Борьба между истиной и ложью — это сунна Аллаха, которая неизменна...

The struggle between truth and falsehood is the Sunnah of Allah, which is unchangeable... / Lufta mes të vërtetës dhe gënjeshtrës është Sunneti i Allahut, i cili është i pandryshueshëm...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Извечная борьба между истиной и ложью

Когда Мухаммад (мир ему и благословения Аллаха) провозгласил перед своим народом идею признания и подчинения только лишь Единому Богу, его народ стал враждовать с ним, а его последователи подверглись самым жестоким притеснениям.

Нахождение истины - это нужда каждого человека. Она необходима для того, чтобы знать смысл своего появления в этом мире, знать, что является добром, а что злом, что хорошо, а что плохо, другими словами стать полноценной личностью, способной уверенно ориентироваться в жизни.

Истина это мост, посредством которого люди имеют возможность быть близкими к своему Создателю и Его покровительству! И согласитесь, что эта близость есть основная потребность не только отдельно взятого человека, но и любого общества во все времена. Миссия Посланников и Пророков Аллаха (мир им) как раз и заключалась в донесении народам этой спасительной истины. Что может нести человеку большую радость и более сильное успокоение, чем это?

Тот человек кто однажды ощутил на себе это благо, в отличие от других, совершенно четко представил себе цену истины. Потому что тогда он впервые осознал, что он человек и что такое быть человеком. Он впервые ощутил, что жизнь имеет огромный смысл, а его жизненный путь достойную цель.

Став рабом своего Господа, он перестал раболепствовать перед людьми и потакать их низкой алчности. Он перестал бояться смерти, ведь он узнал, что смерть в этом мире - это возвращение к своему Господу, а там начинается настоящая жизнь, и что смерть приходит только по Его велению и не одна душа не покинет этот мир иначе, как по писанию, с установленным сроком.

Он перестал быть зависимым от богатств, ведь теперь он верит, что удел каждого человека в распоряжении его Владыки Миров, и что никто не способен уменьшить или увеличить то, что Им уже предопределено. Его не угнетают более соблазны этого мира, ведь он понимает, что прелести вечной жизни куда более прекрасны и постоянны. И он не мучается уже оттого, что не знает где правда, а где ложь, в чем добро, а в чем зло, что правильно, а что нет, он полностью доверился в этом своему Господу и следует отныне только его руководству.

Истина это огромная сила. Ведь ее источником является сам Всевышний. Она оживляет жизнь людей подобно тому, как дождь проливает свою влагу на мертвую землю. Она озаряет жизненный путь подобно факелу, зажженному в ночи для заблудившегося странника. И как прекрасна, велика и необходима миссия Посланников Бога, благодаря усилиям которых, миллионы людей разных поколений становились по настоящему счастливыми.

И, естественно, что они, подобно Посланникам, уже не могли спокойно смотреть на весь тот безбожный беспредел, что творился в среде их народов. Они желали видеть свои народы по-настоящему свободными, а потому боролись за торжество истины, воплощенной в подчинении только лишь Единому Богу. Именно по этой причине во все времена Посланников Аллаха несущих Его послание людям, а также их приемников преследовали, стремясь уничтожить ни сколько их самих, сколько свет той истины, который они несли.

Основой преследований и противостояния призыву, как не сложно догадаться, всегда выступала ложь, которая существует для того, чтобы сбить человечество с истинного пути и отвратить человека от руководства законами Всевышнего.

Ложь это инструмент порабощения и угнетения людей, и будь она проклята во все времена! Цель лжи это отвлечение человека от размышления над своей связью с Богом и ответственностью перед Ним. Метод лжи это сокрытие реальности и искажение фактов, вместо чего предлагаются теории, компромиссы и прочие выдумки, некоторые из которых становятся основой идеологий и соответственно причиной страданий целых поколений людей.

Вспомните, что легло в основу коммунизма, погубившего жизни миллионов? Теория! Причем все попытки доказать появление мира и жизни на земле, исключая Создателя разбивались об факты указывающие на обратное.

Сегодня, запад возжелал навязать человечеству свой порочный капиталистический хаос, который они называют новым мировым порядком. Все знают, что основой этой идеологии выступает идея отделения религии от жизни общества. Давайте вспомним, как она появилась. Неужели как результат внимательного изучения природы жизни? Нет!

Идея отделения религии от жизни стала результатом компромиссного решения, которое, еще в средние века, созрело в умах некоторых европейских философов, стремившихся подчинить веру законам неверия. И те люди, кто воспринимают действительность не только через призму сериалов, прекрасно видят, куда катится мир под руководством этой очередной лжи. Того от кого исходит ложь, а также тех, кто способствуют ее распространению и тех, кто участвуют в борьбе против истины по праву можно назвать врагами человечества. Ибо их деятельность ввергает человечество в пучину противоречий, конфликтов, войн, и всего того, что отдаляет человека от спокойной и размеренной жизни в сени покровительства Единого для всех Бога.

Противостояние истине существует с тех пор, как Аллах создал Адама (мир ему) в Раю. Тогда, Всевышний приказал всем ангелам преклониться перед ним как перед самым лучшим из своих творений. Все пали ниц перед Адамом кроме Сатаны Иблиса. Он проявил надменность и, возгордившись, отказался подчиниться своему Владыке.

Аллах проклял Иблиса, изгнал его из Рая, и, чтобы им испытать людей, дал отсрочку ему до Судного дня. Тот же, поклялся враждовать с Адамом и его потомками, чтобы сбить их с пути повиновения Господу. В Коране Аллах сообщает нам о его словах: Иблис сказал: "Господи! За то, что Ты свел меня с пути истины, я исхитрюсь приукрасить все дурное на земле и непременно совращу всех Твоих рабов, за исключением тех, которые искренни". (15:39-40). В другом аяте раскрывается то каким образом Сатана собрался навредить человеку: "Я непременно буду являться к ним спереди, сзади, справа и слева, и Ты убедишься, что большинство из них неблагодарны Тебе". (7:17).

Борьба продолжилась между Посланниками Аллаха (мир им) и их народами. Стоило только Им объявить о своей миссии перед людьми, как это сразу встречало жесткое сопротивление. Против Посланников использовались лживая пропаганда, подстрекательства, физические притеснения, ссылки. Иногда эта борьба завершалась убиением посланников. Вспомните, каким унижениям подвергли Ису (мир ему), как его пытали, пытаясь добиться от него прекращения призыва и множество других Коранических рассказов о вражде и сопротивлении, с которыми столкнулись посланники Аллаха (мир им).

Не просвещенному в этих вопросах человеку может показаться странным факт существования борьбы против того, что в основе является пользой и добром. Здесь целесообразным является вспомнить то, что преобразование – это трудное дело, требующее огромных усилий и больших жертв. Следовательно, оно по плечу только сильным, волевым и чутким людям, обладающим острым, проницательным умом. К тому же преобразованию противодействуют те, кто паразитирует на шее общества, наживаясь за счёт бед и несчастий простых людей. Поэтому вялые, ленивые и слабые люди не хотят изменений, ибо дело преобразования требует бескомпромиссной борьбы.

Также не нужно забывать и про существующие до Судного дня, ухищрения Сатаны, который пытается вселять в сердца людей ложный страх и пустые надежды. Поэтому, мы видим, как, находясь в состоянии относительного спокойствия, большая часть людей желает оставаться в стороне от борьбы за лучшую жизнь, тем более, когда дело требует определенных жертв. Не помогая борьбе за торжество справедливости, они становятся, хоть и пассивными, но все же соучастниками зла и противостояния призыву.

Важным здесь также является понимание реальности общества и принципов построения отношений между людьми. Ведь общество это не просто люди, живущие на одной территории. Общество - это люди, между которыми сложились постоянные отношения. Все мы знаем, что огромное влияние на построение этих отношений оказывает общественное мнение или другими словами общепринятые мысли и понятия.

Законодательный процесс, являющийся неотъемлемой составляющей любого общества, вынужден опираться на общественное мнение. Поэтому обладателям власти далеко не безразлично то, какие мысли распространяются среди народа. И если мы говорим о той власти, которая претворяется над людьми в угоду какой-то личности или клана, то такая власть непременно будет вести борьбу против распространения истинных воззрений. Ведь им не нужно чтобы люди знали кто они, откуда и куда их возвращение, им не нужно, чтобы люди боялись своего Создателя и искали его руководство, но они хотят, чтобы люди боялись только их и, в своем подчинении им, были подобны стаду, которым легко управлять и манипулировать.

В этой связи наиболее ожесточенная борьба развернулась между последним Посланником Аллаха Мухаммедом (мир ему и благословения Аллаха) и его народом, Курайшитами, в Мекке. А позднее между Исламом и всеми другими системами и режимами, которые знало человечество вплоть до сегодняшних дней. Ведь Откровение, с которым был послан Мухаммад (мир ему и благословения Аллаха), было обращено уже не к отдельному народу, а ко всему человечеству. И Ислам как религия охватил уже все сферы жизни, не оставляя места иному слову, иному закону, и тем более иному правлению.

Заканчивая ниспослание Своего последнего откровения Аллах сказал: "Сегодня я завершил для вас вашу религию, и закончил для вас мою милость, и удовлетворился для вас Исламом как религией". (5:3). Мухаммад (мир ему и благословения Аллаха) призывал людей вернуться к подчинению Единому Богу и ввериться Его покровительству. Он оспаривал и порицал надуманные и порочные верования, доказывал несостоятельность языческих обычаев, боролся против лживой власти, строившей свое господство на насилии и родоплеменном превосходстве.

Вначале, против него в ход пошла клевета: Пророка (мир ему и благословения Аллаха) стали обвинять в том, что ни какой он не Пророк и сам сочиняет стихи, которые называет откровением, что Он сумасшедший и все Его истории не что иное, как бред, что Он переписал Коран у иноземца, знавшего христианские рассказы и многое другое. Но все эти обвинения разбивались вдребезги об вызов, брошенный Всевышним Аллахом в Коране.

И по сей день ни кто из людей не смог ответить вызову Корана и привести нечто подобное. Дело здесь в том, что в Коране Аллах излагает свою Речь, таким образом, и в таком стиле, что это не подлежит имитации со стороны человека. Это Речь, которую не знало человечество до Корана, и не изведала после. Это особый стиль речи, на котором люди не способны излагать свои мысли. И, поистине, это чудо, которое по сей день восторгает и убеждает искрение умы!

Поэтому после того, как эти их идеологические попытки, с применением лживой агитации, не увенчались успехом, они перешли на применение силы, пыток и принуждения. После этого Пророка (мир ему и благословения Аллаха) и его сподвижников подвергли физическим мучениям. Некоторые из них погибли смертью мучеников, другие были вынуждены бежать в Абиссинию для сохранения своей религии. Оставшиеся перетерпели блокаду, когда они на три года были выдворены в пустыню, где испытывали голод и крайнюю нужду. Но, несмотря на эти меры, Пророк (мир ему и благословения Аллаха) и его сподвижники стойко продолжали нести призыв Единобожия своему народу.

Видя все это мужество, терпение и несгибаемую волю, Курайшиты перешли к способам обмана и ухищрений. Они стали предлагать женщин, деньги, власть лишь бы те отказались от своего дела. Борьба продолжалась, из за дня в день, набирая обороты подлости и жестокости. Поэтому когда мусульмане нашли поддержку общества Медины, возжелавшей построить новую жизнь под предводительством Пророка (мир ему и благословения Аллаха), Курайшиты предприняли все меры, для того, чтобы переселение к ним стало для Мухаммада и его сподвижников невозможным, они хотели убить его, но Аллах сделал их попытки тщетными.

Мусульмане переселились в Медину, образовали Государство и продолжили дело распространения религии истины. Призыв к управлению законами Аллаха и борьба на пути истины против лжи поднялись с новой силой, ведь теперь мусульмане могли защитить дело Аллаха от всякого порочного тирана не только словом, но и силой оружия.

После смерти Посланника Аллаха (мир ему и благословения Аллаха) миссия распространения истины среди человечества стала обязанностью мусульман. И наши праведные предшественники ответственно продолжили дело всех Пророков, следуя примеру последнего из них! И если раньше задачей Сатаны и его слуг из числа людей была борьба с определенными группами праведников, которые подчинялись Господу и распространяли Его слово, после объединения мусульман в единую нацию под знаменем одного государства, борьба с истиной стала вестись уже против всего исламского народа и олицетворяющего власть Аллаха государства. 

Халифат просуществовал 14 веков. Все это время, враги Аллаха, Его Посланников, Его Книг и особенно Его завершающей религии вели борьбу против этого государства, дабы отвратить людей от Божественного законодательства. Описать все те лживые методы, способы и средства которые были задействованы в этом грязном деле, в рамках времени отведенного на доклад, не представляется возможным.

Враги истины очень рано поняли, что сила мусульман кроется в их приверженности Исламу, и что невозможно будет им противостоять, пока они обладают ясностью в понимании своей религии и искренностью в ее претворении в жизнь. Также они хорошо осознали, что мусульман невозможно сломать извне, и что единственная возможность сделать подобное – это подкрасться изнутри.

И сегодня, мы бы не были свидетелями того позора, в которое окунулось человечество, если бы тогда им не удалось этого сделать. Более десяти веков кропотливого труда им потребовалось, для того чтобы ослабить голос призыва к Единобожию, а в последующем и вовсе заставить его замолчать. В результате люди перестали понимать Ислам.

Даже сами мусульмане стали больше воспринимать Ислам как духовную религию, а не как идеологию, руководящую политикой и законотворчеством. Ибо они потеряли ясное представление об исламской идее и не имели уже ясного понимания метода реализации этой идеи в жизни. Мусульмане осознавали тот упадок, в который все с большей силой ввергалось каждое новое поколение, но они уже не могли понять причину того, что с ними происходит. Они знали хадис Посланника Аллаха (мир ему и благословения Аллаха) в котором он говорит: «Крепко держитесь за Книгу Аллаха и мою Сунну и вы никогда не заблудитесь». 

Но они уже не способны были осознать его смысл. Ведь в то время людей, способных понимать речь Аллаха, осталось настолько мало, что их крик об опасности и зов к спасению был не слышен для остальных, которые все чаще с восхищением смотрели на экономический и военный подъем в Европе, совсем не видя разницы между идеей «Нет Бога кроме Аллаха» и идеей «Богу – Богово, а Кесарю - Кесарево».

В результате Исламское государство ослабло настолько, что стало неспособным защитить даже себя. Пользуясь этим, враги стали захватывать исламские территории, а исламское государство ничего не могло с этим поделать. Под видом распространения знаний западные миссионеры стали внедрять свое просвещение в умы мусульман и, натравливая их друг на друга, сеять смуту на исламских землях.

Во всех его частях: на Балканах, в Албании, в Турции, на арабских территориях, в Армении, в Курдистане, а также в других регионах – везде широко распространилась идея национализма. К началу 1914 года государство стояло на краю пропасти. В таком состоянии оно вступило в первую мировую войну, и вышло из неё, потерпев поражение. Позднее оно вообще было уничтожено.

Таким образом, многовековая мечта Сатаны и всех его приспешников из числа людей и подвластных им государств исполнилась: Исламского государства Халифата больше не существовало. 

После этого, они разделили его земли и установили на его месте множество маленьких государств. Они провели лживые политические маневры, через которые продвинули к власти в этих странах своих агентов, показав их героями и предводителями освобождения, и уже посредством них стали наносить удары по каждой искренней личности и движению. Эти «сторожа» и их лакеи вместе со своими повелителями работали над еще большим введением мусульман в заблуждение ради уничтожения Ислама.

Увеличились коммунистические и отделяющие религию от жизни движения. Неверие стало представляться именем Ислама. Скрылись идеи и понятия Ислама, связанные с правлением и политикой. Исчезли шариатские законы, касающиеся метода реализации Ислама в повседневной жизни. 

Исламский народ превратился в ненавидящие друг друга нации. Для каждого большого и маленького государства появились свой режим и свои проблемы, противоречивые с другими. Одним словом с уничтожением исламского государства во всех исламских землях установилось правление лжи. И хотя поборники лжи по прежнему были не способны ответить вызову Корана и идейно противостоять Исламской доктрине, мусульмане согласились встать под их знамена. 

Но на этом борьба истины и лжи не прекратилась. Теперь неверные и их последователи стали бояться нахождения мусульманами правильного пути возрождения и развития, ибо это будет предвестником ликвидации их лжи и безнаказанности. Поэтому сейчас для них судьбоносным является вопрос об уничтожении всех мусульман как носителей ненавистной для них идеологии. Для этого Сатана и его приспешники разрабатывают программы ассимиляции, интеграции, смешения культур и многое другое для того, чтобы растворить истину в своей лжи, и уничтожить Ислам как отличительную доктрину, культуру и систему.

И сегодня, нам бы не пришлось говорить об извечно существующей борьбе между истиной и ложью если бы не тот факт, что Всевышний ниспослал людям свое последнее слово таким образом, что его невозможно было уничтожить (Коран и Сунна Пророка Мухаммада, как истинное мировоззрение и руководство не измены по сей день ) и с начала 60 х годов исламский народ стал возвращаться к внимательному изучению своей религии, стал понимать причины своего поражения и методы пробуждения, чтобы вновь стать лидирующей нацией распространяющей свет Божественного послания среди человечества.

Осознание этой сокрушительной для стран колонизаторов тенденции побудило их объединиться друг с другом и начать новый крестовый поход против мусульман. Палестина, Албания, Афганистан, Ирак, Сомали, Кавказ – вот далеко не полный перечень стран, где на сегодняшний день идет зверское уничтожение исламской нации.

Гибнут дети, женщины, старики, рушатся больницы, детские сады, школы. Используются зверские методы ведения войны, даже против мирного населения. И все это они делают под предлогом войны с терроризмом, хотя по сей день все эти обвинения в адрес мусульман остаются недоказанными. То есть, по факту мы видим очередной обман, подстрекательство и зверское насилие против целых народов, которые осуществляются по признаку веры в Ислам! И заметьте, какой знакомый почерк!

И в заключении, я скажу лишь то, что человек отличается от других творений обладанием разума. Разум это единственное оружие способное противостоять лжи и ее распространению в нашей жизни. Уважайте свой разум, не оскорбляйте его принятием на веру лживых теорий и надуманных компромиссов. Ищите Истину. Требуйте доказательств. Будьте бдительны, ведь жизнь это огромный дар от самого Бога.

Не позволяйте лжи использовать ее в своих дьявольских интересах, и помните слова Аллаха, когда Он сказал в своей книге: "Воистину, ваша община, о люди, — единая община, Я же — ваш Господь. Так поклоняйтесь же Мне"! (21: 92).

The struggle between truth and falsehood is the Sunnah of Allah, which is unchangeable...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

The eternal struggle between truth and falsehood

When Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) proclaimed to his people the idea of recognizing and obeying only One God, his people began to quarrel with him, and his followers were subjected to the most severe oppression.

Finding the truth is the need of every person. It is necessary in order to know the meaning of your appearance in this world, to know what is good and what is evil, what is good and what is bad, in other words, to become a full-fledged person capable of confidently navigating life.

The truth is a bridge through which people have the opportunity to be close to their Creator and His patronage! And you will agree that this closeness is a basic need not only for an individual, but also for any society at all times. The mission of the Messengers and Prophets of Allah (peace be upon them) was precisely to convey this saving truth to the peoples. What can bring a person greater joy and greater comfort than this?

The person who once felt this benefit, unlike others, clearly imagined the value of truth. Because that was the first time he realized that he was human and what it was like to be human. For the first time, he felt that life has a huge meaning, and his life path has a worthy goal.

Having become a slave to his Lord, he stopped cringing to people and indulging their low greed. He stopped being afraid of death, because he learned that death in this world is a return to his Lord, and there real life begins, and that death comes only at His behest and not a single soul will leave this world except according to scripture, with a fixed deadline.

He has ceased to be dependent on wealth, because now he believes that the lot of each person is at the disposal of his Lord of the Worlds, and that no one is able to reduce or increase what They have already predetermined. He is no longer oppressed by the temptations of this world, because he understands that the delights of eternal life are much more beautiful and permanent. And he does not suffer anymore because he does not know where the truth is and where the lie is, what is good and what is evil, what is right and what is not, he has fully trusted his Lord in this and from now on follows only his guidance.

Truth is a great power. After all, its source is the Almighty himself. It enlivens people's lives just as rain pours its moisture on the dead earth. She lights up the path of life like a torch lit in the night for a lost wanderer. And how wonderful, great and necessary is the mission of God's Messengers, thanks to whose efforts millions of people of different generations have become truly happy.

And, naturally, they, like the Messengers, could no longer calmly look at all the godless lawlessness that was happening among their peoples. They wanted to see their peoples truly free, and therefore fought for the triumph of truth, embodied in submission to only One God. It is for this reason that at all times the Messengers of Allah carrying His message to people, as well as their receivers, were persecuted, seeking to destroy not so much themselves as the light of the truth that they carried.

The basis of persecution and opposition to the call, as it is not difficult to guess, has always been a lie that exists in order to lead humanity astray from the true path and turn people away from the guidance of the laws of the Almighty.

Lying is a tool for enslaving and oppressing people, and damn it at all times! The purpose of lying is to distract a person from thinking about his connection with God and responsibility to Him. The method of lying is to conceal reality and distort facts, instead of which theories, compromises and other inventions are proposed, some of which become the basis of ideologies and, accordingly, the cause of suffering for entire generations of people.

Do you remember what formed the basis of communism, which ruined the lives of millions? Theory! Moreover, all attempts to prove the appearance of the world and life on earth, excluding the Creator, were broken down by facts indicating the opposite.

Today, the West wants to impose its vicious capitalist chaos on humanity, which they call the new world order. Everyone knows that the basis of this ideology is the idea of separating religion from the life of society. Let's remember how it appeared. Is it really as a result of careful study of the nature of life? No!

The idea of separating religion from life was the result of a compromise solution that, back in the Middle Ages, matured in the minds of some European philosophers who sought to subordinate faith to the laws of unbelief. And those people who perceive reality not only through the prism of TV series, perfectly see where the world is heading under the guidance of this next lie. Those from whom lies originate, as well as those who contribute to their spread and those who participate in the struggle against the truth, can rightfully be called enemies of humanity. For their activity plunges humanity into the abyss of contradictions, conflicts, wars, and all that distances a person from a calm and measured life in the shadow of the patronage of the One God for all.

Opposition to the truth has existed since Allah created Adam (peace be upon him) in Paradise. Then, the Almighty ordered all the angels to bow down before him as the best of his creations. All prostrated themselves before Adam except Satan Iblis. He showed arrogance and, becoming proud, refused to obey his Master.

Allah cursed Iblis, banished him from Paradise, and, in order for them to test people, gave him a reprieve until the Day of Judgment. The same one swore to be at enmity with Adam and his descendants in order to lead them astray from the path of obedience to the Lord. In the Qur'an, Allah informs us of his words: Iblis said: "My God! Because You have led me astray from the path of truth, I will manage to embellish everything bad on earth and will certainly seduce all Your slaves, except those who are sincere." (15:39-40). Another verse reveals how Satan was going to harm a person: "I will certainly appear to them from front, back, right and left, and You will find that most of them are ungrateful to You." (7:17).

The struggle continued between the Messengers of Allah (peace be upon them) and their peoples. As soon as They announced their mission to the people, it was immediately met with fierce resistance. False propaganda, incitement, physical harassment, and exile were used against the Envoys. Sometimes this struggle ended with the killing of the messengers. Remember how Isa (peace be upon him) was humiliated, how he was tortured in an attempt to get him to stop the call, and many other Quranic stories about hostility and resistance faced by the Messengers of Allah (peace be upon them).

To a person who is not enlightened in these matters, it may seem strange that there is a struggle against what is basically good and good. It is advisable to remember here that transformation is a difficult task that requires huge efforts and great sacrifices. Therefore, it can only be done by strong, strong-willed and sensitive people with a sharp, insightful mind. In addition, the transformation is opposed by those who parasitize on the neck of society, profiting from the troubles and misfortunes of ordinary people. Therefore, sluggish, lazy and weak people do not want changes, because the cause of transformation requires an uncompromising struggle.

Also, do not forget about the pre-Doomsday tricks of Satan, who is trying to instill false fear and empty hopes in the hearts of people. Therefore, we see how, being in a state of relative calm, most people want to stay away from the struggle for a better life, especially when it requires certain sacrifices. Without helping the struggle for the triumph of justice, they become, although passive, but still accomplices of evil and opposition to the call.

It is also important to understand the reality of society and the principles of building relationships between people. After all, society is not just people living in the same territory. Society is people who have established permanent relationships. We all know that public opinion, or in other words, generally accepted thoughts and concepts, has a huge impact on building these relationships.

The legislative process, which is an integral part of any society, has to rely on public opinion. Therefore, the holders of power are far from indifferent to what thoughts are spreading among the people. And if we are talking about the power that is exercised over people in favor of some individual or clan, then such power will certainly fight against the spread of true beliefs. After all, they do not need people to know who they are, from where and where their return is, they do not need people to be afraid of their Creator and seek his guidance, but they want people to be afraid only of them and, in their submission to them, be like a herd that is easy to control and manipulate.

In this regard, the most fierce struggle unfolded between the last Messenger of Allah Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) and his people, the Quraysh, in Mecca. And later, between Islam and all other systems and regimes that mankind has known up to the present day. After all, the Revelation with which Muhammad was sent (peace and blessings of Allah be upon him) was no longer addressed to an individual nation, but to the whole of humanity. And Islam as a religion has already covered all spheres of life, leaving no place for another word, another law, and even more so for another government.

Concluding the revelation of His last revelation, Allah said: "Today I have completed your religion for you, and I have completed my mercy for you, and I have satisfied you with Islam as a religion." (5:3). Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) called on people to return to submission to the One God and entrust themselves to His protection. He challenged and decried far-fetched and vicious beliefs, proved the inconsistency of pagan customs, and fought against a deceitful government that built its dominance on violence and tribal superiority.

At first, slander was used against him: the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) was accused of being no Prophet and composing verses himself, which he calls a revelation that He is crazy and all His stories are nothing but nonsense, that He copied the Koran from a foreigner who knew Christian stories and more. But all these accusations were shattered by the challenge of Allah Almighty in the Quran.

To this day, none of the people has been able to respond to the challenge of the Koran and bring something like this. The point here is that in the Qur'an, Allah sets out his Speech in such a way and in such a style that it is not subject to imitation on the part of a person. This is a Speech that mankind did not know before the Koran, and did not know after. This is a special style of speech in which people are not able to express their thoughts. And, truly, this is a miracle that to this day delights and convinces the sincerity of the minds!

Therefore, after these ideological attempts of theirs, with the use of false propaganda, failed, they switched to the use of force, torture and coercion. After that, the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and his companions were subjected to physical torment. Some of them died as martyrs, others were forced to flee to Abyssinia to preserve their religion. Those who remained endured the blockade when they were deported to the desert for three years, where they experienced hunger and extreme need. But despite these measures, the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and his companions steadfastly continued to carry the call of Monotheism to their people.

Seeing all this courage, patience and indomitable will, the Quraish turned to methods of deception and subterfuge. They began to offer women, money, and power if only they would give up their business. The struggle continued, from day to day, gaining momentum of meanness and cruelty. Therefore, when the Muslims found the support of the society of Medina, who wanted to build a new life under the leadership of the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), the Quraysh took all measures to make resettlement to them impossible for Muhammad and his companions, they wanted to kill him, but Allah made their attempts futile.

Muslims moved to Medina, formed a State and continued the work of spreading the religion of truth. The call to rule the laws of Allah and the struggle on the path of truth against lies rose with renewed vigor, because now Muslims could defend the cause of Allah from any vicious tyrant not only with words, but also with force of arms.

After the death of the Messenger of Allah (peace and blessings of Allah be upon him), the mission of spreading the truth among mankind became the responsibility of Muslims. And our righteous predecessors responsibly continued the work of all the Prophets, following the example of the last of them! And if earlier the task of Satan and his human servants was to fight against certain groups of righteous people who obeyed the Lord and spread His word, after the unification of Muslims into a single nation under the banner of one state, the struggle with the truth began to be waged against the entire Islamic people and the state personifying the authority of Allah.

The Caliphate existed for 14 centuries. All this time, the enemies of Allah, His Messengers, His Books and especially His final religion have been fighting against this state in order to turn people away from the Divine legislation. It is not possible to describe all those false methods, methods and means that were involved in this dirty business within the time allotted for the report.

The enemies of truth realized very early on that the strength of Muslims lies in their commitment to Islam, and that it will be impossible to resist them as long as they have clarity in understanding their religion and sincerity in its implementation. They also realized well that Muslims cannot be broken from the outside, and that the only way to do this is to sneak up from the inside.

And today, we would not have witnessed the shame that humanity has plunged into if they had not managed to do this back then. It took them more than ten centuries of painstaking work to weaken the voice of the call to Monotheism, and subsequently to silence it altogether. As a result, people stopped understanding Islam.

Even Muslims themselves began to perceive Islam more as a spiritual religion, rather than as an ideology guiding politics and lawmaking. Because they had lost a clear idea of the Islamic idea and no longer had a clear understanding of the method of implementing this idea in life. Muslims were aware of the decline into which each new generation was plunging with increasing force, but they could no longer understand the reason for what was happening to them. They knew the hadith of the Messenger of Allah (peace and blessings of Allah be upon him) in which he says: "Hold fast to the Book of Allah and my Sunnah and you will never get lost."

But they were no longer able to grasp its meaning. Indeed, at that time there were so few people able to understand the speech of Allah that their cry of danger and call to salvation were not heard by the rest, who increasingly looked with admiration at the economic and military rise in Europe, not seeing the difference at all between the idea of "There is no God but Allah" and the idea of "God "God's, and Caesar's is Caesar's."

As a result, the Islamic State has weakened so much that it has become unable to defend itself. Taking advantage of this, the enemies began to seize Islamic territories, and the Islamic state could do nothing about it. Under the guise of spreading knowledge, Western missionaries began to introduce their enlightenment into the minds of Muslims and, pitting them against each other, sow turmoil in Islamic lands.

In all its parts: in the Balkans, in Albania, in Turkey, in the Arab territories, in Armenia, in Kurdistan, as well as in other regions, the idea of nationalism has spread widely everywhere. By the beginning of 1914, the state was on the edge of a precipice. In this state, it entered the First World War, and came out of it defeated. Later it was destroyed altogether.

Thus, the centuries-old dream of Satan and all his minions from among the people and the states under their control was fulfilled: the Islamic State of the Caliphate no longer existed.

After that, they divided his lands and established many small states in his place. They carried out false political maneuvers, through which they promoted their agents to power in these countries, showing them as heroes and leaders of liberation, and through them they began to strike at every sincere person and movement. These "watchmen" and their lackeys, together with their overlords, worked to further mislead Muslims in order to destroy Islam.

Communist movements and movements separating religion from life have increased. Disbelief began to be represented by the name of Islam. The ideas and concepts of Islam related to government and politics have disappeared. Sharia laws concerning the method of implementing Islam in everyday life have disappeared.

The Islamic people have turned into nations that hate each other. Each large and small state has its own regime and its own problems, contradictory with others. In a word, with the destruction of the Islamic state, the rule of lies was established in all Islamic lands. And although the advocates of lies were still unable to respond to the challenge of the Koran and ideologically resist the Islamic doctrine, Muslims agreed to stand under their banners.

But the struggle between truth and falsehood did not stop there. Now the infidels and their followers have become afraid of Muslims finding the right path of revival and development, because this will be a harbinger of the elimination of their lies and impunity. Therefore, now the issue of the destruction of all Muslims as carriers of the ideology they hate is crucial for them. To do this, Satan and his minions are developing programs of assimilation, integration, cultural mixing and much more in order to dissolve the truth in their lies and destroy Islam as a distinctive doctrine, culture and system.

And today, we would not have to talk about the eternal struggle between truth and falsehood if it were not for the fact that God sent down his last word to people in such a way that it could not be destroyed (the Koran and the Sunnah of the Prophet Muhammad, as the true worldview and guidance are not treason to this day) and since the early 60s Over the years, the Islamic people began to return to a careful study of their religion, began to understand the reasons for their defeat and methods of awakening in order to once again become a leading nation spreading the light of the Divine message among mankind.

The realization of this devastating trend for the colonizing countries prompted them to unite with each other and launch a new crusade against Muslims. Palestine, Albania, Afghanistan, Iraq, Somalia, the Caucasus – this is not a complete list of countries where the brutal destruction of the Islamic nation is taking place today.

Children, women, and the elderly are dying, hospitals, kindergartens, and schools are collapsing. Brutal methods of warfare are being used, even against civilians. And they do all this under the pretext of the war on terrorism, although to this day all these accusations against Muslims remain unproven. That is, in fact, we see another deception, incitement and brutal violence against entire nations, which are carried out on the basis of faith in Islam! And notice how familiar the handwriting is!

And in conclusion, I will only say that man differs from other creatures in having a mind. The mind is the only weapon capable of resisting lies and their spread in our lives. Respect your mind, do not offend it by accepting false theories and far-fetched compromises on faith. Seek the Truth. Demand proof. Be vigilant, because life is a huge gift from God himself.

Don't let lies use it to your diabolical advantage, and remember the words of Allah when He said in His book: "Truly, your community, O people, is one community, and I am your Lord. So worship Me!" (21: 92).

Lufta mes të vërtetës dhe gënjeshtrës është Sunneti i Allahut, i cili është i pandryshueshëm...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Lufta e përjetshme midis së vërtetës dhe gënjeshtrës

Kur Muhamedi (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) i shpalli popullit të tij idenë e njohjes dhe bindjes vetëm Ndaj Një Zoti, populli i tij filloi të grindet me të dhe pasuesit e tij iu nënshtruan shtypjes më të rëndë.

Gjetja e së vërtetës është nevoja e çdo personi. Necessaryshtë e nevojshme të dini kuptimin e paraqitjes tuaj në këtë botë, të dini se çfarë është e mirë dhe çfarë është e keqe, çfarë është e mirë dhe çfarë është e keqe, me fjalë të tjera, të bëheni një person i plotë i aftë të lundrojë me besim në jetë.

E vërteta është një urë përmes së cilës njerëzit kanë mundësinë të jenë pranë Krijuesit të tyre dhe patronazhit të tij! Dhe do të bini dakord që kjo afërsi është një nevojë themelore jo vetëm për një individ, por edhe për çdo shoqëri në çdo kohë. Misioni i Të Dërguarve dhe Profetëve të Allahut (paqja qoftë mbi ta) ishte pikërisht përcjellja e kësaj të vërtete shpëtuese tek popujt. Çfarë mund t'i sjellë një personi gëzim më të madh dhe rehati më të madhe se kjo?

Personi që dikur e ndjeu këtë përfitim, ndryshe nga të tjerët, imagjinonte qartë vlerën e së vërtetës. Sepse kjo ishte hera e parë që ai kuptoi se ishte njeri dhe si ishte të ishe njeri. Për herë të parë, ai ndjeu se jeta ka një kuptim të madh, dhe rruga e tij e jetës ka një qëllim të denjë.

Pasi u bë skllav i Zotit të tij, ai pushoi së shtrënguari njerëzit dhe duke u kënaqur me lakminë e tyre të ulët. Ai pushoi së frikësuari nga vdekja, sepse mësoi se vdekja në këtë botë është një kthim Te Zoti i tij, dhe atje fillon jeta reale, dhe se vdekja vjen vetëm me urdhër të tij dhe asnjë shpirt i vetëm nuk do të largohet nga kjo botë përveç sipas shkrimit të shenjtë, me një afat të caktuar.

Ai ka pushuar së qeni i varur nga pasuria, sepse tani ai beson se fati i secilit person është në dispozicion të Zotit të Tij të Botëve dhe se askush nuk është në gjendje të zvogëlojë ose rrisë atë që Ata kanë paracaktuar tashmë. Ai nuk shtypet më nga tundimet e kësaj bote, sepse e kupton që kënaqësitë e jetës së përjetshme janë shumë më të bukura dhe të përhershme. Dhe ai nuk vuan më sepse nuk e di se ku është e vërteta dhe ku është gënjeshtra, çfarë është e mirë dhe çfarë është e keqe, çfarë është e drejtë dhe çfarë jo, ai i ka besuar Plotësisht Zotit të tij Në këtë dhe tani e tutje ndjek vetëm udhëzimin e tij.

E vërteta është një fuqi e madhe. Në fund të fundit, burimi i tij është Vetë I Plotfuqishmi. Gjallëron jetën e njerëzve ashtu si shiu derdh lagështinë e tij në tokën e vdekur. Ajo ndriçon rrugën e jetës si një pishtar i ndezur natën për një endacak të humbur. Dhe sa i mrekullueshëm, i madh dhe i domosdoshëm është misioni i Të Dërguarve të Zotit, falë përpjekjeve të të cilëve miliona njerëz të brezave të ndryshëm janë bërë vërtet të lumtur.

Dhe, natyrisht, ata, si Të Dërguarit, nuk mund të shikonin më me qetësi të gjithë paligjshmërinë e pafe që po ndodhte midis popujve të tyre. Ata donin t'i shihnin popujt e tyre vërtet të lirë, dhe për këtë arsye luftuan për triumfin e së vërtetës, të mishëruar në nënshtrimin ndaj vetëm një Zoti. Forshtë për këtë arsye që në çdo kohë Të Dërguarit e Allahut që mbanin mesazhin e tij te njerëzit, si dhe marrësit e tyre, u persekutuan, duke kërkuar të shkatërronin jo aq veten e tyre sa dritën e së vërtetës që ata mbanin.

Baza e persekutimit dhe kundërshtimit ndaj thirrjes, pasi nuk është e vështirë të merret me mend, ka qenë gjithmonë një gënjeshtër që ekziston për ta çuar njerëzimin në rrugë të gabuar nga rruga e vërtetë dhe për t'i larguar njerëzit nga udhëzimi i ligjeve të Të Plotfuqishmit.

Gënjeshtra është një mjet për skllavërimin dhe shtypjen e njerëzve, dhe mallkojeni atë në çdo kohë! Qëllimi i gënjeshtrës është të shpërqendrojë një person nga të menduarit për lidhjen e tij me Zotin dhe përgjegjësinë ndaj tij. Metoda e gënjeshtrës është fshehja e realitetit dhe shtrembërimi i fakteve, në vend të të cilave propozohen teori, kompromise dhe shpikje të tjera, disa prej të cilave bëhen baza e ideologjive dhe, në përputhje me rrethanat, shkaku i vuajtjeve për breza të tërë njerëzish.

A ju kujtohet se çfarë formoi bazën e komunizmit, i cili shkatërroi jetën e miliona njerëzve? Teori! Për më tepër, të gjitha përpjekjet për të provuar pamjen e botës dhe jetës në tokë, duke përjashtuar Krijuesin, u ndanë nga fakte që tregojnë të kundërtën.

Sot, Perëndimi dëshiron t'i imponojë njerëzimit kaosin e tij të egër kapitalist, të cilin ata e quajnë rendi i ri botëror. Të gjithë e dinë se baza e kësaj ideologjie është ideja e ndarjes së fesë nga jeta e shoqërisë. Le të kujtojmë se si u shfaq. A është me të vërtetë si rezultat i studimit të kujdesshëm të natyrës së jetës? Jo!

Ideja e ndarjes së fesë nga jeta ishte rezultat i një zgjidhjeje kompromisi që, në Mesjetë, u pjek në mendjet e disa filozofëve Evropianë që kërkonin të nënshtronin besimin ndaj ligjeve të mosbesimit. Dhe ata njerëz që e perceptojnë realitetin jo vetëm përmes prizmit të serialeve TELEVIZIVE, shohin në mënyrë të përsosur se ku po shkon bota nën drejtimin e kësaj gënjeshtre tjetër. Ata nga të cilët burojnë gënjeshtrat, si dhe ata që kontribuojnë në përhapjen e tyre dhe ata që marrin pjesë në luftën kundër së vërtetës, me të drejtë mund të quhen armiq të njerëzimit. Sepse veprimtaria e tyre e zhyt njerëzimin në humnerën e kontradiktave, konflikteve, luftërave dhe gjithçka që e distancon një person nga një jetë e qetë dhe e matur nën hijen e patronazhit të Një Zoti për të gjithë.

Kundërshtimi ndaj së vërtetës ka ekzistuar që Kur Allahu e krijoi Ademin (paqja qoftë mbi të) në Xhennet. Pastaj, I Plotfuqishmi urdhëroi të gjithë engjëjt të përkuleshin para tij si më të mirët e krijimeve të tij. Të gjithë u përulën para Ademit, përveç Satanait iblisit. Ai tregoi arrogancë dhe, duke u bërë krenar, refuzoi t'i bindej Zotit të tij.

Allahu e mallkoi Iblisin, e dëboi nga Xheneti dhe, me qëllim që ata t'i sprovonin njerëzit, i dha një pushim deri Në Ditën e Gjykimit. I njëjti u betua të ishte në armiqësi me Adamin dhe pasardhësit e tij në mënyrë që t'i çonte ata në rrugë të gabuar nga rruga e bindjes Ndaj Zotit. Në Kur'an, Allahu na njofton për fjalët e tij: Iblisi tha: "Zoti im! Për shkak se Më keni çuar në rrugë të gabuar nga rruga e së vërtetës, unë do të arrij të zbukuroj gjithçka të keqe në tokë dhe me siguri do të josh të gjithë skllevërit tuaj, përveç atyre që janë të sinqertë." (15:39-40). Një varg tjetër tregon se Si Satanai do të dëmtonte një person: "unë me siguri do t'u shfaqem atyre nga përpara, prapa, djathtas dhe majtas, dhe Do të zbuloni se shumica e tyre janë mosmirënjohës ndaj jush." (7:17).

Lufta vazhdoi mes Të Dërguarve të Allahut (paqja qoftë mbi ta) dhe popujve të tyre. Sapo ata njoftuan misionin e tyre te njerëzit, ai u prit menjëherë me rezistencë të ashpër. Propaganda e rreme, nxitja, ngacmimi fizik dhe mërgimi u përdorën kundër Të Dërguarve. Ndonjëherë kjo luftë përfundonte me vrasjen e lajmëtarëve. Mos harroni se Si Isa (paqja qoftë mbi të) u poshtërua, si u torturua në përpjekje për ta bërë atë të ndalonte thirrjen dhe shumë histori Të tjera Kuranore për armiqësinë dhe rezistencën me të cilën përballen Të Dërguarit e Allahut (paqja qoftë mbi ta).

Për një person që nuk është i ndriçuar në këto çështje, mund të duket e çuditshme që ka një luftë kundër asaj që është në thelb e mirë dhe e mirë. Këshillohet të mbani mend këtu se transformimi është një detyrë e vështirë që kërkon përpjekje të mëdha dhe sakrifica të mëdha. Prandaj, mund të bëhet vetëm nga njerëz të fortë, me vullnet të fortë dhe të ndjeshëm me një mendje të mprehtë dhe depërtuese. Përveç kësaj, transformimi kundërshtohet nga ata që parazitojnë në qafën e shoqërisë, duke përfituar nga telashet dhe fatkeqësitë e njerëzve të zakonshëm. Prandaj, njerëzit e ngadaltë, dembelë dhe të dobët nuk duan ndryshime, sepse shkaku i transformimit kërkon një luftë pa kompromis.

Gjithashtu, mos harroni për truket para Fundit të Satanit, i cili po përpiqet të fusë frikë të rreme dhe shpresa boshe në zemrat e njerëzve. Prandaj, ne shohim se si, duke qenë në një gjendje qetësie relative, shumica e njerëzve duan të qëndrojnë larg luftës për një jetë më të mirë, veçanërisht kur kërkon sakrifica të caktuara. Pa ndihmuar luftën për triumfin e drejtësisë, ata bëhen, edhe pse pasivë, por ende bashkëpunëtorë të së keqes dhe kundërshtimit të thirrjes.

Alsoshtë gjithashtu e rëndësishme të kuptohet realiteti i shoqërisë dhe parimet e ndërtimit të marrëdhënieve midis njerëzve. Në fund të fundit, shoqëria nuk është vetëm njerëz që jetojnë në të njëjtin territor. Shoqëria është njerëz që kanë krijuar marrëdhënie të përhershme. Të gjithë e dimë se opinioni publik, ose me fjalë të tjera, mendimet dhe konceptet e pranuara përgjithësisht, ka një ndikim të madh në ndërtimin e këtyre marrëdhënieve.

Procesi legjislativ, i cili është pjesë përbërëse e çdo shoqërie, duhet të mbështetet në opinionin publik. Prandaj, mbajtësit e pushtetit nuk janë indiferentë ndaj asaj që mendimet po përhapen në mesin e njerëzve. Dhe nëse po flasim për fuqinë që ushtrohet mbi njerëzit në favor të ndonjë individi ose klani, atëherë një pushtet i tillë me siguri do të udhëheqë luftën kundër përhapjes së besimeve të vërteta. Në fund të fundit, ata nuk kanë nevojë që njerëzit të dinë se kush janë, nga ku dhe ku është kthimi i tyre, ata nuk kanë nevojë që njerëzit të kenë frikë Nga Krijuesi i tyre dhe të kërkojnë udhëzimin e tij, por ata duan që njerëzit të kenë frikë vetëm prej tyre dhe, në nënshtrimin e tyre ndaj tyre, të jenë si një tufë që kontrollohet dhe manipulohet lehtë.

Në këtë drejtim, lufta më e ashpër u zhvillua midis Të Dërguarit të fundit të Allahut Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dhe popullit të tij, Kurejshit, në Mekë. Dhe më vonë, midis Islamit dhe të gjitha sistemeve dhe regjimeve të tjera që njerëzimi ka njohur deri në ditët e sotme. Në fund të fundit, Zbulesa me të cilën U dërgua Muhamedi (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) nuk iu drejtua më një kombi individual, por gjithë njerëzimit. Dhe Islami si fe tashmë ka mbuluar të gjitha sferat e jetës, duke mos lënë vend për një fjalë tjetër, një ligj tjetër dhe aq më tepër për një qeveri tjetër.

Duke përfunduar shpalljen e shpalljes Së tij të Fundit, Allahu tha: "Sot kam përfunduar fenë tuaj për ju, dhe kam përfunduar mëshirën time për ju, dhe ju kam kënaqur Me Islamin si fe." (5:3). Muhamedi (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) u bëri thirrje njerëzve që të kthehen në nënshtrim Ndaj Zotit Të Vetëm dhe t'i besojnë mbrojtjes së tij. Ai sfidoi dhe dënoi besimet e largëta dhe të egra, provoi mospërputhjen e zakoneve pagane dhe luftoi kundër një qeverie mashtruese që ndërtoi dominimin e saj mbi dhunën dhe superioritetin fisnor.

Në fillim, shpifja u përdor kundër tij: Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) u akuzua se nuk Ishte Profet dhe kompozoi vetë vargje, të cilat ai i quan një zbulim Se ai është i çmendur dhe të gjitha historitë e tij nuk janë gjë tjetër veçse marrëzi, se ai kopjoi Kuranin nga një i huaj që dinte histori Të Krishtera dhe më shumë. Por të gjitha këto akuza u shpartalluan nga sfida e Allahut Të Madhëruar në Kuran.

Deri më sot, asnjë nga njerëzit nuk ka qenë në gjendje t'i përgjigjet sfidës së Kuranit dhe të sjellë diçka të tillë. Çështja këtu është se Në Kuran, Allahu e përcakton Fjalimin e tij në një mënyrë të tillë dhe në një stil të tillë që të mos i nënshtrohet imitimit nga ana e një personi. Ky është Një Fjalim që njerëzimi nuk e dinte para Kuranit dhe nuk e dinte më pas. Ky është një stil i veçantë i të folurit në të cilin njerëzit nuk janë në gjendje të shprehin mendimet e tyre. Dhe, me të vërtetë, kjo është një mrekulli që edhe sot e kësaj dite kënaqet dhe bind sinqeritetin e mendjeve!

Prandaj, pasi këto përpjekje ideologjike të tyre, me përdorimin e propagandës së rreme, dështuan, ata kaluan në përdorimin e forcës, torturës dhe detyrimit. Pas kësaj, Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dhe shokët e tij iu nënshtruan mundimeve fizike. Disa prej tyre vdiqën si martirë, të tjerët u detyruan të iknin në Abisini për të ruajtur fenë e tyre. Ata që mbetën e duruan bllokadën kur u dëbuan në shkretëtirë për tre vjet, ku përjetuan urinë dhe nevojën ekstreme. Por, përkundër këtyre masave, Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dhe shokët e tij vazhduan me vendosmëri ta bartin thirrjen E Monoteizmit te populli i tyre.

Duke parë gjithë këtë guxim, durim dhe vullnet të paepur, Kuraishët iu drejtuan metodave të mashtrimit dhe mashtrimit. Ata filluan t'u ofrojnë grave, para dhe pushtet vetëm nëse do të hiqnin dorë nga biznesi i tyre. Lufta vazhdoi, nga dita në ditë, duke fituar vrull poshtërsie dhe mizorie. Prandaj, Kur Muslimanët gjetën mbështetjen e shoqërisë Së Medinës, e cila donte të ndërtonte një jetë të re nën udhëheqjen e Profetit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të), Kurejshët morën të gjitha masat për ta bërë të pamundur zhvendosjen tek Ata Për Muhamedin Dhe shokët e tij, ata donin ta vrisnin, por Allahu i bëri përpjekjet e tyre të kota.

Muslimanët u zhvendosën në Medinë, formuan Një shtet dhe vazhduan punën e përhapjes së fesë së së vërtetës. Thirrja për të sunduar ligjet e Allahut dhe lufta në rrugën e së vërtetës kundër gënjeshtrave u rrit me një forcë të përtërirë, sepse Tani Myslimanët mund të mbronin kauzën e Allahut nga çdo tiran i egër jo vetëm me fjalë, por edhe me forcë armësh.

Pas vdekjes së Të Dërguarit të Allahut (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të), misioni i përhapjes së së vërtetës në mesin e njerëzimit u bë përgjegjësi e Muslimanëve. Dhe paraardhësit tanë të drejtë vazhduan me përgjegjësi punën e Të Gjithë Profetëve, duke ndjekur shembullin e Të fundit prej tyre! Dhe nëse më parë detyra e Satanit dhe shërbëtorëve të tij njerëzorë ishte të luftonin kundër grupeve të caktuara të njerëzve të drejtë që iu bindën Zotit dhe përhapën fjalën e tij, pas bashkimit të Muslimanëve në një komb të vetëm nën flamurin e një shteti, lufta me të vërtetën filloi të zhvillohej kundër të gjithë Popullit Islam dhe shtetit që personifikonte autoritetin e Allahut.

Kalifati ekzistonte për 14 shekuj. Gjatë gjithë kësaj kohe, armiqtë e Allahut, Të Dërguarit e tij, Librat e tij dhe veçanërisht feja e tij përfundimtare kanë luftuar kundër këtij shteti në mënyrë që t'i largojnë njerëzit nga legjislacioni Hyjnor. Nuk është e mundur të përshkruhen të gjitha ato metoda, metoda dhe mjete të rreme që ishin përfshirë në këtë biznes të ndyrë brenda kohës së caktuar për raportin.

Armiqtë e së vërtetës e kuptuan shumë herët se forca e Muslimanëve qëndron në përkushtimin e tyre Ndaj Islamit dhe se do të jetë e pamundur t'u rezistosh atyre për sa kohë që ata kanë qartësi në kuptimin e fesë dhe sinqeritetit të tyre në zbatimin e saj. Ata gjithashtu e kuptuan mirë se Muslimanët nuk mund të thyhen nga jashtë, dhe se e vetmja mënyrë për ta bërë këtë është të vjedhësh nga brenda.

Dhe sot, ne nuk do të ishim dëshmitarë të turpit në të cilin është zhytur njerëzimi nëse ata nuk do të kishin arritur ta bënin këtë atëherë. U deshën më shumë se dhjetë shekuj punë të mundimshme për të dobësuar zërin e thirrjes Për Monoteizëm, dhe më pas për ta heshtur atë krejtësisht. Si rezultat, njerëzit ndaluan së kuptuari Islamin.

Edhe Vetë Myslimanët filluan Ta perceptojnë Islamin më shumë si një fe shpirtërore, sesa si një ideologji që udhëheq politikën dhe ligjbërjen. Sepse ata kishin humbur një ide të qartë të idesë Islame dhe nuk kishin më një kuptim të qartë të metodës së zbatimit të kësaj ideje në jetë. Myslimanët ishin të vetëdijshëm për rënien në të cilën çdo brez i ri po zhytej me forcë në rritje, por ata nuk mund ta kuptonin më arsyen e asaj që po u ndodhte. Ata e dinin hadithin e Të Dërguarit të Allahut (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) në të cilin ai thotë: "Mbahuni fort Në Librin e Allahut dhe Sunnetin tim dhe nuk do të humbni kurrë."

Por ata nuk ishin më në gjendje të kuptonin kuptimin e tij. Në të vërtetë, në atë kohë kishte kaq pak njerëz në gjendje të kuptonin fjalimin e Allahut, saqë britma e tyre e rrezikut dhe thirrja për shpëtim nuk u dëgjuan nga pjesa tjetër, të cilët gjithnjë e më shumë shikonin me admirim rritjen ekonomike dhe ushtarake në Evropë, duke mos parë aspak ndryshimin midis idesë së "Nuk Ka Zot përveç Allahut" dhe idesë së "Zotit "Të Zotit, Dhe Cezarit është E Cezarit".

Si rezultat, Shteti Islamik është dobësuar aq shumë sa është bërë i paaftë për të mbrojtur veten. Duke përfituar nga kjo, armiqtë filluan të kapnin territoret Islame dhe shteti Islamik nuk mund të bënte asgjë për këtë. Nën maskën e përhapjes së njohurive, misionarët Perëndimorë filluan të futnin ndriçimin e tyre në mendjet e Myslimanëve dhe, duke i vënë ata kundër njëri-tjetrit, mbjellin trazira në tokat Islame.

Në të gjitha pjesët e tij: Në Ballkan, Në Shqipëri, Në Turqi, në territoret Arabe, Në Armeni, Në Kurdistan, si dhe në rajone të tjera, ideja e nacionalizmit është përhapur gjerësisht kudo. Në fillim të vitit 1914, shteti ishte në buzë të një gremine. Në këtë gjendje, ajo hyri Në Luftën e parë Botërore dhe doli prej saj e mundur. Më vonë u shkatërrua krejtësisht.

Kështu, ëndrra shekullore e Satanit dhe të gjithë shërbëtorëve të tij nga njerëzit dhe shtetet nën kontrollin e tyre u përmbush: Shteti Islamik I Kalifatit nuk ekzistonte më.

Pas kësaj, ata ndanë tokat e tij dhe krijuan shumë shtete të vogla në vend të tij. Ata kryen manovra të rreme politike, përmes të cilave promovuan agjentët e tyre në pushtet në këto vende, duke i treguar ata si heronj dhe udhëheqës të çlirimit, dhe përmes tyre ata filluan të godasin çdo person dhe lëvizje të sinqertë. Këta" roje " dhe lakejtë e tyre, së bashku me zotërinjtë e tyre, punuan për të mashtruar Më tej Myslimanët në mënyrë që të shkatërronin Islamin.

Lëvizjet komuniste dhe lëvizjet që ndajnë fenë nga jeta janë rritur. Mosbesimi filloi të përfaqësohej me emrin E Islamit. Idetë dhe konceptet E Islamit që lidhen me qeverinë dhe politikën janë zhdukur. Ligjet e sheriatit në lidhje me metodën e zbatimit të Islamit në jetën e përditshme janë zhdukur.

Populli Islam është shndërruar në kombe që urrejnë njëri-tjetrin. Çdo shtet i madh dhe i vogël ka regjimin e vet dhe problemet e veta, kontradiktore me të tjerët. Me një fjalë, me shkatërrimin e shtetit Islamik, sundimi i gënjeshtrës u vendos në të gjitha tokat Islame. Dhe megjithëse mbrojtësit e gënjeshtrave ende nuk ishin në gjendje t'i përgjigjeshin sfidës së Kuranit dhe t'i rezistonin ideologjikisht doktrinës Islame, Myslimanët ranë dakord të qëndronin nën banderolat e tyre.

Por lufta midis së vërtetës dhe gënjeshtrës nuk u ndal këtu. Tani të pafetë dhe pasuesit e tyre janë frikësuar Nga Muslimanët që gjejnë rrugën e drejtë të ringjalljes dhe zhvillimit, sepse kjo do të jetë pararojë e eliminimit të gënjeshtrave dhe mosndëshkimit të tyre. Prandaj, tani çështja e shkatërrimit të Të gjithë Muslimanëve si bartës të ideologjisë që ata urrejnë është vendimtare për ta. Për ta bërë këtë, Satanai dhe miqtë e tij po zhvillojnë programe asimilimi, integrimi, përzierje kulturore dhe shumë më tepër në mënyrë që të shpërndajnë të vërtetën në gënjeshtrat e tyre dhe të shkatërrojnë Islamin si një doktrinë, kulturë dhe sistem dallues.

Dhe sot, nuk do të duhej të flisnim për luftën e përjetshme midis së vërtetës dhe gënjeshtrës nëse nuk do të ishte për faktin se Zoti ua dërgoi fjalën e tij të fundit njerëzve në atë mënyrë që të mos mund të shkatërrohej (Kurani dhe Suneti I Profetit Muhamed, pasi botëkuptimi dhe udhëzimi i vërtetë nuk janë tradhti deri më sot) dhe që nga fillimi i viteve ' 60 Me kalimin e viteve, Njerëzit Islamikë filluan të ktheheshin në një studim të kujdesshëm të fesë së tyre, filluan të kuptojnë arsyet e humbjes së tyre dhe metodat e zgjimit në mënyrë që edhe një herë të bëhen një komb kryesor që përhap dritën e mesazhit Hyjnor në mesin e njerëzimit.

Realizimi i këtij trendi shkatërrues për vendet kolonizuese i shtyu ata të bashkoheshin me njëri-tjetrin dhe të nisnin një kryqëzatë të re kundër Myslimanëve. Palestina, Shqipëria, Afganistani, Iraku, Somalia, Kaukazi – kjo nuk është një listë e plotë e vendeve ku sot po ndodh shkatërrimi brutal i kombit Islamik.

Fëmijët, gratë dhe të moshuarit po vdesin, spitalet, kopshtet dhe shkollat po shemben. Po përdoren metoda brutale të luftës, madje edhe kundër civilëve. Dhe ata i bëjnë të gjitha këto me pretekstin e luftës kundër terrorizmit, megjithëse deri më sot të gjitha këto akuza kundër Myslimanëve mbeten të paprovuara. Kjo është, në fakt, ne shohim një mashtrim tjetër, nxitje dhe dhunë brutale kundër kombeve të tëra, të cilat kryhen në bazë të besimit në Islam! Dhe vini re se sa i njohur është shkrimi i dorës!

Dhe si përfundim, unë do të them vetëm se njeriu ndryshon nga krijesat e tjera në të pasurit një mendje. Mendja është arma e vetme e aftë t'i rezistojë gënjeshtrave dhe përhapjes së tyre në jetën tonë. Respektoni mendjen tuaj, mos e ofendoni duke pranuar teori të rreme dhe kompromise të largëta mbi besimin. Kërkoni të Vërtetën. Dëshmi e kërkesës. Jini vigjilentë, sepse jeta është një dhuratë e madhe nga Vetë Zoti.

Mos lejoni që gënjeshtrat ta përdorin atë në avantazhin tuaj djallëzor dhe mos harroni fjalët e Allahut kur ai tha në librin e tij: "Me të vërtetë, bashkësia juaj, O njerëz, është një bashkësi, dhe unë jam Zoti juaj. Pra, më adhuroni!" (21: 92).