Бедствия как средство приближения к Аллаху...

Disasters as a means of approaching Allah... / Allah'a yaklaşmanın bir yolu olarak felaketler... / Fatkeqësitë si mjet për t'iu afruar Allahut...

Имам Абу-ль-Фарадж ибн аль-Джаузи: «Я размышлял о бедствиях и их влиянии на верующего, и нашел мудрость в том, что бедствия приводят сердце к двери Господа. Бедствия вызывают мольбу, смирение и обращение к Аллаху. И чем сильнее становятся бедствия, тем сильнее мольба и стремление только лишь к Нему. И когда Он отводит бедствия, это побуждает сердце пребывать в благодарности. Если бы не бедствия, человек не знал бы ценность благоденствия»... «Сайд-уль-Хатыр».

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Каждый человек в своей жизни сталкивается с трудностями, убытками или эмоциональными переживаниями. Однако с точки зрения Ислама бедствия – это не просто испытания, а возможность укрепить связь с Аллахом и приблизиться к Нему. В момент благополучия человек склонен забывать о своём Создателе. Он погружается в заботы мирской жизни, радуется успехам, но редко задумывается о том, что все эти блага даны ему по милости Аллаха. Когда же на него обрушиваются испытания, он начинает осознавать свою слабость и беспомощность. Это заставляет его обращаться к Господу с мольбами и покаянием. Бедствия ведут сердце к двери милости Аллаха, напоминая о том, что только Он – Истинный Покровитель и Спаситель.

Когда человек сталкивается с трудностями, его сердце становится более смиренным, а его обращения к Аллаху — более искренними. В Коране сказано: «Когда же касается человека беда, он взывает к Нам, лёжа на боку своём или сидя, или стоя…». (10:12). В такие моменты человек осознаёт, что его сила ограничена, и начинает уповать только на Аллаха. Это проявление настоящего Таухида (единобожия), ведь он осознаёт, что никто, кроме Всевышнего, не может избавить его от бед.

Когда Аллах избавляет верующего от бедствия, его сердце наполняется благодарностью. Он начинает ценить то, что раньше казалось обыденным: здоровье, спокойствие, достаток, безопасность. Бедствия помогают человеку осознать истинную ценность благополучия. Как сказано в Коране: «За каждой тягостью наступает облегчение». (94:6). Этот аят напоминает нам, что испытания временны, но они учат нас быть благодарными за каждый миг спокойствия и счастья.

Испытания не только очищают верующего от грехов, но и закаляют его дух. Посланник Аллаха (мир ему и благословение) сказал: «Поистине, великие награды сопутствуют великим испытаниям. Поистине, когда Аллах любит народ, Он испытывает его. Кто доволен, тому – довольство (Аллаха), а кто гневается, тому – гнев (Аллаха)». (хадис передал ат-Тирмизи). Верующий, который с терпением и смирением переносит бедствия, удостаивается особой награды. Он становится ближе к Аллаху, его вера укрепляется, а сердце очищается.

В Коране Аллах говорит: «Мы непременно испытаем вас незначительным страхом, голодом, потерей имущества, людей и плодов. Обрадуй же терпеливых». (2:155). Этот аят напоминает нам, что испытания — это неотъемлемая часть жизни. Они могут принимать разные формы: болезни, потери, финансовые трудности, конфликты или даже внутренние сомнения. Однако их цель — не просто причинить страдания, а привести человека к осознанию своей зависимости от Аллаха, к смирению и искренности в мольбах.

Когда человек сталкивается с трудностями, его сердце естественным образом обращается к Творцу. В такие моменты он понимает, что все его усилия, планы и надежды могут рухнуть в одно мгновение, если на то не будет воли Аллаха. Это осознание приводит к смирению (таваккуль) и искренней мольбе (ду'а). Часто человек не понимает, почему с ним происходят те или иные испытания. Однако Аллах – Всезнающий и Мудрый, и во всём, что Он предопределяет, есть польза. Возможно, бедствие спасает человека от ещё большей беды или очищает его от грехов. В суре «аль-Бакара» сказано: «Возможно, вам не нравится что-то, а оно — благо для вас. И, возможно, вы любите что-то, а оно — зло для вас. Аллах знает, а вы не знаете». (2:216).

Бедствия напоминают нам о ценности благоденствия. Когда человек живет в комфорте и достатке, он часто забывает о том, что все это — милость Аллаха. Он начинает воспринимать блага как нечто само собой разумеющееся. Однако трудности и потери помогают осознать, насколько ценны здоровье, семья, мир и спокойствие. Бедствия – это испытание, но также и милость. Они помогают верующему укрепить связь с Аллахом, научиться искренне взывать к Нему, стать благодарным и осознанным. Они напоминают о временности мирской жизни и готовят нас к Вечности. 

Бедствия — это не наказание, а милость и испытание от Аллаха. Они учат нас смирению, искренности в мольбах и благодарности. Они напоминают о нашей зависимости от Творца и помогают осознать ценность благ, которые мы часто принимаем как должное. Для мусульманина важно понимать, что бедствия — это не конец, а начало нового этапа в его духовном пути. Они очищают сердце, укрепляют веру и приближают к Аллаху. И когда трудности проходят, сердце верующего наполняется благодарностью, зная, что за каждым испытанием следует облегчение, а за каждой тьмой — свет.

Бедствия, хотя и кажутся негативными явлениями, на самом деле являются средством приближения к Аллаху. Они пробуждают в человеке чувство смирения, побуждают его к мольбе и делают его более благодарным за блага, которые он получает. Через испытания человек обретает опыт и мудрость, позволяющие ему лучше понимать мир и место в нем самого себя. Поэтому мусульманин должен встречать бедствия с терпением и верой, зная, что каждое испытание — это возможность для духовного роста и приближения к Творцу.

Пусть Аллах дарует нам мудрость, чтобы принимать испытания с терпением, и благодарность, чтобы ценить каждое благо, которое Он нам дарует. Пусть Аллах сделает нас терпеливыми в испытаниях, благодарными в радости и стойкими на Его пути. Аминь!

Disasters as a means of approaching Allah...

Imam Abu'l-Faraj ibn al-Jawzi: "I have been thinking about disasters and their impact on the believer, and I have found wisdom in the fact that disasters bring the heart to the door of the Lord. Disasters cause supplication, humility, and turning to Allah. And the stronger the disasters become, the stronger the plea and desire for Him alone. And when He takes away calamities, it encourages the heart to be grateful. If it were not for disasters, man would not know the value of prosperity"... "Sayd-ul-Khatir".

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

Every person in their life is faced with difficulties, losses or emotional experiences. However, from the point of view of Islam, disasters are not just trials, but an opportunity to strengthen the connection with Allah and get closer to Him. In a moment of well-being, a person tends to forget about his Creator. He immerses himself in the cares of worldly life, rejoices at his successes, but rarely thinks about the fact that all these benefits were given to him by the grace of Allah. When trials come upon him, he begins to realize his weakness and helplessness. This makes him turn to the Lord with supplications and repentance. Disasters lead the heart to the door of Allah's mercy, reminding us that only He is the True Protector and Savior.

When a person is faced with difficulties, his heart becomes more humble, and his appeals to Allah become more sincere. The Quran says: "When trouble touches a person, he calls out to Us, lying on his side, or sitting, or standing...". (10:12). At such moments, a person realizes that his power is limited, and begins to rely only on Allah. This is a manifestation of true Tawhid (monotheism), because he realizes that no one but the Almighty can save him from troubles.

When Allah delivers a believer from calamity, his heart is filled with gratitude. He begins to appreciate what previously seemed ordinary: health, peace, prosperity, security. Disasters help people realize the true value of well-being. As it says in the Quran: "Behind every burden comes relief." (94:6). This verse reminds us that trials are temporary, but they teach us to be grateful for every moment of peace and happiness.

Trials not only cleanse a believer from his sins, but also harden his spirit. The Messenger of Allah (peace and blessings of Allaah be upon him) said: "Indeed, great rewards accompany great trials. Indeed, when Allah loves a nation, He tests it. Whoever is pleased, to him is the pleasure (of Allah), and whoever is angry, to him is the wrath (of Allah)." (the hadith was narrated by at-Tirmidhi). A believer who endures adversity with patience and humility receives a special reward. He gets closer to Allah, his faith is strengthened, and his heart is cleansed.

In the Qur'an, Allah says: "We will certainly test you with minor fear, hunger, loss of property, people and fruits. Please the patient." (2:155). This verse reminds us that trials are an integral part of life. They can take many forms: illnesses, losses, financial difficulties, conflicts, or even inner doubts. However, their goal is not just to cause suffering, but to lead a person to realize their dependence on Allah, to humility and sincerity in prayer.

When a person is faced with difficulties, his heart naturally turns to the Creator. At such moments, he realizes that all his efforts, plans and hopes can collapse in an instant if it is not the will of Allah. This realization leads to humility (tawakkul) and sincere supplication (du'a). Often a person does not understand why certain trials are happening to him. However, Allah is All–knowing and Wise, and there is benefit in everything that He ordains. Perhaps a calamity saves a person from an even greater calamity or cleanses him of his sins. Surah al-Baqara says: "Maybe you don't like something, but it's good for you. And maybe you love something, and it's evil for you. Allah knows, but you do not know." (2:216).

Disasters remind us of the value of prosperity. When a person lives in comfort and prosperity, he often forgets that all this is the grace of Allah. He begins to take benefits for granted. However, difficulties and losses help to realize how valuable health, family, peace and tranquility are. Disasters are a test, but also a mercy. They help a believer to strengthen his connection with Allah, learn to sincerely call out to Him, and become grateful and aware. They remind us of the transience of worldly life and prepare us for Eternity.

Disasters are not a punishment, but a mercy and a test from Allah. They teach us humility, sincerity in prayer, and gratitude. They remind us of our dependence on the Creator and help us realize the value of goods that we often take for granted. It is important for a Muslim to understand that disasters are not the end, but the beginning of a new stage in his spiritual path. They purify the heart, strengthen faith and bring us closer to Allah. And when difficulties pass, the believer's heart is filled with gratitude, knowing that every trial is followed by relief, and every darkness is followed by light.

Disasters, although they seem to be negative phenomena, are actually a means of approaching Allah. They awaken a sense of humility in a person, encourage him to pray and make him more grateful for the benefits he receives. Through trials, a person gains experience and wisdom that allow him to better understand the world and his place in it. Therefore, a Muslim should face adversity with patience and faith, knowing that every trial is an opportunity for spiritual growth and closer to the Creator.

May Allah grant us the wisdom to accept trials with patience, and gratitude to appreciate every benefit He bestows on us. May Allah make us patient in trials, grateful in joy, and steadfast in His path. Amen to that!

Allah'a yaklaşmanın bir yolu olarak felaketler...

İmam Ebu-l-Faraj ibn el-Cevzi: "Felaketler ve bunların mümin üzerindeki etkileri üzerine düşünmüştüm ve felaketlerin kalbi Rab'bin kapısına getirmesi konusunda bilgelik buldum. Felaketler, yalvarmaya, alçakgönüllülüğe ve Allah'a yönelmeye neden olur. Ve felaketler ne kadar güçlenirse, yalvarma ve arzu o kadar güçlenir ki, yalnızca O'na yönelir. Ve felaketleri ortadan kaldırdığında, bu kalbi minnettar olmaya teşvik eder. Eğer felaketler olmasaydı, insan refahın değerini bilemezdi.".. "Yan-ül-Khatir"»

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Hayatındaki her insan zorluklar, kayıplar veya duygusal deneyimlerle karşı karşıyadır. Ancak İslam açısından felaketler sadece denemeler değil, Allah'la bağını güçlendirmek ve O'na yaklaşmak için bir fırsattır. Bir refah anında, bir kişi yaratıcısını unutmaya meyillidir. O, dünya hayatının endişelerine kapılır, başarılara sevinir, ancak tüm bu faydaların Allah'ın lütfuyla kendisine verildiğini nadiren düşünür. Üzerine çile vurulduğunda, zayıflığını ve çaresizliğini fark etmeye başlar. Bu, onu Rab'be yalvararak ve tövbe ederek çağırmaya zorlar. Felaketler, kalbi Allah'ın rahmetinin kapısına götürür ve gerçek Dostun ve Kurtarıcının O olduğunu hatırlatır.

Bir insan zorluklarla karşılaştığında kalbi daha alçakgönüllü hale gelir ve Allah'a yönelimleri daha samimidir. Kuran şöyle der: "Bir insana bir sıkıntı dokunduğunda, yan yatarak ya oturarak ya da ayakta durarak bize yalvarır ...». (10:12). Böyle anlarda insan gücünün sınırlı olduğunun farkındadır ve yalnızca Allah'a güvenmeye başlar. Bu, gerçek Tevhid'in (tektanrıcılığın) tezahürüdür, çünkü o, Yüce Allah'tan başka kimsenin onu sıkıntılarından kurtaramayacağını fark eder.

Allah, müminin sıkıntısını giderdiği zaman kalbi şükranla dolup taşar. Eskiden sıradan görünen şeyleri takdir etmeye başlar: sağlık, sakinlik, refah, güvenlik. Felaketler, bir kişinin refahın gerçek değerini anlamasına yardımcı olur. Kuran'da da belirtildiği gibi: »Her zorluğun arkasında bir rahatlama vardır." (94:6). Bu ayet bize denemelerin geçici olduğunu hatırlatıyor, ancak bize her sakinlik ve mutluluk anı için minnettar olmayı öğretiyorlar.

Denemeler sadece inananı günahlarından arındırmakla kalmaz, aynı zamanda ruhunu da sertleştirir. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle dedi: «Şüphesiz büyük mükafatlar, büyük imtihanlara eşlik eder. Allah, bir toplumu sevdiğinde, onu dener. Razı olan, onun rızasıdır, kızan ise onun gazabıdır.» (Hadis, Tirmizi'ye rivayet etmiştir). Sabır ve alçakgönüllülükle sıkıntıya katlanan mümine özel bir mükafat verilir. O, Allah'a yaklaşır, inancı güçlenir, kalbi arındırılır.

Allah Kuran'da şöyle der: "Sizi mutlaka küçük bir korkuyla, açlıkla, mal, can ve meyvenin kaybıyla sınayacağız. Artık sabredenlere müjdele!» (2:155). Bu ayet bize denemelerin yaşamın ayrılmaz bir parçası olduğunu hatırlatıyor. Bunlar birçok biçimde olabilir: hastalıklar, kayıplar, mali zorluklar, çatışmalar ve hatta iç şüpheler. Ancak amaçları sadece sefalete neden olmak değil, insanı Allah'a olan bağımlılığının farkına varmaya, yalvarırken alçakgönüllülüğe ve samimiyete götürmektir.

Bir insan zorluklarla karşılaştığında, kalbi doğal olarak Yaradan'a döner. Böyle anlarda, Allah'ın iradesi olmasaydı, tüm çabalarının, planlarının ve umutlarının bir anda çökebileceğini anlar. Bu farkındalık alçakgönüllülüğe (tavakkul) ve içten duaya (du'a) yol açar. Çoğu zaman, bir kişi neden belirli denemelerin başına geldiğini anlamaz. Oysa Allah her şeyi bilendir, Hüküm ve Hikmet sahibidir ve öngördüğü her şeyde bir fayda vardır. Belki sıkıntı insanı daha da büyük sıkıntılardan kurtarır ya da günahlarından arındırır. Bakara suresi şöyle der: "Belki bir şeyi sevmiyorsunuz, ama bu sizin için hayırlıdır. Ve belki bir şeyi seviyorsunuz ve bu sizin için kötüdür. Allah bilir, siz bilmezsiniz." (2:216).

Felaketler bize refahın değerini hatırlatır. Bir insan rahat ve refah içinde yaşadığında, çoğu zaman bunların hepsinin Allah'ın rahmeti olduğunu unutur. İyilikleri elbette kabul etmeye başlar. Ancak zorluklar ve kayıplar, sağlık, aile, huzur ve sükunetin ne kadar değerli olduğunun farkına varmaya yardımcı olur. Felaketler bir imtihandır, ama aynı zamanda bir lütuftur. Müminlere Allah'la bağlarını güçlendirmeleri, O'na içtenlikle yalvarmayı öğrenmeleri, şükredip farkında olmaları için yardım ederler. Dünya hayatının zamansallığını anarlar ve bizi Sonsuzluğa hazırlarlar.

Felaketler azap değildir, Allah'ın katından bir rahmet ve imtihandır. Bize alçakgönüllülüğü, dualarda samimiyeti ve şükranları öğretiyorlar. Yaradan'a olan bağımlılığımızı hatırlatırlar ve çoğu zaman hafife aldığımız malların değerini anlamamıza yardımcı olurlar. Bir Müslümanın felaketlerin son değil, manevi yolunda yeni bir aşamanın başlangıcı olduğunu anlaması önemlidir. Onlar kalbi temizlerler, imanı güçlendirirler ve Allah'a yaklaştırırlar. Zorluklar ortadan kalktığında, inananın kalbi şükranla dolup taşar, her denemenin ardından bir rahatlama, her karanlığın ardından bir ışık geldiğini bilir.

Felaketler, olumsuz fenomenler gibi görünse de, aslında Allah'a yaklaşmanın bir yoludur. İnsanda alçakgönüllülük duygusu uyandırırlar, onu yalvarmaya teşvik ederler ve aldığı iyilikler için onu daha minnettar kılarlar. Denemeler yoluyla insan, dünyayı ve içindeki yerini daha iyi anlamasını sağlayan deneyim ve bilgelik kazanır. Bu nedenle Müslüman, her denemenin ruhsal gelişim ve Yaradan'a yaklaşma için bir fırsat olduğunu bilerek, felaketleri sabır ve inançla karşılamalıdır.

Allah, bize verdiği her iyiliğe değer verebilmek için, denemeleri sabırla kabul etmemiz için bize hikmet, şükranlarımızı versin. Allah bizi imtihanlara sabredsin, sevincine şükretsin ve yolunda sebat etsin. Amen!

Fatkeqësitë si mjet për t'iu afruar Allahut...

Imam Abu'l-Faraj ibn El-Xhavzi: "unë kam menduar për fatkeqësitë dhe ndikimin e tyre tek besimtari, dhe kam gjetur dituri në faktin se fatkeqësitë e sjellin zemrën në derën e Zotit. Fatkeqësitë shkaktojnë lutje, përulje dhe kthim Te Allahu. Dhe sa më të forta të bëhen fatkeqësitë, aq më e fortë është lutja dhe dëshira vetëm për të. Dhe Kur ai heq fatkeqësitë, ajo inkurajon zemrën të jetë mirënjohëse. Nëse nuk do të ishte për fatkeqësi, njeriu nuk do ta dinte vlerën e prosperitetit"... "Sayd-ul-Khatir".

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Çdo person në jetën e tij përballet me vështirësi, humbje ose përvoja emocionale. Sidoqoftë, nga pikëpamja E Islamit, fatkeqësitë nuk janë vetëm sprova, por një mundësi për të forcuar lidhjen me Allahun dhe për t'iu afruar atij. Në një moment të mirëqenies, një person tenton të harrojë Krijuesin e tij. Ai zhytet në përkujdesjet e jetës së kësaj bote, gëzohet për sukseset e tij, por rrallë mendon për faktin se të gjitha këto përfitime i janë dhënë me hirin e Allahut. Kur i vijnë sprovat, ai fillon të kuptojë dobësinë dhe pafuqinë e tij. Kjo e bën atë t'i drejtohet Zotit me lutje dhe pendim. Fatkeqësitë e çojnë zemrën në derën e mëshirës së Allahut, duke na kujtuar se vetëm ai është Mbrojtësi dhe Shpëtimtari i vërtetë.

Kur një person përballet me vështirësi, zemra e tij bëhet më e përulur dhe thirrjet e tij Ndaj Allahut bëhen më të sinqerta. Kurani thotë: "kur telashet prekin një person, ai na thërret, i shtrirë në krah, ose i ulur, ose në këmbë...". (10:12). Në momente të tilla, një person e kupton se fuqia e tij është e kufizuar dhe fillon të mbështetet vetëm te Allahu. Ky është një manifestim i Tauhidit të vërtetë (monoteizmit), sepse ai e kupton se askush përveç Të Plotfuqishmit nuk mund ta shpëtojë atë nga telashet.

Kur Allahu e çliron një besimtar nga fatkeqësia, zemra e tij është e mbushur me mirënjohje. Ai fillon të vlerësojë atë që më parë dukej e zakonshme: shëndetin, paqen, prosperitetin, sigurinë. Fatkeqësitë i ndihmojnë njerëzit të kuptojnë vlerën e vërtetë të mirëqenies. Siç thotë Në Kuran: "Pas çdo barre vjen lehtësimi." (94:6). Ky ajet na kujton se sprovat janë të përkohshme, por ato na mësojnë të jemi mirënjohës për çdo moment paqeje dhe lumturie.

Sprovat jo vetëm që pastrojnë një besimtar nga mëkatet e tij, por edhe e ngurtësojnë shpirtin e tij. I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të) ka thënë: "Me të vërtetë, shpërblimet e mëdha shoqërojnë sprovat e mëdha. Vërtet, Kur Allahu e do një komb, ai e sprovon atë. Kush është i kënaqur, për të është kënaqësia (e Allahut), dhe kush është i zemëruar, për të është zemërimi (i Allahut)."(hadithi është transmetuar nga at-Tirmidhi). Një besimtar që i duron fatkeqësitë me durim dhe përulësi merr një shpërblim të veçantë. Ai i afrohet Allahut, besimi i tij forcohet dhe zemra e tij pastrohet.

Në Kur'an, Allahu thotë: "ne me siguri do t'ju sprovojmë me frikë të vogël, uri, humbje të pasurisë, njerëzve dhe frutave. Ju lutemi pacientit." (2:155). Ky ajet na kujton se sprovat janë pjesë përbërëse e jetës. Ato mund të marrin shumë forma: sëmundje, humbje, vështirësi financiare, konflikte, apo edhe dyshime të brendshme. Sidoqoftë, qëllimi i tyre nuk është vetëm të shkaktojnë vuajtje, por ta çojnë një person të kuptojë varësinë e tyre nga Allahu, nga përulësia dhe sinqeriteti në lutje.

Kur një person përballet me vështirësi, zemra e tij natyrshëm i drejtohet Krijuesit. Në momente të tilla, ai e kupton se të gjitha përpjekjet, planet dhe shpresat e tij mund të shemben në një çast nëse nuk është vullneti i Allahut. Ky realizim çon në përulësi (tawakkul) dhe lutje të sinqertë (du'a). Shpesh një person nuk e kupton pse po i ndodhin sprova të caktuara. Mirëpo, Allahu është I Gjithëdijshëm dhe I Urtë, dhe ka dobi në çdo gjë që ai e sprovon. Ndoshta një fatkeqësi e shpëton një person nga një fatkeqësi edhe më e madhe ose e pastron atë nga mëkatet e tij. Sureja el-Baqara thotë: "Ndoshta nuk ju pëlqen diçka, por është mirë për ju. Dhe ndoshta ju doni diçka, dhe është e keqe për ju. Allahu e di, por ju nuk e dini." (2:216).

Fatkeqësitë na kujtojnë vlerën e prosperitetit. Kur një person jeton në rehati dhe prosperitet, ai shpesh harron se e gjithë kjo është hiri i Allahut. Ai fillon të marrë përfitime si të mirëqena. Sidoqoftë, vështirësitë dhe humbjet ndihmojnë për të kuptuar se sa të vlefshëm janë shëndeti, familja, paqja dhe qetësia. Fatkeqësitë janë një provë, por edhe një mëshirë. Ato ndihmojnë një besimtar të forcojë lidhjen e tij me Allahun, të mësojë t'i thërrasë sinqerisht Atij dhe të bëhet mirënjohës dhe i vetëdijshëm. Ata na kujtojnë kalueshmërinë e jetës së kësaj bote dhe na përgatisin Për Përjetësinë.

Fatkeqësitë nuk janë dënim, por mëshirë dhe provë nga Allahu. Ata na mësojnë përulësinë, sinqeritetin në lutje dhe mirënjohjen. Ata na kujtojnë varësinë tonë nga Krijuesi dhe na ndihmojnë të kuptojmë vlerën e mallrave që shpesh i marrim si të mirëqena. Importantshtë e rëndësishme që Një Mysliman të kuptojë se fatkeqësitë nuk janë fundi, por fillimi i një faze të re në rrugën e tij shpirtërore. Ata pastrojnë zemrën, forcojnë besimin dhe na afrojnë Me Allahun. Dhe kur vështirësitë kalojnë, zemra e besimtarit mbushet me mirënjohje, duke e ditur se çdo sprovë pasohet nga lehtësimi dhe çdo errësirë pasohet nga drita.

Fatkeqësitë, edhe pse duken si dukuri negative, në të vërtetë janë mjet për t'iu afruar Allahut. Ata zgjojnë një ndjenjë përulësie tek një person, e inkurajojnë atë të lutet dhe e bëjnë atë më mirënjohës për përfitimet që merr. Përmes sprovave, një person fiton përvojë dhe mençuri që e lejojnë atë të kuptojë më mirë botën dhe vendin e tij në të. Prandaj, Një Musliman duhet të përballet me fatkeqësi me durim dhe besim, duke e ditur se çdo sprovë është një mundësi për rritje shpirtërore dhe më afër Krijuesit.

Allahu na dhëntë diturinë për të pranuar sprovat me durim, dhe mirënjohje për të vlerësuar çdo përfitim që ai na dhuron. Allahu na bëftë të durueshëm në sprova, mirënjohës në gëzim dhe të palëkundur në rrugën e tij. Amen për këtë!