Это – те самые люди, которые слепо блуждают во мраке...

These are the very people who are blindly wandering in the dark... / Këta janë vetë njerëzit që enden verbërisht në errësirë...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Среди людей есть такие, которые до наставления на прямой путь были подобны мертвецам и пребывали во мраках неверия, невежества и ослушания. 

Аллах вернул их к жизни светом знания, веры и покорности, и они стали жить среди людей при ярком свете, осознавая происходящее вокруг и верно следуя прямым путем. 

Они научились узнавать добро и отдавать ему предпочтение, изо всех сил стремятся обрести благо и помогают в этом окружающим. Кроме того, они научились узнавать зло, возненавидели его и усердно пытаются отдалить его от себя и от других. 

Разве они похожи на тех, кто окутан мраками невежества, заблуждения, неверия и ослушания, кто не видит ясной дороги и не может выбраться из такого положения, кто обречен на скорбь, печаль, тоску и несчастье? 

Всевышний подчеркнул разницу между этими людьми так, чтобы рабы могли понять и осознать ее. Безусловно, эти люди не похожи друг на друга, как не похожи ночь и день, свет и мгла, живые и мертвые. 

Как же может человек отдавать предпочтение неверию и пребывать в замешательстве во мраке невежества, если он обладает хотя бы малой толикой ума? Словно отвечая на этот вопрос, Аллах сообщил, что неверующим кажется прекрасным все, что они совершают. 

Сатана-Иблис не перестает представлять им злодеяния в прекрасном свете до тех пор, пока они не сочтут эти поступки правильными и достойными.

Постепенно эти воззрения укореняются в их сердцах и становятся их неотъемлемым качеством, и они начинают довольствоваться своими злыми и порочными поступками. 

Это – те самые люди, которые слепо блуждают во мраке, терзаясь лживыми сомнениями, и не могут найти прямой путь. Среди них есть вожди и старейшины, за которыми следуют остальные люди, а также простолюдины, которыми правят вожди. Некоторые из этих вождей – самые несчастные среди людей, и поэтому далее Всевышний Аллах сказал:

أَوَمَن كَانَ مَيْتًۭا فَأَحْيَيْنَـٰهُ وَجَعَلْنَا لَهُۥ نُورًۭا يَمْشِى بِهِۦ فِى ٱلنَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُۥ فِى ٱلظُّلُمَـٰتِ لَيْسَ بِخَارِجٍۢ مِّنْهَا‌ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَـٰفِرِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ

"Разве тот, кто был мёртв и кого Мы оживили и наделили светом, благодаря которому он ходит среди людей, подобен тому, кто [блуждает] в потёмках и не может выбраться? Так неверующим представляется прекрасным то, что они совершают". Сура 6, аят 122.

These are the very people who are blindly wandering in the dark...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

There are those among people who, before being guided to the straight path, were like the dead and lived in the darkness of unbelief, ignorance and disobedience.

Allah brought them back to life with the light of knowledge, faith and obedience, and they began to live among people in bright light, aware of what was happening around them and faithfully following the straight path.

They have learned to recognize good and give preference to it, strive with all their might to find good and help others in this. In addition, they have learned to recognize evil, hate it and diligently try to distance it from themselves and from others.

Are they like those who are shrouded in the darkness of ignorance, delusion, unbelief and disobedience, who do not see a clear path and cannot get out of such a situation, who are doomed to sorrow, sadness, longing and misery?

The Almighty emphasized the difference between these people so that the slaves could understand and realize it. Of course, these people are not like each other, just as night and day, light and darkness, the living and the dead are not alike.

How can a person give preference to unbelief and remain confused in the darkness of ignorance if he has at least a small fraction of intelligence? As if answering this question, Allah informed that everything they do seems beautiful to non-believers.

Satan-Iblis does not cease to present evil deeds in a beautiful light to them until they consider these actions to be right and worthy.

Gradually, these views take root in their hearts and become their inherent quality, and they begin to be content with their evil and vicious deeds.

These are the very people who blindly wander in the dark, tormented by false doubts, and cannot find a straight path. Among them are the chiefs and elders, followed by the rest of the people, as well as the commoners, who are ruled by the chiefs. Some of these chiefs, the most miserable among people, and so Allah said:

أَوَمَن كَانَ لَهُۥ مَيْتًۭا فَأَحْيَيْنَـٰهُ وَجَعَلْنَا نُورًۭا يَمْشِى بِهِۦ فِى ٱلنَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُۥ لَيْسَ فِى ٱلظُّلُمَـٰتِ بِخَارِجٍۢ مِّنْهَاۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَـٰفِرِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ

"Is the one who was dead and whom We revived and endowed with light, thanks to which he walks among people, like the one who [wanders] in the dark and cannot get out? This is how unbelievers see what they are doing as beautiful." Surah 6, verse 122.

Këta janë vetë njerëzit që enden verbërisht në errësirë...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Ka nga ata midis njerëzve që, para se të udhëzoheshin në rrugën e drejtë, ishin si të vdekurit dhe jetonin në errësirën e mosbesimit, injorancës dhe mosbindjes.

Allahu i ktheu ata në jetë me dritën e dijes, besimit dhe bindjes, dhe ata filluan të jetojnë mes njerëzve në dritë të ndritshme, të vetëdijshëm për atë që po ndodhte rreth tyre dhe duke ndjekur me besnikëri rrugën e drejtë.

Ata kanë mësuar të njohin të mirën dhe t'i japin përparësi asaj, të përpiqen me të gjitha forcat për të gjetur të mirën dhe për të ndihmuar të tjerët në këtë. Përveç kësaj, ata kanë mësuar të njohin të keqen, ta urrejnë atë dhe të përpiqen me zell ta distancojnë atë nga vetja dhe nga të tjerët.

A janë ata si ata që janë të mbuluar në errësirën e injorancës, mashtrimit, mosbesimit dhe mosbindjes, të cilët nuk shohin një rrugë të qartë dhe nuk mund të dalin nga një situatë e tillë, të cilët janë të dënuar me pikëllim, trishtim, mall dhe mjerim?

I Plotfuqishmi theksoi ndryshimin midis këtyre njerëzve në mënyrë që skllevërit ta kuptonin dhe ta kuptonin atë. Sigurisht, këta njerëz nuk janë si njëri-tjetri, ashtu si nata dhe dita, drita dhe errësira, të gjallët dhe të vdekurit nuk janë njësoj.

Si mund t'i japë përparësi një personi mosbesimit dhe të mbetet i hutuar në errësirën e injorancës nëse ka të paktën një pjesë të vogël të inteligjencës? Sikur t'i përgjigjesh kësaj pyetjeje, Allahu informoi se çdo gjë që ata bëjnë u duket e bukur jobesimtarëve.

Shejtani-iblisi nuk pushon së paraqituri vepra të këqija në një dritë të bukur për ta derisa t'i konsiderojnë këto veprime si të drejta dhe të denja.

Gradualisht, këto pikëpamje zënë rrënjë në zemrat e tyre dhe bëhen cilësia e tyre e natyrshme, dhe ata fillojnë të kënaqen me veprat e tyre të liga dhe të mbrapshta.

Këta janë vetë njerëzit që enden verbërisht në errësirë, të munduar nga dyshime të rreme dhe nuk mund të gjejnë një rrugë të drejtë. Midis tyre janë shefat dhe pleqtë, të ndjekur nga pjesa tjetër e njerëzve, si dhe njerëzit e thjeshtë, të cilët drejtohen nga shefat. Disa nga këta shefa, më të mjerët në mesin e njerëzve, e Kështu Ka thënë Allahu:

أَوَمَن كَانَ لَهُۥ مَيْتًۭا فَأَحْيَيْنَـٰهُ وَجَعَلْنَا نُورًۭا يَمْشِى بِهِۦ فِى ٱلنَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُۥ لَيْسَ فِى ٱلظُّلُمَـٰتِ بِخَارِجٍۢ مِّنْهَاۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَـٰفِرِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ

"A është ai Që kishte vdekur Dhe Të cilin ne e ringjallëm Dhe e pajisëm me dritë, falë së cilës ai ecën mes njerëzve, si ai që [endet] në errësirë dhe nuk mund të dalë? Kështu e shohin jobesimtarët atë që po bëjnë si të bukur." Surja 6, vargu 122.