Предупреждение о постепенном сползании человека в грех...
A warning about a person's gradual descent into sin... / Bir kişinin kademeli olarak günaha kaymasına ilişkin uyarı... / Një paralajmërim për zbritjen graduale të një personi në mëkat...
«Чисто обутый человек осторожно обходит грязь, но раз оступился, запачкал обувь, он уже меньше остерегается, а когда видит, что обувь вся испачкана, уже смело шлепает по грязи, пачкаясь все больше и больше. Так и человек смолоду, пока он еще чист от дурных и развратных дел, бережется и сторонится от всего дурного, но стоит раз-другой ошибиться, и он думает: берегись, не берегись, все то же будет, и пускается во все пороки. Не делай так. Запачкался - вытирайся, и будь еще осторожнее». ©Лев Толстой.
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Чистота как основа богобоязненности
В исламе чистота (тахара) имеет как физический, так и духовный аспект. Физическая чистота, например, омовение перед молитвой, символизирует духовную чистоту. Человек, который старается сохранить свою душу и тело чистыми, остерегается всего, что может осквернить его. Это соответствует принципу "тақва" (богобоязненности), который является основой исламской этики. Аллах говорит: «Воистину, Аллах любит тех, кто кается, и любит очищающихся». Коран, 2:222. Таким образом, человек, который осторожно обходит грязь, символизирует верующего, который старается избегать греха и всего, что может привести его к неповиновению Аллаху.
Первая ошибка и ее последствия
Когда человек впервые совершает ошибку (грех), он может почувствовать угрызения совести и раскаяние. Однако, если он не исправит свою ошибку и не покается, это может привести к тому, что он станет менее осторожным. В исламе это называется "истидрадж" — когда Аллах дает человеку возможность продолжать грешить, что в конечном итоге приводит к его духовной гибели. Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Если ты видишь, что Аллах одаряет человека благами, несмотря на его грехи, то это — постепенное наказание». (Ахмад). Таким образом, первая ошибка — это момент, когда человек должен остановиться, покаяться и вернуться на путь Аллаха.
Постепенное сползание в грех
Если человек не останавливается после первой ошибки, он начинает привыкать к греху. Это похоже на то, как обувь, испачканная грязью, уже не вызывает такого беспокойства, как вначале. В исламе это называется "тава́ннус би-ль-маʻаси" (привыкание к грехам). Чем больше человек грешит, тем меньше он чувствует тяжесть греха, и его сердце может ожесточиться. Аллах говорит: «Но нет! Их сердца ожесточились из-за того, что они совершали». Коран, 83:14. Это предупреждение о том, что грех может стать привычкой, которая приведет к духовной деградации.
Призыв к покаянию и осторожности
Назидание заканчивается советом: «Запачкался — вытирайся, и будь еще осторожнее». В исламе это соответствует концепции "тауба" (покаяние). Аллах всегда открыт для тех, кто искренне раскаивается в своих грехах. Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Все сыны Адама ошибаются, а лучшие из ошибающихся — те, кто каются». (Ат-Тирмизи). После покаяния человек должен быть еще более осторожным, чтобы не повторить ошибку. Это требует постоянного самоконтроля и стремления к богобоязненности.
Для верующих это назидание служит напоминанием о том, что: Нельзя недооценивать даже малые грехи, так как они могут привести к большим. Нужно всегда быть начеку и избегать ситуаций, которые могут привести к греху. Если ошибка совершена, нужно немедленно покаяться и вернуться на путь Аллаха. Постоянно работать над собой, укрепляя свою веру и богобоязненность.
Это наставление напоминает мусульманам о важности сохранения чистоты своей души и поведения. Оно предупреждает о том, что даже малые грехи могут привести к большим, если их не остановить. В то же время оно призывает к покаянию и осторожности, что соответствует исламским принципам богобоязненности и постоянного самосовершенствования. Мусульманин должен всегда помнить, что Аллах Милостив и Прощающий, но только для тех, кто искренне раскаивается и стремится к исправлению...
A warning about a person's gradual descent into sin...
"A clean-shod person carefully walks around the mud, but once he stumbles and gets his shoes dirty, he is less careful, and when he sees that the shoes are all dirty, he boldly slaps through the mud, getting dirty more and more. In the same way, when a person is young, while he is still clean from evil and depraved deeds, he takes care and shuns all evil, but once or twice he makes a mistake, and he thinks: take care, don't take care, everything will be the same, and he indulges in all vices. Don't do that. If you get dirty, wipe yourself off and be even more careful." ©Leo Tolstoy.
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:
Purity as the basis of piety
In Islam, purity (tahara) has both a physical and a spiritual aspect. Physical cleanliness, such as washing before prayer, symbolizes spiritual purity. A person who tries to keep his soul and body pure is wary of anything that might defile him. This corresponds to the principle of "taqwa" (piety), which is the basis of Islamic ethics. Allah says, "Indeed, Allah loves those who repent and He loves those who purify themselves." The Quran, 2:222. Thus, a person who carefully walks around dirt symbolizes a believer who tries to avoid sin and anything that could lead him to disobey Allah.
The first mistake and its consequences
When a person makes a mistake (sin) for the first time, they may feel remorse and remorse. However, if he does not correct his mistake and repent, it may lead to him becoming less careful. In Islam, this is called "istidraj" — when Allah gives a person the opportunity to continue sinning, which eventually leads to his spiritual death. The Prophet Muhammad (peace and blessings of Allaah be upon him) said: "If you see that Allaah bestows blessings on a person despite his sins, then this is a gradual punishment." (Ahmad). Thus, the first mistake is the moment when a person should stop, repent and return to the path of Allah.
Gradual descent into sin
If a person does not stop after the first mistake, he begins to get used to sin. It's similar to how mud-stained shoes no longer cause as much concern as they did at first. In Islam, this is called "tavannus bi-l-ma'asi" (getting used to sins). The more a person sins, the less he feels the weight of sin, and his heart can harden. Allah says: "But no! Their hearts were hardened because of what they were doing." The Quran, 83:14. This is a warning that sin can become a habit that will lead to spiritual degradation.
A call to repentance and caution
The edification ends with the advice: "If you get dirty, wipe yourself off, and be even more careful." In Islam, this corresponds to the concept of "tauba" (repentance). Allah is always open to those who sincerely repent of their sins. The Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) said: "All the sons of Adam err, and the best of those who err are those who repent." (Al-Tirmidhi). After repentance, a person should be even more careful not to repeat the mistake. This requires constant self-control and the pursuit of piety.
For believers, this edification serves as a reminder that: One should not underestimate even small sins, as they can lead to big ones. One should always be on guard and avoid situations that could lead to sin. If a mistake is made, one should immediately repent and return to the path of Allah. Constantly work on yourself, strengthening your faith and piety.
This admonition reminds Muslims of the importance of maintaining the purity of their souls and behavior. It warns that even small sins can lead to big ones if they are not stopped. At the same time, it calls for repentance and caution, which is consistent with the Islamic principles of piety and constant self-improvement. A Muslim should always remember that Allah is Merciful and Forgiving, but only for those who sincerely repent and strive for correction...
Bir kişinin kademeli olarak günaha kaymasına ilişkin uyarı...
"Temiz ayakkabılı bir kişi çamurun etrafında dikkatli bir şekilde dolaşıyor, ancak tökezlediğinde ayakkabılarını lekelediğinde daha az dikkat ediyor ve ayakkabılarının tamamen kirli olduğunu görünce cesurca çamura çarpıyor, gittikçe daha fazla kirleniyor. Bu yüzden insan gençleşecek, kötü ve ahlaksız işlerden hala temizken, tüm kötülüklerden korunup kaçınıyor, ancak bir veya iki kez yanılmaya değer ve düşünüyor: dikkat et, dikkat etme, her şey aynı olacak ve her kötülüğe karışıyor. Bunu yapma. Kirlendi - silin ve daha da dikkatli olun." ©Leo Tolstoy.
Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:
Allah'tan korkmanın temeli olarak saflık
İslam'da saflığın (tahara) hem fiziksel hem de ruhsal bir yönü vardır. Namazdan önce yıkanmak gibi fiziksel saflık, ruhsal saflığı sembolize eder. Ruhunu ve bedenini temiz tutmaya çalışan bir insan, kendisini kirletebilecek her şeyden sakınır. Bu, islam ahlakının temeli olan "taваva" (Allah'tan korkma) ilkesine karşılık gelir. Allah, «Şüphesiz Allah tövbe edenleri sever, arınanları sever» der. Kuran, 2:222. Böylece çamurdan nazikçe geçen bir kişi, günahtan ve onu Allah'a itaatsizliğe sürükleyebilecek her şeyden kaçınmaya çalışan bir inananı sembolize eder.
İlk hata ve sonuçları
Bir kişi ilk kez hata yaptığında (günah) pişmanlık ve pişmanlık hissedebilir. Ancak hatasını düzeltmezse ve tövbe etmezse bu onun daha az temkinli olmasına neden olabilir. İslam'da buna "istidraj" denir — Allah insana günah işlemeye devam etme fırsatı verdiğinde, bu da nihayetinde ruhsal yıkımına yol açar. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle dedi: «Eğer Allah'ın, günahlarına rağmen insana nimetler verdiğini görürsen, bu kademeli bir azaptır.» (Ahmed). Dolayısıyla ilk hata, insanın durması, tövbe etmesi ve Allah yoluna dönmesi gereken andır.
Günahın içine kademeli olarak kayma
Kişi ilk hatadan sonra durmazsa, günaha alışmaya başlar. Bu, çamurla lekelenmiş ayakkabıların artık ilk başta olduğu kadar rahatsız edici olmamasına benziyor. İslam'da buna "tavannus bi-l-ma'asi" (günahlara bağımlılık) denir. Bir insan ne kadar çok günah işliyorsa, günahın ağırlığını o kadar az hisseder ve kalbi sertleşebilir. Allah şöyle der: "Ama hayır! Yaptıklarından dolayı kalpleri katılaştı.» Kuran, 83:14. Bu, günahın ruhsal bozulmaya yol açacak bir alışkanlık haline gelebileceğine dair bir uyarıdır.
Tövbe ve dikkat çağrısı
Eğitim şu tavsiyeyle sona erer: »Kirlendim — sil ve daha da dikkatli ol." İslam'da bu, "tevbe" (tövbe) kavramına karşılık gelir. Allah, günahlarından içtenlikle tövbe edenlere her zaman açıktır. Hz. Muhammed (as), «Adem'in bütün oğulları yanılıyor, yanılanların en iyileri ise tövbe edenlerdir» dedi. (At-Tirmizi). Tövbeden sonra, hatayı tekrar etmemek için kişi daha da dikkatli olmalıdır. Bu, sürekli özdenetim ve Allah'tan korkma arzusu gerektirir.
Müminlere bu öğüt, şöyle bir hatırlatmadır: Küçük günahlar bile hafife alınamaz, çünkü bunlar büyük günahlara yol açabilir. Her zaman tetikte olmanız ve günaha yol açabilecek durumlardan kaçınmanız gerekir. Eğer bir hata yapılırsa, derhal tövbe etmeli ve Allah yoluna dönmelisiniz. İnancımı ve takva duygularımı güçlendirerek sürekli kendim üzerinde çalışmak.
Bu talimat, Müslümanlara ruhlarını ve davranışlarını saf tutmanın önemini hatırlatır. Kontrol edilmezse küçük günahların bile büyük günahlara yol açabileceği konusunda uyarıyor. Aynı zamanda, Allah'tan korkmanın ve sürekli kendini geliştirmenin islami ilkelerine uygun olarak tövbe ve ihtiyat çağrısında bulunur. Bir Müslüman, Allah'ın Merhametli ve Bağışlayıcı olduğunu her zaman hatırlamalıdır, ancak yalnızca içtenlikle tövbe eden ve düzeltmeye çalışanlar içindir...
Një paralajmërim për zbritjen graduale të një personi në mëkat...
"Një person i pastër ecën me kujdes rreth baltës, por sapo pengohet dhe i ndot këpucët, ai është më pak i kujdesshëm dhe kur sheh se këpucët janë të gjitha të ndyra, ai godet me guxim baltën, duke u ndotur gjithnjë e më shumë. Në të njëjtën mënyrë, kur një person është i ri, ndërsa është ende i pastër nga veprat e liga dhe të shthurura, ai kujdeset dhe shmang çdo të keqe, por një ose dy herë bën një gabim dhe mendon: kujdes, mos u kujdes, gjithçka do të jetë e njëjtë, dhe ai kënaqet me të gjitha veset. Mos e bëj këtë. Nëse ndoteni, fshijeni veten dhe jini edhe më të kujdesshëm.©Leo Tolstoy.
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:
Pastërtia si bazë e devotshmërisë
Në Islam, pastërtia (tahara) ka një aspekt fizik dhe shpirtëror. Pastërtia fizike, siç është larja para lutjes, simbolizon pastërtinë shpirtërore. Një person që përpiqet të mbajë shpirtin dhe trupin e tij të pastër është i kujdesshëm ndaj çdo gjëje që mund ta ndot atë. Kjo korrespondon me parimin e "taqwa" (devotshmërisë), i cili është baza e etikës Islame. Allahu thotë: "Me të vërtetë, Allahu i do ata që pendohen dhe ai i do ata që pastrohen."Kur'ani, 2: 222. Kështu, një person që ecën me kujdes rreth papastërtisë simbolizon një besimtar që përpiqet të shmangë mëkatin dhe çdo gjë që mund ta çojë atë të mos i bindet Allahut.
Gabimi i parë dhe pasojat e tij
Kur një person bën një gabim (mëkat) për herë të parë, ai mund të ndiejë pendim dhe pendim. Sidoqoftë, nëse ai nuk e korrigjon gabimin e tij dhe pendohet, kjo mund të çojë që ai të bëhet më pak i kujdesshëm. Në Islam, kjo quhet "istidraj" - kur Allahu i jep një personi mundësinë për të vazhduar mëkatin, gjë që përfundimisht çon në vdekjen e tij shpirtërore. Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) tha: "nëse shihni se Allahu i dhuron bekime një personi pavarësisht mëkateve të tij, atëherë ky është një dënim gradual."(Ahmad). Kështu, gabimi i parë është momenti kur një person duhet të ndalet, të pendohet dhe të kthehet në rrugën e Allahut.
Zbritja graduale në mëkat
Nëse një person nuk ndalet pas gabimit të parë, ai fillon të mësohet me mëkatin. Është e ngjashme me atë se si këpucët e njollosura me baltë nuk shkaktojnë më aq shqetësim sa në fillim. Në Islam, kjo quhet "tavannus bi-l-ma'asi" (duke u mësuar me mëkatet). Sa më shumë që një person mëkaton, aq më pak ai ndjen peshën e mëkatit dhe zemra e tij mund të ngurtësohet. Allahu thotë: "Por jo! Zemrat e tyre u ngurtësuan për shkak të asaj që po bënin."Kur'ani, 83: 14. Ky është një paralajmërim se mëkati mund të bëhet një zakon që do të çojë në degradim shpirtëror.
Një thirrje për pendim dhe kujdes
Ndërtimi përfundon me këshillën: "nëse ndoteni, fshijeni veten dhe jini edhe më të kujdesshëm."Në Islam, kjo korrespondon me konceptin e" tauba " (pendim). Allahu është gjithmonë i hapur për ata që pendohen sinqerisht për mëkatet e tyre. Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) tha: "të gjithë bijtë e Ademit gabojnë, dhe më të mirët e atyre që gabojnë janë ata që pendohen."(Al-Tirmidhi). Pas pendimit, një person duhet të jetë edhe më i kujdesshëm për të mos përsëritur gabimin. Kjo kërkon vetëkontroll të vazhdueshëm dhe ndjekje të devotshmërisë.
Për besimtarët, ky ngrehinë shërben si kujtesë se: Nuk duhet nënvlerësuar as mëkatet e vogla, pasi ato mund të çojnë në të mëdha. Njeriu duhet të jetë gjithmonë në roje dhe të shmangë situatat që mund të çojnë në mëkat. Nëse bëhet një gabim, duhet menjëherë të pendohet dhe të kthehet në rrugën e Allahut. Punoni vazhdimisht për veten tuaj, duke forcuar besimin dhe devotshmërinë tuaj.
Ky këshillë u kujton Muslimanëve rëndësinë e ruajtjes së pastërtisë së shpirtrave dhe sjelljes së tyre. Ai paralajmëron se edhe mëkatet e vogla mund të çojnë në të mëdha nëse nuk ndalen. Në të njëjtën kohë, ajo bën thirrje për pendim dhe kujdes, i cili është në përputhje me parimet Islame të devotshmërisë dhe vetë-përmirësimit të vazhdueshëm. Një Musliman duhet të kujtojë gjithmonë se Allahu është I Mëshirshëm dhe Falës, por vetëm për ata që pendohen sinqerisht dhe përpiqen për korrigjim...