Более 5 миллионов человек были вынуждены покинуть американский штат Флорида из-за урагана "Милтон"

More than 5 million people were forced to leave the American state of Florida due to Hurricane Milton / Më shumë se 5 milionë njerëz u detyruan të largohen nga shteti Amerikan I Floridës për shkak Të Uraganit Milton

В Соединенных Штатах ураган «Милтон» достиг побережья штата Флорида, вызвав торнадо, наводнения и подтопления. Известно о жертвах, в результате стихии около миллиона людей без электричества.

«Милтон» обрушился на побережье штата Флорида как шторм 3-й категории в среду около 20:30 (по местному времени) со скоростью ветра более 195 км/ч, вызвав шквал торнадо и наводнения.

Известно, что Милтон вышел на сушу на центральном западном побережье Флориды в районе острова Сиеста-Ки близ города Сарасота. В городе Сент-Питерсберг за время непогоды выпало более 400 мм — опа дев. При этом половина из них вылилась еще до того, как центр «Милтона» вышел на сушу.

И хотя центр «Милтона» двигается в сторону Атлантического океана, он пока прошел лишь небольшую часть пути. Поэтому он остается разрушительным ураганом и, по прогнозу центра, останется таковым до выхода в океан.

В результате стихии более 2,2 млн домов и предприятий были обесточены во Флориде. Больше всего отключений в округе Харди, а также в соседних округах Сарасота и Манати. Также ураган причинил многочисленные разрушения. В частности, из-за мощного ветра уничтожила крышу бейсбольного стадиона «Тропикана-Филд» в городе Сент-Питерсберг.

Около трех миллионов жителей штата Флорида, расположенного на юго-востоке США, остались без света из-за обрушившегося на побережье урагана «Милтон». Об этом свидетельствуют данные мониторингового ресурса PowerOutage. По информации на 9:21 мск, без электроснабжения остаются более 2,8 млн потребителей.

«Милтон» достиг западного побережья Флориды вечером 9 октября. Он вошел в штат в районе обособленной местности Сиеста-Ки, расположенной в округе Сарасота. Тогда скорость порывов ветра в зоне действия урагана составляла 57 м/с (205 км/ч), поэтому его отнесли к третьей категории по пятибалльной шкале Саффира — Симпсона. Однако ночью 10 октября сотрудники Национальной метеорологической службы США зафиксировали ослабление природного катаклизма до первой категории.

Как рассказали в региональном управлении по чрезвычайным ситуациям, из-за «Милтона» на территории Флориды оказались разрушены порядка 125 домов. Более того, местные чиновники заявили о нескольких пострадавших. Но, сколько именно людей получили травмы, пока не уточняется.

Наказание народа пророка Худа (мир ему)

Пророк Худ алайхиссалам был послан к своему народу с той же целью, что и все пророки Аллаха до него и после него – поклоняться только Аллаху, оставив язычество. В Коране об этом сказано так: «Мы отправили к адитам их брата Худа. Он сказал: «О мой народ! Поклоняйтесь Аллаху, ибо нет у вас иного божества, кроме Него. Вы же измышляете ложь». (Сура "Худ", аят 50).

Ирам – столица государства адитов Пророк Худ алайхиссалам происходил из древнего государства Аад, столицей которого являлся город Убар. В Коране этот город известен под названием Ирам. Считается, что империя адитов располагалась в пустыне Восточного Хадрамаута в Йемене. Их цивилизация не была похожа на другие цивилизации региона. В государстве не было дефицита воды и плодородных земель, поэтому было очень развито сельское хозяйство. Адиты были известны своим высоким ростом, крепким телосложением и силой. Богатство и сила развращали адитов. Их правители были жестоки и несправедливы по отношению к своим соплеменникам и жителям соседних государств, а их невежество проявлялось в язычестве.

Пророк Худ алайхиссалам пришел с призывом к единобожию Пророк Худ алайхиссалам также как и его соплеменники был силен, но он использовал свою силу, чтобы изобличать пороки общества. Адиты проявляли высокомерие и не соглашались последовать за ним. Однако он продолжал усердствовать в своей миссии: «О мой народ! Просите прощения у вашего Господа, а затем покайтесь перед Ним. Он ниспошлет вам с неба обильный дождь и приумножит вашу силу». (Сура "Худ", аят 52). 

Худ (мир ему) пытался убедить своих соплеменников, что покорность Аллаху еще более приумножит их силу, богатство и власть. Однако, высокомерие адитов не позволило им проявить покорность перед Аллахом. Адиты спорили с Пророком Худом алайхиссалам, что после смерти их тела истлеют, а Судный День – выдумка. Таким образом они объясняли, что в этой жизни нужно стремиться только к накоплению богатства, власти и престижа. 

Когда Худ алайхиссалам начал изобличать их образ жизни, они отнеслись к этому с высокомерием. Адиты были поражены, что их соплеменник, живущий с ними бок о бок, мог иметь диаметрально противоположные взгляды на жизнь. Ослепленные богатством и роскошью, они посчитали Худа сумасшедшим, как и многие народы до них считали своих пророков умалишенными. В Коране говорится о том, как невежественные и высокомерные язычники отрицали Судный День: «Нет ничего, кроме нашей жизни в этом мире. Мы умираем и живем, и мы не будем воскрешены». (Сура "аль-Муминун", аят 37). 

Адиты говорили Худу: «О Худ! Ты не показал нам ясного знамения, и мы не станем отрекаться от наших богов ради твоих слов. Мы не уверуем в тебя. Мы лишь можем сказать, что один из наших богов причинил тебе зло». (Сура "Худ", аяты 53-54). Наказание Аллаха Худ алайхиссалам обратился к Аллаху и отрекся от своего народа. Он знал, что Его наказание будет быстрым и суровым. Засуха распространилась по некогда плодородной и богатой земле. Люди глядели в небо, надеясь увидеть хотя бы какие-нибудь признаки дождя. Народ Аада был наказан, но они не понимали этого и продолжали насмехаться над пророком алайхиссалам.

Наказание Адитов

И тогда Господь покарал их страшным неотвратимым наказанием: сильнейшая засуха настигла все те обширные плодородные угодья, которыми владели люди племени Ад. Многие дни прошли без дождя, пастбища и луга, когда-то зеленевшие здесь, превратились в каменистую и безжизненную почву. В результате погибли посевы, а воды в колодцах хватало только, чтобы люди не умирали от жажды. Тщетно адиты обращались к своим богам с мольбами спасти их от засухи, с просьбами о дожде. И когда они увидели, что их боги не отвечают на их молитвы, к людям вновь обратился Худ. Он призвал соплеменников просить у Бога прощения, обернуться к нему, и тогда он пошлет спасительные дожди. Но в ответ соплеменники только прогоняли Худа.

Тогда Худ (мир ему) произнес последние свои слова увещевания, которые приведены в Коране: «А если отвратитесь вы, то, воистину, уже передал я вам то, с чем был послан к вам. И Господь мой приведёт другой народ вместо вас, и не можете вы причинить Ему никакого вреда. Воистину, Господь мой — Хранитель всех вещей».

В один из последующих дней с утра над селением в небе появилась огромная черная туча – она так грозно нависала над землями племени, что в ее появлении явственно предчувствовалось недоброе. Но адиты радовались появлению этой тучи, смеялись и поздравляли друг друга с тем, что наконец-то появилась дождевая туча, а это значит, что боги услышали их мольбы, и теперь угодья адитов будут спасены от засухи. В благодарность за предвкушаемые дожди люди окружили своих каменных богов и стали петь им хвалебные песни. Часть людей бросились к своим земляным наделам и стали активно возделывать землю, засеивая ее семенами, ожидая скорого ливня.

Туча все приближалась, неся в себе смерть и разрушения, и когда она повисла прямо над селением адитов, соплеменников Худа окутал мрак, начался мощный ураган, который сметал и ломал все на своем пути, неся песок и бросая его вперемешку с камнями в лицо людей. Израненные и слепнущие люди пытались найти хоть какое-то укрытие, но холодный пронзительный ветер следовал за ними повсюду. Люди гибли на каждом шагу, а от их домов оставались лишь жалкие искореженные останки. Те, кто совсем недавно еще провозглашал себя непобедимыми и сильными, сейчас представляли собой жалкое зрелище. Даже в пещерах не было укрытия от этого ветра – он настигал людей и в каменных дворцах, великанов подхватывал и уносил далеко в небо, после чего со всей силы ударял их об землю. Семь ночей и восемь дней бушевала стихия, буйствовал ветер. Ни одного адита-язычника не осталось в живых. Остались в живых лишь сам пророк Худ, а также те немногие, кто последовал за ним и уверовал в Аллаха. На этом история цивилизации непобедимого народа адитов была окончена. На землях, где жили они, осталось только пустыня, усыпанная искореженными трупами и остатками растений и строений. Песком были занесены плотины и каналы, погребены под камнями плодородные угодья. Каменные дворцы и дома остались как свидетельство во времени о некогда цветущей и богатой цивилизации в назидание всем потомкам, которые с тех пор говорят всем потомкам: «Здесь когда-то жили люди племени Ад, огромные и могучие…».

Всякий раз, когда в небе нависала страшная туча и начинал дуть сильный ветер порывами, Пророк Мухаммад ﷺ становился обеспокоенным и тревожился. Его сподвижники обращали на это особое внимание и спрашивали его, почему это так. С таким же вопросом однажды обратилась к Пророку Мухаммаду ﷺ и его жена Айша, обратив внимание на то, что большинство людей радуются приближению тучи, ожидая благословенного дождя, а сам Пророк Мухаммад ﷺ смотрит на тучи с тревогой.

На это Пророк Всевышнего ответил ей, что именно туча стала когда-то предвестником страшной кары Аллаха, которую он наслал на народ Худа, и адиты погибли мучительной смертью.

More than 5 million people were forced to leave the American state of Florida due to Hurricane Milton

In the United States, Hurricane Milton reached the coast of Florida, causing tornadoes, floods and flooding. It is known about the victims, as a result of the disaster, about a million people are without electricity.

"Milton" hit the coast of Florida as a category 3 storm on Wednesday at about 20:30 (local time) with wind speeds of more than 195 km/h, causing a flurry of tornadoes and floods.

It is known that Milton made landfall on the central west coast of Florida in the area of Siesta Key Island near Sarasota. In the city of St. Petersburg, more than 400 mm of rain fell during the bad weather. At the same time, half of them poured out even before the Milton center came ashore.

And although the center of Milton is moving towards the Atlantic Ocean, it has so far passed only a small part of the way. Therefore, it remains a devastating hurricane and, according to the center's forecast, it will remain so until it enters the ocean.

As a result of the disaster, more than 2.2 million homes and businesses were de-energized in Florida. The most outages are in Hardy County, as well as in neighboring Sarasota and Manatee counties. The hurricane also caused numerous damage. In particular, due to strong winds, the roof of the Tropicana Field baseball stadium in St. Petersburg was destroyed.

About three million residents of Florida, located in the southeastern United States, were left without power due to Hurricane Milton hitting the coast. This is evidenced by data from the monitoring resource PowerOutage. According to information at 9:21 Moscow time, more than 2.8 million consumers remain without power supply.

The Milton reached the west coast of Florida on the evening of October 9th. He joined the state in the area of the isolated Siesta Key area located in Sarasota County. At that time, the speed of wind gusts in the hurricane's area of action was 57 m/s (205 km/h), so it was assigned to the third category on the five—point Saffir-Simpson scale. However, on the night of October 10, employees of the US National Weather Service recorded a weakening of the natural disaster to the first category.

According to the regional emergency management, about 125 houses were destroyed in Florida because of Milton. Moreover, local officials reported several casualties. But it is not yet specified exactly how many people were injured.

The punishment of the Prophet Hood's people (peace be upon him)

The Prophet Hud Alaikhissalam was sent to his people for the same purpose as all the prophets of Allah before him and after him – to worship only Allah, abandoning paganism. The Qur'an says about this: "We sent their brother Hood to the Adits. He said, "O my people! Worship Allah, for you have no other deity but Him. You're making up lies." (Surah "Hood", verse 50).

Iram is the capital of the state of the Adits. The Prophet Hud Alaikhissalam came from the ancient state of Aad, whose capital was the city of Ubar. In the Quran, this city is known as Iram. It is believed that the Adit empire was located in the desert of the Eastern Hadramaut in Yemen. Their civilization was not like other civilizations in the region. There was no shortage of water and fertile land in the state, so agriculture was very developed. The Adits were known for their tall stature, sturdy physique and strength. Wealth and power corrupted the Adits. Their rulers were cruel and unfair to their fellow tribesmen and residents of neighboring states, and their ignorance manifested itself in paganism.


The Prophet Hud alaikhissalam came with a call to monotheism. The Prophet Hud Alaikhissalam, like his tribesmen, was strong, but he used his power to expose the vices of society. The Adits were arrogant and would not agree to follow him. However, he continued to be diligent in his mission: "O my people! Ask your Lord for forgiveness and then repent to Him. He will send you abundant rain from the sky and increase your strength." (Surah "Hood", verse 52).

Hud (peace be upon him) tried to convince his tribesmen that obedience to Allah would further increase their strength, wealth and power. However, the arrogance of the Adits did not allow them to show obedience to Allah. The Adits argued with the Prophet Hood Alaikhissalam that after death their bodies would rot away, and the Day of Judgment was a fiction. Thus, they explained that in this life one should strive only for the accumulation of wealth, power and prestige.

When Hood alaikhissalam began to expose their way of life, they treated it with arrogance. The Adits were amazed that their fellow tribesman, living side by side with them, could have diametrically opposed views on life. Blinded by wealth and luxury, they considered Hood crazy, just as many nations before them considered their prophets insane. The Quran tells how ignorant and arrogant pagans denied the Day of Judgment: "There is nothing but our life in this world. We are dying and living, and we will not be resurrected." (Surah al-Muminun, verse 37).

The Adits said to Hood, "Oh Hood! You have not shown us a clear sign, and we will not renounce our gods for the sake of your words. We will not believe in you. We can only say that one of our gods has wronged you." (Surah "Hood", verses 53-54). The punishment of Allah is Hud alayhissalam turned to Allah and renounced his people. He knew that His punishment would be swift and severe. The drought has spread across the once fertile and rich land. People were looking up at the sky, hoping to see at least some signs of rain. The people of Aad were punished, but they did not understand this and continued to mock the prophet Alaikhissalam.

Punishment of the Adits

And then the Lord punished them with a terrible inescapable punishment: a severe drought overtook all those vast fertile lands owned by the people of the Hell tribe. Many days passed without rain, the pastures and meadows that had once been green here turned into stony and lifeless soil. As a result, crops died, and there was only enough water in the wells so that people would not die of thirst. In vain, the Adites appealed to their gods with pleas to save them from drought, with requests for rain. And when they saw that their gods did not answer their prayers, Hood turned to the people again. He called on his tribesmen to ask God for forgiveness, to turn to him, and then he would send saving rains. But in response, the tribesmen only drove Hood away.

Then Hud (peace be upon him) uttered his last words of admonition, which are given in the Quran: "And if you turn away, then, verily, I have already given you what I was sent to you with. And my Lord will bring another people in your place, and you cannot harm Them in any way. Indeed, my Lord is the Guardian of all things."

One of the following days, in the morning, a huge black cloud appeared in the sky over the village – it hung so menacingly over the lands of the tribe that evil was clearly felt in its appearance. But the Adits rejoiced at the appearance of this cloud, laughed and congratulated each other that a rain cloud had finally appeared, which means that the gods had heard their pleas, and now the lands of the Adits would be saved from drought. In gratitude for the anticipated rains, people surrounded their stone gods and began to sing songs of praise to them. Some people rushed to their land plots and began to actively cultivate the land, sowing it with seeds, expecting a rainstorm soon.

The cloud was getting closer, bringing death and destruction, and when it hung right over the village of the Adits, the tribesmen of Hood were enveloped in darkness, a powerful hurricane began, which swept away and broke everything in its path, carrying sand and throwing it mixed with stones in the face of people. Wounded and blind people tried to find at least some shelter, but a cold, piercing wind followed them everywhere. People were dying at every turn, and only pitiful mangled remains remained of their homes. Those who had recently proclaimed themselves invincible and strong were now a pitiful sight. Even in caves there was no shelter from this wind – it overtook people in stone palaces, picked up giants and carried them far into the sky, after which it hit them with all its might on the ground. The elements raged for seven nights and eight days, the wind raged. Not a single pagan Adit was left alive. Only the Prophet Hood himself remained alive, as well as those few who followed him and believed in Allah. This was the end of the history of the civilization of the invincible people of the Adits. On the lands where they lived, there was only a desert strewn with mangled corpses and the remains of plants and buildings. Dams and canals were covered with sand, and fertile lands were buried under stones. Stone palaces and houses remained as evidence in time of a once flourishing and rich civilization for the edification of all descendants, who have since told all descendants: "People of the Hell tribe once lived here, huge and mighty ...".

Whenever a terrible cloud hung in the sky and a strong wind began to blow in gusts, the Prophet Muhammad became worried and worried. His companions paid special attention to this and asked him why it was so. His wife Aisha once addressed the Prophet Muhammad with the same question, drawing attention to the fact that most people rejoice at the approach of a cloud, waiting for the blessed rain, and the Prophet Muhammad himself looks at the clouds with anxiety.

To this, the Prophet of the Almighty replied to her that it was the cloud that once became a harbinger of the terrible punishment of Allah, which he sent upon the people of Huda, and the Adits died a painful death.

Më shumë se 5 milionë njerëz u detyruan të largohen nga shteti Amerikan I Floridës për shkak Të Uraganit Milton

Në Shtetet e bashkuara, Uragani Milton arriti në brigjet e Floridës, duke shkaktuar tornado, përmbytje dhe përmbytje. Dihet për viktimat, si rezultat i katastrofës, rreth një milion njerëz janë pa energji elektrike.

"Milton" goditi brigjet e Floridës si një stuhi e kategorisë 3 të mërkurën rreth orës 20:30 (me kohën lokale) me shpejtësi të erës më shumë se 195 km/orë, duke shkaktuar një valë tornadosh dhe përmbytjesh.

Dihet se Miltoni arriti në Bregun perëndimor qendror të Floridës në zonën e Ishullit Siesta Key pranë Sarasota. Në qytetin E Shën Petersburg, më shumë se 400 mm shi ra gjatë motit të keq. Në të njëjtën kohë, gjysma e tyre u derdhën edhe para se Qendra Milton të dilte në breg.

Dhe megjithëse qendra E Miltonit po lëviz drejt Oqeanit Atlantik, deri më tani ka kaluar vetëm një pjesë të vogël të rrugës. Prandaj, ai mbetet një uragan shkatërrues dhe, sipas parashikimit të qendrës, do të mbetet i tillë derisa të hyjë në oqean.

Si rezultat i katastrofës, më shumë se 2.2 milionë shtëpi dhe biznese u hoqën nga energjia në Florida. Shumica e ndërprerjeve janë në Qarkun Hardy, si dhe në qarqet fqinje Sarasota dhe Manatee. Uragani gjithashtu shkaktoi dëme të shumta. Në veçanti, për shkak të erërave të forta, çatia e Stadiumit të bejsbollit Tropicana Field në Shën Petersburg u shkatërrua.

Rreth tre milionë banorë të Floridës, të vendosur në juglindje të Shteteve të bashkuara, mbetën pa energji për shkak të Uraganit Milton që goditi bregdetin. Kjo dëshmohet nga të dhënat nga Fuqia e burimeve të monitorimit. Sipas informacionit në orën 9:21 Me Kohën E Moskës, më shumë se 2.8 milion konsumatorë mbeten pa furnizim me energji elektrike.

Miltoni arriti në bregun perëndimor të Floridës në mbrëmjen e 9 tetorit. Ai iu bashkua shtetit në zonën e zonës së izoluar Siesta Key të vendosur në Qarkun Sarasota. Në atë kohë, shpejtësia e shpërthimeve të erës në zonën e veprimit të uraganit ishte 57 m/s (205 km/orë), kështu që iu caktua kategorisë së tretë në shkallën Pesë—pikëshe Saffir-Simpson. Sidoqoftë, natën e 10 tetorit, stafi i Shërbimit Kombëtar Të Motit TË shba regjistroi një dobësim të katastrofës natyrore në kategorinë e parë.

Sipas menaxhimit rajonal të emergjencave, rreth 125 shtëpi u shkatërruan në Florida për shkak të Miltonit. Për më tepër, zyrtarët lokalë raportuan disa viktima. Por ende nuk është specifikuar saktësisht se sa njerëz u plagosën.

Dënimi i Popullit Të Profetit (paqja qoftë mbi të)

Profeti Hud Alaikhissalam iu dërgua popullit të tij për të njëjtin qëllim si të gjithë profetët e Allahut para tij dhe pas tij – për të adhuruar Vetëm Allahun, duke braktisur paganizmin. Kur'ani thotë për këtë: "ne e dërguam vëllain E tyre Tek Aditët. Ai tha: "O populli im! Adhuroni Allahun, sepse nuk keni hyjni tjetër përveç tij. Po bën gënjeshtra."(Surja "Hood", vargu 50).

Iram është kryeqyteti i shtetit Të Adits. Profeti Hud Alaikhissalam erdhi nga shteti i lashtë i Aadit, kryeqyteti i të cilit ishte Qyteti I Ubarit. Në Kuran, ky qytet njihet si Iram. Besohet se perandoria Adit ishte e vendosur në shkretëtirën E Hadramaut Lindor në Jemen. Qytetërimi i tyre nuk ishte si qytetërimet e tjera në rajon. Nuk kishte mungesë të ujit dhe tokës pjellore në shtet, kështu që bujqësia ishte shumë e zhvilluar. Adits ishin të njohur për gjatësinë e tyre të gjatë, fizikën e fortë dhe forcën. Pasuria dhe pushteti i korruptuan Aditët. Sundimtarët e tyre ishin mizorë dhe të padrejtë ndaj bashkëfshatarëve të tyre dhe banorëve të shteteve fqinje, dhe injoranca e tyre u shfaq në paganizëm.


Profeti Hud alaikhissalam erdhi me një thirrje për monoteizëm. Profeti Hud Alaikhissalam, si fiset e tij, ishte i fortë, por ai përdori fuqinë e tij për të ekspozuar veset e shoqërisë. Aditët ishin arrogantë dhe nuk do të pranonin ta ndiqnin. Megjithatë, ai vazhdoi të ishte i zellshëm në misionin e tij: "O populli im! Kërkoji Falje Zotit tënd dhe pastaj pendohu Tek ai. Ai do t'ju dërgojë shi të bollshëm nga qielli dhe do të rrisë forcën tuaj.(Surja "Hood", vargu 52).

Hud (paqja qoftë mbi të) u përpoq të bindte fiset e tij se bindja Ndaj Allahut do të rriste më tej forcën, pasurinë dhe fuqinë e tyre. Sidoqoftë, arroganca e Aditëve nuk i lejoi ata të tregonin bindje Ndaj Allahut. Aditët argumentuan me Profetin Hood Alaikhissalam se pas vdekjes trupat e tyre do të kalbeshin, dhe Dita e Gjykimit ishte një trillim. Kështu, ata shpjeguan se në këtë jetë duhet të përpiqemi vetëm për akumulimin e pasurisë, fuqisë dhe prestigjit.

Kur Hood alaikhissalam filloi të ekspozojë mënyrën e tyre të jetës, ata e trajtuan atë me arrogancë. Aditët u mahnitën që bashkëfshatari i tyre, duke jetuar krah për krah me ta, mund të kishte pikëpamje diametralisht të kundërta për jetën. Të verbuar nga pasuria dhe luksi, ata e konsideronin Hood të çmendur, ashtu si shumë kombe para tyre i konsideronin profetët e tyre të çmendur. Kurani tregon se si paganët injorantë dhe arrogantë e mohuan Ditën e Gjykimit: "nuk ka asgjë tjetër përveç jetës sonë në këtë botë. Ne po vdesim dhe jetojmë, dhe nuk do të ringjallemi."(Surah al-Muminun, vargu 37).

Aditët i thanë Hood, " Oh Hood! Ju nuk na keni treguar një shenjë të qartë dhe ne nuk do të heqim dorë nga perënditë tona për hir të fjalëve tuaja. Ne nuk do të besojmë në ju. Mund të themi vetëm se një nga perënditë tona ju ka bërë padrejtësi."(Surah "Hood", vargjet 53-54). Dënimi i Allahut Është Hud alejhissalam iu drejtua Allahut dhe hoqi dorë nga populli i tij. Ai e dinte se dënimi i tij do të ishte i shpejtë dhe i rëndë. Thatësira është përhapur në tokën dikur pjellore dhe të pasur. Njerëzit po shikonin lart në qiell, duke shpresuar të shihnin të paktën disa shenja shiu. Njerëzit e Aadit u ndëshkuan, por ata nuk e kuptuan këtë dhe vazhduan të talleshin me profetin Alaikhissalam.

Dënimi I Aditëve

Dhe Pastaj Zoti i ndëshkoi ata me një dënim të tmerrshëm të pashmangshëm: një thatësirë e rëndë kapërceu të gjitha ato toka të mëdha pjellore në pronësi të njerëzve të fisit Të Ferrit. Kaluan shumë ditë pa shi, kullotat dhe livadhet që dikur ishin gjelbëruar këtu u shndërruan në tokë gurore dhe pa jetë. Si rezultat, të korrat vdiqën dhe kishte vetëm ujë të mjaftueshëm në puse në mënyrë që njerëzit të mos vdisnin nga etja. Më kot, Aditët iu drejtuan perëndive të tyre me lutje për t'i shpëtuar nga thatësira, me kërkesa për shi. Dhe kur panë që perënditë e tyre nuk iu përgjigjën lutjeve të tyre, Hood iu drejtua përsëri njerëzve. Ai u bëri thirrje fiseve të tij që T'i kërkonin falje Zotit, t'i drejtoheshin atij dhe më pas ai do të dërgonte shira shpëtues. Por si përgjigje, njerëzit e fisit vetëm e dëbuan Hood-in.

Pastaj Hud (paqja qoftë mbi të) shqiptoi fjalët e tij të fundit të këshillimit, të cilat janë dhënë në Kuran: "dhe nëse largoheni, atëherë, me të vërtetë, unë tashmë ju kam dhënë atë me të cilën ju jam dërguar. Dhe Zoti im do të sjellë një popull tjetër në vendin tuaj, dhe ju nuk mund t'i dëmtoni ata në asnjë mënyrë. Në të vërtetë, Zoti im është Ruajtësi i të gjitha gjërave."

Një nga ditët në vijim, në mëngjes, një re e madhe e zezë u shfaq në qiell mbi fshat – ajo u var aq kërcënuese mbi tokat e fisit sa e keqja u ndje qartë në pamjen e saj. Por Aditët u gëzuan për shfaqjen e kësaj reje, qeshën dhe uruan njëri-tjetrin se më në fund ishte shfaqur një re shiu, që do të thotë se perënditë kishin dëgjuar lutjet e tyre, dhe tani tokat e Aditëve do të shpëtoheshin nga thatësira. Në shenjë mirënjohjeje për shirat e parashikuar, njerëzit rrethuan perënditë e tyre prej guri dhe filluan t'u këndonin këngë lavdërimi. Disa njerëz nxituan në parcelat e tyre të tokës dhe filluan të kultivojnë në mënyrë aktive tokën, duke e mbjellë atë me fara, duke pritur së shpejti një stuhi shiu.

Reja po afrohej, duke sjellë vdekjen dhe shkatërrimin, dhe kur varej pikërisht mbi fshatin E Aditëve, fiset E Hood u mbështjellën në errësirë, filloi një uragan i fuqishëm, i cili fshiu dhe theu gjithçka në rrugën e tij, duke mbajtur rërë dhe duke e hedhur të përzier me gurë përballë njerëzve. Të plagosurit dhe të verbërit u përpoqën të gjenin të paktën një strehë, por një erë e ftohtë dhe shpuese i ndoqi kudo. Njerëzit po vdisnin në çdo hap, dhe vetëm mbetjet e mjerueshme të coptuara mbetën nga shtëpitë e tyre. Ata që kohët e fundit e kishin shpallur veten të pamposhtur dhe të fortë, tani ishin një pamje e mjerueshme. Edhe në shpella nuk kishte strehë nga kjo erë – ajo kapërceu njerëzit në pallatet prej guri, mori gjigantë dhe i çoi larg në qiell, pas së cilës i goditi me gjithë fuqinë e saj në tokë. Elementet u tërbuan për shtatë netë dhe tetë ditë, era u tërbua. Asnjë Adit pagan nuk mbeti gjallë. Vetëm Profeti Vetë Mbeti gjallë, si dhe ata pak që e ndoqën dhe besuan Në Allahun. Ky ishte fundi i historisë së qytetërimit të njerëzve të pathyeshëm Të Aditëve. Në tokat ku jetonin, kishte vetëm një shkretëtirë të shpërndarë me kufoma të copëtuara dhe mbetjet e bimëve dhe ndërtesave. Digat dhe kanalet ishin të mbuluara me rërë, dhe tokat pjellore u varrosën nën gurë. Pallatet dhe shtëpitë prej guri mbetën si dëshmi në kohën e një qytetërimi dikur të lulëzuar dhe të pasur për ndërtimin e të gjithë pasardhësve, të cilët që atëherë u kanë thënë të gjithë pasardhësve: "Njerëzit e fisit Të Ferrit dikur jetonin këtu, të mëdhenj dhe të fuqishëm ...".

Sa herë që një re e tmerrshme varej në qiell dhe një erë e fortë fillonte të frynte në gusts, Profeti Muhamed shqetësohej dhe shqetësohej. Shokët e tij i kushtuan vëmendje të veçantë kësaj dhe e pyetën pse ishte kështu. Gruaja e tij aisha një herë iu drejtua Profetit Muhamed me të njëjtën pyetje, duke tërhequr vëmendjen për faktin se shumica e njerëzve gëzohen me afrimin e një reje, duke pritur shiun e bekuar, dhe Vetë Profeti Muhamed i shikon retë me ankth.

Për këtë, Profeti I Të Plotfuqishmit iu përgjigj asaj se ishte reja që dikur u bë pararojë e dënimit të tmerrshëm të Allahut, të cilin ai e dërgoi mbi njerëzit E Hudës, dhe Aditët vdiqën një vdekje të dhimbshme.