Ду'а это просьба, а помогает только Аллах...

Du'a is a request, and only Allah helps... / Du'ah bu bir istektir, ancak yardım yalnızca Allah'tır... / Du'a është kërkesë, dhe vetëm Allahu ndihmon...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Когда читаешь ду'а - мольбу, помогает не сама она. Ду'а это просьба, а помогает Аллах, к которому обращена просьба. Но насколько быстро Он поможет влияет то, как к Нему относится человек. Аллах не любит, когда о Нём вспоминают как о скорой помощи когда припёрло, а как полегчало, забывают до следующего раза, когда опять припрёт. 

Чтобы Аллах помог быстрее, нужно признавать Его Единственным Богом, отвергая остальных лже-божеств (всякие "энергии", которые якобы лечат или спасают, вселенную, природу, которая якобы отвечает на твои мольбы; Иисуса (мир ему), которого нужно уважать как пророка, но нельзя считать Богом или сыном Бога; праведников и разного рода аулия). 

И нужно признавать Мухаммада (мир ему и благословения Аллаха), пророком и посланником. Если признаешь это в сердце, причем не только на момент мольбы - ду'а, а на постоянной основе, ты становишься ближе к Аллаху и Он быстрее отвечает на ваши мольбы и молитвы...

Здесь затрагивается важнейший аспект Ислама – взаимоотношения человека с Аллахом и эффективность ду'а (мольбы). Центральная идея – помощь Аллаха не автоматическая реакция на произнесенные слова, а результат искреннего и постоянного искреннего поклонения и просьб ко Всевышнему. Рассмотрим подробнее:

Ду'а как просьба, а не магическое заклинание: В тексте правильно подчеркивается, что ду'а – это обращение к Аллаху, просьба о помощи и поддержки. Эффективность ду'а не зависит от самой формулировки или ритуала, а от внутреннего состояния молящегося и его отношения к Аллаху. Ду'а не является магическим действом, которое гарантирует результат. Помощь Аллаха – это Его милость и благодать, которые Он дарует по Своей мудрости.

Значение искренности и постоянства в вере: Cитуативное обращение к Аллаху только в моменты трудностей не позволительно. Истинная вера - это постоянное вспоминание об Аллахе, признание Его единственности и следование Его заповедям не только в беде, но и в радости. Постоянная связь с Аллахом через намаз, ду'а, чтение Корана, зикр, размышления над смыслом жизни – это то, что приближает человека к Нему и делает его ду'а более эффективными. Это не формальное соблюдение обрядов, а искреннее сердечное и духовное признание Аллаха как единственного Господа.

Отвержение многобожия (ширк): Здесь особо подчеркивается необходимость отвержения ширка – придания Аллаху сотоварищей. Это ключевой - непростительный грех в Исламе. Ширк проявляется в поклонении чему-либо кроме Аллаха, в надежде на помощь от других сил – "энергий", природы, святых. Даже чрезмерное уважение к пророкам и праведникам (мир им), превышающее пределы почитания как посланников Аллаха, можно рассматривать как форму ширка. Иисус (мир ему) в Исламе - пророк, но не Бог и не сын Божий. Все это отвлекает от истинного поклонения Аллаху и препятствует получению Его помощи.

Значение веры в пророчество Мухаммада (мир ему и благословения Аллаха): Вера в пророчество Мухаммада (мир ему и благословения Аллаха) является одной из основ Ислама. Принятие его пророчества и следование его Сунне является путем приближения к Аллаху. Это не просто интеллектуальное признание, а глубокое убеждение, проявляющееся в повседневной жизни.

В итоге: Насыхат призывает к искренней, постоянной и чистой вере в Аллаха, как единственного Бога, и к следованию Сунне пророка Мухаммада (мир ему и благословения Аллаха). Только такая вера делает ду'а действительно эффективным средством для получения помощи от Аллаха, а не простым ритуалом или заклинанием. Помощь приходит не автоматически, а как милость и благодать Аллаха, исходящая из Его бесконечной мудрости и милосердия к искренне верующим мусульманам.

Du'a is a request, and only Allah helps...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

When you read du'A - a plea, it's not her who helps. Du'a is a request, and Allah helps, to whom the request is addressed. But how quickly It will help is influenced by how a person treats Him. Allah does not like to be remembered as an ambulance when pressed, but as soon as it feels better, they forget until the next time, when it comes again.

In order for Allah to help you faster, you need to recognize Him as the Only God, rejecting the rest of the false deities (all sorts of "energies" that supposedly heal or save, the universe, nature, which supposedly answers your prayers; Jesus (peace be upon him), who must be respected as a prophet, but cannot be considered God or the son of God; the righteous and various kinds of aulia).

And it is necessary to recognize Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) as a prophet and messenger. If you acknowledge this in your heart, and not only at the moment of prayer, but on an ongoing basis, you become closer to Allah and He answers your prayers and prayers faster...

Here the most important aspect of Islam is touched upon - the relationship of a person with Allah and the effectiveness of du'a (supplication). The central idea is that Allah's help is not an automatic reaction to spoken words, but the result of sincere and constant sincere worship and requests to the Almighty. Let's take a closer look:

Du'a as a request, not a magic spell: The text correctly emphasizes that du'a is an appeal to Allah, a request for help and support. The efficiency of the remote controlIt does not depend on the wording or ritual itself, but on the inner state of the worshipper and his attitude towards Allah. Du'a is not a magical action that guarantees a result. Allah's help is His mercy and grace, which He bestows according to His wisdom.

The importance of sincerity and constancy in faith: Situational appeal to Allah only in moments of difficulty is not allowed. True faith is a constant remembrance of Allah, recognition of His uniqueness and following His commandments not only in trouble, but also in joy. Constant communication with Allah through prayer, du'a, reading the Koran, dhikr, thinking about the meaning of life is what brings a person closer to Him and makes him du'and more effective. This is not a formal observance of rituals, but a sincere heartfelt and spiritual recognition of Allah as the only Lord.

Rejection of polytheism (shirk): The need to reject shirk is emphasized here – giving Allah companions. This is the key - an unforgivable sin in Islam. Shirk manifests itself in the worship of anything other than Allah, in the hope of help from other forces – "energies", nature, saints. Even excessive respect for the prophets and the righteous (peace be upon them), exceeding the limits of reverence as messengers of Allah, can be considered as a form of shirk. Jesus (peace be upon him) in Islam is a prophet, but not God and not the son of God. All this distracts from the true worship of Allah and prevents you from receiving His help.

The meaning of faith in the prophecy of Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him): Faith in the prophecy of Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) is one of the foundations of Islam. Accepting his prophecy and following his Sunnah is the way to approach Allah. This is not just an intellectual recognition, but a deep conviction that manifests itself in everyday life.

As a result: Nasihat calls for sincere, constant and pure faith in Allah as the only God, and to follow the Sunnah of the Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him). Only such faith makes du'a a truly effective means of obtaining help from Allah, and not a simple ritual or spell. Help does not come automatically, but as the mercy and grace of Allah, emanating from His infinite wisdom and mercy to sincerely believing Muslims.

Du'ah bu bir istektir, ancak yardım yalnızca Allah'tır...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Du'a duasını okuduğunuzda, yardım eden kendisi değildir. Du'ah bu bir istektir, ancak kendisine istenen Allah yardım eder. Ancak ne kadar çabuk yardım edeceği, kişinin ona nasıl davrandığını etkiler. Allah, temizlendiğinde Onu ambulans olarak anılmayı sevmez, ne kadar rahat olursa, bir dahaki sefere tekrar uyuduklarına kadar unuturlar.

Allah'ın daha hızlı yardım edebilmesi için, diğer sahte tanrıları (sözde iyileştiren veya kurtaran her türlü "enerji", evreni, sözde dualarınıza cevap veren doğayı reddederek, Onu Tek Tanrı olarak tanımanız gerekir; Peygamber olarak saygı duyulması gereken, ancak Tanrı veya Tanrı'nın oğlu olarak kabul edilemeyen İsa'ya (barış onun üzerine olsun); salihler ve her türlü auliya).

Ve Muhammed'i (Allah'ın selamı ve bereketleri onun üzerine olsun) peygamber ve elçi olarak tanımak gerekir. Bunu kalbinizde kabul ederseniz, sadece dua anında değil, sürekli olarak Allah'a yaklaşırsınız ve O, dualarınıza ve dualarınıza daha hızlı yanıt verir...

Burada İslam'ın en önemli yönü ele alınmaktadır - insanın Allah ile ilişkisi ve dua'nın etkinliği (yalvarmanın). Ana fikir, Allah'ın yardımının söylenen sözlere otomatik bir tepki değil, en içten ve sürekli içten ibadetin ve Yüce Allah'a yalvarmanın sonucudur. Daha ayrıntılı olarak ele alalım:

Du'a bir büyü değil, bir istek olarak: Metin, du'a'nın Allah'a bir çağrı, yardım ve destek talebi olduğunu doğru bir şekilde vurguluyor. Dua'nın etkinliği, formülasyona veya ritüele değil, dua edenin içsel durumuna ve Allah'a karşı tutumuna bağlıdır. Du'a, sonucu garanti eden büyülü bir eylem değildir. Allah'ın yardımı, O'nun bilgeliğiyle verdiği rahmeti ve lütfudur.

İmanda samimiyetin ve kalıcılığın önemi: Yalnızca zorluk anlarında durumsal olarak Allah'a yönelmeye izin verilmez. Gerçek inanç, Allah'ı sürekli hatırlamak, O'nun tekliğini kabul etmek ve O'nun emirlerine sadece sıkıntı içinde değil, neşe içinde uymaktır. Namaz, du'a, Kuran'ın okunması, zikir, yaşamın anlamı üzerine düşünceler yoluyla Allah'la sürekli bağlantı kurmak, insanı O'na yaklaştıran ve du'a'yı daha etkili kılan şeydir. Bu, ayinlerin resmi olarak gözlemlenmesi değil, Allah'ın tek Rab olarak içten içten ve ruhsal olarak tanınmasıdır.

Müşriklerin reddi (şirk): Burada şirk reddi – Allah'a ortak koşma ihtiyacı özellikle vurgulanmaktadır. Bu anahtardır - İslam'da affedilemez günah. Şirk, diğer güçlerden - "enerjilerden", doğadan, azizlerden yardım umarak, Allah'tan başka bir şeye ibadet ederek kendini gösterir. Allah'ın elçileri olarak hürmetin sınırlarını aşan peygamberlere ve salihlere (barış onlar üzerine olsun) aşırı saygı bile şirk biçimi olarak görülebilir. İsa (barış onun üzerine olsun) İslam'da bir peygamberdir, ancak Tanrı ne de Tanrı'nın oğlu değildir. Bütün bunlar, Allah'a kulluk etmekten alıkoyuyor ve O'nun yardımını almaktan alıkoyuyor.

Muhammed'in kehanetine inanmanın anlamı (Allah'ın barış ve bereketleri üzerine olsun): Muhammed'in kehanetine iman (Allah'ın barış ve bereketleri üzerine olsun) İslam'ın temellerinden biridir. Onun peygamberliğini kabul etmek ve Sünnetine uymak, Allah'a yaklaşmanın yoludur. Bu sadece entelektüel bir kabul değil, günlük yaşamda kendini gösteren derin bir inançtır.

Sonuç olarak: Nasyhat, tek Tanrı olarak Allah'a samimi, sürekli ve saf bir imana ve Peygamber Muhammed'in Sünnetine uymaya çağırır (Allah'ın asaleti onun üzerine olsun). Sadece böyle bir inanç, du'a'yı basit bir ritüel veya büyüden ziyade Allah'tan yardım almak için gerçekten etkili bir araç haline getirir. Yardım otomatik olarak gelmez, Allah'ın içtenlikle inanan Müslümanlara karşı sonsuz bilgeliğinden ve merhametinden gelen bir lütfu ve lütfu olarak gelir.

Du'a është kërkesë, dhe vetëm Allahu ndihmon...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Kur lexoni du'a-një lutje, nuk është ajo që ndihmon. Du'a është kërkesë, E allahu ndihmon, të cilit i drejtohet kërkesa. Por sa shpejt do të ndihmojë ndikohet nga mënyra se si një person e trajton atë. Allahut nuk i pëlqen të mbahet mend si ambulancë kur shtypet, por posa të ndihet më mirë, ata harrojnë deri herën tjetër, kur të vijë përsëri.

Në mënyrë që Allahu t'ju ndihmojë më shpejt, Ju duhet ta njihni atë si Zotin e vetëm, duke refuzuar pjesën tjetër të hyjnive të rreme (të gjitha llojet e "energjive" që gjoja shërojnë ose shpëtojnë, universin, natyrën, e cila gjoja u përgjigjet lutjeve tuaja; Jezusi (paqja qoftë mbi të), i cili duhet të respektohet si profet, por nuk mund të konsiderohet Zot ose biri i Zotit;

Dhe është e nevojshme të njihet Muhamedi (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) si profet dhe i dërguar. Nëse e pranoni këtë në zemrën tuaj, dhe jo vetëm në momentin e lutjes, por në mënyrë të vazhdueshme, ju afroheni Më Shumë Me Allahun dhe ai u përgjigjet lutjeve dhe lutjeve tuaja më shpejt...

Këtu preket aspekti më i rëndësishëm I Islamit - marrëdhënia e një personi me Allahun dhe efektiviteti i du'a (përgjërimit). Ideja qendrore është se ndihma e Allahut nuk është një reagim automatik ndaj fjalëve të folura, por rezultat i adhurimit të sinqertë dhe të vazhdueshëm të sinqertë dhe kërkesave Ndaj Të Plotfuqishmit. Le të hedhim një vështrim më të afërt:

Du'a si një kërkesë, jo një magji magjike: teksti thekson saktë se du'a është një thirrje Për Allahun, një kërkesë për ndihmë dhe mbështetje. Efikasiteti i telekomandës nuk varet nga vetë formulimi ose rituali, por nga gjendja e brendshme e adhuruesit dhe qëndrimi i tij ndaj Allahut. Du'a nuk është një veprim magjik që garanton një rezultat. Ndihma e allahut është mëshira dhe hiri i tij, të cilin ai e dhuron sipas urtësisë së tij.

Rëndësia e sinqeritetit dhe qëndrueshmërisë në besim: apeli I Situatës Ndaj Allahut vetëm në momente vështirësie nuk lejohet. Besimi i vërtetë është një kujtim i vazhdueshëm i Allahut, njohja e veçantisë së tij dhe ndjekja e urdhërimeve të tij jo vetëm në telashe, por edhe në gëzim. Komunikimi i vazhdueshëm me Allahun përmes lutjes, du'a, leximit Të Kuranit, dhikrit, të menduarit për kuptimin e jetës është ajo që e afron një person me të dhe e bën atë du'dhe më efektiv. Kjo nuk është një respektim formal i ritualeve, por një njohje e sinqertë e përzemërt dhe shpirtërore e Allahut si Zoti i vetëm.

Refuzimi i politeizmit (shirkut): këtu theksohet nevoja për të refuzuar shirkun – duke i dhënë allahut shokë. Ky është çelësi - një mëkat i pafalshëm në Islam. Shirku manifestohet në adhurimin e çdo gjëje tjetër përveç Allahut, me shpresën e ndihmës nga forcat e tjera – "energjitë", natyra, shenjtorët. Edhe respekti i tepruar për profetët dhe të drejtët (paqja qoftë mbi ta), duke tejkaluar kufijtë e nderimit si të dërguar të Allahut, mund të konsiderohet si një formë shirku. Jezusi (paqja qoftë mbi të) në Islam është profet, por jo Zot dhe jo bir I Zotit. E gjithë kjo largon vëmendjen nga adhurimi i vërtetë i Allahut dhe ju pengon të merrni ndihmën e tij.

Kuptimi i besimit në profecinë e Muhamedit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të): Besimi në profecinë e Muhamedit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) është një nga themelet e Islamit. Pranimi i profecisë së tij dhe ndjekja E Sunetit të tij është mënyra për t'iu afruar Allahut. Kjo nuk është vetëm një njohje intelektuale, por një bindje e thellë që manifestohet në jetën e përditshme.

Si rezultat: Nasihat bën thirrje për besim të sinqertë, të vazhdueshëm dhe të pastër tek Allahu si I Vetmi Zot, dhe për të ndjekur Sunetin e Profetit Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Vetëm një besim i tillë e bën du'a një mjet vërtet efektiv për të marrë ndihmë nga Allahu, dhe jo një ritual ose magji të thjeshtë. Ndihma nuk vjen automatikisht, por si mëshira dhe hiri i Allahut, që buron nga urtësia dhe mëshira e tij e pafund Për Muslimanët që besojnë sinqerisht.