Аллах повелел Своим рабам быть преданными...

Allah has commanded His slaves to be faithful... / Allah kullarına sadık kalmalarını emretmiştir... / Allahu i ka urdhëruar shërbëtorët e tij të jenë besnikë...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

"Оставайтесь ханифами (единобожниками) и не приобщайте к Нему сотоварищей. А кто приобщает сотоварищей к Аллаху, тот словно падает с неба: птицы подхватят его или же ветер забросит его в далёкое место". Сура 22 "аль-Хадж", аят 31.

Аллах повелел Своим рабам быть преданными Ему, стремиться к Нему, поклоняться Ему и отворачиваться от поклонения ложным богам. А всякий, кто поклоняется ложным богам, тот словно упал с неба. Либо птицы подхватят его на лету, либо ветер занесет его в очень далекое место. Таков удел многобожников. Истинная вера подобна высоким и оберегаемым небесам. А отказ от истинной веры подобен падению с небес, потому что неверующий обрекает себя на трудности и несчастья. Стоит чему-либо упасть с неба, как птицы подхватывают это на лету и разрывают в клочья. 

Такая же участь постигает многобожников, которые не хотят ухватиться за правую веру и достаются дьяволам, которые подхватывают их со всех сторон и разрывают на части, лишая их не только веры, но и преуспеяния в мирской жизни. А может случиться и так, что сильный ветер поднимет падающего человека высоко в небо, и когда его органы уже будут разорваны, он упадет наземь в очень далеком месте.

Здесь содержится глубокий смысл, связанный с верой, преданностью и последствиями неверия. Давайте разберем его подробнее:

Преданность Господу: В начале говорится о том, что Аллах повелел своим рабам быть преданными Ему. Это подчеркивает важность единобожия (таухид) в исламе, где поклонение должно быть направлено только к одному Богу, без участия ложных богов.

Поклонение ложным богам: Сравнение поклонения ложным богам с падением с неба указывает на серьезные последствия неверия. Падение с неба символизирует потерю высоты, благодати и защиты, которые дает истинная вера. Ложные боги не могут обеспечить истинного блага и защиты.

Участь многобожников: Описание участи многобожников как падения, которое подхватывают птицы или уносят ветры, символизирует уязвимость и беспомощность тех, кто отвернулся от истинной веры. Это также может указывать на то, что такие люди становятся жертвами дьявольских искушений и манипуляций.

Трудности и несчастья: Упоминание о том, что неверующий обрекает себя на трудности и несчастья, подчеркивает, что отказ от веры ведет к духовным и материальным страданиям. Это может быть интерпретировано как предупреждение о том, что жизнь без веры полна испытаний и лишений.

Символика падения: Падение с неба и разрывание на части может символизировать не только физическую, но и духовную гибель. Это метафора того, как неверие может разрушить личность, лишить ее внутреннего мира и гармонии.

Сильный ветер: Упоминание о сильном ветре, который поднимает падающего человека, может символизировать временные успехи или иллюзии, которые могут обмануть неверующего. Однако в конечном итоге, даже если они достигают высоких позиций, они все равно падут и столкнутся с последствиями своих действий.

В целом, здесь подчеркивается важность истинной веры и преданности Аллаху, а также предостерегает от последствий неверия и поклонения ложным богам. Он призывает к размышлениям о духовной безопасности и необходимости следовать правильному пути...

Allah has commanded His slaves to be faithful...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whoever Allah guides on a straight path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

"Remain hanifs (monotheists) and do not associate companions with Him. And whoever associates with Allah, it is as if he falls from the sky: the birds will pick him up or the wind will throw him to a distant place." Surah 22 "al-Hajj", verse 31.

Allah has commanded His servants to be devoted to Him, to strive for Him, to worship Him and to turn away from the worship of false gods. And anyone who worships false gods seems to have fallen from the sky. Either the birds will pick him up on the fly, or the wind will carry him to a very far place. This is the lot of the polytheists. True faith is like a high and guarded heaven. And renouncing the true faith is like falling from heaven, because an unbeliever condemns himself to difficulties and misfortunes. As soon as something falls from the sky, the birds pick it up on the fly and tear it to shreds.

The same fate befalls polytheists who do not want to grasp the right faith and fall to the devils, who pick them up from all sides and tear them apart, depriving them not only of faith, but also of success in worldly life. Or it may happen that a strong wind will lift a falling person high into the sky, and when his organs are already torn, he will fall to the ground in a very far place.

It contains a deep meaning related to faith, devotion and the consequences of unbelief. Let's look at it in more detail:

Devotion to the Lord: In the beginning it is said that Allah commanded His servants to be devoted to Him. This highlights the importance of monotheism (tawhid) in Islam, where worship should be directed only to one God, without the participation of false gods.

Worshipping False Gods: Comparing worshipping false gods to falling from the sky indicates the serious consequences of unbelief. Falling from the sky symbolizes the loss of height, grace and protection that true faith gives. False gods cannot provide true welfare and protection.

The fate of the polytheists: The description of the fate of the polytheists as a fall that is picked up by birds or carried away by the winds symbolizes the vulnerability and helplessness of those who have turned away from the true faith. It may also indicate that such people become victims of diabolical temptations and manipulations.

Difficulties and misfortunes: The mention that an unbeliever condemns himself to difficulties and misfortunes emphasizes that renunciation of faith leads to spiritual and material suffering. This can be interpreted as a warning that life without faith is full of trials and hardships.

Symbolism of the fall: Falling from the sky and being torn apart can symbolize not only physical, but also spiritual death. This is a metaphor for how disbelief can destroy a person, deprive her of inner peace and harmony.

Strong wind: The mention of a strong wind that lifts a falling person can symbolize temporary successes or illusions that can deceive an unbeliever. However, in the end, even if they reach high positions, they will still fall and face the consequences of their actions.

In general, it emphasizes the importance of true faith and devotion to Allah, and warns against the consequences of disbelief and worship of false gods. He calls for reflection on spiritual security and the need to follow the right path...

Allah kullarına sadık kalmalarını emretmiştir...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

"Hanif (ortak koşanlar) olarak kalın ve O'na ortak koşmayın. Kim Allah'a ortak koşarsa, sanki gökten düşüyormuş gibi, kuşlar onu alır, yoksa rüzgar onu uzak bir yere fırlatır." 22. Hac Suresi, 31. ayet.

Allah kullarına sadık kalmalarını, O'na çabalamalarını, O'na ibadet etmelerini ve yalancı tanrılara tapmaktan yüz çevirmelerini emretmiştir. Kim sahte tanrılara taparsa sanki gökten düşmüş gibiydi. Ya kuşlar onu anında alacak ya da rüzgar onu çok uzak bir yere taşıyacak. İşte müşriklerin rızkı budur. Gerçek inanç, yüksek ve korunaklı gökler gibidir. Gerçek imandan vazgeçmek, gökten düşmek gibidir, çünkü kafir kendini zorluklara ve talihsizliklere mahkum eder. Kuşlar onu anında alıp parçalara ayırırken gökten bir şeye düşmeye değer.

Aynı durum, doğru imana kapılmak istemeyen, onları her taraftan alıp parçalayan, onları sadece imandan değil, dünya hayatında da kurtuluştan mahrum bırakan şeytanlara düşen müşriklerin de başına gelir. Ya da şiddetli bir rüzgar düşen bir insanı gökyüzüne kaldıracak ve organları çoktan kopmuş olduğunda çok uzak bir yere yere düşebilir.

İnanç, bağlılık ve inançsızlığın sonuçlarıyla bağlantılı derin bir anlam içerir. Hadi daha ayrıntılı olarak inceleyelim:

Rab'be bağlılık: Başlangıçta, Allah'ın kullarına O'na sadık kalmalarını emrettiğini söyler. Bu, ibadetin sahte tanrıların katılımı olmaksızın yalnızca bir Tanrı'ya yönlendirilmesi gereken İslam'da tektanrıcılığın (tevhid) önemini vurgular.

Sahte tanrılara ibadet: Sahte tanrılara ibadetin gökten düşmekle karşılaştırılması, inançsızlığın ciddi sonuçlarına işaret eder. Gökten düşmek, gerçek inancın verdiği yükseklik, lütuf ve koruma kaybını sembolize eder. Sahte tanrılar gerçek iyiliği ve korumayı sağlayamazlar.

Müşriklerin kaderi: Müşriklerin kaderinin, kuşların kaptığı veya rüzgarların savurduğu bir düşüş olarak tanımlanması, gerçek imana sırtını dönenlerin kırılganlığını ve çaresizliğini simgelemektedir. Bu aynı zamanda bu tür insanların şeytani ayartmaların ve manipülasyonların kurbanı olduklarını da gösterebilir.

Zorluklar ve Talihsizlikler: İnanmayanların kendisini zorluklara ve talihsizliklere mahkum ettiğine dair söz, inancından vazgeçmenin manevi ve maddi ıstıraba yol açtığını vurgular. Bu, inançsız yaşamın denemeler ve zorluklarla dolu olduğuna dair bir uyarı olarak yorumlanabilir.

Düşüşün sembolizmi: Gökten düşmek ve parçalanmak sadece fiziksel değil, aynı zamanda ruhsal ölümü de sembolize edebilir. Bu, inançsızlığın bir kişiyi nasıl yok edebileceğinin, onu iç huzurundan ve uyumundan mahrum bırakabileceğinin bir metaforudur.

Kuvvetli rüzgar: Düşen bir kişiyi yükselten kuvvetli bir rüzgardan söz etmek, inanmayanları aldatabilecek geçici başarıları veya yanılsamaları sembolize edebilir. Ancak nihayetinde yüksek mevkilere ulaşsalar bile yine de düşecekler ve eylemlerinin sonuçlarıyla karşı karşıya kalacaklar.

Genel olarak, burada gerçek imanın ve Allah'a bağlılığın önemi vurgulanmakta, aynı zamanda inkar etmenin ve sahte tanrılara tapınmanın sonuçlarına karşı uyarılmaktadır. Manevi güvenlik ve doğru yolu takip etme ihtiyacı üzerine düşünmeye çağırıyor...

Allahu i ka urdhëruar shërbëtorët e tij të jenë

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në një rrugë të drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

"Mbeten hanifet (monoteistët) dhe nuk i shoqërojnë shokët me të. E kush shoqërohet me Allahun, është sikur të bjerë nga qielli: zogjtë do ta marrin ose era do ta hedhë në një vend të largët."Surja 22" El-Hajj", vargu 31.

Allahu i ka urdhëruar shërbëtorët e tij që të jenë të përkushtuar Ndaj tij, të përpiqen për të, ta adhurojnë atë dhe të largohen nga adhurimi i perëndive të rreme. Dhe kushdo që adhuron perëndi të rremë duket se ka rënë nga qielli. Ose zogjtë do ta marrin atë në fluturim, ose era do ta çojë në një vend shumë të largët. Ky është fati i politeistëve. Besimi i vërtetë është si një qiell i lartë dhe i ruajtur. Dhe heqja dorë nga besimi i vërtetë është si të biesh nga qielli, sepse një jobesimtar e dënon veten me vështirësi dhe fatkeqësi. Sapo diçka bie nga qielli, zogjtë e marrin atë në fluturim dhe e copëtojnë.

I njëjti fat u bie politeistëve që nuk duan të kuptojnë besimin e duhur dhe u bien djajve, të cilët i marrin nga të gjitha anët dhe i copëtojnë, duke i privuar jo vetëm nga besimi, por edhe nga suksesi në jetën e kësaj bote. Ose mund të ndodhë që një erë e fortë të ngrejë një person që bie lart në qiell, dhe kur organet e tij tashmë janë shqyer, ai do të bjerë në tokë në një vend shumë të largët.

Ai përmban një kuptim të thellë që lidhet me besimin, përkushtimin dhe pasojat e mosbesimit. Le ta shohim më në detaje:

Devotshmëria Ndaj Zotit: në fillim thuhet se Allahu i urdhëroi shërbëtorët e tij që të jenë të përkushtuar Ndaj tij. Kjo thekson rëndësinë e monoteizmit (tawhid) në Islam, ku adhurimi duhet t'i drejtohet vetëm një Zoti, pa pjesëmarrjen e perëndive të rreme.

Adhurimi I Perëndive Të Rreme: Krahasimi i adhurimit të perëndive të rreme me rënien nga qielli tregon pasojat serioze të mosbesimit. Rënia nga qielli simbolizon humbjen e lartësisë, hirit dhe mbrojtjes që jep besimi i vërtetë. Zotat e rremë nuk mund të sigurojnë mirëqenie dhe mbrojtje të vërtetë.

Fati i politeistëve: përshkrimi i fatit të politeistëve si një rënie që merret nga zogjtë ose merret nga erërat simbolizon cenueshmërinë dhe pafuqinë e atyre që janë larguar nga besimi i vërtetë. Mund të tregojë gjithashtu se njerëz të tillë bëhen viktima të tundimeve dhe manipulimeve djallëzore.

Vështirësitë dhe fatkeqësitë: përmendja se një jobesimtar e dënon veten me vështirësi dhe fatkeqësi thekson se heqja dorë nga besimi çon në vuajtje shpirtërore dhe materiale. Kjo mund të interpretohet si një paralajmërim se jeta pa besim është plot sprova dhe vështirësi.

Simbolika e rënies: Rënia nga qielli dhe copëtimi mund të simbolizojë jo vetëm vdekjen fizike, por edhe shpirtërore. Kjo është një metaforë se si mosbesimi mund të shkatërrojë një person, ta privojë atë nga paqja dhe harmonia e brendshme.

Erë e fortë: përmendja e një ere të fortë që ngre një person në rënie mund të simbolizojë suksese ose iluzione të përkohshme që mund të mashtrojnë një jobesimtar. Sidoqoftë, në fund, edhe nëse arrijnë pozicione të larta, ata përsëri do të bien dhe do të përballen me pasojat e veprimeve të tyre.

Në përgjithësi, ajo thekson rëndësinë e besimit të vërtetë dhe përkushtimit Ndaj Allahut, dhe paralajmëron kundër pasojave të mosbesimit dhe adhurimit të perëndive të rreme. Ai bën thirrje për reflektim mbi sigurinë shpirtërore dhe nevojën për të ndjekur rrugën e duhur...