Придерживайтесь прямоты и сторонитесь двуличия, лицемерия и обмана...

Stick to straightforwardness and avoid duplicity, hypocrisy and deception... / Doğrudanlığa sadık kalın ve ikiyüzlülükten, ikiyüzlülükten ve aldatmacadan kaçının... / Qëndroni në drejtësi dhe shmangni dyfishimin, hipokrizinë dhe mashtrimin...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Часто ли анализируем свои действия, задумываемся ли над произнесенными словами и образом жизни? 

Все скверное и запретное в наши дни превратилось в обыденное, никто уже не удивляется «харамам», которые часто совершаются в открытую перед глазами сотни и тысячи людей. Мы постоянно слышим доводы и суждения, несовместимые с исламским мировоззрением, — «сегодня невозможно прожить без обмана». Удивительно такое слышать из уст тех, кто называет себя «мусульманином». 

Мы тратим кучу средств на дорогие телефоны, аксессуары и одежду, еду и поездки, при этом все знают о бедственном положении нуждающихся, больных и бедных, страдающих наших братьев и сестёр в Землях Шама. Порой состоятельные «мусульмане» ведут себя надменно и высокомерно — первыми не здороваются, не интересуются делами тех, кто оказался в беде. Мы заняты личной карьерой, приобретением автомобилей и квартир, в то время как кто-то из наших единоверцев не может устроиться в больницу и получить лечение, элементарно поесть и найти крышу над головой. 

Если простые и бедные мусульмане не в состоянии достучаться до имущих, если они не могут получить от имама и братьев помощь, то не находимся ли мы в состоянии лицемерия?! Кто возвысил мирские интересы над религиозными, кто закрыл глаза на проблемы общины, кто предпочел соблазны и сделал для себя второстепенным совершение намазов, пусть задастся вопросом: «Не превратился ли я в «мунафика» — в того, кто говорит одно, а совершает иное?»

Кто-то возможно не согласится со мной и скажет: — Как вообще такое может быть, я же хожу на пятничные намазы, произношу слова «веры» — "«Нет божества кроме Аллаха»! Причем тут я и лицемерие?" Дело в том, что впасть в состояние двуличия очень легко. Человек сам не осознавая может измениться во взглядах и поступках. Сахабы (да будет доволен ими Аллах), больше всего боялись впасть в некое скрытое лицемерие «нифак», они сильно переживали. И Абу Бакр и Умар ибн-Хаттаб (да будет доволен ими Аллах) отчитывали себя и страшились быть мунафиками. 

Вот достоверный хадис, рассказывающий об одном таком случае: «Сообщают от Ханзали Аль-Усаййидия, — бывшего одним из писцов Посланника Аллаха, — сказавшего: «Встретился со мной Абу Бакр и спросил: «Как ты, Ханзаля?» Я ответил: «Ханзаля совершил лицемерие!» Он сказал: «Преславен Аллах! Ты что говоришь!?» Я ответил: «Мы сидим рядом с Посланником Аллаха, он нам напоминает об Огне и Саде и вот, мы уже как будто видим всё воочию… Но как только мы выходим от Посланника Аллаха, начинаем заниматься жёнами, детьми, потерянными кем-то субъектами частной собственности… И тогда многое мы забываем!» Абу Бакр сказал: «Клянусь Аллахом — с нами происходит похожее!» И тогда мы оба, я и Абу Бакр, отправились к Посланнику Аллаха, и вот, вошли к нему. Я сказал: «Ханзаля совершил лицемерие, о, Посланник Аллаха!» И Посланник Аллаха, спросил: «Что такое?» Я пояснил: «Посланник Аллаха, мы сидим рядом с тобою и ты нам напоминаешь об Огне и Саде и вот, мы уже как будто видим всё воочию… Но как только мы выходим от тебя, начинаем заниматься жёнами, детьми, потерянными кем-то субъектами частной собственности… И тогда многое мы забываем!» Тогда Посланник Аллаха, сказал: «Клянусь Тем, в руке Которого моя душа! Если бы вы постоянно были такими же, как у меня и в зикре, то с вами здоровались бы ангелы на постелях ваших, на путях ваших… Но всё же, Ханзаля, час (зикра) и час (расслабления)». Три раза». (Муслим).

Как видим, сахабы посчитали лицемерием привязанность к бытовым и семейным проблемам. Пожалуйста, сравните себя и сподвижников. Сравните свои намазы и поклонения с их «ибадатом». Они не пропускали намазы, постоянно посещали мечеть, учили Коран, усердствовали на пути Аллаха. Несмотря на свою активность, сахабы боялись лицемерия! Что же с нами? Мы пренебрегаем многим и не печалимся. Даем обещания и не выполняем их. Мы совершаем харам и нисколько ни каемся. При этом, мы считаем себя «правильными» мусульманами! Как нам не стыдно за такое поведение?

Говорят, что Хузайфа со слов Пророка ﷺ знал имена всех лицемеров. Если кто-то умирал и Хузайфа не участвовал на его похоронах, то для всех был сигнал. Однажды Умар ибн Хаттаб (да будет доволен им Аллах) повстречал Хузайфу и долго стал его расспрашивать: «Хузайфа, скажи ради Аллаха, я лицемер или нет?». После некоторого времени Хузайфа ответил ему «нет».

Как-то раз известного имама Ахмада ибн Ханбаля спросили: «Что ты скажешь о человеке, который не боится лицемерия (нифака) в себе?» Имам воскликнул: «Неужели есть те, кто чувствует, что его душа в безопасности от лицемерия?!»

Ибн Абу Мулейка говорил: «Я встретил тридцать сподвижников посланника Аллаха ﷺ и все они боялись впасть в лицемерие и никто из них не говорил, что его вера (иман) подобна вере Джибриля и Микаиля».

Изучая хадис о сподвижнике Ханзале мы извлекаем для себя следующую мудрость: - Мы должны укреплять веру, анализировать свои поступки и сторонится «нифака».

Хорошенько задумывайтесь о содеянном, делайте для себя определенные выводы и не повторяйте ошибки. В Коране сказано: «О те, которые уверовали! Бойтесь Аллаха, и пусть душа посмотрит, что она приготовила на завтрашний день. Бойтесь Аллаха, ведь Аллах ведает о том, что вы совершаете». (59:18).

Пусть Всевышний ниспошлет нам крепкую веру и вселит в сердца любовь к полезным знаниям. Мы молим Его, чтобы целью нашей жизни было стремление к праведным поступкам и поклонение, но не соблазны и богатства сего мира. Да оградит нас Аллах от всех пагубных качеств!

Stick to straightforwardness and avoid duplicity, hypocrisy and deception...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

Do we often analyze our actions, do we think about the spoken words and lifestyle?

Everything bad and forbidden has become commonplace these days, no one is surprised by the "harams" that are often committed openly in front of the eyes of hundreds and thousands of people. We constantly hear arguments and judgments that are incompatible with the Islamic worldview — "today it is impossible to live without deception." It is amazing to hear this from the lips of those who call themselves a "Muslim."

We spend a lot of money on expensive phones, accessories and clothes, food and travel, while everyone knows about the plight of the needy, sick and poor, suffering our brothers and sisters in the Lands of Sham. Sometimes wealthy "Muslims" behave arrogantly and arrogantly — they are not the first to greet, they are not interested in the affairs of those who are in trouble. We are busy with our personal careers, buying cars and apartments, while some of our co-religionists cannot get into the hospital and receive treatment, simply eat and find a roof over their heads.

If ordinary and poor Muslims are unable to reach those in power, if they cannot get help from the imam and the brothers, then are we not in a state of hypocrisy?! Who elevated worldly interests over religious ones, who turned a blind eye to the problems of the community, who preferred temptations and made the performance of prayers secondary to himself, let him ask himself: "Have I turned into a "munafik" — into someone who says one thing and does another?"

Someone may disagree with me and say: - How can this be, I go to Friday prayers, pronounce the words "faith" — "There is no god but Allah"! What does hypocrisy have to do with me?" The fact is that it is very easy to fall into a state of duplicity. A person may change his views and actions without realizing it. The Sahabas (may Allah be pleased with them) were most afraid of falling into some kind of hidden hypocrisy "nifak", they were very worried. Both Abu Bakr and Umar ibn Khattab (may Allah be pleased with them) chastised themselves and were afraid of being munafi.

Here is a reliable hadith telling about one such case: "It is reported from Khanzali Al-Usayyidiyah, who was one of the scribes of the Messenger of Allah, who said: "Abu Bakr met with me and asked: "How are you, Khanzala?" I replied, "Hanzaleh has committed hypocrisy!" He said: "Blessed be Allah! What are you saying!?" I replied: "We are sitting next to the Messenger of Allah, he reminds us of the Fire and the Garden, and now we seem to see everything with our own eyes… But as soon as we leave the Messenger of Allah, we begin to deal with wives, children, private property lost by someone… And then we forget a lot!" Abu Bakr said, "By Allah, a similar thing happens to us!" And then both of us, Abu Bakr and I, went to the Messenger of Allah, and so we went in to him. I said, "Khanzala has committed hypocrisy, O Messenger of Allah!" And the Messenger of Allah asked: "What is it?" I explained: "Messenger of Allah, we are sitting next to you and you remind us of the Fire and the Garden, and now we seem to see everything with our own eyes… But as soon as we leave you, we start dealing with wives, children, and private property lost by someone… And then we forget a lot!" Then the Messenger of Allah said, "I swear by Him in Whose hand my soul is! If you were constantly the same as me and in dhikr, then angels would greet you on your beds, on your paths… But still, Khanzal, an hour (of dhikr) and an hour (of relaxation)." Three times." (Muslim).

As you can see, the Sahaba considered attachment to household and family problems hypocritical. Please compare yourself and your companions. Compare your prayers and worship with their "ibadat". They did not miss prayers, constantly visited the mosque, studied the Koran, and worked diligently in the way of Allah. Despite their activism, the Sahabas were afraid of hypocrisy! What's the matter with us? We neglect many things and do not grieve. We make promises and don't keep them. We commit haram and do not repent at all. At the same time, we consider ourselves "correct" Muslims! How can we not be ashamed of such behavior?

It is said that Khuzaifa knew the names of all the hypocrites from the words of the Prophet. If someone was dying and Khuzaifa did not attend his funeral, then there was a signal for everyone. One day Umar ibn Khattab (may Allah be pleased with him) met Khuzaifa and questioned him for a long time: "Khuzaifa, tell me for the sake of Allah, am I a hypocrite or not?" After some time, Khuzaifa replied "no" to him.

Once the famous Imam Ahmad ibn Hanbal was asked: "What do you say about a person who is not afraid of hypocrisy (nifaka) in himself?" The Imam exclaimed: "Are there really those who feel that their soul is safe from hypocrisy?!"

Ibn Abu Muleika said: "I met thirty companions of the Messenger of Allah and they were all afraid to fall into hypocrisy and none of them said that his faith (Iman) is similar to the faith of Jibril and Mikail."

Studying the hadith about the companion of Khanzal, we extract the following wisdom for ourselves: - We must strengthen faith, analyze our actions and avoid "nifaka".

Think carefully about what you have done, draw certain conclusions for yourself and do not repeat mistakes. The Qur'an says: "O you who believe! Fear Allah, and let the soul see what it has prepared for tomorrow. Fear Allah, for Allah is Aware of what you do." (59:18).

May the Almighty send us strong faith and instill in our hearts the love of useful knowledge. We pray to Him that the purpose of our life is the pursuit of righteous deeds and worship, but not the temptations and riches of this world. May Allah protect us from all harmful qualities!

Doğrudanlığa sadık kalın ve ikiyüzlülükten, ikiyüzlülükten ve aldatmacadan kaçının...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Eylemlerimizi sık sık analiz ediyor muyuz, konuşulan kelimeleri ve yaşam tarzını düşünüyor muyuz?

Günümüzde kötü ve yasak olan her şey sıradan hale geldi, artık hiç kimse yüzlerce ve binlerce insanın gözlerinin önünde açıkta yapılan «haramlara» şaşırmıyor. İslami dünya görüşüyle bağdaşmayan argümanları ve yargıları sürekli duyuyoruz - »bugün aldatmadan yaşamak mümkün değil". Kendilerine «Müslüman» diyenlerin ağzından bunu duymak şaşırtıcı.

Şam Topraklarında muhtaç, hasta ve fakirlerin, kardeşlerimizin acı çekmesinin kötü durumunu herkes bilirken pahalı telefonlara, aksesuarlara, giysilere, yiyeceklere ve seyahatlere çok para harcıyoruz. Bazen varlıklı "Müslümanlar" kibirli ve kibirli davranırlar — önce merhaba demezler, başı dertte olanların işleriyle ilgilenmezler. Kişisel kariyerlerimiz, araba ve daire satın almakla meşgulüz, dindaşlarımızdan biri hastaneye yerleşip tedavi göremez, temel yemek yiyemez ve başının üstünde bir çatı bulamazken.

Eğer sıradan ve fakir Müslümanlar, imamdan ve kardeşlerinden yardım alamıyorlarsa, mal sahiplerine ulaşamıyorlarsa, ikiyüzlü bir durumda mıyız?! Dünyevi menfaatleri dini menfaatlere üstün kılan, toplumun sorunlarına gözlerini kapatan, ayartmayı tercih eden ve namazı kendisine ikincil kılan, şu soruyu sorsun: »Ben bir şeyi söyleyen, başka türlü işleyen bir 'münafığa' dönüşmedim mi?»

Birisi belki benimle aynı fikirde olmayacak ve şöyle diyecektir: — Bu nasıl olabilir, Cuma namazlarına gidiyorum, «inanç» sözlerini telaffuz ediyorum - "Allah'tan başka ilah yoktur«! Burada ikiyüzlülüğüm de ne demek?" Gerçek şu ki, ikiyüzlülük durumuna düşmek çok kolay. Farkında olmayan bir kişinin kendisi bakış açılarında ve eylemlerinde değişebilir. Sahabeler (Allah onlardan razı olsun), en çok gizli bir «nifak" ikiyüzlülüğüne düşmekten korkuyorlardı, çok endişelendiler. Ebu Bekir ve Ömer ibn Hattab (Allah onlardan razı olsun) kendilerine azarladılar ve münafık olmaktan korktular.

İşte böyle bir vakadan bahseden güvenilir bir hadis: "Allah'ın Resulü'nün katiplerinden biri olan Hanzali'den Usayyidiyye şöyle dedi: "Ebu Bekir benimle buluştu ve sordu: "Sen nasılsın Hanzaliye?" Ben cevap verdim: "Hanzelya ikiyüzlülük yaptı!" Dedi: "Allah yücedir! Sen ne diyorsun!?"Ben cevap verdim: "Allah'ın Elçisinin yanında oturuyoruz, o bize Ateşi ve Bahçeyi hatırlatıyor ve şimdi, sanki her şeyi ilk elden görüyoruz ... Ama Allah'ın Elçisinden çıkar çıkmaz eşlerle, çocuklarla, birinin kaybettiği özel mülkiyetlerle uğraşmaya başlıyoruz ... Ve sonra çok şey unutuyoruz!"Ebu Bekir, «Allah'a yemin ederim ki başımıza böyle şeyler geliyor!» Sonra ikimiz de, ben ve Ebu Bekir, Allah'ın Elçisine gittik ve bir an önce O'na girdik. Dedim ki: «Hanzelah ikiyüzlülük yaptı, ey Allah'ın Resulü!"Ve Allah'ın Resulü, «Bu nedir?" diye sordu.»Şöyle açıkladım: "Allah'ın Resulü, senin yanında oturuyoruz ve sen bize Ateşi ve Bahçeyi hatırlatıyorsun ve şimdi sanki her şeyi ilk elden görüyoruz ... Ama senden çıkar çıkmaz eşlerle, çocuklarla, birinin kaybettiği özel mülklerle uğraşmaya başlıyoruz ... Ve sonra çok şey unutuyoruz!" O zaman Allah'ın Resulü şöyle dedi: "Canım elinde olana yemin ederim! Eğer siz sürekli benim ve zikir'deki gibi olsaydınız, yataklarınızda, yollarınızda melekler sizi selamlarlardı... Ama yine de Hanzalah, saat (zikir) ve saat (rahatlama)." Üç kez". (Müslüman).

Gördüğümüz gibi, Sahabeler ev içi ve aile sorunlarına bağlılığı ikiyüzlülük olarak gördüler. Lütfen kendinizi ve yoldaşlarınızı karşılaştırın. Namazlarınızı ve ibadetlerinizi onların ibadetleriyle karşılaştırın. Namazı kaçırmadılar, sürekli camiyi ziyaret ettiler, Kuran'ı öğrettiler, Allah yolunda cihad ettiler. Faaliyetlerine rağmen sahabeler ikiyüzlülükten korkuyorlardı! Bize ne oldu? Birçoğunu ihmal ediyoruz ve üzülmüyoruz. Vaatlerde bulunuyoruz ve bunlara uymuyoruz. Biz haram işliyoruz ve hiçbir şeyden tövbe etmiyoruz. Aynı zamanda kendimizi »doğru" Müslümanlar olarak görüyoruz! Bu davranıştan nasıl utanmıyoruz?

Khuzayfa'nın Peygamber'in sözleriyle tüm ikiyüzlülerin isimlerini bildiğini söylüyorlar. Biri ölüyorsa ve Huzayfa cenazesine katılmadıysa, herkes için bir işaret vardı. Ömer ibn Hattab (Allah ondan razı olsun) bir gün Huzeyfa'yla tanıştı ve ona uzun süre sormaya başladı: "Huzeyfa'yla, söyle Allah uğruna, ben ikiyüzlüyüm mü, ben ikiyüzlüyüm mü?». Bir süre sonra Huzeyfa ona «hayır» cevabını verdi.

Bir zamanlar ünlü imam Ahmed ibn Hanbal'e soruldu: "Kendi içindeki ikiyüzlülükten (nifak) korkmayan bir adam hakkında ne dersin? İmam, «Canının ikiyüzlülükten güvende olduğunu hissedenler var mı?" diye haykırdı.!»

İbn Ebu Muleyka şöyle derdi: "Ben Resulullah'ın otuz yoldaşıyla tanıştım ve hepsi ikiyüzlülüğe düşmekten korkuyorlardı ve hiçbiri onun inancının Cibril ve Mikail'inkine benzer olduğunu söylemedi»"

Sahabe Hanzal hakkındaki hadisleri inceleyerek kendimiz için şu bilgeliği çıkarırız: - İnancımızı güçlendirmeli, eylemlerimizi analiz etmeli ve «nifak» dan kaçınmalıyız.

Yaptıklarınızı dikkatlice düşünün, kendiniz için belirli sonuçlar çıkarın ve hataları tekrarlamayın. Kuran'da şöyle deniyor: "Ey inananlar! Allah'tan korkun ve can, yarına ne hazırladığına baksın. Allah'tan korkun, çünkü Allah yaptıklarınızdan haberdardır." (59:18).

Yüce Allah bize güçlü bir inanç versin ve kalplerimize yararlı bilgiye sevgi aşılasın. Ona, hayatımızın amacının, bu dünyanın ayartmaları ve zenginlikleri değil, erdemli işler ve ibadet için çabalamak olması için dua ediyoruz. Allah bizi tüm zararlı niteliklerden korusun!

Qëndroni në drejtësi dhe shmangni dyfishimin, hipokrizinë dhe mashtrimin...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

A i analizojmë shpesh veprimet tona, a mendojmë për fjalët e folura dhe mënyrën e jetesës?

Çdo gjë e keqe dhe e ndaluar është bërë e zakonshme këto ditë, askush nuk habitet nga "haramet" që shpesh kryhen hapur para syve të qindra e mijëra njerëzve. Ne vazhdimisht dëgjojmë argumente dhe gjykime që janë të papajtueshme me botëkuptimin Islam — "sot është e pamundur të jetosh pa mashtrim. Është e mahnitshme ta dëgjosh këtë nga buzët e atyre që e quajnë veten "Muslimanë"."

Ne shpenzojmë shumë para për telefona të shtrenjtë, aksesorë dhe rroba, ushqim dhe udhëtime, ndërsa të gjithë e dinë për gjendjen e nevojtarëve, të sëmurëve dhe të varfërve, duke vuajtur vëllezërit dhe motrat tona në Tokat E Shamit. Ndonjëherë "Myslimanët" e pasur sillen me arrogancë dhe arrogancë — ata nuk janë të parët që përshëndesin, nuk janë të interesuar për punët e atyre që janë në telashe. Ne jemi të zënë me karrierën tonë personale, duke blerë makina dhe apartamente, ndërsa disa nga bashkëfetarët tanë nuk mund të hyjnë në spital dhe të marrin trajtim, thjesht hanë dhe gjejnë një çati mbi kokat e tyre.

Nëse Muslimanët e zakonshëm dhe të varfër nuk janë në gjendje të arrijnë ata që janë në pushtet, nëse nuk mund të marrin ndihmë nga imami dhe vëllezërit, atëherë a nuk jemi në gjendje hipokrizie?! Kush i ngriti interesat e kësaj bote mbi ato fetare, i cili mbylli një sy qorr ndaj problemeve të komunitetit, i cili preferoi tundimet dhe e bëri kryerjen e lutjeve dytësore për veten e tij, le të pyesë veten: "a jam kthyer në një "munafik" — në dikë që thotë një gjë dhe bën një tjetër?"

Dikush mund të mos pajtohet me mua dhe të thotë: - si mund të jetë kjo, unë shkoj në lutjet e së premtes, shqiptoj fjalët "besim" - "nuk ka zot tjetër përveç Allahut"! Çfarë lidhje ka hipokrizia me mua?"Fakti është se është shumë e lehtë të biesh në një gjendje dyfishimi. Një person mund të ndryshojë pikëpamjet dhe veprimet e tij pa e kuptuar atë. Sahabët (Allahu qoftë i kënaqur me ta) kishin më shumë frikë se mos binin në një lloj hipokrizie të fshehur "nifak", ata ishin shumë të shqetësuar. Si Ebu Bekri ashtu Edhe Umer ibn Khattab (Allahu qoftë i kënaqur me ta) e qortuan veten dhe kishin frikë se mos ishin munafi.

Këtu është një hadith i besueshëm që tregon për një rast të tillë: "është raportuar Nga Khanzali Al-Usayyidiyah, i cili ishte një nga skribët e Të Dërguarit të Allahut, i cili tha: "Ebu Bekri u takua me mua dhe pyeti: "si jeni, Khanzala?"Unë u përgjigja," Hanzaleh ka kryer hipokrizi!"Ai tha:" I Bekuar Qoftë Allahu! Çfarë po thua!?"Unë u përgjigja:" ne jemi ulur pranë të Dërguarit Të Allahut, ai na kujton Zjarrin dhe Kopshtin, dhe tani duket se shohim gjithçka me sytë tanë... Por sapo të largohemi nga I Dërguari I Allahut, ne fillojmë të merremi me gratë, fëmijët, pronën private të humbur nga dikush... dhe pastaj harrojmë shumë!"Ebu Bekri tha:" Nga Allahu, na ndodh një gjë e ngjashme!"Dhe pastaj ne të dy, Ebu Bekri dhe unë, shkuam te I Dërguari i Allahut, dhe kështu hymë tek ai. I thashë: "Khanzala ka kryer hipokrizi, O I Dërguar i Allahut!"Dhe I Dërguari I Allahut pyeti:" çfarë është?"Unë shpjegova:" I Dërguari I Allahut, ne jemi ulur pranë jush dhe ju na kujtoni Zjarrin dhe Kopshtin, dhe tani duket se shohim gjithçka me sytë tanë... Por sapo të largohemi nga ju, ne fillojmë të merremi me gratë, fëmijët dhe pronën private të humbur nga dikush... dhe pastaj harrojmë shumë!"Atëherë I Dërguari I Allahut tha:" betohem Për Atë në dorën e Të Cilit është shpirti im! Nëse do të ishit vazhdimisht njësoj si unë dhe në dhikr, atëherë engjëjt do t'ju përshëndesnin në shtretërit tuaj, në shtigjet tuaja... por akoma, Khanzal, një orë (e dhikrit) dhe një orë (e relaksimit)."Tre herë."(Muslim).

Siç mund ta shihni, Sahaba e konsideronte hipokrite lidhjen me problemet shtëpiake dhe familjare. Ju lutemi krahasoni veten dhe shokët tuaj. Krahasoni lutjet dhe adhurimet tuaja me"ibadat" e tyre. Atyre nuk u mungonin lutjet, vizitonin vazhdimisht xhaminë, studionin Kuranin dhe punonin me zell në rrugën e Allahut. Pavarësisht aktivizmit të tyre, Sahabët kishin frikë nga hipokrizia! Çfarë është çështja me ne? Ne neglizhojmë shumë gjëra dhe nuk pikëllohemi. Ne bëjmë premtime dhe nuk i mbajmë ato. Ne bëjmë haram dhe nuk pendohemi fare. Në të njëjtën kohë, ne e konsiderojmë Veten Myslimanë "të saktë"! Si mund të mos kemi turp për një sjellje të tillë?

Thuhet se Khuzaifa i dinte emrat e të gjithë hipokritëve nga fjalët e Profetit. Nëse dikush po vdiste dhe Khuzaifa nuk mori pjesë në funeralin e tij, atëherë kishte një sinjal për të gjithë. Një ditë Umar ibn Khattab (Allahu qoftë i kënaqur me të) u takua Me Khuzaifa dhe e pyeti për një kohë të gjatë: "Khuzaifa, më thuaj për hir të Allahut, a jam hipokrit apo jo? Pas ca kohësh, Khuzaifa iu përgjigj "jo" atij.

Pasi Imami I famshëm Ahmad ibn Hanbal u pyet: "çfarë thoni për një person që nuk ka frikë nga hipokrizia (nifaka) në vetvete? Imami bërtiti: "a ka vërtet nga ata që mendojnë se shpirti i tyre është i sigurt nga hipokrizia?!"

Ibn Ebu Muleika ka thënë: "takova tridhjetë shokë të Të Dërguarit të Allahut dhe të gjithë kishin frikë të binin në hipokrizi dhe asnjëri prej tyre nuk tha se besimi i tij (Imani) është i ngjashëm me besimin E Xhibrilit dhe Mikailit."

Duke studiuar hadithin për shoqëruesin E Khanzal, ne nxjerrim mençurinë e mëposhtme për veten tonë: - ne duhet të forcojmë besimin, të analizojmë veprimet tona dhe të shmangim "nifaka".

Mendoni me kujdes për atë që keni bërë, nxirrni përfundime të caktuara për veten tuaj dhe mos përsërisni gabimet. Kur'ani thotë: "O ju që besoni! Kini frikë Allahun dhe lëreni shpirtin të shohë se çfarë ka përgatitur për nesër. Kini frikë Allahun, Sepse Allahu është i Vetëdijshëm për atë që bëni." (59:18).

Le të Na dërgojë i Plotfuqishmi besim të fortë dhe të rrënjosë në zemrat tona dashurinë për njohuri të dobishme. Ne i lutemi atij që qëllimi i jetës sonë është ndjekja e veprave dhe adhurimit të drejtë, por jo tundimet dhe pasuritë e kësaj bote. Allahu na ruajt nga të gjitha cilësitë e dëmshme!