Почему плакал Пророк? / Why did the Prophet cry? / Pse qau Profeti?

Почему плакал Пророк? / Why did the Prophet cry? / Pse qau Profeti?

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Пророки (мир им) являются самыми лучшими творениями Аллаха Субхана уа Та'аля. Они защищены от греховных поступков, всегда честны и правдивы во всём, обладают совершенным умом и доводят до людей все повеления Господа. При этом пророки (мир им) обладают качествами, присущими всем людям, к примеру, они, как и все люди, выражают печаль и радость, плачут и смеются. В чём же была причина печали Пророка Мухаммада ﷺ?

Посланник Аллаха ﷺ не был угрюмой и замкнутой в себе личностью, напротив Он ﷺ был приветливым человеком, с лица которого не сходила улыбка. В тоже время печаль и слёзы сопровождали его всю жизнь. Подобно тому, как Пророк ﷺ смеялся, также он и плакал, но этого почти никто не слышал, и лишних звуков он не издавал. Он ﷺ часто говорил своим сподвижникам: «Если бы знали вы то, что известно мне, то, конечно же, смеялись бы мало, а плакали много!» аль-Бухари и Муслим.

Известно, что Пророк ﷺ плакал, трепеща перед Всевышним, при звучании священного Корана, сострадая умершим, страшась за своих последователей и жалея их. Посланник Аллаха ﷺ был примером милосердия и призывал остальных слезами размягчать свои сердца. Так Пророк ﷺ плакал, когда умер его сын Ибрахим. Из его глаз полились слезы, а Абдуррахман ибн Ауф (да будет доволен им Аллах) сказал: «И ты тоже плачешь, о Посланник Аллаха?» На это Пророк ﷺ ответил: «О Ибн Ауф, поистине, это – проявление сострадания!», – а затем промолвил: «Поистине, глаза плачут, а сердце печалится, но мы говорим лишь то, что угодно нашему Господу! Поистине, мы опечалены разлукой с тобой, о Ибрахим!» аль-Бухари.

Абу Хурайра (да будет доволен им Аллах) сообщил, что, придя на могилу своей матери, Пророк ﷺ заплакал, и это заставило плакать всех, кто находился вокруг него. Муслим.

Печаль Посланника Господа ﷺ была долгой и глубокой, потому что он очень беспокоился за свою общину, желая людям блага. Многие из них уходят от добра из-за незнания пользы религии, и Пророк ﷺ печалился за них. И мы печалимся за тех, кто не внемлет призыву и настойчиво не становится на прямой путь. Как тяжело и больно за тех кто упорно вцепился в это дунья и не думает о будущей жизни в Ахирате. Посланник Аллаха ﷺ плача переживал за нас, как же мы можем пренебрежительно относиться к его заповедям?

Да наделит нас Господь Своей милостью, раскроет наши сердца, дав возможность принять призыв Пророка Мухаммада ﷺ и следовать ему! Амин.

Why did the Prophet cry?

raise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

The Prophets (peace be upon them) are the best creations of Allah Subhan wa Ta'ala. They are protected from sinful deeds, are always honest and truthful in everything, have a perfect mind and bring to people all the commands of the Lord. At the same time, the prophets (peace be upon them) have qualities inherent in all people, for example, they, like all people, express sadness and joy, cry and laugh. What was the reason for Prophet Muhammad's sadness?

The Messenger of Allah was not a sullen and self-contained person, on the contrary, He was a friendly person with a smile on his face. At the same time, sadness and tears accompanied him all his life. Just as the Prophet laughed, he also cried, but almost no one heard this, and he did not make unnecessary sounds. He often said to his companions: "If you knew what I know, then, of course, you would laugh a little and cry a lot!" al-Bukhari and Muslim.

It is known that the Prophet wept, trembling before God, at the sound of the holy Quran, compassionating the dead, fearing for his followers and pitying them. The Messenger of Allah was an example of mercy and urged others to soften their hearts with tears. This is how the Prophet wept when his son Ibrahim died. Tears began to flow from his eyes, and Abdurrahman ibn Auf (may Allah be pleased with him) said: "Are you crying too, O Messenger of Allah?" To which the Prophet replied: "O Ibn Auf, truly, this is a manifestation of compassion!" and then said: "Truly, the eyes are crying and the heart is sad, but we only say what is pleasing to our Lord! Indeed, we are saddened by the separation from you, O Ibrahim!" al-Bukhari.

Abu Hurayrah (may Allah be pleased with him) reported that when he came to his mother's grave, the Prophet began to cry, and this made everyone around him cry. Muslim.

The sadness of the Messenger of the Lord was long and deep, because he was very worried about his community, wishing people well. Many of them walk away from goodness because of ignorance of the benefits of religion, and the Prophet was sad for them. And we grieve for those who do not heed the call and persistently do not take the straight path. How hard and painful it is for those who stubbornly clung to this dunya and did not think about the future life in Akhirate. The Messenger of Allah was crying and worried about us, so how can we disregard his commandments?

May the Lord grant us His mercy, open our hearts, giving us the opportunity to accept the call of the Prophet Muhammad and follow him! Amin.

Pse qau Profeti?

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Profetët (paqja qoftë mbi ta) janë krijimet më të mira të Allahut Subhan ue Ta'ala. Ata janë të mbrojtur nga veprat mëkatare, janë gjithmonë të sinqertë dhe të vërtetë në gjithçka, kanë një mendje të përsosur dhe u sjellin njerëzve të gjitha urdhrat e Zotit. Në të njëjtën kohë, profetët (paqja qoftë mbi ta) kanë cilësi të natyrshme për të gjithë njerëzit, për shembull, ata, si të gjithë njerëzit, shprehin trishtim dhe gëzim, qajnë dhe qeshin. Cila ishte arsyeja e trishtimit Të Profetit Muhamed?

I Dërguari i Allahut nuk ishte një person i ngrysur dhe i pavarur, përkundrazi, ai ishte një person miqësor me një buzëqeshje në fytyrë. Në të njëjtën kohë, trishtimi dhe lotët e shoqëruan atë gjatë gjithë jetës së tij. Ashtu Si profeti qeshi, ai gjithashtu qau, por pothuajse askush nuk e dëgjoi këtë, dhe ai nuk bëri tinguj të panevojshëm. Ai shpesh u thoshte shokëve të tij: "nëse do ta dinit atë që di, atëherë, natyrisht, do të qeshnit pak dhe do të qanit shumë!"al-Bukhari dhe Muslim.

Dihet se Profeti qau, duke u dridhur para Zotit, nën tingujt e Kuranit të shenjtë, duke mëshiruar të vdekurit, duke u frikësuar për pasuesit e tij dhe duke i mëshiruar ata. I Dërguari i Allahut ishte shembull i mëshirës dhe i nxiti të tjerët që t'i zbusin zemrat e tyre me lot. Kështu qau Profeti kur vdiq djali I tij Ibrahimi. Lotët filluan t'i rrjedhin nga sytë Dhe Abdurrahman ibn Auf (allahu qoftë i kënaqur me të) tha: "a po qan edhe ti, O I Dërguar i Allahut?"Për të cilën Profeti u përgjigj:" O Ibn Auf, me të vërtetë, ky është një manifestim i dhembshurisë!"dhe pastaj tha:" Me të vërtetë, sytë po qajnë dhe zemra është e trishtuar, por ne themi vetëm atë që i pëlqen Zotit tonë! Në të vërtetë, ne jemi të pikëlluar nga ndarja nga ju, O Ibrahim!"al-Bukhari.

Ebu Hurayrah (Allahu qoftë i kënaqur me të) raportoi se kur erdhi në varrin e nënës së tij, Profeti filloi të qante, dhe kjo i bëri të gjithë rreth tij të qanin. Mysliman.

Trishtimi i Të Dërguarit të Zotit ishte i gjatë dhe i thellë, sepse ai ishte shumë i shqetësuar për komunitetin e tij, duke i uruar njerëzit mirë. Shumë prej tyre largohen nga mirësia për shkak të injorancës së përfitimeve të fesë dhe Profeti ishte i trishtuar për ta. Dhe ne pikëllohemi për ata që nuk i kushtojnë vëmendje thirrjes dhe me këmbëngulje nuk marrin rrugën e drejtë. Sa e vështirë dhe e dhimbshme është për ata që me kokëfortësi u ngjitën në këtë dunya dhe nuk menduan për jetën e ardhshme në Akhirate. I Dërguari I Allahut qante dhe shqetësohej për ne, pra si mund t'i shpërfillim urdhërimet e tij?

Zoti na dhëntë mëshirën e Tij, na i hap zemrat, duke na dhënë mundësinë që ta pranojmë thirrjen e Profetit Muhamed dhe ta ndjekim atë! Amin.