осознания Его единства. Однако многие из нас теряют эту перспективу, отвлекаясь на мирские заботы и удовольствия. Вернуться к истинной цели возможно только через познание Таухида, искреннее поклонение Аллаху и постоянное самосовершенствование

Помните: жизнь коротка, а время упущенных возможностей не вернуть. Пусть наша цель всегда остается четкой — стремление к Единобожию и любовь к Аллаху. Ведь именно в этом заключается истинное счастье и смысл нашей жизни.

"Шарх Китаб ат-Таухид" шейха ‘Абдур-Раззакъ аль-Бадр.

Monotheism as the goal of human existence...

Sheikh 'Abdur-Razzaq al-Badr (may Allah preserve him) said: "Allah (Glorified and Exalted be He) created you for Tawheed (monotheism), yet you occupy yourself with anything but Tawheed. It does not interest you, it does not concern you, and you do not strive to learn about it in order to become knowledgeable about the purpose of your life, the reason for which you were created! This is a great calamity!" Sharh Kitab at-Tawheed.

Praise be to Allah, Whom we praise, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our misdeeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger.

Islam, being a religion that offers humanity a comprehensive understanding of its place in the universe, places the concept of monotheism (Tawheed) at its core. This is not merely a religious belief or philosophical teaching; it is the foundation of all existence, the key to the true meaning of life, and the reason for our creation. However, as Sheikh 'Abdur-Razzaq al-Badr (may Allah preserve him) emphasizes, many people lose sight of this perspective, distracted by fleeting concerns and pleasures, thus missing what is most important.

Tawheed: The Foundation of Human Creation

When we speak of monotheism, we mean the acknowledgment that Allah (Glorified and Exalted be He) is the only Lord, Creator, and Sovereign of everything. He alone deserves worship, love, and complete devotion. This principle was conveyed to every prophet and messenger of Allah, from Adam (peace be upon him) to the final prophet, Muhammad ﷺ.

Allah did not create humans to satisfy their desires, accumulate wealth, or achieve power. The purpose of our existence is to worship Him alone—recognizing His greatness, acknowledging His truth, and following His commands. This is clearly stated in the Qur'an:

"And I did not create the jinn and mankind except to worship Me." (Surah Ad-Dhariyat, 51:56)

Thus, every human is born with an innate inclination (fitrah) to know Allah and yearn for Him. But why then do so many live as if this purpose does not interest them?

Without understanding the essence of their faith, people cannot practice it correctly. Many Muslims settle for superficial knowledge or even ignorance, believing that performing formal rituals is sufficient. But worship without understanding its meaning lacks spiritual depth. The modern world is filled with temptations and distractions. People often focus on material wealth, career advancement, entertainment, and social status, forgetting that all these things are temporary and fleeting. The Qur'an refers to such individuals as "those who prefer the worldly life over the Hereafter": "And among the people are those who take others besides Allah as equals, loving them as they should love Allah. But the believers love Allah more intensely." (Surah Al-Baqarah, 2:165)

Worship is impossible without understanding and practicing Tawheed. Tawheed is not just belief in Allah's existence but also the acknowledgment of Him as the sole Lord, God, and object of worship. Sheikh al-Badr stresses that many people, unfortunately, forget this great purpose. They immerse themselves in worldly affairs, striving for wealth, fame, and pleasures while forgetting why they were created. This leads to spiritual decline and distance from Allah.

What is Tawheed and Why is it So Important?

Tawheed is the foundation of Islam, its essence and core. It includes three main aspects:

Tawheed ar-Rububiyyah : Acknowledging that Allah is the sole Creator, Sustainer, and Governor of everything.
Tawheed al-Uluhiyyah : Recognizing that only Allah deserves worship, and nothing else should be deified.
Tawheed al-Asma wa as-Sifat : Affirming all of Allah’s names and attributes as described in the Qur'an and through His Messenger (ﷺ), without distortion, denial, or likening Him to His creation.
Sheikh al-Badr points out that although many Muslims acknowledge Allah’s existence, they do not give due attention to studying and practicing Tawheed. They do not strive to deepen their knowledge of monotheism or reflect on its significance in their lives. This results in superficial worship and weak faith.

Ignoring Tawheed is not just a mistake—it is a great calamity, as Sheikh al-Badr says. Why?

First, a person who does not seek to know Allah and His monotheism loses connection with their Creator. Their life becomes aimless, and their soul empty.

Second, without Tawheed, all of a person’s deeds, even if seemingly good, lose value before Allah. The Qur'an states: "But if they had associated others with Him, then worthless would have been all that they used to do." (Surah Al-An'am, 6:88)

Third, neglecting Tawheed leads people to worship something or someone other than Allah. This could be wealth, power, people, or their own desires. Such polytheism (shirk) is the gravest sin, which will not be forgiven unless one repents before death.

If a person does not recognize Allah's greatness and fear His punishment, they begin to live as if they are their own master. Such an attitude leads to carelessness and estrangement from religion. Often, people take their success, health, wealth, and well-being for granted, forgetting that all these are gifts from Allah. Thus, they lose their connection with the Creator and fail to appreciate His blessings. Monotheism is not just a theoretical belief; it is a practical way of life that requires constant self-effort.

The words of Sheikh 'Abdur-Razzaq al-Badr serve as a wake-up call for every Muslim. We were created for a great purpose: serving Allah and recognizing His oneness. Yet, many of us lose sight of this, distracted by worldly concerns and pleasures. Returning to the true purpose is possible only through understanding Tawheed, sincere worship of Allah, and continuous self-improvement.

Remember: life is short, and lost opportunities cannot be regained. Let our goal always remain clear—striving for monotheism and love for Allah. For in this lies true happiness and the meaning of our existence.

İnsan varoluşunun amacı olarak tek tanrılık...

Şeyh ‘Abdur-Razzaq el-Badr (Allah onu korusun) dedi ki: “Allah (Kutsal ve Yüce olsun) seni tevhid için yarattı, ancak sen tevhide karşı hiçbir ilgi duymadan başka her şeyle meşgulsün. Tevhid seni ilgilendirmiyor, senin için bir endişe kaynağı değil, hayatının amacını ve niçin yaratıldığını öğrenmek için çaba göstermiyorsun! Bu büyük bir felaket!” Şerh Kitab at-Tevhid.

Övgü Allah’a mahsustur, O’nu övüyor ve yardımını ve affını diliyoruz. Ruhumuzdaki kötülüklerden ve kötü işlerimizden korunmak için Allah’a sığınıyoruz. Allah tarafından doğru yola iletilen kimseyi sapıtmaya kimse gücü yetmez, Allah tarafından bırakılanı ise kimse doğru yola getiremez. Tanıklık ederiz ki, ibadet edilecek hiçbir ilah yoktur sadece Allah, ve Muhammed O’nun kulu ve elçisidir.

İslam, insanlığa evrensel düzen içindeki yerini anlamayı sağlayan bir din olarak, tevhidi (birlik inancını) temel alır. Bu yalnızca bir dini inanç veya felsefi öğreti değildir – bu tüm varoluşun temeli, gerçek yaşam anlamına ulaşmanın anahtarı ve var oluş nedenimizdir. Ancak Şeyh ‘Abdur-Razzaq el-Badr (Allah onu korusun) vurguladığı gibi, birçok insan bu perspektifi kaybediyor ve geçici kaygılarla ve zevklerle meşgul oluyor, dolayısıyla en önemli şeyi kaçırıyor.

Tevhid: İnsan Yaratılışının Temeli

Tevhidden bahsettiğimizde, Allah'ın (Kutsal ve Yüce olsun) tek Rab, tek Yaratıcı ve her şeyin Efendisi olduğunu kabul etmeyi kastediyoruz. O’na tapınma, sevgi ve tam teslimiyet sunulmalıdır. Bu prensip, Adem (aleyhisselam)’den başlayıp son peygamber Muhammed’e kadar her peygambere ve elçiye iletilmiştir ﷺ.

Allah insanları arzularını tatmin etmek, zenginlik biriktirmek veya güç kazanmak için yaratmadı. Var oluş amacımız O’na tapınmaktır — O’nun büyüklüğünü fark etmek, gerçekliğini kabul etmek ve emirlerine uymaktır. Kuran'da açıkça belirtildiği gibi:

"Ve cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım." (Zariyat suresi, 51:56)

Böylece, her insan doğuştan Allah'ı tanımaya ve O’na yönelmeye meyilli olarak yaratılır (fitra ). Peki neden bu amacın ilgisini çekmediği gibi yaşayan çok fazla insan var?

Dinin özünü anlamadan, insan doğru bir şekilde uygulayamaz. Birçok Müslüman yüzeysel bilgi veya hatta cehaletle yetinir, düşünür ki resmi ibadetleri yapmak yeterlidir. Ancak anlamadan yapılan ibadet manevi derinlikten yoksundur. Modern dünya, insanları saptıran pek çok dikkat dağıtıcı ve cazibeyle doludur. İnsanlar genellikle maddi servet, kariyer ilerlemesi, eğlence ve toplumsal statü üzerine odaklanırlar, unuturlar ki bütün bunlar geçicidir. Kuran bu tür insanları şu şekilde tanımlar: "İnsanlardan bazıları Allaha ortaklar edinmişler, onları Allaha olan aşkı gibi seviyorlar. İman edenler ise Allah'a daha güçlü bir sevgiyle bağlıdır." (Bakara suresi, 2:165).

İbadet, tevhide ilişkin anlayış ve pratiği olmadan mümkün değildir. Tevhid, yalnızca Allah'ın varlığına inanmak değil, aynı zamanda O’nun tek Rab, tek Tanrı ve ibadet edilesi varlık olduğunun kabulüdür. Şeyh el-Badr, ne yazık ki birçok insanın bu büyük amacı unuttuğunu vurgular. Dünya işlerine gömülmüşler, zenginlik, ün ve haz peşinde koşarken, neden yaratıldıklarını unutmuşlardır. Bu durum manevi çöküş ve Allah'tan uzaklaşmaya yol açar.

Tevhid Nedir ve Neden Bu Kadar Önemlidir?

Tevhid İslam'ın temeli, özü ve merkezidir. Üç temel boyut içerir:

Tevhid ar-Rububiyyah : Allah'ın her şeyin tek yaratıcısı, koruyucusu ve yöneticisi olduğunu kabul etmek.
Tevhid al-Uluhiyyah : Yalnızca Allah'ın ibadete layık olduğunu, hiçbir şeyin O’na ortak olamayacağını kabul etmek.
Tevhid al-Asma wa as-Sifat : Kuran ve O'nun Elçisi (ﷺ) vasıtasıyla bildirdiği tüm isimlerini ve niteliklerini bozmadan, reddetmeden, O’nu yaratılmışlara benzetmeden tasdik etmek.
Şeyh el-Badr, birçok Müslümanın Allah'ın varlığını kabul etse de tevhid konusunda gereken önemi vermediğini belirtir. Tevhidi derinlemesine öğrenme çabası içine girmiyorlar, hayatlarındaki önemini düşünmüyorlar. Bu da yüzeysel ibadetlere ve zayıf imana yol açar.

Tevhidi görmezden gelmek yalnızca bir hata değil, aynı zamanda büyük bir felakettir, diye uyarır Şeyh el-Badr. Neden?

Birincisi, Allah'ı ve O’nun tevhidini öğrenme çabasında olmayan bir insan, Yaratıcı ile bağını kaybeder. Hayatı amaçsız, ruhu boş kalır.

İkincisi, tevhid olmadan kişinin yaptığı tüm işler, görünenin aksine iyi bile olsa, Allah katında değersizdir. Kuran'da şöyle deniyor: "Eğer onlar O’na ortak koşsaydı, yaptıklarının hepsi boşa çıkardı." (En’am suresi, 6:88).

Üçüncüsü, tevhidi görmezden gelmek insanları Allah dışında bir şeye veya birine tapmaya götürür. Bu, zenginlik, güç, insanlar veya kendi arzuları olabilir. Bu tür şirkin (putperestlik) en büyük günah olduğu ve ölüm öncesinde tövbe etmedikçe affedilmeyeceği söylenir.

Bir insan Allah'ın büyüklüğünü kavramazsa ve cezasından korkmazsa, kendini efendiymiş gibi yaşar. Böyle bir tutum dikkatsizliğe ve dine yabancılaşmaya yol açar. İnsanlar genellikle başarılarını, sağlıklarını, zenginliklerini ve refahlarını doğal kabul eder, unuturlar ki bunların hepsi Allah’tan bir lütuf. Böylece, Yaratıcı ile bağlantıyı kaybederler ve O'nun nimetlerini takdir etmeyi unuturlar. Tevhid yalnızca teorik bir inanç değildir; sürekli bir öz disiplin gerektiren pratik bir yaşam tarzıdır.

Şeyh 'Abdur-Razzaq el-Badr'ın sözleri her Müslümana bir uyarı zili çalar. Biz büyük bir amaç için yaratıldık: Allah’a hizmet etmek ve O’nun birliğini anlamak. Ancak çoğu zaman dünyevi kaygılar ve zevklerle meşgul olup bu bakış açısını kaybederiz. Asıl amaca geri dönmek ancak tevhidi anlamak, Allah’a samimi bir şekilde ibadet etmek ve sürekli öz gelişim ile mümkündür.

Unutmayın: hayat kısa, kaçırdığınız fırsatlar geri gelmez. Hedefimiz her zaman net olsun — tevhide yönelmek ve Allah’ı sevmek için. Gerçek mutluluk ve yaşamın anlamı budur işte.

Monoteizmi si qëllim i ekzistencës njerëzore...

Shejh 'Abdur-Razzaq al-Badr (Allahu e mbrojtë) tha: "Allahu (I Shenjtuari dhe i Madhali) të ka krijuar për Tawhid (Unitetin), por ti je i angazhuar në çdo gjë tjetër përveç Tawhidit. Nuk të intereson, nuk të shqetëson, dhe nuk përpiqesh ta njohësh atë qëllim të jetës suaj dhe arsyen pse je krijuar! Ky është një fat tragjik!" Sharh Kitab at-Tawhid.

Lavdi i përket Allahut, Ne e lavdërojmë Atë dhe nga Tij kërkojmë ndihmën dhe faljen. Kërkojmë strehim nga Allahu nga keqardhja e shpirtit tonë dhe veprat e keqija. Kush të udhëheq në rrugën e drejtë nga Allahu, askush nuk mund ta çojë në rruge të gabuar; dhe kush të lihet, askush nuk mund ta udhëheq në rrugën e drejtë. Dëshirojmë se nuk ka zot për adhurim përveç Allahut, dhe se Muhamedi është rob dhe dërgues i Tij.

Islami, si një fe që ofron një kuptim të plotë të vendosjes së njeriut në univers, ka si bazë konceptin e Unitetit (Tawhid). Ky nuk është thjesht një besim fetar ose mësim filozofik – ai është themeli i gjithë ekzistencës, kyç për kuptimin e vërtetë të jetës dhe arsyeja për ekzistencën tonë. Megjithatë, siç e nënvizon shejh 'Abdur-Razzaq al-Badr (Allahu e mbrojtë), shumë njerëz humbasin këtë perspektivë duke u përqendruar në shqetësimet dhe kënaqësitë botërore, duke e humbur kështu atë që është më e rëndësishme.

Tawhid: Themeli i Krijimit të Njeriut

Kur flasim për Unitetin (Tawhid), ne kuptojmë pranimin se Allahu (I Shenjtuari dhe i Madhali) është i vetmi Zoti, Krijuesi dhe Mbreti i gjithçkaje. Vetëm Ai meriton adhurimin, dashurinë dhe përkushtimin e plotë. Ky parim u transmetua çdo profeti dhe dërguesi të Allahut, duke filluar nga Adami (paqe mbi të) dhe duke përfunduar me profetin e fundit Muhamedin ﷺ.

Allahu nuk na krijoi për të përmbushur dëshirat tona, për të grumbulluar pasuri ose për të arritur pushtet. Qëllimi i ekzistencës sonë është t'i adhurojmë Atij vetëm – duke njohur madhërinë e Tij, duke pranuar realitetin e Tij dhe duke ndjekur urdhërat e Tij. Kjo është shprehur qartë në Kur’an:

"Dhe nuk i krija xhinët dhe njerëzit përveç për t'u adhuruar Mua." (Suret Az-Zarijat, 51:56)

Kështu, çdo njeri lind me një prirje natyrale (fitra ) për t'u njohur me Allahun dhe për të kërkuar Atë. Por pse aq shumë njerëz jetojnë sikur kjo qëllim nuk i intereson?

Pa një kuptim të qartë të besimit të tyre, njerëzit nuk mund të e praktikojnë atë si duhet. Shumë muslimanë janë të kënaqur me njohuri sipërfaqësore ose edhe me pakdije, mendon se kryerja e ritualeve formale është e mjaftueshme. Por adhurimi pa kuptim është i zbrazët nga thellësia spirituale. Bota moderne është e mbushur me përlëndime dhe faktorë të shmangiesh. Njerëzit shpesh përqendrohen në pasurinë materiale, avancimin e karrierës, argëtimet dhe statusin shoqëror, duke harruar se gjithçka kjo është e përkohshme dhe kalimtare. Kurani i quan këta njerëz: "Dhe midis njerëzve ka ata që marrin të tjerë përveç Allahut si partnerë, duke i dashur sa dhe duhet t’i dashurojnë Allahun. Por besimtarët e dashurojnë Allahun me forcë më të madhe.” (Suret Al-Bakara, 2:165).

Adhurimi pa një kuptim dhe praktikim të Unitetit (Tawhid) është i pamundur. Tawhid nuk është vetëm besimi në ekzistencën e Allahut, por edhe pranimi i Tij si i vetmi Zoti, Perëndia dhe objekt i adhurimit. Shejh al-Badr nënvizon se shumë njerëz, për fat të keq, harron këtë qëllim të madh. Ato zhyten në punë botërore, përpiqen për pasuri, famë dhe kënaqësi, duke harruar pse janë krijuar. Kjo çon në një rënie spirituale dhe largim nga Allahu.

Çfarë është Tawhid dhe pse është kaq i rëndësishëm?

Tawhid është themeli i Islami, esenca dhe boshti i tij. Përfshin tre aspekte kryesore:

Tawhid ar-Rububiyyah : Pranimi se Allahu është i vetmi Krijues, Mbajtës dhe Drejtues i gjithçkaje.
Tawhid al-Uluhiyyah : Pranimi se vetëm Allahu meriton adhurimin dhe asgjë tjetër nuk mund të adhurohet.
Tawhid al-Asma wa as-Sifat : Pranimi i të gjitha emrave dhe cilëve të Allahut siç janë përshkruar në Kur’an dhe nga Dërguesi i Tij (ﷺ), pa distorsion, mohim ose krahasim me krijesat e Tij.
Shejh al-Badr përmend se shumë muslimanë, megjithëse pranojnë ekzistencën e Allahut, nuk i japin vlerën e duhur studimit dhe praktikimit të Tawhidit. Ata nuk përpiqen të thellojnë njohuritë e tyre për Unitetin apo të reflektojnë mbi rëndësinë e tij në jetën e tyre. Kjo çon në adhurim sipërfaqësor dhe besim të dobët.

Injorimi i Tawhidit nuk është thjesht një gabim – është një fat tragjik, thotë shejh al-Badr. Pse?

Së pari, një person që nuk përpiqet të njohë Allahun dhe Unitetin e Tij, humbet lidhjen me Krijuesin e tij. Jeta e tij bëhet pa qëllim, dhe shpirti i tij bosh.

Së dyti, pa Tawhid, të gjitha veprimet e një personi, edhe nëse duket se janë të mira, humbasin vlerën para Allahut. Në Kur’an thuhet: "Por nëse ata do të merrnin partnerë me Të, të gjitha veprimet e tyre do të ishin të pavlerëshme." (Suret Al-An'am, 6:88).

Së treti, injorimi i Tawhidit çon njerëzit të adhurojnë diçka ose dikë tjetër përveç Allahut. Kjo mund të jetë pasuria, pushteti, njerëzit ose dëshirat e tyre. Ky politeizëm (shirk) është më i madhi i gjithë krimet dhe nuk do të falësohet nëse një person nuk kërkon falje para vdekjes.

Nëse një person nuk e njeh madhërinë e Allahut dhe nuk frikësohet nga dënimi i Tij, ai fillon të jetë sikur është vetë pronari i vet. Ky qëndrim çon në neglizhencë dhe largim nga feja. Shpesh, njerëzit e perceptojnë sukseset, shëndetin, pasurinë dhe lumturinë e tyre si të dhëna për të sigurt, duke harruar se të gjitha këto janë dhurat nga Allahu. Kështu, ata humbasin lidhjen me Krijuesin dhe nuk e vlerësojnë mirësitë e Tij. Uniteti (Tawhid) nuk është thjesht një besim teorik; është një mënyrë praktike e jetesës që kërkon përpjekje të vazhdueshme mbi vetveten.

Fjalët e shejhut 'Abdur-Razzaq al-Badr janë një alarm për çdo musliman. Ne jemi krijuar për një qëllim të madh: shërbimi të Allahut dhe njohjen e Unitetit të Tij. Megjithatë, shumë prej nesh humbasin këtë perspektivë, duke u përqendruar në shqetësimet dhe kënaqësitë botërore. Kthimi në qëllimin e vërtetë është i mundshëm vetëm përmes njohjes së Tawhidit, adhurimit të vërtetë të Allahut dhe përmirësimit të pandërpritshëm të vetvetes.

Mbaheni në mend: jeta është e shkurtër, dhe mundësitë e humbura nuk kthehen. Le të jetë qëllimi ynë gjithmonë i qartë – përpiqemi për Unitet dhe dashurinë për Allahun. Sepse kjo është lumturi e vërtetë dhe kuptimi i jetës sonë.