51 год назад: Израиль сбивает ливийский пассажирский самолет, убив 108 человек...
Фото самолета Boeing 727 «Ливийских арабских авиалиний» в лондонском аэропорту Хитроу, позже сбитого Израилем / Photo of the Libyan Arab Airlines Boeing 727 at London Heathrow Airport, later shot down by Israel / Foto E Boeing 727 Të Libian Arab Airlines Në Aeroportin Heathrow Të Londrës, më vonë e rrëzuar Nga Izraeli
In 1978 or 79, the Israelis shot down a Libyan civilian plane (the plane was shot down in February 1973) because it violated Israeli airspace.
President, Nixon sent a wire to Gaddafi (Libya) and Sadat (Egypt) as apologizing for this incident. There was no talk about it going into the United Nations. The the, International Pilots Associations had their meeting. There was a 102, nations that voted to condemn Israel and the and four that voted not to, and the American representative abstained.
Why? Because there was we couldn't create an enemy there. But when the Soviets shoot down an airline or the same situation, we rise in moral outrage against this act. What is is the difference? Because it's it's insistent.
We must insist that the Soviets have gotta be created as an enemy. Otherwise, if they're not really a big enough enemy, how we're gonna get appropriations for more arms.
*************************
Në vitin 1978 ose 79, Izraelitët rrëzuan një aeroplan civil Libian (avioni u rrëzua në shkurt të vitit 1973) sepse shkelte hapësirën ajrore Izraelite.
Presidenti, Nixon i dërgoi një tel Gaddafi (Libi) dhe Sadat (Egjipt) duke kërkuar falje për këtë incident. Nuk u fol për të shkuar në Kombet e bashkuara. Shoqatat Ndërkombëtare Të Pilotëve patën takimin e tyre. Nuk ishte një 102, kombet që votuan për të dënuar Izraelin dhe dhe katër që votuan për të mos, dhe përfaqësuesi Amerikan abstenuar.
Pse? Sepse aty nuk mund të krijonim një armik atje. Por kur Sovjetikët rrëzojnë një linjë ajrore ose të njëjtën situatë, ne ngrihemi në zemërim moral kundër këtij akti. Cili është ndryshimi? Sepse është është këmbëngulës.
Duhet të insistojmë që Sovjetikët duhet të krijohen si armik. Përndryshe, nëse ata nuk janë me të vërtetë një armik mjaft i madh, si do të marrim ndarje për më shumë armë.
**************************
В 1978 или 79 году израильтяне сбили ливийский гражданский самолет (самолёт был сбит в феврале 1973 года), потому что он нарушил воздушное пространство Израиля.
Президент Никсон направил телеграмму Каддафи (Ливия) и Садату (Египет) с извинениями за этот инцидент. О том, чтобы обратиться в Организацию Объединенных Наций, не было и речи. Международная ассоциация пилотов провела свое собрание. 102 страны проголосовали за осуждение Израиля и четыре - против, а американский представитель воздержался.
Почему? Потому что мы не могли создать там врага. Но когда Советы сбивают самолет или происходит такая же ситуация, мы поднимаемся в моральном возмущении против этого акта. В чем же разница? В том, что это настойчиво.
Мы должны настаивать на том, что Советский Союз должен быть создан как враг. Иначе, если они на самом деле не достаточно большой враг, как мы получим ассигнования на большее количество вооружений?
51 years ago: Israel shoots down a Libyan passenger plane, killing 108 people... / 51 vjet më parë: Izraeli rrëzon një aeroplan pasagjerësh Libian, duke vrarë 108 njerëz...
21 февраля 1973 года израильские ВВС сбили самолет рейса 114 авиакомпании Libyan Arab Airlines (LN114), в результате чего погибли 108 человек из находившихся на борту 113 пассажиров и членов экипажа. Сбитый Boeing 727 являлся гражданским пассажирским самолетом, а большинство его пассажиров были гражданами Ливии и Египта, среди которых находился бывший министр иностранных дел Ливии Салах Масуд Бусир. Также на борту находились два немца, американец и пять французов, входивших в летный экипаж.
LN 114 выполнял регулярный рейс из ливийского города Бенгази в Каир, но, попав в песчаную бурю, самолет сбился с курса, когда выходил на траекторию полета для посадки в аэропорту Каира. Буря вызвала трудности с навигацией как у пилотов, так и у египетских авиадиспетчеров, которые потеряли возможность отслеживать самолет. Позже экипаж понял, что многие приборы самолета, включая радиосвязь, вышли из строя.
Из-за бури самолет отклонился от курса примерно на 90 миль, оказавшись в районе Суэцкого канала над Синайским полуостровом. На тот момент весь Синайский полуостров до восточного берега Суэцкого канала были оккупирован Израилем после Шестидневной войны с Египтом 1967 года.
Рейс был обнаружен израильским радаром после того, как лайнер вошел в контролируемое Израилем воздушное пространство. На перехват LN 114 военное командование немедленно направило два истребителя американского производства F-4 Phantom, предоставленных Израилю правительством США.
Экипаж LN 114 принял израильские самолеты за египетские истребители и полагал, что они были посланы для сопровождения в воздушное пространство Египта. Пилоты LN 114 развернули самолет на запад и снова начали лететь в сторону Каира.
Однако израильские пилоты интерпретировали изменение курса как попытку бегства и приказали LN 114 немедленно приземлиться. Экипаж LN 114, все еще полагая, что истребители были египетскими, попытался подать им сигналы руками, указывая на то, что они должны сначала пересечь границу перед приземлением.
Расценив эти сигналы как отказ от выполнения приказа, израильские истребители открыли по самолету огонь. Экипаж попытался совершить аварийную посадку, но повреждения от атаки сделали пилотирование корабля невозможным. В результате LN 114 упал в пустыни, развалившись на пылающие обломки. Он был сбит всего в 20 километрах от воздушного пространства Египта.
Министр иностранных дел Ливии Мансур Эль-Кихия выступил с первой официальной реакцией на атаку, используя это в качестве возможности для пропаганды арабского национализма. «Мы рассматриваем этих жертв как мучеников израильской агрессии… Мы готовы пойти на новые жертвы во имя нашего судьбоносного дела», — сказал он.
Премьер-министр Израиля Голда Меир изобразила нарочитое сочувствие к погибшим. В заявлении по поводу инцидента она сказала: «Правительство Израиля выражает глубокую скорбь в связи с гибелью людей в результате крушения ливийского самолета на Синае». Однако она возложила вину за это на гражданских пилотов, заявив, что Израиль «сожалеет, что ливийский пилот не отреагировал на неоднократные предупреждения».
Хотя Израиль добровольно выплатил компенсацию семьям жертв, ни ООН, ни какая-либо другая международная организация не предприняла никаких попыток возбудить уголовное дело против Израиля. США раскритиковали атаку, но не сделали ничего, чтобы привлечь к ответственности израильское правительство.
А где гарантии, что самолет не загружен взрывчаткой, а за штурвалом — не камикадзе, направляющий его на израильский город?»
Кроме того, по словам офицера, несколько недель назад в Израиль поступило сообщение о планируемой палестинскими партизанами операции — захватить лайнер и разбить его в Тель-Авиве.
«Существуют международные принципы, касающиеся пересечения воздушного пространства другой страны, — заявил министр транспорта Шимон Перес. — Насколько мне известно, Израиль действовал в соответствии с этими процедурами».
Министр иностранных дел Ливии назвал обстрел самолета «преступным актом» и заявил, что инцидент добавит стране решимости в борьбе с Израилем. «Мы рассматриваем погибших как мучеников, пострадавших от агрессии Израиля», — отметил он.
Министр обороны Израиля Моше Даян обвинил в произошедшем ливийских пилотов. «Я бы несомненно засомневался в намерениях пилота, который игнорирует предупреждения и — по какой бы то ни было причине — рискует жизнями своих пассажиров вместо того, чтобы следовать инструкциям и приземлиться, — подчеркнул он. — Я нисколько не сомневаюсь, что капитан слышал приказ приземлиться и понял его. Не хочу винить в случившемся мертвеца, но больше некого».
После изучения данных бортового самописца стали понятны ошибки, совершенные экипажем. Кроме того, пилоты не видели предупредительной очереди, которую якобы выпустил израильский истребитель. Только тогда Даян признал, что Израиль, очевидно, тоже несет ответственность за произошедшее.
Всю ответственность за приказ об атаке взял на себя генерал Элазар. ООН не нашла оснований для каких-либо санкций против страны. Впоследствии израильские власти выплатили компенсации пострадавшим и родственникам погибших.
51 years ago: Israel shoots down a Libyan passenger plane, killing 108 people...
On February 21, 1973, the Israeli Air Force shot down Libyan Arab Airlines Flight 114 (LN114), killing 108 of the 113 passengers and crew on board. The downed Boeing 727 was a civilian passenger plane, and most of its passengers were citizens of Libya and Egypt, among whom was former Libyan Foreign Minister Salah Masoud Busir. Also on board were two Germans, an American and five Frenchmen who were part of the flight crew.
LN 114 was operating a regular flight from the Libyan city of Benghazi to Cairo, but, caught in a sandstorm, the plane went off course when it entered the flight path for landing at Cairo airport. The storm caused navigation difficulties for both the pilots and Egyptian air traffic controllers, who lost the ability to track the plane. Later, the crew realized that many of the aircraft's instruments, including radio communications, were out of order.
Due to the storm, the plane deviated from its course by about 90 miles, ending up in the area of the Suez Canal over the Sinai Peninsula. At that time, the entire Sinai Peninsula up to the eastern shore of the Suez Canal was occupied by Israel after the Six-Day War with Egypt in 1967.
The flight was detected by Israeli radar after the airliner entered Israeli-controlled airspace. The military command immediately sent two American-made F-4 Phantom fighters provided to Israel by the US government to intercept LN 114.
The crew of LN 114 mistook the Israeli planes for Egyptian fighters and believed that they had been sent to escort them into Egyptian airspace. The pilots of LN 114 turned the plane to the west and began flying towards Cairo again.
However, the Israeli pilots interpreted the course change as an escape attempt and ordered LN 114 to land immediately. The crew of LN 114, still believing that the fighters were Egyptian, tried to signal them with their hands, indicating that they should first cross the border before landing.
Regarding these signals as a refusal to comply with the order, the Israeli fighters opened fire on the aircraft. The crew tried to make an emergency landing, but the damage from the attack made piloting the ship impossible. As a result, LN 114 fell into the desert, falling apart into flaming debris. It was shot down just 20 kilometers from Egyptian airspace.
Libyan Foreign Minister Mansour El-Kihia issued the first official reaction to the attack, using it as an opportunity to promote Arab nationalism. "We view these victims as martyrs of Israeli aggression… We are ready to make new sacrifices in the name of our fateful cause," he said.
Israeli Prime Minister Golda Meir portrayed deliberate sympathy for the dead. In a statement on the incident, she said: "The Government of Israel expresses deep sorrow over the loss of life as a result of the crash of the Libyan plane in Sinai." However, she blamed civilian pilots for this, saying that Israel "regrets that the Libyan pilot did not respond to repeated warnings."
Although Israel has voluntarily paid compensation to the families of the victims, neither the UN nor any other international organization has made any attempts to bring criminal proceedings against Israel. The US criticized the attack, but did nothing to hold the Israeli government accountable.
And where are the guarantees that the plane is not loaded with explosives, and at the helm is not a kamikaze directing it at an Israeli city?"
In addition, according to the officer, a few weeks ago, Israel received a message about a planned operation by Palestinian guerrillas — to seize the airliner and crash it in Tel Aviv.
"There are international principles regarding crossing the airspace of another country," said Transport Minister Shimon Peres. "As far as I know, Israel acted in accordance with these procedures."
Libya's foreign minister called the firing of the plane a "criminal act" and said the incident would add to the country's resolve in the fight against Israel. "We consider the dead as martyrs who suffered from Israeli aggression," he said.
Israeli Defense Minister Moshe Dayan blamed the Libyan pilots for the incident. "I would undoubtedly doubt the intentions of a pilot who ignores warnings and — for whatever reason — risks the lives of his passengers instead of following instructions and landing," he stressed. "I have no doubt that the captain heard the order to land and understood it. I don't want to blame the dead man for what happened, but there is no one else."
After studying the data from the flight recorder, the mistakes made by the crew became clear. In addition, the pilots did not see the warning line that the Israeli fighter allegedly fired. Only then did Dayan admit that Israel, obviously, was also responsible for what happened.
General Elazar took full responsibility for the order to attack. The UN has not found grounds for any sanctions against the country. Subsequently, the Israeli authorities paid compensation to the victims and relatives of the victims.
51 vjet më parë: Izraeli rrëzon një aeroplan pasagjerësh Libian, duke vrarë 108 njerëz...
Më 21 shkurt 1973, Forcat Ajrore Izraelite rrëzuan Fluturimin 114 të Libyan Arab Airlines (LN114), duke vrarë 108 nga 113 pasagjerët dhe ekuipazhi në bord. Boeing 727 i rrëzuar ishte një aeroplan civil pasagjerësh, dhe shumica e pasagjerëve të tij ishin qytetarë të Libisë dhe Egjiptit, ndër të cilët ishte ish-Ministri I jashtëm Libian Salah Masoud Busir. Gjithashtu në bord ishin dy Gjermanë, Një Amerikan dhe pesë Francezë që ishin pjesë e ekuipazhit të fluturimit.
LN 114 po operonte një fluturim të rregullt nga qyteti Libian I Bengazit në Kajro, por, i kapur në një stuhi rëre, avioni doli nga rruga kur hyri në rrugën e fluturimit për t'u ulur në aeroportin e Kajros. Stuhia shkaktoi vështirësi në lundrim si për pilotët ashtu edhe për kontrolluesit Egjiptianë të trafikut ajror, të cilët humbën aftësinë për të gjurmuar aeroplanin. Më vonë, ekuipazhi kuptoi se shumë nga instrumentet e avionit, përfshirë komunikimet radio, ishin jashtë funksionit.
Për shkak të stuhisë, avioni devijoi nga rrjedha e tij me rreth 90 milje, duke përfunduar në zonën e Kanalit Të Suezit mbi Gadishullin Sinai. Në atë kohë, I gjithë Gadishulli Sinai deri në bregun lindor të Kanalit Të Suezit u pushtua nga Izraeli pas Luftës Gjashtë-Ditore me Egjiptin në 1967.
Fluturimi u zbulua nga radari Izraelit pasi avioni hyri në hapësirën ajrore të kontrolluar Nga Izraeli. Komanda ushtarake menjëherë dërgoi dy luftëtarë F-4 Phantom Të prodhuar Në Amerikë të siguruar Në Izrael nga qeveria AMERIKANE për të kapur LN 114.
Ekuipazhi i LN 114 i ngatërroi aeroplanët Izraelitë me luftëtarët Egjiptianë dhe besonte se ata ishin dërguar për t'i shoqëruar ata në hapësirën ajrore Egjiptiane. Pilotët e LN 114 e kthyen aeroplanin në perëndim dhe filluan të fluturonin përsëri drejt Kajros.
Sidoqoftë, pilotët Izraelitë e interpretuan ndryshimin e kursit si një përpjekje për arratisje dhe urdhëruan LN 114 të ulej menjëherë. Ekuipazhi i LN 114, ende duke besuar se luftëtarët ishin Egjiptianë, u përpoq t'i sinjalizonte ata me duart e tyre, duke treguar se ata së pari duhet të kalonin kufirin para se të uleshin.
Duke i konsideruar këto sinjale si një refuzim për të respektuar urdhrin, luftëtarët Izraelitë hapën zjarr ndaj avionit. Ekuipazhi u përpoq të bënte një ulje emergjente, por dëmi nga sulmi e bëri të pamundur pilotimin e anijes. Si rezultat, LN 114 ra në shkretëtirë, duke u copëtuar në mbeturinat e ndezura. Ajo u rrëzua vetëm 20 kilometra nga hapësira ajrore Egjiptiane.
Ministri i jashtëm libian Mansour El-kihia lëshoi reagimin e parë zyrtar ndaj sulmit, duke e përdorur atë si një mundësi për të promovuar nacionalizmin Arab. "Ne i shohim këto viktima si dëshmorë të agresionit Izraelit... ne jemi të gatshëm të bëjmë sakrifica të reja në emër të kauzës sonë fatale," tha ai.
Kryeministrja izraelite Golda meir portretizoi simpatinë e qëllimshme për të vdekurit. Në një deklaratë për incidentin, ajo tha: "Qeveria E Izraelit shpreh pikëllim të thellë për humbjen e jetës si pasojë e rrëzimit të avionit Libian në Sinai. Megjithatë, ajo fajësoi pilotët civilë për këtë, duke thënë se Izraeli "i vjen keq që piloti Libian nuk iu përgjigj paralajmërimeve të përsëritura."
Megjithëse Izraeli ka paguar vullnetarisht kompensim për familjet e viktimave, AS OKB-ja dhe asnjë organizatë tjetër ndërkombëtare nuk kanë bërë asnjë përpjekje për të ngritur procedura penale kundër Izraelit. SHBA kritikoi sulmin, por nuk bëri asgjë për të mbajtur qeverinë Izraelite përgjegjëse.
Dhe ku janë garancitë që avioni nuk është i ngarkuar me eksploziv, dhe në krye nuk është një kamikaze që e drejton atë në një qytet Izraelit?"
Përveç kësaj, sipas oficerit, disa javë më parë, Izraeli mori një mesazh në lidhje me një operacion të planifikuar nga guerrilasit Palestinezë — për të kapur avionin dhe për ta rrëzuar atë në Tel Aviv.
"Ka parime ndërkombëtare në lidhje me kalimin e hapësirës ajrore të një vendi tjetër," Tha Ministri I Transportit Shimon Peres. "Me sa di Unë, Izraeli veproi në përputhje me këto procedura."
Ministri i jashtëm i libisë e quajti shkarkimin e avionit një "akt kriminal" dhe tha se incidenti do të shtonte vendosmërinë e vendit në luftën kundër Izraelit. "Ne i konsiderojmë të vdekurit si martirë që vuajtën nga agresioni Izraelit", tha ai.
Ministri izraelit i Mbrojtjes Moshe Dayan fajësoi pilotët Libianë për incidentin. "Unë padyshim do të dyshoja në qëllimet e një piloti që injoron paralajmërimet dhe — për çfarëdo arsye — rrezikon jetën e pasagjerëve të tij në vend që të ndjekë udhëzimet dhe uljen," theksoi ai. "Nuk kam dyshim se kapiteni dëgjoi urdhrin për të zbritur dhe e kuptoi atë. Nuk dua ta fajësoj të vdekurin për atë që ndodhi, por nuk ka njeri tjetër."
Pas studimit të të dhënave nga regjistruesi i fluturimit, gabimet e bëra nga ekuipazhi u bënë të qarta. Për më tepër, pilotët nuk panë vijën paralajmëruese që luftëtari Izraelit dyshohet se qëlloi. Vetëm atëherë Dayan pranoi se Izraeli, padyshim, ishte gjithashtu përgjegjës për atë që ndodhi.
Gjenerali Elazar mori përgjegjësinë e plotë për urdhërin për të sulmuar. OKB-ja nuk ka gjetur arsye për ndonjë sanksion kundër vendit. Më pas, autoritetet Izraelite paguan kompensim për viktimat dhe të afërmit e viktimave.