Болезнь - дверь к переосмыслению ценностей...

Illness is the door to a rethinking of values... / Hastalık, değerleri yeniden düşünmenin kapısıdır... / Sëmundja është dera e një rimendimi të vlerave...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Как же изменяет человека болезнь. Когда человек здоров, он не живёт полноценной жизнью. Он мало благодарит Всевышнего за то, что имеет, и не ценит саму жизнь. Но как только он заболевает, а особенно если это серьезная болезнь, он останавливается, оглядывается, перестает спешить, перестает суетиться.

Начинает ценить то, что имеет, начинает ценить саму жизнь, её каждое мгновение. Он понимает, что оказывается многое из того, к чему стремился, за чем бежал, не имеет никакой ценности, понимает, что оказывается неправильно ставил приоритеты.

Теперь, когда он болен, ему страшно, страшно потерять всё то, что ещё вчера не замечал, не придавал большого значения. Он боится не дожить до Рамадана, хотя пост можно держать не только в Рамадан, но ему было не до этого.

Боится не увидеть как вырастут дети, хотя вчера возня с ними казалось ему чем то несерьёзным. Боится уйти к Аллаху и многого не успеть сделать, что теперь считает очень важным.

Ценит каждый день, каждый намаз, каждый зикр... Но неужели, чтобы понять всё это нужно обязательно заболеть?!

Верующий человек тем и отличается, что его жизнь наполнена смыслом всегда, а не только когда он болеет. Он ценит и благодарит Аллаха за всё, что имеет, всегда, а не только тогда, когда болезнь ограничивает твои возможности. Цените вашу жизнь и расставляйте правильно приоритеты...

Illness is the door to a rethinking of values...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whoever Allah guides on a straight path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

How does the disease change a person? When a person is healthy, he does not live a full life. He gives little thanks to the Almighty for what he has, and does not appreciate life itself. But as soon as he gets sick, and especially if it is a serious illness, he stops, looks around, stops hurrying, stops fussing.

He begins to appreciate what he has, begins to appreciate life itself, its every moment. He understands that it turns out that a lot of what he was striving for, what he was running after, has no value, understands that he was setting priorities incorrectly.

Now that he is ill, he is afraid, afraid to lose everything that he did not notice yesterday, did not attach much importance to. He is afraid that he will not live to see Ramadan, although fasting can be done not only during Ramadan, but he was not up to it.

He is afraid not to see how the children will grow up, although yesterday tinkering with them seemed to him something frivolous. He is afraid to go to Allah and not have time to do much, which he now considers very important.

He appreciates every day, every prayer, every dhikr... But is it really necessary to get sick to understand all this?!

A believer is distinguished by the fact that his life is always filled with meaning, and not only when he is ill. He appreciates and thanks Allah for everything he has, always, and not only when the disease limits your abilities. Appreciate your life and set the right priorities...

Hastalık, değerleri yeniden düşünmenin kapısıdır...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Hastalık bir kişiyi nasıl değiştirir. Bir insan sağlıklı olduğunda, dolu dolu bir hayat yaşamaz. Sahip olduğu şey için Yüce'ye çok az şükreder ve hayatın kendisine değer vermez. Ama hastalandığı anda ve özellikle ciddi bir hastalıksa durur, etrafına bakar, acele etmeyi bırakır, telaşlanmayı bırakır.

Sahip olduğu şeye değer vermeye başlar, hayatın kendisine, her anına değer vermeye başlar. Aradığı, peşinden koştuğu şeylerin çoğunun ortaya çıktığını, hiçbir değeri olmadığını anlıyor, öncelikleri yanlış belirlediğini anlıyor.

Şimdi hasta olduğuna göre korkuyor, dün fark etmediği her şeyi kaybetmekten korkuyor, fazla önem vermiyor. Ramazan'a kadar yaşamamaktan korkuyor, ancak oruç sadece Ramazan'da tutulamasa da bundan önce değildi.

Dün onlarla uğraşmak ona ciddi bir şey gibi görünmese de çocukların nasıl büyüyeceğini görmemekten korkuyor. Allah'a gitmekten korkar ve artık çok önemli olduğunu düşündüğü çok şey başaramamaktan korkar.

Her günü, her namazı, her zikiri takdir eder... Ama bütün bunları anlamak için gerçekten hastalanmanız gerekiyor mu?!

İnanan bir insan, hayatının sadece hasta olduğunda değil, her zaman anlamla dolu olması bakımından farklılık gösterir. O, yalnızca hastalık olanaklarınızı sınırladığında değil, sahip olduğu her şey için Allah'a her zaman değer verir ve şükreder. Hayatınıza değer verin ve doğru öncelikleri belirleyin...

Sëmundja është dera e një rimendimi të vlerave...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në një rrugë të drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Si e ndryshon sëmundja një person? Kur një person është i shëndetshëm, ai nuk jeton një jetë të plotë. Ai i falënderon pak Të Plotfuqishmit për atë që ka dhe nuk e vlerëson vetë jetën. Por sapo sëmuret, dhe veçanërisht nëse është një sëmundje e rëndë, ai ndalon, shikon përreth, ndalon së nxituari, ndalon së shqetësuari.

Ai fillon të vlerësojë atë që ka, fillon të vlerësojë vetë jetën, çdo moment të saj. Ai e kupton që rezulton se shumë nga ato për të cilat po përpiqej, ato që po vraponte, nuk kanë vlerë, e kupton që ai po vendoste përparësitë gabimisht.

Tani që është i sëmurë, ka frikë, ka frikë të humbasë gjithçka që nuk e vuri re dje, nuk i kushtoi shumë rëndësi. Ai ka frikë se nuk do të jetojë për të parë Ramazanin, megjithëse agjërimi mund të bëhet jo vetëm gjatë Ramazanit, por ai nuk ishte në lartësinë e duhur.

Ai ka frikë të mos shohë se si do të rriten fëmijët, megjithëse dje ngatërresa me ta i dukej diçka joserioze. Ai ka frikë të shkojë Te Allahu dhe të mos ketë kohë për të bërë shumë, të cilën tani e konsideron shumë të rëndësishme.

Ai vlerëson çdo ditë, çdo lutje, çdo dhikr... Por a është vërtet e nevojshme të sëmuresh për të kuptuar të gjitha këto?!

Një besimtar dallohet nga fakti se jeta e tij është gjithmonë e mbushur me kuptim, dhe jo vetëm kur është i sëmurë. Ai e vlerëson dhe e falënderon Allahun për gjithçka që ka, gjithmonë, dhe jo vetëm kur sëmundja kufizon aftësitë tuaja. Vlerësoni jetën tuaj dhe vendosni përparësitë e duhura...