Никак не могу простить и оставляю всё на Суд Аллаха!

Никак не могу простить и оставляю всё на Суд Аллаха!

I cannot forgive in any way and leave everything to the Judgment of Allah! / Nuk mund të fal në asnjë mënyrë dhe të lë gjithçka Në Gjykimin e Allahut!

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

О Аллах, избавь меня от них как пожелаешь!

Каждый из нас встречал в своей жизни людей, которые, совершая действия, причиняющие нам боль, или поступая вразрез с нашим понятием о правильном, обижают нас. Такая обида заставляет человека волноваться и приносит беспокойство...

Несомненно, эта обида может причиняет вред тому, кто обижается, а также немалый вред самому обидчику. Если вас оскорбили и обидели, то не оскорбляйте обидчика в ответ, зная что-то о нем. Если удержишься от оскорбления и мести, тогда вам вознаграждение Аллаха за терпение и сдержанность, а ему - его грех, пусть он с ним и живет до Судного Дня...

Страшитесь мольбы притесненного, старайтесь никого не притеснять; не ущемляйте права других, не посягайте на их честь или имущество. Между притесненным, на чью честь и достоинство посягнули, и Всевышним нет преграды - ду'а обязательно будет услышана и принята, а потому притеснившему, сделавшему это преднамеренно, возмездия Аллаха не избежать.

Если один нанес ущерб другому в чем-либо, например задев его честь и достоинство, то пусть сразу, в этот же час попросит у него прощения. Пусть не оттягивает до того момента, когда не будет уже принято. В Судный День, если будут у обидевшего благие дела совершенные в мирской жизни, то компенсирует он ими все те обиды, что нанес другим. Если единиц благого у него не будет, если все его добрые дела обнулились еще в мирской жизни, или сошли на нет при расплате с другими в День Суда, или таковых и вовсе не оказалось, тогда взвалят на него грехи обиженного мазлума, в чёткой пропорции с нанесенной ему ранее обидой или ущербом.

В достоверном хадисе, приведённом имамом Муслимом, говорится: «Мусульманин мусульманину брат. Он не притесняет его, не оставит без помощи и не позволит, чтобы он оказался в трудном положении». То, что мы братья по вере, что мы из мусульманской Уммы, – это самое великое благо для нас, и мы обязаны быть благодарными Аллаху за это благо. Братство по вере намного сильнее и крепче, чем кровное братство. Ведь кровное братство ограничено этим светом, а братство по вере существует как на этом свете, так и на том. Кровное братство мы приобретаем через родителей, а братство по вере – через и Его Посланника (мир ему и благословение Аллаха). Именно поэтому Посланник Аллаха (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Я для вас – что отец для детей». (Абу Давуд, Насаи, Ибн Маджа).

В достоверном хадисе, приведённом аль-Бухари и Муслимом, говорится, что Пророк (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «В любви и милосердии друг к другу верующие подобны телу: когда болит какой-либо его орган, то и остальное тело лихорадит и оно лишается сна». Этот высокочтимый хадис призывает мусульман сплотиться, не оставаться равнодушными к боли, страданиям, проблемам друг друга. И если мусульмане не ведут себя подобным образом, значит, вера их несовершенна. В другом хадисе говорится: «Кого не волнуют проблемы мусульман, тот не из них».

Обязанностью мусульманина по отношению к другим людям является и проявление благонравия. Благонравие возвышает мусульманина на уровень тех, кто проявляет старательность в поклонении, проводя дни в посте, а ночи в бдении, поклоняясь Всевышнему. Мусульманину следует проявлять вежливость, благожелательность, довольство при общении с людьми. В хадисе сказано: «Поистине, Аллах любит того, кто кроток и доброжелателен». (Байхаки).

Соблюдение договора и выполнение обещаний тоже входят в наши обязанности. Договор подобен долгу, его следует исполнять. Несоблюдение договора – один из признаков мунафиков, то есть лицемеров в религии. Нельзя также проявлять высокомерие из-за богатства или занимаемого высокого общественного положения, высокой должности. Посланник Аллаха (мир ему и благословение) был самым скромным из людей, он помогал беднякам и вдовам решать их проблемы. (Насаи, Хаким).

Из обязанностей мусульманина является также проявление почтения к уважаемому человеку. В хадисе сказано: «Если прибудет к вам авторитетный среди своего народа человек, то и вы окажите ему почтение». (Хаким). Ещё есть хадис, в котором говорится, что каждого следует посадить на своё место, то есть каждому следует воздать должное, соответствующее его статусу, авторитету.

Также по возможности следует оказывать помощь мусульманам. В достоверном хадисе говорится: «Аллах помогает рабу Своему, пока тот помогает брату по вере». (Муслим). Из обязанностей мусульманина является оказание помощи и поддержки мусульманину, оказавшемуся в беде. В достоверном хадисе говорится: «Кто бы ни оказал помощь мусульманину, на которого обрушилось несчастье в этом мире, Аллах отводит от него (оказавшего помощь) несчастье на том свете». (Муслим).

Из обязанностей мусульманина перед другими людьми является исполнение их нужд. В достоверном хадисе говорится: «Хождение для исполнения нужд брата по вере лучше для каждого из вас, чем совершение итикафа в моей мечети, то есть пребывание в ней в поклонении, в течение двух лет» (Хаким). А за итикаф, то есть за пребывание в поклонении в мечети Пророка (мир ему и благословение Аллаха), предусмотрено неописуемо большое вознаграждение. В достоверном хадисе говорится: «Окажите содействие, за это вам запишут вознаграждение». (Аль-Бухари).

Истину следует высказывать вежливо, благожелательно, но если тот, кому она адресована, не воспринимает её, то следует отдалиться от него, не ведя с ним спор, ибо спор порождает неприязнь и приводит сердца в смятение.

Мусульманин обязан хранить тайну другого мусульманина, не скрывать своих симпатий, высказывать отношение и любовь к тем, кто ему нравится, обращаться к Всевышнему с доброй мольбой за братьев и сестёр по вере. В хадисе говорится: «Если мусульманин обратится к Аллаху с мольбой: “О Аллах, прости грехи всем мусульманам и мусульманкам”, то Аллах прощает ему грехи по числу всех мусульман».

Если мы, мусульмане, будем вести себя так, как этого требует от нас наша религия Ислам, будем соблюдать по отношению друг к другу перечисленные выше обязанности, то жизнь на земле станет счастливой, благой, нами будет доволен Аллах и мы получим высокие блага Джаннат Фирдауса в вечной жизни. А если мы последуем за Сатаной Иблисом и станем пренебрегать этими обязанностями, то нас будут преследовать несчастья в земной жизни, на нас разгневается Аллах, опечалится Пророк (мир ему и благословение Аллаха), и мы подвергнемся адским мучениям в Ахирате.

Очень трудное дело - не обижать и не обижаться в отношениях с людьми, которые не отдают себе отчета в своем поведении и переходят меру. Но Посланник Аллаха (мир ему и благословение) умел быть с ними дружелюбным и приветливо улыбчивым. Можно утверждать, что не обижаться труднее, чем не обижать. Ибо не обижать - это то, что лежит у нас на руках. Если вы способны владеть своими руками, языком и взглядом, можете сдержать себя, то можете избежать и того, чтобы обижать людей. 

Но не обижаться, зачастую не зависит от нас. Перед определенными действиями людей это и в самом деле становится невозможным. И только в самых исключительных случаях это становится возможным. И это мы видим на примере Посланника Аллаха (мир ему и благословение Аллаха). Он не обижал и не обижался. Всё прекрасное, что выпало на долю исламской общины, связано с именем Пророка Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха), во всем этом его вклад. 

Один мусульманин вправе ожидать от другого, что тот будет говорить ему правду и станет верить тому, что он от него услышит, а одним из факторов, нарушающих взаимное доверие в Исламе, будет сообщение другому того, что не соответствует действительности, особенно в том случае, когда тот, кому рассказывают о чём-либо, доверяет человеку. Ложь, которая произносится не ради того, чтобы добиться расположения кого-либо или защитить себя или своё имущество, является хитростью и предательством

Предательство – это то, что невозможно проигнорировать или простить. Оно вызывает боль, обиду, эмоции. Каждый из нас сталкивался в жизни с предательством друга, близкого человека. Мусульмане в этом не исключение. Отношение в исламе к предательству негативное. В хадисе Посланника Аллаха (мир ему и благословение Аллаха) говорится, что предательство – одна из черт лицемера. Это чуждая искреннему мусульманину черта. Предательство – отвратительно в любом деле. Одна измена злостнее другой. 

Если человек живёт без особых проблем и его никто не беспокоит, он обычно не обращается к Аллаху с мольбами. Когда же у человека возникают трудности в жизни, и кто-то начинает его притеснять и обижать, он вспоминает о своём Господе. Когда кто-то относится к нам несправедливо, мы обычно ощущаем себя перед ним слабыми и беззащитными. Но на самом деле мы не беззащитны, ведь Всевышний Аллах обещал нам Свою защиту, ибо ду'а притесняемого принимается безотлагательно.

От ‘Абдулаха Ибн ‘Аббаса (да будет доволен ими обоими Аллах) передаётся, что когда Пророк (мир ему и благословение Аллаха) посылал Му’аза ибн Джабаля (да будет доволен им Аллах) в Йемен, он сказал ему: «Бойся мольбы притеснённого, ибо, поистине, между ней и Аллахом нет преграды»/ (Бухари, 2448; Муслим, 19; Абу Дауд 1584; Тирмизи, 2014; Ибн Маджах, 1783). Также от Абу Хурайры (да будет доволен им Аллах) передаётся, что Пророк (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Три мольбы, вне всяких сомнений, не остаются без ответа: мольба родителя, мольба путника и мольба притесняемого». (Бухари, «Аль-Адаб аль-муфрад», 481; Абу Дауд, 1536; Ибн Маджах, 3862; Тирмизи, 1905; Ибн Хиббан 2699).

Посланник Аллаха (мир ему и благословение Всевышнего) предостерегал нас от притеснения, ибо если человек, будучи притеснённым, обратится с мольбой к Аллаху против притеснителя, то Аллах ответит ему, даже если этот человек является грешником. Более того, дуа притеснённого принимается Всевышним, даже если он является неверующим, а притеснитель – мусульманином. Потому что мольба притеснённого получает ответ, а его нечестие и неверие остаются с ним.

Мы можем прибегать к защите Всевышнего от притеснителя любыми мольбами, а также просить Аллаха своими словами. Однако лучше всего обратиться к Всевышнему с теми ду'а, которые передаются от Пророка (мир ему и благословение Аллаха) и его сподвижников (да будет доволен ими всеми Аллах).

Да поможет Всевышний Аллах всем мусульманам вести себя так, как это повелевает нам наша религия, и сплотиться, словно единое тело, как об этом сказал Пророк (мир ему и благословение Аллаха). Аминь!

I cannot forgive in any way and leave everything to the Judgment of Allah!

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:


O Allah, deliver me from them as you wish!

Each of us has met people in our lives who, by committing actions that cause us pain, or acting contrary to our concept of what is right, offend us. Such resentment makes a person worry and brings anxiety...

Undoubtedly, this offense can cause harm to the one who is offended, as well as considerable harm to the offender himself. If you have been insulted and offended, then do not insult the offender in return, knowing something about him. If you refrain from insults and revenge, then Allah's reward for patience and restraint is for you, and his sin is for him, let him live with him until the Day of Judgment...

Be afraid of the supplication of the oppressed, try not to oppress anyone; do not infringe on the rights of others, do not encroach on their honor or property. There is no barrier between the oppressed, whose honor and dignity have been encroached upon, and the Almighty - du'a will certainly be heard and accepted, and therefore the oppressor, who did this intentionally, will not escape the retribution of Allah.

If one has harmed the other in any way, for example, by hurting his honor and dignity, then let him immediately, at the same hour, ask for his forgiveness. Let it not delay until the moment when it is already accepted. On the Day of Judgment, if the offending person has good deeds done in worldly life, then he will compensate them for all the offenses that he has inflicted on others. If he does not have any good units, if all his good deeds were zeroed out in worldly life, or came to naught when paying off others on the Day of Judgment, or there were none at all, then the sins of the offended mazlum will be blamed on him, in clear proportion to the offense or damage inflicted on him earlier.

An authentic hadith quoted by Imam Muslim says: "A Muslim is a Muslim's brother. He does not oppress him, will not leave him without help and will not allow him to find himself in a difficult situation." The fact that we are brothers in faith, that we are from the Muslim Ummah, is the greatest benefit for us, and we must be grateful to Allah for this benefit. The brotherhood of faith is much stronger and stronger than the blood brotherhood. After all, blood brotherhood is limited by this light, and brotherhood by faith exists both in this world and in that. We acquire blood brotherhood through our parents, and brotherhood by faith through His Messenger (peace and blessings of Allah be upon him). That is why the Messenger of Allah (peace and blessings of Allah be upon him) said: "I am to you what a father is to children." (Abu Dawud, Nasai, Ibn Majah).

In a reliable hadith cited by al-Bukhari and Muslim, it is said that the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said: "In love and mercy to each other, believers are like a body: when any of its organs hurts, the rest of the body fevers and it loses sleep." This highly revered hadith calls on Muslims to unite, not to remain indifferent to each other's pain, suffering, and problems. And if Muslims do not behave in this way, then their faith is imperfect. Another hadith says: "Whoever doesn't care about the problems of Muslims is not one of them."

The duty of a Muslim towards other people is also to show good behavior. Good morals elevate a Muslim to the level of those who show diligence in worship, spending days in fasting and nights in vigil, worshipping the Almighty. A Muslim should show politeness, benevolence, and contentment when communicating with people. The hadith says: "Indeed, Allah loves the one who is meek and benevolent." (Baihaki).

Compliance with the contract and fulfillment of promises are also part of our responsibilities. A contract is like a debt, it must be fulfilled. Non–compliance with the contract is one of the signs of munafics, that is, hypocrites in religion. It is also impossible to show arrogance because of wealth or high social position, high position. The Messenger of Allah (peace and blessings of Allaah be upon him) was the most humble of people, he helped the poor and widows solve their problems. (Nasai, Hakim).

One of the duties of a Muslim is also to show respect to a respected person. The hadith says: "If a person of authority among his people comes to you, then you will show him respect." (Hakim). There is also a hadith that says that everyone should be put in their place, that is, everyone should be given due respect corresponding to their status and authority.

Muslims should also be helped whenever possible. An authentic hadith says: "Allah helps His servant as long as he helps his brother in faith." (Muslim). One of the duties of a Muslim is to provide assistance and support to a Muslim in need. A reliable hadith says: "Whoever helps a Muslim who is afflicted by misfortune in this world, Allah takes away from him (who helped) misfortune in the next world." (Muslim).

One of the duties of a Muslim to other people is to fulfill their needs. The authentic hadith says: "Going to fulfill the needs of a brother in faith is better for each of you than doing itikaf in my mosque, that is, staying in it in worship for two years" (Hakim). And for itikaf, that is, for staying in worship in the mosque of the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), an indescribably large reward is provided. A reliable hadith says: "Provide assistance, for this you will receive a reward." (Al-Bukhari).

The truth should be expressed politely, benevolently, but if the person to whom it is addressed does not perceive it, then one should distance oneself from him without arguing with him, because arguing generates hostility and leads hearts into confusion.

A Muslim is obliged to keep the secret of another Muslim, not to hide his sympathies, express his attitude and love for those he likes, and turn to God with a kind prayer for brothers and sisters in the faith. The hadith says: "If a Muslim turns to Allah with a prayer: 'O Allah, forgive the sins of all Muslims and Muslim women,' then Allah forgives his sins according to the number of all Muslims."

If we, Muslims, behave as our religion Islam requires of us, and we observe the duties listed above in relation to each other, then life on earth will become happy, good, Allah will be pleased with us and we will receive the high benefits of Jannat Firdaus in eternal life. And if we follow Satan Iblis and neglect these duties, then we will be haunted by misfortunes in our earthly life, Allah will be angry with us, the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) will grieve, and we will be subjected to hellish torments in Akhirat.

It is a very difficult thing not to offend and not to be offended in relationships with people who are not aware of their behavior and go beyond the measure. But the Messenger of Allah (peace and blessings of Allaah be upon him) knew how to be friendly and smiling with them. It can be argued that it is more difficult not to be offended than not to offend. Because not to offend is what lies on our hands. If you are able to control your hands, tongue and eyes, and can restrain yourself, then you can avoid offending people.

But don't be offended, it often doesn't depend on us. Before certain actions of people, this really becomes impossible. And only in the most exceptional cases does this become possible. And we see this in the example of the Messenger of Allah (peace and blessings of Allah be upon him). He did not offend or take offense. All the wonderful things that have befallen the Islamic community are associated with the name of the Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him), and his contribution is in all this.

One Muslim has the right to expect another to tell him the truth and believe what he hears from him, and one of the factors that violate mutual trust in Islam will be telling another what is not true, especially when the one who is being told about something, trusts a person. A lie that is not uttered in order to gain the favor of someone or to protect yourself or your property is a trick and betrayal

Betrayal is something that cannot be ignored or forgiven. It causes pain, resentment, and emotions. Each of us has faced the betrayal of a friend, a loved one in our lives. Muslims are no exception to this. The attitude in Islam towards betrayal is negative. The hadith of the Messenger of Allah (peace and blessings of Allah be upon him) says that betrayal is one of the features of a hypocrite. This is a trait alien to a sincere Muslim. Betrayal is disgusting in any business. One betrayal is more vicious than the other.

If a person lives without any problems and no one bothers him, he usually does not turn to Allah with supplications. When a person has difficulties in life, and someone begins to oppress and offend him, he remembers his Lord. When someone treats us unfairly, we usually feel weak and defenseless in front of them. But in fact, we are not defenseless, because Allah Almighty promised us His protection, because'and the oppressed is accepted without delay.

It is reported from ‘Abdullah Ibn‘Abbas (may Allah be pleased with them both) that when the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) sent Mu'aza ibn Jabal (may Allah be pleased with him) to Yemen, he told him: "Fear the supplication of the oppressed, for, indeed, there is no barrier between her and Allah"/ (Bukhari, 2448; Muslim, 19; Abu Dawud 1584; Tirmizi, 2014; Ibn Majah, 1783). It is also reported from Abu Hurayrah (may Allah be pleased with him) that the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said: "Three prayers, without any doubt, do not remain unanswered: the plea of a parent, the plea of a traveler and the plea of the oppressed." (Bukhari, Al-Adab al-mufrad, 481; Abu Dawud, 1536; Ibn Majah, 3862; Tirmizi, 1905; Ibn Hibban 2699).

The Messenger of Allah (peace and blessings of Allaah be upon him) warned us against oppression, because if a person, being oppressed, turns to Allah with a prayer against the oppressor, then Allah will answer him, even if this person is a sinner. Moreover, the dua of the oppressed is accepted by the Almighty, even if he is an unbeliever and the oppressor is a Muslim. Because the supplication of the oppressed receives an answer, but his wickedness and unbelief remain with him.

We can resort to the protection of the Almighty from the oppressor by any pleas, as well as ask Allah in our own words. However, it is best to turn to the Almighty with those du'a that are transmitted from the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) and his companions (may Allaah be pleased with them all).

May Allah Almighty help all Muslims to behave as our religion commands us, and to unite as one body, as the Prophet said (peace and blessings of Allah be upon him). Amen to that!

Nuk mund të fal në asnjë mënyrë dhe të lë gjithçka Në Gjykimin e Allahut!

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:


O Allah, më çliro prej tyre si të duash!

Secili prej nesh ka takuar njerëz në jetën tonë të cilët, duke kryer veprime që na shkaktojnë dhimbje, ose duke vepruar në kundërshtim me konceptin tonë të asaj që është e drejtë, na ofendojnë. Një pakënaqësi e tillë e bën një person të shqetësohet dhe sjell ankth...

Padyshim, kjo vepër mund të shkaktojë dëm për atë që ofendohet, si dhe dëm të konsiderueshëm për vetë shkelësin. Nëse jeni fyer dhe ofenduar, atëherë mos e fyeni shkelësin në këmbim, duke ditur diçka për të. Nëse përmbaheni nga fyerjet dhe hakmarrja, atëherë shpërblimi I Allahut për durim dhe përmbajtje është për ju, dhe mëkati i tij është për të, le të jetojë me të deri Në Ditën e Gjykimit...

Kini frikë nga lutja e të shtypurve, përpiquni të mos shtypni askënd; mos shkelni të drejtat e të tjerëve, mos shkelni nderin ose pronën e tyre. Nuk ka asnjë pengesë midis të shtypurve, nderi dhe dinjiteti i të cilëve janë shkelur, dhe I Plotfuqishmi - du'a me siguri do të dëgjohet dhe pranohet, dhe për këtë arsye shtypësi, i cili e bëri këtë qëllimisht, nuk do t'i shpëtojë ndëshkimit të Allahut.

Nëse njëri e ka dëmtuar tjetrin në ndonjë mënyrë, për shembull, duke dëmtuar nderin dhe dinjitetin e tij, atëherë lëreni menjëherë, në të njëjtën orë, të kërkojë faljen e tij. Le të mos vonojë deri në momentin kur tashmë është pranuar. Në Ditën e Gjykimit, nëse personi shkelës ka bërë vepra të mira në jetën e kësaj bote, atëherë ai do t'i kompensojë ato për të gjitha veprat që u ka shkaktuar të tjerëve. Nëse ai nuk ka ndonjë njësi të mirë, nëse të gjitha veprat e tij të mira u zeruan në jetën e kësaj bote, ose u shkatërruan kur paguan të tjerët Në Ditën e Gjykimit, ose nuk kishte fare, atëherë mëkatet e mazlumit të ofenduar do të fajësohen mbi të, në proporcion të qartë me veprën ose dëmin e shkaktuar më herët.

Një hadith autentik i cituar nga Imam Muslimi thotë: "Një Musliman është vëllai I Një Muslimani. Ai nuk e shtyp atë, nuk do ta lërë pa ndihmë dhe nuk do ta lejojë atë të gjendet në një situatë të vështirë."Fakti që ne jemi vëllezër në besim, se jemi nga Umeti Musliman, është përfitimi më i madh për ne, dhe Ne duhet t'i jemi mirënjohës Allahut për këtë përfitim. Vëllazëria e besimit është shumë më e fortë dhe më e fortë se vëllazëria e gjakut. Në fund të fundit, vëllazëria e gjakut është e kufizuar nga kjo dritë, dhe vëllazëria me besim ekziston si në këtë botë ashtu edhe në atë. Ne fitojmë vëllazërinë e gjakut nëpërmjet prindërve tanë, dhe vëllazërinë me anë të besimit nëpërmjet Të Dërguarit të tij (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Prandaj I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) tha: "unë jam për ju ajo që është një baba për fëmijët."(Ebu Davudi, Nasai, Ibn Majah).

Në një hadith të besueshëm të cituar nga el-Bukhari dhe Muslimi, thuhet se Profeti (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) ka thënë: "në dashuri dhe mëshirë ndaj njëri-tjetrit, besimtarët janë si një trup: kur ndonjë nga organet e tij dhemb, pjesa tjetër e trupit ethe dhe humbet gjumin."Ky hadith shumë i nderuar u bën thirrje Myslimanëve të bashkohen, të mos qëndrojnë indiferentë ndaj dhimbjeve, vuajtjeve dhe problemeve të njëri-tjetrit. Dhe nëse Myslimanët nuk sillen në këtë mënyrë, atëherë besimi i tyre është i papërsosur. Një hadith tjetër thotë: "Kush nuk kujdeset për problemet e Muslimanëve nuk është njëri prej tyre."

Detyra e Një Muslimani ndaj njerëzve të tjerë është gjithashtu të tregojë sjellje të mirë. Morali i mirë e ngre Një Musliman në nivelin e atyre që tregojnë zell në adhurim, duke kaluar ditë në agjërim dhe netë në vigjilje, duke adhuruar Të Plotfuqishmin. Një Mysliman duhet të tregojë mirësjellje, dashamirësi dhe kënaqësi kur komunikon me njerëzit. Hadithi thotë: "Me të vërtetë, Allahu e do atë që është zemërbutë dhe dashamirës."(Baihaki).

Pajtueshmëria me kontratën dhe përmbushja e premtimeve janë gjithashtu pjesë e përgjegjësive tona. Një kontratë është si një borxh, ajo duhet të përmbushet. Mosrespektimi i kontratës është një nga shenjat e munafikëve, domethënë hipokritëve në fe. Alsoshtë gjithashtu e pamundur të tregosh arrogancë për shkak të pasurisë ose pozitës së lartë shoqërore, pozitës së lartë. I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të) ishte më i përuluri nga njerëzit, ai i ndihmoi të varfërit dhe vejushat të zgjidhnin problemet e tyre. (Nasai, Hakim).

Një nga detyrat e Një Muslimani është gjithashtu të tregojë respekt ndaj një personi të respektuar. Hadithi thotë: "nëse një person me autoritet në mesin e popullit të tij vjen tek ju, atëherë do t'i tregoni respekt."(Hakim). Ekziston edhe një hadith që thotë se të gjithë duhet të vendosen në vendin e tyre, domethënë të gjithëve duhet t'u jepet respekti i duhur që korrespondon me statusin dhe autoritetin e tyre.

Muslimanët gjithashtu duhet të ndihmohen kur është e mundur. Një hadith autentik thotë: "Allahu ndihmon shërbëtorin e tij për sa kohë që ai ndihmon vëllain e tij në besim."(Muslim). Një nga detyrat e Një Muslimani është të ofrojë ndihmë dhe mbështetje për Një Musliman në nevojë. Një hadith i besueshëm thotë: "Kush e ndihmon Një Musliman që është i pikëlluar nga fatkeqësia në këtë botë, Allahu ia largon atij (që ndihmoi) fatkeqësinë në botën tjetër."(Muslim).

Një nga detyrat e Një Muslimani ndaj njerëzve të tjerë është përmbushja e nevojave të tyre. Hadithi autentik thotë:" Të shkosh për të përmbushur nevojat e një vëllai në besim është më mirë për secilin prej jush sesa të bësh itikaf në xhaminë time, domethënë të qëndrosh në të në adhurim për dy vjet " (Hakim). Dhe për itikafin, domethënë për qëndrimin në adhurim në xhaminë e Profetit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të), sigurohet një shpërblim i madh i papërshkrueshëm. Një hadith i besueshëm thotë: "Jepni ndihmë, për këtë do të merrni një shpërblim."(Al-Bukhari).

E vërteta duhet të shprehet me edukatë, dashamirësi, por nëse personi të cilit i drejtohet nuk e percepton atë, atëherë duhet të distancohet prej tij pa debatuar me të, sepse grindja gjeneron armiqësi dhe i çon zemrat në konfuzion.

Një Musliman është i detyruar të mbajë sekretin e Një Muslimani tjetër, të mos fshehë simpatitë e tij, të shprehë qëndrimin dhe dashurinë e tij për ata që i pëlqen dhe t'i drejtohet Zotit me një lutje të mirë për vëllezërit dhe motrat në besim. Hadithi thotë: "nëse Një Musliman i drejtohet Allahut me një lutje: 'O Allah, fal mëkatet e të gjithë Muslimanëve dhe grave Muslimane', Atëherë All-llahu i fal mëkatet e tij sipas numrit të Të gjithë Muslimanëve."

Nëse ne, Muslimanët, sillemi ashtu siç e kërkon Feja Jonë Islami prej nesh, ne do të respektojmë detyrat e renditura më sipër në raport me njëri-tjetrin, atëherë jeta në tokë do të jetë e lumtur, e mirë, Allahu do të jetë i kënaqur me ne dhe ne do të marrim përfitimet e Larta Të Jannat Firdaus në jetën e përjetshme. Dhe Nëse ndjekim Shejtanin Iblis dhe i neglizhojmë këto detyra, atëherë do të përhumbemi nga fatkeqësitë në jetën tonë tokësore, Allahu do të zemërohet me ne, Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) do të trishtohet dhe ne do t'i nënshtrohemi mundimeve djallëzore Në Akhirat.

Thingshtë një gjë shumë e vështirë të mos ofendosh dhe të mos ofendohesh në marrëdhëniet me njerëz që nuk janë të vetëdijshëm për sjelljen e tyre dhe shkojnë përtej masës. Por I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të) dinte të ishte miqësor dhe i qeshur me ta. Mund të argumentohet se është më e vështirë të mos ofendohesh sesa të mos ofendosh. Sepse të mos ofendosh është ajo që na qëndron në duar. Nëse jeni në gjendje të kontrolloni duart, gjuhën dhe shikimin, mund të përmbaheni, atëherë mund të shmangni ofendimin e njerëzve.

Por mos u ofendoni, shpesh nuk varet nga ne. Para veprimeve të caktuara të njerëzve, kjo me të vërtetë bëhet e pamundur. Dhe vetëm në rastet më të jashtëzakonshme kjo bëhet e mundur. Dhe këtë e shohim në shembullin e Të Dërguarit të Allahut (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Ai nuk ofendoi ose ofendoi. Të gjitha gjërat e mrekullueshme që i kanë ndodhur bashkësisë Islame janë të lidhura me emrin E Profetit Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të), dhe kontributi i tij është në të gjitha këto.

Një Musliman ka të drejtë të presë që një tjetër t'i thotë të vërtetën dhe të besojë atë që dëgjon prej tij, dhe një nga faktorët që shkelin besimin e ndërsjellë në Islam do të jetë tregimi i një tjetri atë që nuk është e vërtetë, veçanërisht kur atij që i thuhet për diçka, i beson një personi. Një gënjeshtër që nuk shqiptohet për të fituar favorin e dikujt ose për të mbrojtur veten ose pronën tuaj është një mashtrim dhe tradhti

Tradhtia është diçka që nuk mund të injorohet ose falet. Shkakton dhimbje, pakënaqësi dhe emocione. Secili prej nesh është përballur me tradhtinë e një miku, një të dashur në jetën tonë. Muslimanët nuk bëjnë përjashtim nga kjo. Qëndrimi në Islam ndaj tradhtisë është negativ. Hadithi i Të Dërguarit të Allahut (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) thotë se tradhtia është një nga tiparet e një hipokriti. Ky është një tipar i huaj për Një Mysliman të sinqertë. Tradhtia është e neveritshme në çdo biznes. Njëra tradhti është më e egër se tjetra.

Nëse një person jeton pa ndonjë problem dhe askush nuk e shqetëson atë, ai zakonisht nuk i drejtohet Allahut me lutje. Kur një person ka vështirësi në jetë, dhe dikush fillon ta shtypë dhe ofendojë atë, ai kujton Zotin e tij. Kur dikush na trajton padrejtësisht, ne zakonisht ndihemi të dobët dhe të pambrojtur para tyre. Por në fakt, ne nuk jemi të pambrojtur, sepse Allahu I Madhëruar na premtoi mbrojtjen e tij, sepse ' dhe i shtypuri pranohet pa vonesë.

Raportohet nga ' Abdullah Ibn'abbas (Allahu qoftë i kënaqur me të dy) se Kur Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dërgoi Mu'aza ibn Xhabalin (Allahu qoftë i kënaqur me të) në Jemen, ai i tha: "Ki Frikë nga lutja e të shtypurve, sepse, me të vërtetë, nuk ka asnjë pengesë midis saj Dhe Allahut"/ (Bukhari, 2448; Muslim, 19; Abu Dawud 1584; Tirmizi, 2014; Ibn Majah, 1783). Gjithashtu raportohet Nga Ebu Hurayrah (Allahu qoftë i kënaqur me të) se Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) tha: "Tre lutje, pa asnjë dyshim, nuk mbeten pa përgjigje: lutja e një prindi, lutja e një udhëtari dhe lutja e të shtypurve." (Bukhari, Al-Adab al-mufrad, 481; Abu Dawud, 1536; Ibn Majah, 3862; Tirmizi, 1905; Ibn Hibban 2699).

I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të) na paralajmëroi kundër shtypjes, sepse nëse një person, duke qenë i shtypur, i drejtohet Allahut me një lutje kundër shtypësit, Atëherë Allahu do t'i përgjigjet atij, edhe nëse ky person është mëkatar. Për më tepër, dua e të shtypurit pranohet nga I Plotfuqishmi, edhe nëse ai është jobesimtar dhe shtypësi është Mysliman. Sepse lutja e të shtypurit merr një përgjigje, por ligësia dhe mosbesimi i tij mbeten me të.

Ne mund t'i drejtohemi mbrojtjes së Të Plotfuqishmit nga shtypësi me çdo lutje, si dhe t'i kërkojmë Allahut me fjalët tona. Sidoqoftë, është më mirë t'i drejtoheni Të Plotfuqishmit me ato du'a që transmetohen nga Profeti (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) dhe shokët e tij (Allahu Qoftë i kënaqur me të gjithë ata).

Allahu I Madhëruar i ndihmoftë të gjithë Muslimanët që të sillen ashtu siç na urdhëron feja jonë, dhe të bashkohen si një trup, siç Tha Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Amen për këtë!